4 yaşındaki kızım dün kreşe başladı.okul için ilk başta çok hevesliydi ama dün sabah ben işe gitmeden uyandı ve ben okula gitmicem dedi.üstünde durmadım ve sonra babannesşyle öğlen okula ittiler giderken hiç bi problem çıkarmamış.hatta babasına telefonda ben anneme saka yaptım demiş.akşam eve geldiğimde okulda yaptığı herşeyi anlattı cok mutluydu ve cok eğlenmişti.ancak bu sabah okula gtmcem dye uyandı ve öğleye kadar hep ağladı gtmemek için.su an okulda ve babanneside onunla birlikte sınıfta neler yapcam nasıl bi yol izlicem bilmiyorum.okuldan tamamen soğumasından korkuyorum.yardımcı olun ne olur:2:
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası Kızım Kreşe Gitmek İstemiyor
- Konu Sahibi askboceqi
- Başlangıç Tarihi
Çocuğunuzun bakıcı veya kreş deneyimleri, önerirler, tavsiyeler, karşılaşılan problemler, oyun ablaları ve oyun grupları
cok kurnazlar
Bir örnek daha vereyim..su an bakıcılıgını yaptıgım cocuk ana okuluna gidiyor..sabahcı ve annesi bindiriyordu servise..cok aglıyormus annesinin ayaklarına sarılıyormus..dedim babası yolcu etsin sizi işe gitmiş diye düsünsün sabahları görünmeyin..babası yolcu ederken ilk gün aglamıs ve simdi mutlu mutlu gidiyormus..anneler naz yapıolar ve acaba göndermezlermi die silah olarak gözyaslarını kullanıyorla...bence taviz vermeyin yani aglasada gönderin gittiklerin unutuyorlar..bol sans 
ben oğlumu 3 yaşına girmeden kreşe verdim, ilk sene pek sorun yaşamadık, güzel alışkanlıklar da öğrendi, sonra kreş kapandığından başka kreşe verdik, sonraki sene başka bir şehre taşındığımızdan işyerimin kreşine verdim, ilk hafta çok ggüzeldi beni niye okuldan alıyorsun diye ağlıyordu, bir sonraki hafta birden herşey değişti ve gitmek istemedi, bende alışır diye düşünerek zorladım, öyle bir hala geldiki durum her sabah bir işkenceydi, gitmemek için ağlıyor, kapıya en uzak odaya gidiyor, apartman merdivenlerine tutunuyor böyle gidiyorduk kreşe malum işe de gitmem lazım. sonra eve yakın bir akrabamızın kreşine verdim, kreş kötü değildi ama değiştirme sorunumuzu çözmedi, yanlış bir karardı yani, servise binerken ortalığı ayağa kaldırıyordu, bütün sokak esnafı bizi dinliyordu, çok kararlı davranıyordum, sonra uzman bir büyüğümüzden yardım aldım(hatta psikoloğa bile gidiyorduk bu dönem), gitme konusunda kesin kurallar koymamı tavsiye etti, o akşam oğlumu kreşten ben aldım (onun isteği idi), kendisine ağlasada sızlasada kreşe gideceğini anlattım, o günden sonra oğlumun yanında kreş sorunları hakkında ve gidip gitmeyeceği falan filan konularında konuşmadık, olay çok büyük iken onun yanında problemi daha büyütmedik, 1-2 gün içinde ağlamaları kesildi, sonraki sene de zaten anaokuluna gitti şimdi 1. sınıfta. size tavsiyem çok çok kararlı olun. çocuklar annelerinin etkilenmesi çok güzel kullanıyorlar, evde baktırabiliyorsanıız bir sene daha bekleyim derim, illa kreşe gidecekse babası bıraksın veya başka biri ona ağlasın, size değil, Allah kolaylık versin.
