kızım geçen yıl okula başladı aslında, 1 ay uğraştım, sınıfta bekledim, sınıf kapısında bekledim, bahçede bekledim; ama nafile beni sınıfta yanında istedi sürekli, bütün okul yönetimi ne yaptıysak devam ettiremedik okula. okul açılma zamanı yaklaşıyor yine beni korkular sardı. benden hiçbir yerde, hiçbir zaman ayrı duramıyor, içinde bir korku var ama kimse tam anlamıyla çözemedi, o küçücük beyninde ne fırtınalar kopuyor kimbilir.ne yapacağımı bilmez durumdayım. aynı durumu yaşayanlar oldumu aranızda? varsa eğer çözüm önerilerinizi bekliyorum...:çok üzgünüm::uhm:
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
İlköğretim Yorum ve Soruları Kızım okula gitmedi- yardım
- Konu Sahibi nazece
- Başlangıç Tarihi
ben böyle bir durumu hiç yaşamadım ama belki bu konuda birşeyler söyleyebilirim. Ona defter kalem alabilirsin okula gittiği zaman bunlardan daha çok olacağını, orada daha fazla arkadaşlarının olacağını, yeni oyunlar öğrenebileceğini söyleyebilirsin. eğer yakının da onun yaşlarında okula giden bir çocuk varsa oda okulun ne kadar güzel olduğunu ne kadar çok şey öğrendiğini anlatabilir.çocuğu okula giden arkadaşlar bu konuda sana daha yardımcı olabilirler canım bu benim yorumum.umarım okulu sever canım.
- 12 Nisan 2007
- 6.212
- 78
- 358
- 57
Canım aynı sorunu ben de yaşadım. 5 yaşına kadar bakıcı ile ev ortamında büyüdü kızım. Daha sonra kreşe vermeyi uygun bulduk. İlk günden başlayarak iki aya yakın ağladı. Hem de her gün, her dakika. İnat ettik, vazgeçmedik. Ertesi yıl ana sınıfında da değişen bir şey olmadı. Yine ağlama, yine üzüntü.
Birinci sınıfa başlayınca düzelir dedik, daha da beter oldu. Okulda herkes bizi tanıdı. "Ağlayan kızın annesi" oldum birden. Ne uyku kaldı bende ne de huzur.
Kızım bu yıl dördüncü sınıfa geçti. Hala okulu çok sevmiyor. Ama en azından ağlamalar bitti.
Sana önerim, geri adım atmamandır. Okula gitmek bir zorunluluktur ve bunun bilincine varması için katı olmak zorundasın. Senin duygularını ve hakimiyetini ele geçirdiğini farkettiği an, her durumu lehine kullanır çocuklar. Biraz acımasız gibi görünse de bence doğru davranış budur.
Umarım bu yıl sizin için her şey yoluna girer.
Birinci sınıfa başlayınca düzelir dedik, daha da beter oldu. Okulda herkes bizi tanıdı. "Ağlayan kızın annesi" oldum birden. Ne uyku kaldı bende ne de huzur.
Kızım bu yıl dördüncü sınıfa geçti. Hala okulu çok sevmiyor. Ama en azından ağlamalar bitti.
Sana önerim, geri adım atmamandır. Okula gitmek bir zorunluluktur ve bunun bilincine varması için katı olmak zorundasın. Senin duygularını ve hakimiyetini ele geçirdiğini farkettiği an, her durumu lehine kullanır çocuklar. Biraz acımasız gibi görünse de bence doğru davranış budur.
Umarım bu yıl sizin için her şey yoluna girer.
Gerçekten de zor bir durum.
Görümcem de aynı durumu yaşamıştı anaokulu döneminde. Kızı annesinin eteğini bırakmıyordu. Şimdi 2. sınıfa gidecek.
Çocukların annelerine olan aşırı düşünlüklerinin bir korkuyla bağlantısı olduğunu söylüyor uzmanlar. Annenin çocuğu dize getirmek için dediğimi yapmazsan bir daha annen olmam, başkasının annesi olurum, ölürüm, giderim gibi cümleler çocuğun beynine yer ediyor ve çocuk annesini kaybetmekten korktuğu için ondan ayrı kalamıyormuş.
Sizde durum nasıl bilmem ama okula gittiğinde akşam yine evde olacağını korkmaması gerektiğini anlayacağı şekilde anlatırsanız faydası olur sanırım. İmkanının varsa çocuk psikoloğuna da danışırsanız çözülür inşallah. Aslında bu konuda uzman bir üyemiz de var. Ece 73 nikli arkadaşımıza ulaşırsanız o size yardımcı olacaktır.
