- 24 Nisan 2013
- 5.848
- 9.870
- 178
Çocukken evimiz sobalıydı. Abimle itişirken son itişi pek acı oldu. Yüzüm sobaya yapıştı. Sadece kirpiklerim ve kaşlarım değil tüm yüzüm yandı. Yüzüm sobanın üzerinde kaldı daha doğrusu :) Kirpikler evet uzadı yeniden.
Aradan bir iki yıl geçti. Aynı sobanın içine annem çakmağını düşürdü. Patlamasın diye kolunu sokup alacaktı ki kolu yanmasın diye onu itip dur bir bakayım dememle çakmak yüzüme patladı. Bingo! Kirpik, kaş ve yüz komple yandı. Ve evet yine uzadılar.
Sonra sobasız eve terfi ettik. İlk işim sobayı tekmeleyip yok etmek oldu. İntikamımı aldım. Lakin soba ah etmiş olmalı ki ocağın gazının uzun süredir açık olduğunu fark etmediğim için çakmağı yaktım ve bom! Yüzüm yine yandı :) Kirpikleri söylememe gerek var mı? Nihayetinde yine uzadı.
Kirpiklerimin evrim süreci bir iki haftaydı. Korkmayınız bir iki hafta içinde eski hallerine geri dönerler. Hatta ben çocukken "la madem bu kirpikler bu kadar çabuk uzuyor yanmıyorken neden kaşlarımı aşacak kadar uzamıyorlar?" diye sorgulayıp delirmiştim. O gün bugündür deliyim. Kirpikler hala sağlam.
Yazinizi okurken gulmeden edemedim benden de talihsizmissiniz

Uzadiklarina çok sevindim bakimlarla daha çabuk toparlar inşallah...