Kızlar cok teşekkür ederim ama kızımı kreşe babannesi bırakıyor.hatta dün babası bıraktı babannesiyle beraber ama nafile öğlen 2 de eve gelmişler ağladı diye babasına öğretmenine söz vermiş ama bu sabah yine bi kıyamet koptu ben işe gelirken ben okula gitmicem
benim kızım da 3 yaşında , geçen hafta kreşe başladık ...ilk hafta sabahları hep ağladık alışır diye beklerken bu hafta akşamları da ağlamaya başladı ....çok bunalımdayım sabah ağlayarak evden çıkıyoruz, akşam eve gelince yine ağlamaya başlıyoruz ....sabaha karşı ancak susuyoruz ...ne yapacağımı bilemiyorum
- 5 Temmuz 2011
- 5.344
- 6.214
- 198
Benimde 3 yaşındaki kızımı devlete ait 3-6 yaş anaokuluna gönderiyorum kızımı. bu hafta 3. haftası bitiyor ama hala sabahları ağlıyor gitmiycem diye uyanıyor ve akşam aldıktan sonrada tavır yapıyor. işe gittiğimi biliyor ama hala gitme evde kalalım diyor belkide sene sonuna kadar ağlıycak bilmiyorum göndermekten başkada çarem yok. öğretmenine soruyorum çok iyi sınıfta çok uyumlu diyor siz bıraktıktan 2 dakika sonra susuyor diyor ama ana yüreği işte. sonra evde hiç bişey yemiyor öğretmenine soruyorum herşeyi çok güzel biçimde yiyor diyo napcam böyle bilmiyorum...
Canım benmkide hala gtmcem dyor ama bgn babannesi ağlaya ğlayada olsa onu kapıdan brakıp döndü.ve arkasından hemen susmuş çok güzel yemek yyomuş ve bütün faaliyetlere katılmış.nazları sadece bize geçyor anlayacagın
üzülmeeeee:44:
benim kızımda 3 yaşında daha iyi eğitim alsın güzel şeyler öğrensin hemde güvenli bir yerde bakılsın diye bir kreşe yazdırdım.İlk hafta ilk 3 gün girişlerde sıkıntı yaşadık daha sonra herşey güzeldi.Takip eden hafta ateşlendi ve okula 1 hafta ara verdimdim iyileşsin öyle göndereyim dedim.Bu hafta tekrar başladı ama hem kendini hemde beni perişan ediyor ağlayarak.Kızımın ağzından sadece
"anne ben seni çok özledim" ve " ben okula gitmiycem " bu iki cümle çıkıyor.aklı sürekli okulda ne yaparsam yapayım ne anlatırsam anlatayım yok yok yok tek cevap " anne ben okula gitmiycem " hemde bu cümleleri ağlayarak gözyaşları ile kuruyor.
O ağladıkça bende sabrımı zorlasamda bende ağlıyorum bu sefer sanki kızıma iyilik yerine kötülük mü yapıyorum diye kendimi suçluyorum.Yaptığım hiçbir açıklamayı kabul etmiyor gece uykuya dalmak istemiyor sabah olduğunda beni okula götürmeyin anne diyor.Bütün gece defalarca uyanıp anne beni bırakma diye ağlıyor bu yüzden uyku düzenide alt üst oldu uykusu olduğu halde uyumak istemiyor.Artık okuldan almayı bile düşünür hale geldim öğretmeni ile konuşuyorum burda bir sorunumuz yok gayet uyumlu ve sakin diyor.Ama evde durum öyle değil bu mücadelede hangimiz galip gelicez bilmiyorum.Eğer şimdi geri adım atıp okuldan alırsam kızımı okula karşı kötü etkilemiş olduğumuda biliyorum , ağlayıp üzülmesine de içim el vermiyor ne yapmalıyım ben...
"anne ben seni çok özledim" ve " ben okula gitmiycem " bu iki cümle çıkıyor.aklı sürekli okulda ne yaparsam yapayım ne anlatırsam anlatayım yok yok yok tek cevap " anne ben okula gitmiycem " hemde bu cümleleri ağlayarak gözyaşları ile kuruyor.
O ağladıkça bende sabrımı zorlasamda bende ağlıyorum bu sefer sanki kızıma iyilik yerine kötülük mü yapıyorum diye kendimi suçluyorum.Yaptığım hiçbir açıklamayı kabul etmiyor gece uykuya dalmak istemiyor sabah olduğunda beni okula götürmeyin anne diyor.Bütün gece defalarca uyanıp anne beni bırakma diye ağlıyor bu yüzden uyku düzenide alt üst oldu uykusu olduğu halde uyumak istemiyor.Artık okuldan almayı bile düşünür hale geldim öğretmeni ile konuşuyorum burda bir sorunumuz yok gayet uyumlu ve sakin diyor.Ama evde durum öyle değil bu mücadelede hangimiz galip gelicez bilmiyorum.Eğer şimdi geri adım atıp okuldan alırsam kızımı okula karşı kötü etkilemiş olduğumuda biliyorum , ağlayıp üzülmesine de içim el vermiyor ne yapmalıyım ben...
