Kim haklı? (Kıskançlık durumları)

İğrenmekte belki haklısınız ama en azından ortada cinsel bir durum olmadığından eminim. Yani başka birine elini sürmediğine. Aşk gibi, duygusal paylaşımlar olmadığına da eminim. Çünkü olsaydı bu kızlar benimle bu kadar rahat tanışamazdı. Benim kıskandığım durumda bunlar yok ama rahatsız edici derecede yakınlık var.
sen bu adamla ilerisini düşünebiliyormusun
 
kızlar masum olabilir ama bence sevgiliniz büyük olasılıkla masum değil. Sonuçta onlar 5 yaşında çocuk değil, 20 yaşında kadınlar. Biliyorsunuz ki erkekler cinselliğe doğaları gereği daha yaktın ve %99 o kızlar ile aşırı derecede samimi olduğu anlarda, bisiklette sarılırken örneğin, bu onun hoşuna gidiyordur. % 1 olasılıkla gitmiyorsa tebrik ederim, zihni temiz biridir. Sevgiliniz tamamen iyi niyetli ise yine yanlış çünkü size yasakladığı şeyleri kendi yapıyor ve bu haksızlık. Erkeklere güvenmediği için hiçbir erkek ile en ufak bir samimiyet kurmanızı istemeyip kendisi bir erkek olarak fazlasını yapması, durumu kendiden cok iyi bildiğini, kendi artniyetini gösterir.

Cevabınız için teşekkürler, aynı şeyleri ben de düşündüğüm için rahatsızım... Aynı şeyi ona söyledim, dedim ki "demek ki senin için birinin fotoğrafını layklamak, biriyle kahve içmek, Facebook duvarına yazmak= hoşlanmak". O zaman bunları sen de yapma! Bana cevabı şu oldu: "Bunu yapan kişiler şerefsiz, y.vşak (çok özür diliyorum), kötü niyetli, sen insanları tanıyamıyorsun herkese güveniyorsun ben onların niyetini anlıyorum." "Nerelere çekiyorsun, ben seni çok seviyorum, çok güzelsin (80 kiloyum :KK70: ) sende gözü olanlar var."

Ama dediğiniz gibi bu dediklerinde samimi ve iyiniyetli bile olsa adaletsiz ve bu duruma net tavır koymalıyım.
 
Sizde de ergen tavırları görüyorum. Bence erkek arkadaşınız sizinle sadece birliktelik yaşamak için beraber. Çok saçma bir ilişki. Kendinizi daha fazla kaptırmadan başka arkadaşlar edinin çevrenizi geliştirin. Yaşınız da küçük değil. Ilginc.

Eski erkek arkadaşımla ister istemez ergen tavırlar sergilemek zorunda kaldım, laf sokmak, Facebooktan çıkarmak vb. Bu tavırlarla ben de gurur duymuyorum. Erkek arkadaşım beni 1 sene farklı şehirlerdeyken, 1 sene ise farklı ülkelerdeyken bekledi. Evlilikten, çocuklardan her daim söz açar, sürprizler yapar, herkese beni anlatır, ilk andan itibaren ailesi ile tanıştırdı, annemle tanıştı vb... Kötü yanlarını burda anlatınca sanki ilişkimiz anlamsız gibi geliyor ama son zamanlardaki bazı tutumlarını ve bu son durumları saymazsak gerçekten sevildiğimi hissettiren bir insandı.
 
sen bu adamla ilerisini düşünebiliyormusun

Her dediğinize itiraz etmek gibi olacak ama bu son zamanlardaki anlam veremediğim davranışlarına kadar herkesin "adamdaki aşka bak be" dediği, uzak mesafedeyken her gün arayan, şiirler gönderen, gelecek planları yaptığım bir insandı. Öyle olmasa ve bu davranışları 2 buçuk senedir sevgilim olan kişi değil de başka biri yapsa anında terk etmiştim.
 