Görümcem de aynı durumu yaşamıştı anaokulu döneminde. Kızı annesinin eteğini bırakmıyordu. Şimdi 2. sınıfa gidecek.
Çocukların annelerine olan aşırı düşünlüklerinin bir korkuyla bağlantısı olduğunu söylüyor uzmanlar. Annenin çocuğu dize getirmek için dediğimi yapmazsan bir daha annen olmam, başkasının annesi olurum, ölürüm, giderim gibi cümleler çocuğun beynine yer ediyor ve çocuk annesini kaybetmekten korktuğu için ondan ayrı kalamıyormuş.
Sizde durum nasıl bilmem ama okula gittiğinde akşam yine evde olacağını korkmaması gerektiğini anlayacağı şekilde anlatırsanız faydası olur sanırım. İmkanının varsa çocuk psikoloğuna da danışırsanız çözülür inşallah. Aslında bu konuda uzman bir üyemiz de var. Ece 73 nikli arkadaşımıza ulaşırsanız o size yardımcı olacaktır.
aslında bende pes etmezdim geçen sene ama, 7 aylık hamileydim ve sorunlarım vardı, bütün gün okulda ayakta beklemek çok zor oluyodu. tabi bu sene bende pes etmicem. sağol önerin için...
sağol yağmurcum kum saati çok iyi fikir kesinlikle uygulıcam bende,0 bakalım nasıl olcak
bende anaokuluna gönderdim ama o zaman böyle sorun yaşamadım. çocuklarımı korkutmam o şekilde hiç bir zaman ,yinede korkuyorlar tabi
okulun rehber öğrt. yardımcı oldu ama dediklerinin hepsini uygulayamadım hamilelliğimden dolayı.
inşallah bu sene pes etmek yooook....
Ö
özlemmm
Ziyaretçi
canım benım kardesım aynısıydı kac sfer okul degıstrdık bı yere baglı kalmayın kac sfer annemde kız kardesımde sınıfta bkledı 1 ay boyunca yada daha fazla vede gıttgı butun okulda yanı sonra neyse baktıkkı olmuyo sureklı sabah kalktgı zamn onun seyıyle uyanıyo okula gıtmeycem dıyo ve altına kacırıyodu onu dusunmekten ve uzulmekten nyse sonra gondermedık ve sonra tekrar okullar acıldı vede bızde senın gıbı cok dusunuyoduk acaba gıdecekmı gıtmeyecekmı dıye nyse tabıkı yıne sorun cıkardı annem her gun sabah onunla gıdıp aksam cıkıyodu yarı yıla kadar onunla beraber gıdıp geldı sonra bı ara seye alıstı annem dıarda duruyodu oda sınıfta yavas yavs alstı ve ogretmenını sewmesı cok onemlı suandada 2 ye gectı derslerındede cok basarılı maşallah yanı bız kurtulduk ama ck ugrastık bız hep oyle kalacagını dusunmustuk ama alıştı en sonunda şükür Allah'ıma darısı senın başına bızım yapmadıgımz sey kalmadı yok onu alın tek ıdecem yok bunu alın tek gıdecem yıne de kabullenmedı ama işte sonunda oldu...
valla bızımkı anaokuluna bıle gnderdık ama yok gıtmedı hatta sınıfta arkdası bıle vardı mahallede oynadgı ama umruna bıle gelmedı gıtmek ıstemıyorum dedı bız cok ugastık onunla sonra işte 1 e gıder dedık yası buyusun ama yok yıne gıtmedı sonra yıne bıratık sonrada işte anlltgım gıbı tekrar 1 e yolladık annem yarı yıla kadar bkledı bız dedık yıne alısmaz işte hiç umudumuz yoktu ama işte Allah'ım yardımcı oldu ve tek gıtmeye alştı senın işinde cok zor cunku aynı durumu yaşadık canım umarım sende kurtulursun...
canım zor bir durum ama bence bu yaz döneminde ona tek başına kalabileciği konusunda güven vermelisin.mesela seninde tanıdığın ve güvendiğin bir arkadaşına veya akrabana kısa süreliğine bırak.bazı görevler ver ona kendi yapabileceği şeyler.mesela balkonda piknik yapın plastik tabak kaşık kullan getirip götürmeyi o yapsın kendine güveni gelsin.birşey yaparken onunda fikrini sor.diyelimki alış veriş yapıyorsunuz sence bu nasıl bana yakışırmı gibi sorular sor.bu yaz senin ve çocuğun için büyük bir fırsat canım.ama başaracaksın...
