- 23 Ağustos 2011
- 5.411
- 9.342
Gözünü seveyim doğum zamanı yüzlerine bile bakma.
Sorun yeğeninde değil annen ve kardeşinde resmen.
bu sorun her sene yaşanacak galiba.
cidden çok canımı sıkıyorlar bazen annemle kardeşim.
kızkardeşim annemi ziyaret geldi, bir ay kadar kalacak.
7 yaşındaki kızı her çocuk kadar kıskanç, bu gayet normal. anormal olan biz çocuğu uyardıkça kızkardeşim surat asıyor, kızı bize cevap yetiştirip itiraz edince mutlu oluyor.
neyse zaten kızlarıma karşı çok haşin davranıyordu yeğenim, o yüzden sürekli uyarmak zorunda kalıyordum.
en son kolonyayla oynarken oynamaması için uyardım ama dinlemedi ve kapağını açıp büyük kızımın gözüne kolonya sıkınca çok sinirlendim ve çok sert uyardım, ağladı. ertesi gün parkta oynarken, büyük kızımı oyun bahanesiyle itti ve kızımın bir yanağı morardı, bir haftada ancak geçti morluk.
basket topuyla oynarken dedim ki havaya atma, kızların üzerine düşer, canı yanar diye. bilirsiniz basket topu ağırdır. yine dinlemedi ve inadına topu havaya attı, top küçük kızımın başına isabet etti, boynu yamuldu, kırılacak diye can havliyle koştum, neyse ki topun havası inikmiş de kızım ucuz yırttı. haliyle çok kızdım, kızım dedim sen niye bizimle inatlaşıyorsun, biz sana bir şey yapma diyorsak, size zararı olabilir diyedir, sizin iyiliğiniz içindir. duymadım dedi. kızım sana kaç kez anlattım, söyledim, hangisini duymadın dedim. hem inatçı, hem inkar huyu var maalesef. tabi yine kızkardeşimin suratı asıldı bu olaylarda, kızını niye ağlatmışım diye. senin kızın 7 yaşında, 34 kg, benimkiler biri 3 yaşında 14 kg, biri 1,5 yaşında 9 kg. kim kime zarar veriyor ağlatıyor dedim.
çocuktur ağlar diyor bana. niye ağlasınlar ya dedim güzellikle oynamak varken. daha da gelmem dedim. gitmiyorum da.
şimdi annem aradı diyor ki, senin doğumda kimseye ihtiyacın yok, kocanla halledersiniz artık. dedim size emanet edeceğime hastanede bakarım daha iyi. hala diyor ki çocuklar arasında olur öyle şey. olmaz dedim, bir çocuk kıskanç olabilir, aşırı davranışlarda bulunabilir ama annesi uyarmak yerine kızım kendini savunuyor diye saçma tepki koyarsa o olmaz dedim. ben onun teyzesiyim, kızdığımda uyardığımda niye zoruna gidiyor ben bunu anlamıyorum dedim.
güya doğumda çocuklara bakmamakla tehdit etti alttan alta. dedim ben de size güvenip teslim edemem, eve dönene kadar yeğenim neler yapar kızlarıma dedim. suratıma kapattı.
zaten minnetim yok. ikinci kızımın doğumunda da yoktu ki annem. bunda da olmasın.Gözünü seveyim doğum zamanı yüzlerine bile bakma.
Sorun yeğeninde değil annen ve kardeşinde resmen.
aksine bu sene daha da abarttı.Tam bir dengesiz anne modeli. Kizini size kizdigi icin cezalandirmak yerine yaptiginin yanlis oldugunu guzel guzel anlatabilirdi.
sağol canım. inşallah hiçbirimiz üzülmeyiz.Benden baya buyuk kiz kuzenim beni sokakta azarlardi, kendi arkadaslari beni severdi ama o hep beni kucuk dusurmeye calisirdi. Teyzem de her firsatta onu over, beni ezerdi ama annem kirilmasinlar diye hicbir sey soyleyemezdi. Bir defa ismiyle seslendim yani abla demedim diye azarladilar ama o anneme, annesine, bana saygisizlik yapar ve hakli cikardi.
Hatta ben azarlanma ve ezilme korkusundan hep tolere eden ve yasindan olgun davranmak zorunda olan taraf oldum. Yillardir da insan icinde azarlanma fobim var.