Haklısınız, olabilir. Kafam o kadar karışık ki bu konuda. Durum da çok karışık. Mesela kendisi de benim 10-15 senelik arkadaşlarıma bir şey demez. 14 yaşımdan beri tanıdığım insanla istersem mecburiyetten aynı odada kalayım bir şey sormaz. Siniri yeni tanıştığım insanlara. Ama kendi de bu kızlarla yeni tanıştı. Söylediğim zaman haklısın senin yerinde olsam ben de kızardım diyor bir de. Ne yapacağımı şaşırmış vaziyetteyim. Bir de onu çok seviyorum ne olursa olsun ilişkimi sürdürme arzum var.
valla canım ünide bir sevgilim vardı. kıskançlıklarından dolayı ayrıldığım daha doğrusu soğuuduğum. bil bakalım şuan napıyor. ünide kiyle kankasıyla evli ve bir çocuğu var. bence ikna etmeye çalışma. işine geliyorsa de. ne o yanlızlıktan ölür insan. neden arkadaşın olmasın ki. ama arkadaşların bayan ağırlıklı olsun yine de malesef hiç bir erkek kankalık bilmiyor. yukarıda yazdığım gibi
 
Arkadaşlar merhaba, benim size bir sorum olacak. Sevgilimin beni kıskanması ama kıskandığı davranışların bin beterini yapması ile ilgili...

2009 senesinde 7 ay boyunca biriyle çıkmıştım, arkadaşça ayrıldık sonra da eş dost ortamlarında görüşmeye devam ettik. O benden sonra başka bir kızla çıktı o kız da benim az çok tanıdığım bir insandı daha sonra okulda karşılaşınca da beraber çay içtik filan, Facebookta arkadaşım kız, paylaştıklarımı layklar filan, ha kızla çocuk da ayrıldılar sonra ama hala arkadaşlar.

Şu an anlatınca biraz godoş bir ortam gibi durdu ama yani bu çocukla çıktığım zaman benim yaşım 21 idi, şimdi 27me gireceğim, kaç sene olmuş, kendisine karşı hiçbir şey hissetmem, o da bana hissetmiyor bence, arkadaş kalmamızın sebebi de aynı ortamda olmamızdı bir de bir düşmanlığım yok zaten. Ki çok yakın da değiliz yani muhabbetimiz çok nadirdi ve hep geyikti.

Neyse bu çocuk biraz ergen olduğu için kilolarımla ilgili şakalar yapıyordu Facebook üzerinden ve kamuya açık bir şekilde ben de her seferinde laf sokuyordum, geçen sene moralimi bozan bir yorumu olunca arkadaşlıktan çıkardım. Geçen gün ortak bir arkadaşımızın duvarında "Unnudagassolina naber?" demiş ben de sevindim açıkçası hıncımı unutmuştum yeniden ekledim. Ama hiçbir mesajlaşma bir şey yok. Ertesi gün duvarımda yne kilolarımla ilgili "şaka" paylaşmış ben de ona "Ne ergensin hala ya!" anlamında bir cevap verdim.

Şimdi ben 2 buçuk senedir biriyle beraberim telefonla beni arayınca ona bu durumu anlattım. Çok sinirlendi ve hemen onu arkadaşlıktan çıkarmamı istedi. "Eski sevgiliyle arkadaş kalınmaz demedim mi ben sana?" gibi şeyler söyledi. Ben de çocuğu arkadaşlıktan çıkardım ama bir yandan da çok sinirlendim çünkü benden bunu isteyen kişi son zamanlarda bakın neler yapıyor (AYNI ZAMANDA: geçen ay doktorada sınıf arkadaşımla yanlış derse girdiğimiz bir gün hadi bari bir kahve içelim dedik, bu şehirde gerçekten hiç arkadaşım yok (SIFIR arkadaşım var bütün gün duvarlarla konuşuyorum) ve çok masum şeylerden bahsettik, buna dedi ki onunla bir daha görüşmeyeceksin.)

Neyse bu kıskançlıkları yapan sevgilimin bana rağmen yaptıkları:

Sevgilim 32 yaşında, 20 yaşında iki kızla arkadaş. Kızları şu an tanıyıp sevsem ve artık kıskanmasam da başta bir tanesi ona yazıyordu. Sevgilim ona "Pamuk Prenses" gibi şeyler diyordu. Gecenin 4ünde beraber içiyorlardı. Bu durumu kıskandığım zaman bana "onda baba sevgisi eksik" gibi şeyler dedi. Ama KESİNLİKLE GÖRÜŞMEYİ FİLAN KESMEDİ.