- 7 Eylül 2012
- 5.285
- 4.039
- 173
sakın kararınızdan vazgeçmeyin benimm oğlumda gitmek istemedi ve tam 1 ay kustu kapının önünde,kreşin bize bu konuda çok desteği oldu.eğer siz kapının önünde onun ağlamalarını seyrderseniz bunu hep kullanıcaktır.kapıya geldiğinizde alan kişiye bırakıp hoşçakal oğlum yada kızım deyip oyalanmadan hemen dönün .söyleyecek birşeyiniz varsa da tellefon açın öğretmenine kapıda konuşmayın.mesela çalışmak zorunda olduğunuz ona onun diliyle anlatın. biz işe gitmezsek sana oyunack alamayız ,kıyafet alamayız şeklinde birşeyler söleyin.asla ama asla kararınızdan vazgeçmeyin.mesela benim oğlum alışverişe babası ile gidr.geçenlerde ben götürdüm baktım bütün çikolatalarrı kasaya getirdi.napıyosun oğlum dedim izin aldınmı dedim benden, ama babam al diyor dedi(babamız bu konuda esnek biraz)götürüp yerine koy ve izin al dedim.geldi alabilirmiyim anne dedi.paramız yettiği kadar alabilirsin dedim.bak biz çalışmazsak çokolata da alamayız dedim.yani konu ne olursa olsun hayır dediğiniz bişey ağladığında evet olmamalı.
Son düzenleme:
Benimde üçüz kızlarım var bu hafta başladılar kreşe ve sabahları ağlıyorlar ama öğretmenleri çok az ağlayıp susuyorlar diyor ama benim içim rahat değil bende ağlamamak için zor tutuyorum kendimi inşallah alışırlar bir an önce
Bende mecburum kızlarımı kreşe gondermeyi bakıcımız vardı memleketine gitti bu saatten sonra güvenilir birini bulamam ve alışamazlar başkasına diye kreş daha uygun geldi bana
Bende kendimi zor tutuyorum geri almak için ama kötü etkinelirler diye yapmıyorum
Bende mecburum kızlarımı kreşe gondermeyi bakıcımız vardı memleketine gitti bu saatten sonra güvenilir birini bulamam ve alışamazlar başkasına diye kreş daha uygun geldi bana
Bende kendimi zor tutuyorum geri almak için ama kötü etkinelirler diye yapmıyorum
kızım 3,5 yaşında.
şu anda da ağlaya ağlaya harap oldum, onunla birlikte, gözlerim şiş yazıyorum.
bu salı başladık kreşe.
geçen sene de başlamıştık, 1 haftanın sonunda, verdiği tepkilerden ötürü (aşırı kusmalar, kabuslar, ishal, vb..) doktorunun tavsiyesi ile bıraktık kreşi.
bu sene kararlıyım ben, eşim de kararlı. ya olacak ya olacak bu iş. ama nasıl olacak bilemiyorum.
okula giderken mızmızlanmalar, sabah yataktak kalkmak istememeler, yorgunum ben.. hastayım ben... ağlıyorum ve ağlamaya devam edicem ben... demeler ... her şey var sabah evde..
arabada giderken, mızıldanmalar, yer yer ağlamalar... gitmek istemiyorumlar...
kapıda, tepinme şeklinde ağlamalar, kıyamet koparmalar... sarılıp bırakmamalar...
sonrasında her şey yolundaymış, öyle diyorlar. ben de gördüm bu sabah, güzelce kahvaltıya oturdu, gülerek davranıyordu.
öğlene kadar iyi geçiyor günü.
öğlen uykusunu uyumak istemiyor ama son 40 dakikasında falan uykuya dalıp, ancak uykusunu alamadan uyanıyor anladığım kadarıyla... dolayısıyla, uyanınca aşırı ağlamalar, kösülene ve hatta kusana kadar bağırıp çağırmalar sergiliyor okulda.
ikindi kahvaltısından sonra aldım dün, aradılar beni yine.. çok ağlıyor, gelin alın diye.. gittim aldım.
normalde 5 gibi çıkıyorlarmış zaten...
ilk gün öğlen yemeğinden sonra aldım, hiç ağlatmadan yani.
ikinci gün, uykudan sonra aldım.
dün ikindi kahvaltısından sonra aldım. arabada 3 saat ağladı, arabadan indiremedim. eve bile getiremedim yani. ağlamaktan kendini kaybetti nerdeyse...
bugün de heralde ikindi kahvaltısından sonra alıcam... 5'i bekleyemeyecek gibi bi his var içimde...
ne önerirsiniz a dostlar? ne yapayım da, bu sıkıntıları aşayım ben?
