Kızkardeşim ben ve eşim

sally80

sally80

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Ağustos 2008
28
1
16 yıl önce annemi kaybettik ve ölümünden 5 yıl sonra babam tekrar evlendi.Evlendiği kişi iyi biri ancak zamanla birtakım sorunlar yaşamaya başladık.Ben yaklaşık 3 yıl önce evden ayrıldım ve 11 ay önce de evlendim.Şu anda 27 yaşında olan kızkardeşim 7 ay önce üvey annemle sorunlar yaşadığını söyleyerek beni aradı.Ağlıyordu.Ben de bana gelmesini söyledim.Eşim çok anlayışlı biri.Ancak kardeşim geçinilmesi zor bir insan.Gece 2-2.30 da eve gelir,iş aramaz,evde yardımcı olmaz,üstelik sürekli baskın çıkıp küser,aylarca konuşmaz.Eve gelir gelmez odasına geçer,selam sabah vermeden çıkmaz.Böyle bir insan.Eşim de zamanla rahatsız olmaya başladı.Tabi aslında biz de yeni evli olduğumuz için biraz sıkıntı oldu açıkçası.Bu sabah kardeşime bu akşam erken gelemsini,biraz konuşmak istediğimi söyledim.Bağırmaya ne istiyorsam hemen söylememi istemeye başladı.Kendisinden sııldığımızı bahane aramamamızı söyledi.Ben öyle olmadığını,yalnızca 3. bir insanla birlikte yaşadığımızı,yetiştirilme tarzının farklı olduğunu ve bize normal gelenin oan normal gelmeyebileceğini anlatmaya çalıştım.Sorunları konuşacağımız söyledim.Maalesef sonu kavga ile bitti.Kendisinin eşimle bir sorunu olmadığını benim bencil biri olduğumu söyledi.1 aydı bir işte çalışıyor.Bu arada hiç bir işte tutunamadı şu ana kadar.Hep şirketteki insanlarla tartıştı ve çıktı.Bu işini de ben buldum.Eve geç geldiğini çünkü işinin yoğun olduğunu ama bizim onu iş bulduğunda da rahat bırakmadığımızı söyledi.Gideceğini falan söyledi.Ben de sinirlendim ve git nereye istersen tarzında çıkıştım.Bilmiyorum ama kendimi çok suçlu hissediyorum.Kardeşimi kovmuş gibi.Tabi ki istemem ama ağrıma da gitti doğrusu.Üstelik diğer yandan başka bir insanı böyle bir yaşama mahkum etmeye hakkım var mı?Ve tabi biraz da bencilim evet.Çünkü yeni evliyim ve rahat olmak istiyorum.Offf off..
 
Sen haklısın bence. Elinden geleni yapmışsın. Allah razı olsun deyip bir dediğini iki etmemesi lazımken tavırlara bak.. Uyumlu olsa emin ol sende böyle düşünmezsin... Kendini suçlu hissetme elinden geleni yapmışsın. Biraz da o özverili olsun.. Öyle her durumda borusu ötemez.. Madem böyle bir durumda hayatını kurana kadar size elinden geldiği kadar iyi davranması ve şükretmesi lazım..
 
kardeşiniz bahsettiğiniz gibiyse üvey annenizle sorunlar yaşaması normal..bir an önce kendi hayatını kurmasıiçin yardımcı olun..
 
canım sen haklısın.sonuçta erkek olsa neyse dersin.ama kız gece 2 lerde eve geliyorsa ve söz dinlemiyorsa yapacağın başka bişey yok..ne kadar olsada kardeş atsan atılmıyor ama laf anlamaz söz dinlemez bi kardeşiniz var..allah yardımcın olsun ne diyim..
 
tamamıyla kardeşin haksız....

onunla oturup bu duruma son vermesini iste.....

evi otel gibi kullanıp hiç birşeyden taviz vermek istemiyor anlaşılan...
 
sizinle yaşayacaksa kurallara uymalı,hem ne işiymiş o saatlere kadar sürecek
 
Aslında böylelerini pohpohlayarak biz bu hale getiriyoruz...
Hayatta tek başına kalabileceğini ve tutunması gerektiğin anlasın, bakalım o zaman böyle yaparmı, asla yapmaz...
Sonuçta kimsenin hayatı 4*4 lük değil, bazen bize bağıran insanlara karşı sessiz olmalıyız çünkü o bizim üssümüzdür, sesimiz çıkarsa kendimizi kapıda buluruz...
Canım kardeşin 27 yaşında ama daha büyüyememiş malesef, birinin ona büyüdüğünü kabul ettirmesi lazım...
 