Diğer kız ile bir sabah saat 6 gibi bisikletle (kız bisikletin arkasında oturup bunun beline sarılıyor) ormana geziye çıkıp sonra da kır kahvesinde kahvaltı yapmışlar. ÇOK KISKANDIĞIMI BELLİ ETTİM ama onunla yine de görüştü. HİÇBİR ZAMAN GÖRÜŞMEYİ FİLAN KESMEDİĞİ GİBİ bu iki kız da onun ailesi ile yaşadığı eve neredeyse her akşam geliyor, bazen onlarda kalıyor filan. Özellikle sürekli bende eleştirdiği şeyler için bu kızları övüyor. STRESTEN KARNIMA AĞRILAR GİRİYOR GECELERİ UYUYAMADIĞIM OLDU AMA ONA GÖRE BUNLAR GEREKSİZ KISKANÇLIK.

En sonunda onu ziyarete gittiğimde dedi ki seni onlarla tanıştıracağım böylece gereksiz kıskançlık yaptığını anlarsın. Hiçbir şey demeden kızlarla tanıştım, gerçekten iyi kızlar, benim sevgilimde (en azından artık) gözleri yok, sevdim cidden onları. Ve onlara gayet medeni ve iyi davrandım. Ama ilk görüştüğümüzde yine stresten karnım ağrıdı. Sevgilimin bir kıza bir bakışı, onunla balkonda yalnız sigara içmesi, hepsi karnıma ağrılar soktu. Ve işin garibi o gece onunla birlikte olmak istemediğimi söyleyince (kendimi çok kötü hissediyordum) bana surat astı kızdı vs.

ÖZET VE SONUÇ: Dün ona dedim ki madem bana bununla görüşme şununla görüşme diyorsun sen de Ayşe (kızlardan biri) ile görüşme. En azından SİZDE KALMASIN. Bana verdiği cevap: Benim elimde olan bir şey değil o, annem ve ablam davet ediyor. AMA ÇOK DEĞİL DÖRT AY ÖNCE ONU ONLARLA TANIŞTIRAN DA KENDİSİ. Yani, ilk bisiklet olayına itirazımdan sonra BENİ HİÇ TAKMADAN onunla görüşmeye devam etmiş ve samimiyet kurmuş. Ama beyefendi bana onunla görüşme bununla görüşme, oh ne ala mualla.

Bir de bana "doktoradaki arkadaşınla görüşmeyi kes" diyince sanki ben zor duruma düşmedim. Adam der ki kütüphanedeyim gelsene binbir türlü bahane uydururum. Adama resmen sapık muamelesi yaptım ama gerçekten niyeti o değildi.

Son olarak ekleyeceğim: Kızlarla tanıştım, epey bir süre de geçti tanışmamızın üzerindenn ve bu yüzden artık onları kıskanmıyorum. Hatta arkadaş olduk ve ikisini de gerçekten çok seviyorum. Sevgilimin de onlara yavşadığını düşünmüyorum. Yani ONLARI SEVİYORUM VE ONLARA OLAN KISKANÇLIĞIM GEÇTİ. Benim asıl dert ettiğim şey, sevgilimin bana bir şeyleri yasaklarken ben aynısını yapmaya kalkıştığımda beni hiç sallamayıp istediğini yapması. Ve kendini hep haklı görmesi. Günün sonunda hep benim taviz vermem. Onun ise "ekonomik sıkıntıdayım bana yüklenme" demesi. Bu arada ben de yaklaşık bir senedir işsizim ve sırf ona yakın olmak için anamı babamı karşıma alarak taşındığım bilmediğim bir şehirde yapayalnızım ama bu konuyu ne zaman açsam konuşmak rahatlamak istesem bana "haline şükret" gibisinden şeyler diyor.