Birden cocuklugumu hatirladim, paylasmak istedim. Evlat her seyden onemli, insallah siz de evlatlariniz da hic uzulmezsiniz. Sevgiler
sevgili konu sahibi :)her sene 1 ay görüşüyoruz da bu sene iyice zıvanadan çıktı kızı. kızlarıma zarar vermeye başladı oyun bahanesiyle.
laftan sözden de anlamıyor, uyarsam hemen ağlıyor, hem de laf yetiştiriyor bana yani teyzesine, 7 yaşındaki çocuk.
hayır canım, sorun çocuğun laf dinlememekten ziyade inkar/yalan karışık bir tavra girmesi ve yetişkinle laf yarışı yapması.sevgili konu sahibi :)
hislerinizi anliyorum
ama size bir sir vereyim ; cocuklar sevgi gormediklerinde sevilmediklerinde ya da baski gorduklerinde Allahin iclerine koydugu onur ile sayginliklarini kişiliklerini korumaya calisirlar. ne yazik ki alinmaniz yanlis .bunu ezbere soylemiyorum saatlerce dineldigim pedagoji seminerleri ojudugum kitaplardan soyluyorum. ne olur ki 7 yasindaki cocuk siz teyzesine tepki gostermemeli mi ?sayginliginiza mi bi sey olur ? pasif mi olsun ? dış dunyada okulda ya da ilerde buyudugundeki iliskilerinde de mi hislerini bastirsin.
yanlis anlamayin elestirmek icin yazmadim kesinlikle . tek derdim onun penceresinden bakmayi saglamak.
ne yazik ki biz de bu sekilde buyutuldugumuz icinsevgi arayislarini ya da kiskanclik duygularinin tepkisini yilisiklik olarak algiliyoruz .
yani aslında laftan anlayacak yaşta ama annesi gaz veriyor resmen.Arada yaş farkı olmasa tamam diyeceğim ama çok fark var. Bazısı da ne abartiyor yavrum kendini savunuyor diye.
Bir arkadaşıma gittim onun oğlu benimkinden bir yaş küçük. Buna rağmen benimkini kimildatmadi, oyuncak alsa elinden aldı, itekledi. En son elinden habire topu almaya çalışıyordu bagirismaya başladılar. Benim ki büyük yine de zarar vermesin diye temkinlkyim daha kuvvetli sonucta. Arkadaşım da bırak elleme benimki çok oldu dedi. Sonra da benimki onun oğlunu itekleyip dusurdu. Ve arkadaşımın çocugu bi daha yaklaşmadi benimkinin yanına. Ve benimkine de bir güven geldi. Bunu niye anlatıyorum. Yani arkadaşım kendi çocuğu küçükken ve aklı ermezken bile bunu soyleyebiliyor ama sizin ablaniz hem haksız hem de yegenjniz kocaman. Laftan anlamayan bir yaşta değil. Üstelik komşu, arkadaş olsa gorusmezsiniz ama böyle bir alternatif de yok. Üzüldüm durumunuza.
ben aslında çocukların işine çok karışmamaya çalışıyorum ama 7 yaşındaki çocuk kıskançlıktan dolayı zarar vermeye kalkışınca haliyle karışmak zorunda kalıyorum.konu sahibi canim arkadasim
bence ablaniz sizin karsinizda eziliyor dikkat edin , bu davranislar normal degil . o da nasil davranacagini bilmiyor ve catisma cikiyor hislerini yonlendiremiyor . onun da yanlislari var . ama sizin de var ne yazik ki
Allah kolaylik versin . Bu devirde zor bu isler . en iyisi az gorusmek
kesinlikle katiliyorum.hayır canım, sorun çocuğun laf dinlememekten ziyade inkar/yalan karışık bir tavra girmesi ve yetişkinle laf yarışı yapması.
elbette çocuğun kişiliği, istekleri önemli ancak çocuğun farkedemeyeceği, sonunu düşünemeyeceği ve zarar verici davranışlarda bulunacağı zaman uyarıları dikkate alması da gerekir. dikkate almadığı gibi duymadım, bilerek yapmadım diye sürekli yalana başvurup, ağlıyorsa bence bunda da bir yanlış var demektir.
çocuğa hiçbir şekilde kabahat bulamam çünkü daha çocuk o. ve kıskançlık bir çocuk için çok zor başedilecek bir his.kesinlikle katiliyorum.
bir cocuk yalan soyluyorsa da baski var demektir .
ya iste arkadasim once anne baba egitecek kendini . siz teyzesiniz tabii ki bu cocugun problemli olmasina sebep degilsiniz . ama annesi dururken sizin uyarmaniz yanlis pedagojik olarak . bir de bebeginizi kisknamis olabilir kizlarinizi .
siz cocugun faudasina aktif bir sey yapamazsiniz zaten ama en azindan cocuga kinlenmemis olursunuz diye yazdum .
evet grill o oyle saniyor sadece saniyorben aslında çocukların işine çok karışmamaya çalışıyorum ama 7 yaşındaki çocuk kıskançlıktan dolayı zarar vermeye kalkışınca haliyle karışmak zorunda kalıyorum.
mesela kendi kendine parfüm sıkabilen 7 yaşındaki bir kız, tüm uyarılara rağmen 3 yaşındaki savunmasız çocuğun gözüne kolonya sıkarsa, 1,5 yaşındakinin kafasına basket topu atarsa ve onlardan çok ağlayıp, duymadım istemeden oldu diye yalan söylerse, ben öfkelenip bağırabilirim.
