Benim iki kızım var. Kız oldukları için korkmadım ama bana benzerler diye korktum. Ben zor ergenlik geçirdim, çok saftım, insanları kendim gibi bilirdim, hemen güvenirdim, iyi niyetim hunharca kullanıldı, hala nasıl bir dua aldım da çok hırpalanmadım şaşarım. 18 yaşında ağır depresyon geçirdim, yıllar sürdü, tedavi gördüm. Hala geçmiş değil. Bu hale kolay gelmedim. Ne dualar ettim babalarına benzesinler, naif olmasınlar, girişken olsunlar, sert olsunlar, kurnaz olsunlar, bakışları ile dövsünler diye. Bunu da yazsam mı yazmasam mı diye çok kararsız kaldım. Korktum üzüleceksin diye, düzenle konunu dedim. Çok üzüldüm umut, gözlerim doldu, yalnız değilim şu an tutuyorum kendimi. Seni ben çok iyi anlarım.