Biraz uzun oldu affınıza sığınıyorum :) Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler.
Canım ikinizde de suç var. Madem eski sevgilinle arkadaş olarak kaldınız neden bunu sevgiline söylüyorsun, tabii ki görüşmene izin vermez. Bir sürü şey yazmışsın. Benim sevgilim kızlarla bu kadar samimi hallerde olsa boğazına çökerim... Direkt yol veririm yani. Sübyancı değilmişmiş. Biz bu lafları çok duyduk. Ben sübyancı mıyım deyip de kendinden 13 yaş küçük kızla çıkanları gördük yani. 20 yaşındaki kız da sübyan değildir ayrıca. Sevgilini hiç gözüm tutmadı. Sabah altılarda gezmeler gece 4 te içmeler... Ayrılık sebebi diyecem hafif kalır, cinayet sebebi... Hadi sabah kahveye gitmesi neyse de gece kızın biriyle içmek ne demek? O hikayenin sonu belli yani... Ne diyeyim vallahi pes!!!
 
Her dediğinize itiraz etmek gibi olacak ama bu son zamanlardaki anlam veremediğim davranışlarına kadar herkesin "adamdaki aşka bak be" dediği, uzak mesafedeyken her gün arayan, şiirler gönderen, gelecek planları yaptığım bir insandı. Öyle olmasa ve bu davranışları 2 buçuk senedir sevgilim olan kişi değil de başka biri yapsa anında terk etmiştim.
işte bazen oluyor bu sonunun olmayacağını bile bile körü körüne bağlanıyoruz güvenmiyorsun ama ilgisi hoşuna gidiyor
hepsi bu şuan seninde buna ihtiyacın var bence ama ben inanıyorum toparlayacaksın sadece zamana ihtiyacın var
 
işte bazen oluyor bu sonunun olmayacağını bile bile körü körüne bağlanıyoruz güvenmiyorsun ama ilgisi hoşuna gidiyor
hepsi bu şuan seninde buna ihtiyacın var bence ama ben inanıyorum toparlayacaksın sadece zamana ihtiyacın var

Teşekkürler iyi niyetli dilekleriniz için... :)
 
Yaptığı savunmalar: ailem istiyor kalmalarını, öyle insanlar değil, zaten onlardan birine başka bir arkadaşımı ayarladım, benim büyüdüğüm evde de hep ablalar olurdu bizde bu normal. Yeğeni ile aynı evde kalıyor, yeğeni küçük, kızlar da genelde çocuğu görmeye geliyorlar. Dediğim gibi kızlardan şüphe etmiyorum ama sevgilimin bana karşı tavırları bence çok sevgisiz çok değişti gerçekten. Benim vajinismus sorunum var. Eskiden hep anlayışlıydı hep sevecendi ama şu an bana dediği: "Yeter benim de ihtiyaçlarım var, seni aldatmam ama sen de vajinismusunu yen" "Offf, hayatım çok kötü gidiyor bir de bu var (vajinismusum hakkında)" Birkaç kere anal seks için ısrar etti, ben vajinismusum demek anal seks yapabilirim demek değil ki... En ufak reddedişimde surat yapıyor, bütün gece konuşmuyor. Neyin var diyince "yorgunum" diyor. "Benden mi yoruldun?" diye sorunca "Her şeyden, hayattan" diyor.

Ekonomik anlamda çok çok ciddi sıkıntıları var üniversite bitirmiş master yapmış çocuk geceleri soğukta seyyar satıcılık yapmaya başladı işi battığı için. Ondan bunları yaptığını söylüyor ben ise ciddi çok üzülüyorum bu durumlara resmen hayat enerjimi emiyor bazen. Bazense iyi gidiyor her şey, diyorum beni seviyor tatlı sözler söyleyince diyorum "bu adam beni seviyor daha ne istiyorum". Bazen ekonomimiz düzelse her şey düzelir gibi geliyor... İşin özeti gerçeklik duygumu kaybettim...
belki senin onu bırakcağını düşünüyordur.
 
Ben bişeyi yanlış mı anladım acaba aileni karşına alarak (yani anladığım kadarı ile kendi aileni terk ettin ) sevgilinin yaşadığı şehirden ev tutup oraya yerleştin öylemi?
Burayı anlamak istedim sadece doğrumu diye yanlış anlama beni..
 
Arkadaşlar merhaba, benim size bir sorum olacak. Sevgilimin beni kıskanması ama kıskandığı davranışların bin beterini yapması ile ilgili...

