Dünyada en nefret ettiğim şeylerden biridir kıskançlık. Annem ve babam hep der ki, "birine seni aldatma ihtimalini yakistiriyorsan yapsın yapmasın önemli değil, öyle insandan ayrıl"
Tabii bunu kendi ilişkileri için soylerler bize öğüt olarak değil. Ama duya duya icsellestirdim. Gerçekten de sevgilim bir şey dediğinde yalan söylemiş gibi geliyorsa ya da bir yere gittiğinde ortamda beni rahatsız edecek biriyle bir şeyler yaptigini hissediyorsam , bunu ona yakistirdiysam zaten kanıta gerek yok..bizim ilişki sacma bir yere evriliyor demektir.
Sevgililerim de beni asla kiskanmaz çünkü yüzde bin dürüstümdür. Ülkeden göç edecek eski sevgilime saat almak istemiştim, hatıra olsun diye:) yarı maasimla çok güzel bir saat alıp o zamanki sevgilime gostermistim mesela. Çok beğenmişti, 'kumral ya yakışır bu renk ona' diye yorum yapmıştı
Ya da eski sevgilimin attığı şiiri gören sevgilime inkar etmek yerine bunun kötü bir şey olmadığını,insanların bazen bunu yapabileceğini, biz de bir gün ayrılsak beni hatırlatan bir şey gördüğünde bana yazabilecegini söylemistim, sonrasında içi huzursuz diye ex ile konuşmak istemisti, 'bu sehre gelecekmissin,benim otelde kal' diye güle güle telefonu kapatmıştı
Bilmiyorum benimki genişlik ve gavatlik arasinda bir yer mi :) ama bu durumdan çok memnunum. Ben de kimseyi kiskanmam, sevgilim benden once mutlu bir ilişki yaşadıysa onun adına mutlu olurum. Asıl kızı kotuleyip geçen zamanına lanet okuyan bir tipse sogurum:))
Neden? Fotoğraf paylaşmakta kiskanacak ne buldunuz?
.