- 12 Nisan 2007
- 6.212
- 77
- 358
- 57
merhaba,
9 yaşında bir kızım var.güzel huyları olan,uyumlu , girdiği her ortamda örnek gösterilen bir çocuk.ancak çok önemli bir sorunumuz var.korku...ama öyle böcekten sinekten değil.yalnız kalmaktan,kaybolmaktan,sevdiklerini kaybetmekten falan korkuyor.bu yaşında daha evde 5 dk.bile yalnız kalmadı.korkuları hep var ama zaman zaman ileri boyutlarda seyrediyor.yalnız yatamıyor.kapalı kapıların ardında yalnız kalamıyor.tv de izlediği bir haber,duyduğu korkutucu bir olay günlerce canını sıkıyor.bir süre sonra unutup normale dönüyor ama arada geçen zaman beni çok yıpratıyor.okulunun rehber öğretmeni ile görüştüğünde rahatlıyor.ta ki yeniden bir olay yaşayana kadar.sevdiklerini kaybetme korkusundan sözediyor sık sık.ne yapacağımı nasıl davranacağımı şaşırdım.onun yanındayken ağzımızdan çıkan her sözcüğe dikkat ederek konuşuyoruz.16 yaşındaki oğlum bile ona gösterilen özeni kıskanmaya başladı.yardımlarınızı bekliyorum saygılar
9 yaşında bir kızım var.güzel huyları olan,uyumlu , girdiği her ortamda örnek gösterilen bir çocuk.ancak çok önemli bir sorunumuz var.korku...ama öyle böcekten sinekten değil.yalnız kalmaktan,kaybolmaktan,sevdiklerini kaybetmekten falan korkuyor.bu yaşında daha evde 5 dk.bile yalnız kalmadı.korkuları hep var ama zaman zaman ileri boyutlarda seyrediyor.yalnız yatamıyor.kapalı kapıların ardında yalnız kalamıyor.tv de izlediği bir haber,duyduğu korkutucu bir olay günlerce canını sıkıyor.bir süre sonra unutup normale dönüyor ama arada geçen zaman beni çok yıpratıyor.okulunun rehber öğretmeni ile görüştüğünde rahatlıyor.ta ki yeniden bir olay yaşayana kadar.sevdiklerini kaybetme korkusundan sözediyor sık sık.ne yapacağımı nasıl davranacağımı şaşırdım.onun yanındayken ağzımızdan çıkan her sözcüğe dikkat ederek konuşuyoruz.16 yaşındaki oğlum bile ona gösterilen özeni kıskanmaya başladı.yardımlarınızı bekliyorum saygılar