2009 senesinde 7 ay boyunca biriyle çıkmıştım, arkadaşça ayrıldık sonra da eş dost ortamlarında görüşmeye devam ettik. O benden sonra başka bir kızla çıktı o kız da benim az çok tanıdığım bir insandı daha sonra okulda karşılaşınca da beraber çay içtik filan, Facebookta arkadaşım kız, paylaştıklarımı layklar filan, ha kızla çocuk da ayrıldılar sonra ama hala arkadaşlar.

Şu an anlatınca biraz godoş bir ortam gibi durdu ama yani bu çocukla çıktığım zaman benim yaşım 21 idi, şimdi 27me gireceğim, kaç sene olmuş, kendisine karşı hiçbir şey hissetmem, o da bana hissetmiyor bence, arkadaş kalmamızın sebebi de aynı ortamda olmamızdı bir de bir düşmanlığım yok zaten. Ki çok yakın da değiliz yani muhabbetimiz çok nadirdi ve hep geyikti.

Neyse bu çocuk biraz ergen olduğu için kilolarımla ilgili şakalar yapıyordu Facebook üzerinden ve kamuya açık bir şekilde ben de her seferinde laf sokuyordum, geçen sene moralimi bozan bir yorumu olunca arkadaşlıktan çıkardım. Geçen gün ortak bir arkadaşımızın duvarında "Unnudagassolina naber?" demiş ben de sevindim açıkçası hıncımı unutmuştum yeniden ekledim. Ama hiçbir mesajlaşma bir şey yok. Ertesi gün duvarımda yne kilolarımla ilgili "şaka" paylaşmış ben de ona "Ne ergensin hala ya!" anlamında bir cevap verdim.

Şimdi ben 2 buçuk senedir biriyle beraberim telefonla beni arayınca ona bu durumu anlattım. Çok sinirlendi ve hemen onu arkadaşlıktan çıkarmamı istedi. "Eski sevgiliyle arkadaş kalınmaz demedim mi ben sana?" gibi şeyler söyledi. Ben de çocuğu arkadaşlıktan çıkardım ama bir yandan da çok sinirlendim çünkü benden bunu isteyen kişi son zamanlarda bakın neler yapıyor (AYNI ZAMANDA: geçen ay doktorada sınıf arkadaşımla yanlış derse girdiğimiz bir gün hadi bari bir kahve içelim dedik, bu şehirde gerçekten hiç arkadaşım yok (SIFIR arkadaşım var bütün gün duvarlarla konuşuyorum) ve çok masum şeylerden bahsettik, buna dedi ki onunla bir daha görüşmeyeceksin.)

Neyse bu kıskançlıkları yapan sevgilimin bana rağmen yaptıkları:

Sevgilim 32 yaşında, 20 yaşında iki kızla arkadaş. Kızları şu an tanıyıp sevsem ve artık kıskanmasam da başta bir tanesi ona yazıyordu. Sevgilim ona "Pamuk Prenses" gibi şeyler diyordu. Gecenin 4ünde beraber içiyorlardı. Bu durumu kıskandığım zaman bana "onda baba sevgisi eksik" gibi şeyler dedi. Ama KESİNLİKLE GÖRÜŞMEYİ FİLAN KESMEDİ.

Diğer kız ile bir sabah saat 6 gibi bisikletle (kız bisikletin arkasında oturup bunun beline sarılıyor) ormana geziye çıkıp sonra da kır kahvesinde kahvaltı yapmışlar. ÇOK KISKANDIĞIMI BELLİ ETTİM ama onunla yine de görüştü. HİÇBİR ZAMAN GÖRÜŞMEYİ FİLAN KESMEDİĞİ GİBİ bu iki kız da onun ailesi ile yaşadığı eve neredeyse her akşam geliyor, bazen onlarda kalıyor filan. Özellikle sürekli bende eleştirdiği şeyler için bu kızları övüyor. STRESTEN KARNIMA AĞRILAR GİRİYOR GECELERİ UYUYAMADIĞIM OLDU AMA ONA GÖRE BUNLAR GEREKSİZ KISKANÇLIK.

En sonunda onu ziyarete gittiğimde dedi ki seni onlarla tanıştıracağım böylece gereksiz kıskançlık yaptığını anlarsın. Hiçbir şey demeden kızlarla tanıştım, gerçekten iyi kızlar, benim sevgilimde (en azından artık) gözleri yok, sevdim cidden onları. Ve onlara gayet medeni ve iyi davrandım. Ama ilk görüştüğümüzde yine stresten karnım ağrıdı. Sevgilimin bir kıza bir bakışı, onunla balkonda yalnız sigara içmesi, hepsi karnıma ağrılar soktu. Ve işin garibi o gece onunla birlikte olmak istemediğimi söyleyince (kendimi çok kötü hissediyordum) bana surat astı kızdı vs.