kızkardeşim karşımda eziliyor mu bilmem ama o kendisine göre gayet mükemmel anne, benim anneliğimi sürekli eleştiriyor.
grill yegeniniz icin üzüldüm.çocuğa hiçbir şekilde kabahat bulamam çünkü daha çocuk o. ve kıskançlık bir çocuk için çok zor başedilecek bir his.
annesi uyarmadığı için biz uyarmak zorunda kalıyoruz. yoksa ben yeğenimi neden üzeyim? hadi anne uyarma gereği duymuyor, ben uyardığımda en azından çocuğunun hatasını destekler tavra girmese. çocuk da arada kalıyor.
İşte yegeniniz bunun için bocaliyor. Siz yanlış olduğunu soyluyorsunuz güvendiği, ornek aldığı annesi tam tersini. Anneye güveniyor ama yaptığı yanlışı da bağırmak ya da yalanla bastırıp anneye doğru gözükmeye çalışıyor. Aslında doğru olan ne bilmiyor onun için kafası karışıyor tamamiyle. Burda kızkardeşiniz de çok hata var. Yanlıs yaptığında desteklemek yerine kızım bu doğru değil, yahut o da küçük kendini ifade edemiyor ya da koruyamiyor vs. deyip ortalığı yatıştırması lazım. Böylelikle kızı da arada kalıp absurd davranışlar göstermez.çocuğa hiçbir şekilde kabahat bulamam çünkü daha çocuk o. ve kıskançlık bir çocuk için çok zor başedilecek bir his.
annesi uyarmadığı için biz uyarmak zorunda kalıyoruz. yoksa ben yeğenimi neden üzeyim? hadi anne uyarma gereği duymuyor, ben uyardığımda en azından çocuğunun hatasını destekler tavra girmese. çocuk da arada kalıyor.
en son öyle yaptım ama kız gözümün içine baka baka zarar verince tamamen görüşmeyi kestim.İşte yegeniniz bunun için bocaliyor. Siz yanlış olduğunu soyluyorsunuz güvendiği, ornek aldığı annesi tam tersini. Anneye güveniyor ama yaptığı yanlışı da bağırmak ya da yalanla bastırıp anneye doğru gözükmeye çalışıyor. Aslında doğru olan ne bilmiyor onun için kafası karışıyor tamamiyle. Burda kızkardeşiniz de çok hata var. Yanlıs yaptığında desteklemek yerine kızım bu doğru değil, yahut o da küçük kendini ifade edemiyor ya da koruyamiyor vs. deyip ortalığı yatıştırması lazım. Böylelikle kızı da arada kalıp absurd davranışlar göstermez.
Ancak alınıyorsa da ben olsam yegenimi uyarmaz kendi cocugumu olabildiğince çok kollamaya çalışirim. Zaten uyariniz da hiç bir işe yaramıyor. Tek başlarına birlikte birakmam, hep yakınlarında olurum, devamlı göz ucuyla takip ederim vs.
Çok kötü olmuş. Ya kusura bakmayın. Ama böyle olan çocuklar büyüyünce ikiyüzlü oluyor işte. İnşallah olmaz tabi duam o. Ancak resmen yanlış yaptığında suçunu nasıl bastiracağını öğretiyor annesi. Bazıları o da çocuk diyor ama hiç de değil. Çocuklarin 4,5 yaşlarından itibaren kuralları öğrenme ve uygulama yaşları başlar. 3 yaşındaki bir yegenden bahsetmiyoruz. Şuan 7 yaşında. Kaldı ki ben bile 3 yaşıni doldurmamış çocuğuma bile yanlis olani anlattığımda anlayabiliyor.en son öyle yaptım ama kız gözümün içine baka baka zarar verince tamamen görüşmeyi kestim.
aynen. benim 3 yaşındaki kızıma dur dediğimde bazen ısrarcı olsa da durması gerektiğini anlıyor ve uyguluyor. 1,5 yaşındaki kızım bile dağıtınca yanlış olduğunu anladığında gözüme bakıp, cilve yapıyor itiraz etmemem için.Çok kötü olmuş. Ya kusura bakmayın. Ama böyle olan çocuklar büyüyünce ikiyüzlü oluyor işte. İnşallah olmaz tabi duam o. Ancak resmen yanlış yaptığında suçunu nasıl bastiracağını öğretiyor annesi. Bazıları o da çocuk diyor ama hiç de değil. Çocuklarin 4,5 yaşlarından itibaren kuralları öğrenme ve uygulama yaşları başlar. 3 yaşındaki bir yegenden bahsetmiyoruz. Şuan 7 yaşında. Kaldı ki ben bile 3 yaşıni doldurmamış çocuğuma bile yanlis olani anlattığımda anlayabiliyor.