şu anda da ağlaya ağlaya harap oldum, onunla birlikte, gözlerim şiş yazıyorum.
bu salı başladık kreşe.
geçen sene de başlamıştık, 1 haftanın sonunda, verdiği tepkilerden ötürü (aşırı kusmalar, kabuslar, ishal, vb..) doktorunun tavsiyesi ile bıraktık kreşi.
bu sene kararlıyım ben, eşim de kararlı. ya olacak ya olacak bu iş. ama nasıl olacak bilemiyorum.
okula giderken mızmızlanmalar, sabah yataktak kalkmak istememeler, yorgunum ben.. hastayım ben... ağlıyorum ve ağlamaya devam edicem ben... demeler ... her şey var sabah evde..
arabada giderken, mızıldanmalar, yer yer ağlamalar... gitmek istemiyorumlar...
kapıda, tepinme şeklinde ağlamalar, kıyamet koparmalar... sarılıp bırakmamalar...
sonrasında her şey yolundaymış, öyle diyorlar. ben de gördüm bu sabah, güzelce kahvaltıya oturdu, gülerek davranıyordu.
öğlene kadar iyi geçiyor günü.
öğlen uykusunu uyumak istemiyor ama son 40 dakikasında falan uykuya dalıp, ancak uykusunu alamadan uyanıyor anladığım kadarıyla... dolayısıyla, uyanınca aşırı ağlamalar, kösülene ve hatta kusana kadar bağırıp çağırmalar sergiliyor okulda.
ikindi kahvaltısından sonra aldım dün, aradılar beni yine.. çok ağlıyor, gelin alın diye.. gittim aldım.
normalde 5 gibi çıkıyorlarmış zaten...
ilk gün öğlen yemeğinden sonra aldım, hiç ağlatmadan yani.
ikinci gün, uykudan sonra aldım.
dün ikindi kahvaltısından sonra aldım. arabada 3 saat ağladı, arabadan indiremedim. eve bile getiremedim yani. ağlamaktan kendini kaybetti nerdeyse...
bugün de heralde ikindi kahvaltısından sonra alıcam... 5'i bekleyemeyecek gibi bi his var içimde...
ne önerirsiniz a dostlar? ne yapayım da, bu sıkıntıları aşayım ben?
Acaba kreşten gündüz uyutmamasını isteseniz kısmen de olsa bi faydası olur mu diye düşündüm,bir arkadaşım bunu denemişti belki biraz rahatlar çocuk...
Acaba kreşten gündüz uyutmamasını isteseniz kısmen de olsa bi faydası olur mu diye düşündüm,bir arkadaşım bunu denemişti belki biraz rahatlar çocuk...
bu da olabılır ama uyumaya alışık cocuk uyumazsa yıne huysuz olur bence uyutmalarını ancak uyandırmadan cocugun kendı ıstegıyle kalkmasını deneyın bı sure* uykusunu almadan kalkan cocuk evdede annaye cınnet gecırtır unutmayın sızde yarı uyansanız asabı ve huzursuz olursunuz deneyın emınım ıse yarar daha mutlu kalkar
- 3 Şubat 2010
- 11.305
- 5.506
- 448
Kızım 3,5 yaşında yarım gün anaokuluna başladık. Paylaşmayı ,sosyalleşmeyi , ekip olmayı öğrensin. Daha bilinçli oyunlarlar oynasın diye.
dün iyiydi bi sorunumuz yoktu , bugün ise sürekli ağlamış. Evde konuşunca Öğretmenim bana çok bağırdı diyo.
Sebep oyuncağını paylaşmaması ve ilk kendi oynamak istemesi.
ve okula gitmek istemiyorum artık diyor.
Bağırmasından da çok rahatsız oldum , sinirlerim bozuldu. Daha ikinci günü çocuğumun.
ben ne yapmalıyım şimdi ?
dün iyiydi bi sorunumuz yoktu , bugün ise sürekli ağlamış. Evde konuşunca Öğretmenim bana çok bağırdı diyo.
Sebep oyuncağını paylaşmaması ve ilk kendi oynamak istemesi.
ve okula gitmek istemiyorum artık diyor.
Bağırmasından da çok rahatsız oldum , sinirlerim bozuldu. Daha ikinci günü çocuğumun.
ben ne yapmalıyım şimdi ?
Son düzenleme:
Benzer Konular
Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası
Kızım kreşe gitmek istemiyor :(
Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası
Kızım kreşe gitmek istemiyor :((
Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası
Kızım kreşe gitmek istemiyor