ÖZET VE SONUÇ: Dün ona dedim ki madem bana bununla görüşme şununla görüşme diyorsun sen de Ayşe (kızlardan biri) ile görüşme. En azından SİZDE KALMASIN. Bana verdiği cevap: Benim elimde olan bir şey değil o, annem ve ablam davet ediyor. AMA ÇOK DEĞİL DÖRT AY ÖNCE ONU ONLARLA TANIŞTIRAN DA KENDİSİ. Yani, ilk bisiklet olayına itirazımdan sonra BENİ HİÇ TAKMADAN onunla görüşmeye devam etmiş ve samimiyet kurmuş. Ama beyefendi bana onunla görüşme bununla görüşme, oh ne ala mualla.

Bir de bana "doktoradaki arkadaşınla görüşmeyi kes" diyince sanki ben zor duruma düşmedim. Adam der ki kütüphanedeyim gelsene binbir türlü bahane uydururum. Adama resmen sapık muamelesi yaptım ama gerçekten niyeti o değildi.

Son olarak ekleyeceğim: Kızlarla tanıştım, epey bir süre de geçti tanışmamızın üzerindenn ve bu yüzden artık onları kıskanmıyorum. Hatta arkadaş olduk ve ikisini de gerçekten çok seviyorum. Sevgilimin de onlara yavşadığını düşünmüyorum. Yani ONLARI SEVİYORUM VE ONLARA OLAN KISKANÇLIĞIM GEÇTİ. Benim asıl dert ettiğim şey, sevgilimin bana bir şeyleri yasaklarken ben aynısını yapmaya kalkıştığımda beni hiç sallamayıp istediğini yapması. Ve kendini hep haklı görmesi. Günün sonunda hep benim taviz vermem. Onun ise "ekonomik sıkıntıdayım bana yüklenme" demesi. Bu arada ben de yaklaşık bir senedir işsizim ve sırf ona yakın olmak için anamı babamı karşıma alarak taşındığım bilmediğim bir şehirde yapayalnızım ama bu konuyu ne zaman açsam konuşmak rahatlamak istesem bana "haline şükret" gibisinden şeyler diyor.

Biraz uzun oldu affınıza sığınıyorum :) Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler.


27 yaşında koca bir kadın olarak hayatınıza müdahale ettirmeyin. Bunu sevgilinizin kişiliğinden bağımsız olarak söylüyorum. Karşınızda evden işe şeklinde hiç kız arkadaşı olmayan bir adam olsaydı da aynı şeyi söylerdim. İleride çok pişman olursunuz.
 
Ben bişeyi yanlış mı anladım acaba aileni karşına alarak (yani anladığım kadarı ile kendi aileni terk ettin ) sevgilinin yaşadığı şehirden ev tutup oraya yerleştin öylemi?
Burayı anlamak istedim sadece doğrumu diye yanlış anlama beni..

Yok canım yanlış anlamadım, hemen açıklayayım: ailem İstanbul'da. Sevgilim Anadoluda küçük bir şehirde yaşıyor Ankara'ya uzak olmayan. Benim o şehre gitmem mümkün değil çünkü orada iş bulmam çok zor. Geçen Eylül'de yurtdışında masterdan geldim (sözel bir alan). Normalde İstanbul'da iş bulup doktora yapabilirdim. Ama Ankara'da doktora sınavına girip oraya taşındım hem de iş bulmadan. Ona daha yakın- daha rahat görüşürüz- daha rahat gelsin diye. Bir de İstanbul'a gelince ailem görüşmemizi epey kısıtlıyordu. Aileme de "orda iş bulmam daha kolay olur" gibi saçma bahaneler sürdüm. Hiçbir elle tutulur sebep yokken Ankara'ya gidip masraf çıkarmam tabi ailemi kızdırdı. Şu an 5-6 aydır evden çeviri yapıyorum. Gelirim 1000 TL civarı, kiram ise 350 + masraflar. Çok şükür aile desteğini almayabildiğim bir duruma geçtim ama yine de çok güvencesiz ve zor bir iş. Ailemle şu an aramız iyi artık kızmıyorlar. İlişkimizi pek onaylamıyorlar ama bir şey de demiyorlar. Babam geçen gün "sendeki dert bende yok, zavallı yavrum" gibi şeyler dedi. Bu açıdan epey şanslıyım.
 