Allah yardımcın olsun işin çok zor ama kardeşin haksız sinirlenmeden izahetmeye çalış yinede sen içinde oldugu ruh hali kötü onunda evliliğinin tehlikeye girmesini istemediğini eşinin bu durumdan rahatsız oldugunu söyle her evin bi kuralları var uyulması gereken
 
annesizlik ne kötü birsey yarabbi

sen kücükleri annesiz koyma Allahim

kardesiniz kücük degil ama yinede üzüldüm

oraya gitse üvey anne buraya gelse damat , her yer onun icin el

Allah onun yardimcisi olsun ve bir an önce aklini basina toplatsin !

kimseyide istenmeyen yapmasin yaradan .
 
Son düzenleme:
Reklamcılık şirketinde müşteri temsilcisi. Umarım bu işte durabilir.Aslında babam da çok ilgisiz biri . bize geldiğinden beri ne arıyor ne soruyor ama hepimize karşı öyle tavrı.Kardeşimdeki mantık şuydu.Babam bana bakmak zorunda,ben onun kızıyım.Tabi ki ama sonuçta başka bir hayatta kurdu kendine babam.Ve kardeşim artık 27 yaşında.Ben evden ayrılırken işimi buldum.Kendi evimde idare ettim kendimi.Ama o öyle değil maalesef. Bu arada biraz daha iyi hissediyorum kendimi sağolun.Çok suçluyorum kendimi.İyi abla değilim,kardeşimi evimde istemiyorum diyorum hep kendime.Ama arada kaldım gerçekten.Çok uğraştım hep kendime ait bir evim,hayatım olsun diye.Şimdi oldu ama bunlar var işte.Kocama yansıtıyorum kardeşimle olan sorunlarımı sürekli.Bir ara babamla konuşmayı bile düşündüm.Hani ev kirasını sen ver, eve çıksın diyecektim ama.Allah herkese kaıl fikir versin.Beni yanıtlayan,yazımı okuyan herkesten razı olsun.Gönlüme soğuk su serptiniz.
 
çok haklısınız siz...
kardeşiniz anladığım kadarıyla özgür ve başına buyruk yaşamayı seviyor,
kişilerle sorun yaşaması normal...
eğer kendine çeki -düzen vermeyecekse bu koşullarda aynı çatı olmanıza da imkan olmayacak..allah korusun yeni evlisiniz ve el oğlu bir yere kadar susar...
sizde eşinizden yuvanızdan olmayın ....
he ama kardeşinizi atacakmısınız...aslaaaa! uygun sakin olduğu biranında anlatın ,konuşun ...
 
kardeşte olsa tavrını koyacaksın,her evin kendine göre kuralları vardır,madem sizinle yaşıyor dikkat edecek...ne demek gecenin 2 3 eve gelmek .kardeşin çok sorumsuzmuş...onunla oturup konuşacaksın
 
sally80 .!.:
16 yıl önce annemi kaybettik ve ölümünden 5 yıl sonra babam tekrar evlendi.Evlendiği kişi iyi biri ancak zamanla birtakım sorunlar yaşamaya başladık.Ben yaklaşık 3 yıl önce evden ayrıldım ve 11 ay önce de evlendim.Şu anda 27 yaşında olan kızkardeşim 7 ay önce üvey annemle sorunlar yaşadığını söyleyerek beni aradı.Ağlıyordu.Ben de bana gelmesini söyledim.Eşim çok anlayışlı biri.Ancak kardeşim geçinilmesi zor bir insan.Gece 2-2.30 da eve gelir,iş aramaz,evde yardımcı olmaz,üstelik sürekli baskın çıkıp küser,aylarca konuşmaz.Eve gelir gelmez odasına geçer,selam sabah vermeden çıkmaz.Böyle bir insan.Eşim de zamanla rahatsız olmaya başladı.Tabi aslında biz de yeni evli olduğumuz için biraz sıkıntı oldu açıkçası.Bu sabah kardeşime bu akşam erken gelemsini,biraz konuşmak istediğimi söyledim.Bağırmaya ne istiyorsam hemen söylememi istemeye başladı.Kendisinden sııldığımızı bahane aramamamızı söyledi.Ben öyle olmadığını,yalnızca 3. bir insanla birlikte yaşadığımızı,yetiştirilme tarzının farklı olduğunu ve bize normal gelenin oan normal gelmeyebileceğini anlatmaya çalıştım.Sorunları konuşacağımız söyledim.Maalesef sonu kavga ile bitti.Kendisinin eşimle bir sorunu olmadığını benim bencil biri olduğumu söyledi.1 aydı bir işte çalışıyor.Bu arada hiç bir işte tutunamadı şu ana kadar.Hep şirketteki insanlarla tartıştı ve çıktı.Bu işini de ben buldum.Eve geç geldiğini çünkü işinin yoğun olduğunu ama bizim onu iş bulduğunda da rahat bırakmadığımızı söyledi.Gideceğini falan söyledi.Ben de sinirlendim ve git nereye istersen tarzında çıkıştım.Bilmiyorum ama kendimi çok suçlu hissediyorum.Kardeşimi kovmuş gibi.Tabi ki istemem ama ağrıma da gitti doğrusu.Üstelik diğer yandan başka bir insanı böyle bir yaşama mahkum etmeye hakkım var mı?Ve tabi biraz da bencilim evet.Çünkü yeni evliyim ve rahat olmak istiyorum.Offf off..
Genişletmek için tıkla...