ah canlarım hepiniz sağolun:1hug: aslında ben çocuklarımı oldukça özgür kişilikli yetiştirmeye uğraşıyorum genelde evle ilgili her konuda fikirlerini alırım. Hatta onların dediklerini yaptığımda oldu kendilerine güvenmeleri için. Yalnız başlarına işlerini yapabiliyorlar iki çocuğumda yataklarını ve odalarını toplarlar. Üstlerini kendileri seçip giyinebilirler. Ama yinedee okul sorununu yaşadım, zaten kızım normalde de yanımdan pek ayrılamaz. halamda,yengesinde ve halasında tek başına kaldı. Bende çözemiyorum sorunu. Olmazsa artık psikoloğa gitcez, ama bu senede okulda zor günler bizi bekliyor anladığım kadarıyla :çok üzgünüm:
allah yardım etsin kardeşim ben o derdi bilirim şu an 6 sınıfa giden kızım okula başladığında malesef senin yaşadığın eziyeti yaşattı 1 hafta gittim okula sınıfta tayım devamlı beni yanından da ayırmıyor bahçeye falan gitmemede izin yok senin gibi okulda herkes tanır oldu bu arada benim kızın ögretmeni degişti sabahçı öğretmenele yer degiştirmiş allah ondan razı olsun fatma hanımdan durumumuzu anlattım ve bana dediği şey kesinlikle okul bahçesinden dışarı çıkarma sen ondan daha inat ol ve mecburi olduğunu anlasın dedi ve lütfen sınıftan çık aglasın istediği kadar sorun degil elbet susar dedi gözüm arkada kalarak çıktım ve dış kapıya gelmeden feryat figan sesini duyuyorum tenesfüsü iple çekiyorum zil çaldı benim kız çıkmadı öğretmeni yanıma geldi hadi ğit artık herşey yolunda sustu tabiki ne yapacak başka dedi çok şaşırdım eve git ve onun çok sevdiği yemegi yap onu çıkış vakti almaya geldiğinde geçikme ilk önce sen gel dedi ve ve böyle alıştırdık tabi o ikinci haftada her okula bıraktığımda agladı ama asla kalmadım yanında bunun mecburiyet olduğunu anladı oda şimdi gülüyor anlatınca söyleyecegim öğretmen çok önemli ilk öğretmenimiz agladığında diger çoçuklarn psikolojisi bozuluyor diye şikayet ederdi ve bana hiç akıl verip yardımcı olmadı
maalesef haberler kötü bu sene geçen seneden daha beter ağlayacak belki kendini yerlere atacak hatta öğretmenine bile saldırabilir ama ne olursa olsun bir an bile tereddüt etme okula ve arkadaşlarına alışana kadar ne kadar gerekirse otur yanında yavaş yavaş kademeli olarak alıştırcaksın bir anda aşılmayacak bir sorun çünkü bu
çocuğun asıl sorunu anneye bağımlılık değil eve bağımlılık aslında o nedenle okul ortamını ev ortamıyla
ilişkilendirmek işinize yarayacaktır
mesela öğretmenini evinize davet edin
aynı masada oturup yemek yemek öğretmeninin kendisiyle birebir ilgili olduğunu görmek çocuğunuz için iyi olacaktır
tabi bu konuda uzman değilim ama
geçen sene aynı durumda 2 öğrencim vardı ev ziyareti çok faydalı oldu bizim için
zaten okula ve öğretmenine alıştıktan sonra bırakmanız kolaylaşacaktır
ama dediğim gibi kademeli olacak yavaş yavaş
çocuğun asıl sorunu anneye bağımlılık değil eve bağımlılık aslında o nedenle okul ortamını ev ortamıyla
ilişkilendirmek işinize yarayacaktır
mesela öğretmenini evinize davet edin
aynı masada oturup yemek yemek öğretmeninin kendisiyle birebir ilgili olduğunu görmek çocuğunuz için iyi olacaktır
tabi bu konuda uzman değilim ama
geçen sene aynı durumda 2 öğrencim vardı ev ziyareti çok faydalı oldu bizim için
zaten okula ve öğretmenine alıştıktan sonra bırakmanız kolaylaşacaktır
ama dediğim gibi kademeli olacak yavaş yavaş