27 yaşında koca bir kadın olarak hayatınıza müdahale ettirmeyin. Bunu sevgilinizin kişiliğinden bağımsız olarak söylüyorum. Karşınızda evden işe şeklinde hiç kız arkadaşı olmayan bir adam olsaydı da aynı şeyi söylerdim. İleride çok pişman olursunuz.

Aynen sizin gibi düşünüyorum. Ben feminizme ilgi duyan, feminist görüşe yakın bir insanım. Ne var ki uygulamaya geçince o kadar çok taviz veriyorum ve o kadar az karşı çıkıyorum ki feministliğim de arkadaşlarım ve kardeşim nezdinde alay konusu oldu...
 
Aynen sizin gibi düşünüyorum. Ben feminizme ilgi duyan, feminist görüşe yakın bir insanım. Ne var ki uygulamaya geçince o kadar çok taviz veriyorum ve o kadar az karşı çıkıyorum ki feministliğim de arkadaşlarım ve kardeşim nezdinde alay konusu oldu...

E böyle davranırsanır alay konusu olmanız normal. Erkek arkadaşınız da problemli, kendi yaptığı şeyleri yasaklaması, sizin de bunu kabul etmeniz normal değil.
 
Yok canım yanlış anlamadım, hemen açıklayayım: ailem İstanbul'da. Sevgilim Anadoluda küçük bir şehirde yaşıyor Ankara'ya uzak olmayan. Benim o şehre gitmem mümkün değil çünkü orada iş bulmam çok zor. Geçen Eylül'de yurtdışında masterdan geldim (sözel bir alan). Normalde İstanbul'da iş bulup doktora yapabilirdim. Ama Ankara'da doktora sınavına girip oraya taşındım hem de iş bulmadan. Ona daha yakın- daha rahat görüşürüz- daha rahat gelsin diye. Bir de İstanbul'a gelince ailem görüşmemizi epey kısıtlıyordu. Aileme de "orda iş bulmam daha kolay olur" gibi saçma bahaneler sürdüm. Hiçbir elle tutulur sebep yokken Ankara'ya gidip masraf çıkarmam tabi ailemi kızdırdı. Şu an 5-6 aydır evden çeviri yapıyorum. Gelirim 1000 TL civarı, kiram ise 350 + masraflar. Çok şükür aile desteğini almayabildiğim bir duruma geçtim ama yine de çok güvencesiz ve zor bir iş. Ailemle şu an aramız iyi artık kızmıyorlar. İlişkimizi pek onaylamıyorlar ama bir şey de demiyorlar. Babam geçen gün "sendeki dert bende yok, zavallı yavrum" gibi şeyler dedi. Bu açıdan epey şanslıyım.
Teşekkür ediyorum öncelikle.. Ben bu gibi durumlarda ailenin rızasının olmasından yanayım çünkü çevremde çokça rastladım ailenin rızası olmadan bi işe kalkışmanın zararlar getirdiğine.. Eğer ailenle görüşmüyorsan yol yakından git görüş rızalarını al gönüllerini al diyecektim :) Yinede ailenin onaylayacağı bi ilişki düşünmenden yanayım ben herşey olucağına varır.. Bilemeyiz kim kimin kaderi bunu yaşayarak öğrenmeliyiz elbette ama ilişkilerdeki pürüzleride düzeltmek yine bize düşüyor tabi :) O kızların sevgilinin ailesine rahatça girmesi çıkması yatıya kalması sen normal bulabilirsin kıskanmayabilirsin bu saatten sonra belki fakat ben böyle bişeyi kabul edemem sindiremem gerçekten.. sevgiline göre yersiz bi kıskançlıksa ozaman onun kıskançlıklarıda yersiz.. bence siz birbirinize hiç karışmayın sen istediğin kişilerle arkadaşlık kur oda öyle :) birbirinizi kıskanmanız nasılsa gereksiz :) Canım valla bana böyle bi ilişki çok ters inan ki sinir krizi geçirirdim kendimi yıpratıcağıma yol verirdim ona bende kendi yoluma bakardım :) ayrıca o eski sevgilinle bence arkadaşlık etme one ya öyle kilolarınla ilgili sana laf atıyo falan ben sevmem öyle şeyleri sevgiline de bu konuda hak veriyorum eski sevgiliden arkadaş olmaz :KK66:
 