aynı şeyleri şu an ben de yaşıyorum iki ara da bir derede kalmış durumdayım malesef insan kıyamıyor da ama bazen de diyorum ki benim düşündüğüm kadar kise beni düşünmüyor:çok üzgünüm:
 
yeni evlisiniz
27 yasında üvey kardeşinize evinizi açıyor otel gibi kullanmasına izin veriyorsunuz
valla nolursa olsun, dileyen dilediğini düşünsün ben bu durumda olsam kendi ayakları üstünde durabilicek bir insana evimi açmam...
ha uzaktan her türlü desteği gösterir yardımcı olurum ama buyur gel diledigin gibi yat kalk zıbar demem...

millet öz anasına babasına bakmıyorken siz ona evinizi açmişsiniz kol kanat olmuşsunuz kıymet bilmemiş
sanki paşa kızı
bırakın gitsin ne hali varsa görsün :kahve:
ömrü boyunca hep birileri onun arkasını toplamak ona katlanmak sorumsuzluguna göz yummak zorunda değil
kendi anası bile gözden çıkarmış, siz niye düşünüyorsunuz?
 
gurbaa prenses .!.:
yeni evlisiniz
27 yasında üvey kardeşinize evinizi açıyor otel gibi kullanmasına izin veriyorsunuz
valla nolursa olsun, dileyen dilediğini düşünsün ben bu durumda olsam kendi ayakları üstünde durabilicek bir insana evimi açmam...
ha uzaktan her türlü desteği gösterir yardımcı olurum ama buyur gel diledigin gibi yat kalk zıbar demem...

millet öz anasına babasına bakmıyorken siz ona evinizi açmişsiniz kol kanat olmuşsunuz kıymet bilmemiş
sanki paşa kızı
bırakın gitsin ne hali varsa görsün :kahve:
ömrü boyunca hep birileri onun arkasını toplamak ona katlanmak sorumsuzluguna göz yummak zorunda değil
kendi anası bile gözden çıkarmış, siz niye düşünüyorsunuz?
Genişletmek için tıkla...

öz kardesi üvey degil sanirim

 
ya rakadaşlar... tamam kız kardeş hatalı davranmış. ama bence abla olarak seninde bir hatan ver. kız kardeşin evine ilk adım attığında evinin düzeninden eşinin huylarından bahsedecektin.. aradan zaman geçip kota koymaya çalışınca kız istenilmediğini düşünür elbette ki..
 
koskoca 27 yasinda bir insan kendi ayaklari üzerinde durmasini ögrenmeli zaten zor bir hayatiniz olmus onun böyle cocuk gibi simariklik yapmasi olacak is degil
kimse kizmasin bana ama ben olsam bende katlanmam
gidecekmi buyursun gitsin hem hayati ögrenir
 
ne olursa olsun kardeşte olsa artık eşi var onun farklı bi hayatı var..bende 2ay ablamda kaldım işe girdim çalışıodum akşam eve gelince ablama yemek hazrlamaktada bulaşktada yardm ediyodum elim boş eve gitmemeye çalışıyodum maaşımı alınca çocuklara bişeyler alıyodum sabahları yatağımı topluyodum ablam sen bırak ben yaparım desede...
yani bende olsam sizin yerinizde başta uyarırdım sonuçta kardeşiniz ve biliyosunuz huyunu benkendi evimde rahat olduğumu ablam çok iyi biliyodu evde bide kayınvalidesi vardı ben daha eve gelmeden ablamla konuşmuştuk bunu ve hiçte sorunumuz olmadı şimdi evlerimiz yakın olduğu halde eniştemde ablamda çağırır kalmaya tabi artık ben gitmiyorum orası ayrıı:)))
 
değil 27; 47 yaşında bile olsa misafir gelen kişi geldiği evin kurallarına uymak zorundadır.
ben postu sereyim ne de olsa ablam, yer içer gezer uyumaya gelirim demek olmaz.
siz nasıl zamanında başınızın çaresine baktıysanız o da en azından bakmak zorunda.
öyle üç kuruşa beş köfte olmaz..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X