"Hani marjinal bizdik?" diyesim geldi okuduğumda....
doktora yapan insansınız 27 yaşındasınız, hayatınıza bu kadar müdahale ettirmeyin bence de.
Karşınızdaki yaptığı şeyleri size yapma diyorsa bence orada büyük bir sorun var.
32 yaşında adamın 20 yaşındaki kızlarla arkadaş olacak ne ortamı varmış onu da anlayamadım.
 
"Hani marjinal bizdik?" diyesim geldi okuduğumda....
doktora yapan insansınız 27 yaşındasınız, hayatınıza bu kadar müdahale ettirmeyin bence de.
Karşınızdaki yaptığı şeyleri size yapma diyorsa bence orada büyük bir sorun var.
32 yaşında adamın 20 yaşındaki kızlarla arkadaş olacak ne ortamı varmış onu da anlayamadım.

Küçük şehirde öğrencilerin uğradığı bir dükkanı vardı (battı) oradan şehrin öğrencilerinin çoğuyla arkadaş. Ablası da kızlarla tanışınca epey samimi oldular.

Yaşamım pratikte pek marjinal olmasa da "kıskançlık mı çok gereksiz herkes eski sevgilisiyle arkadaş olabilmeli önemli olan karşılıklı güven" modunda takılan, bu fikirlerden çok etkilenen bir insandım gençliğimde, sevgilimle olduğumdan beri tabi bu fikirlerim çöpü boylamak zorunda kaldı. Tutarsızlık da var tabi. Cevaplarınız için çok teşekkür ederim düşüneceğim bunları hep.
 
Arkadaşlar merhaba, benim size bir sorum olacak. Sevgilimin beni kıskanması ama kıskandığı davranışların bin beterini yapması ile ilgili...

2009 senesinde 7 ay boyunca biriyle çıkmıştım, arkadaşça ayrıldık sonra da eş dost ortamlarında görüşmeye devam ettik. O benden sonra başka bir kızla çıktı o kız da benim az çok tanıdığım bir insandı daha sonra okulda karşılaşınca da beraber çay içtik filan, Facebookta arkadaşım kız, paylaştıklarımı layklar filan, ha kızla çocuk da ayrıldılar sonra ama hala arkadaşlar.

Şu an anlatınca biraz godoş bir ortam gibi durdu ama yani bu çocukla çıktığım zaman benim yaşım 21 idi, şimdi 27me gireceğim, kaç sene olmuş, kendisine karşı hiçbir şey hissetmem, o da bana hissetmiyor bence, arkadaş kalmamızın sebebi de aynı ortamda olmamızdı bir de bir düşmanlığım yok zaten. Ki çok yakın da değiliz yani muhabbetimiz çok nadirdi ve hep geyikti.

Neyse bu çocuk biraz ergen olduğu için kilolarımla ilgili şakalar yapıyordu Facebook üzerinden ve kamuya açık bir şekilde ben de her seferinde laf sokuyordum, geçen sene moralimi bozan bir yorumu olunca arkadaşlıktan çıkardım. Geçen gün ortak bir arkadaşımızın duvarında "Unnudagassolina naber?" demiş ben de sevindim açıkçası hıncımı unutmuştum yeniden ekledim. Ama hiçbir mesajlaşma bir şey yok. Ertesi gün duvarımda yne kilolarımla ilgili "şaka" paylaşmış ben de ona "Ne ergensin hala ya!" anlamında bir cevap verdim.

Şimdi ben 2 buçuk senedir biriyle beraberim telefonla beni arayınca ona bu durumu anlattım. Çok sinirlendi ve hemen onu arkadaşlıktan çıkarmamı istedi. "Eski sevgiliyle arkadaş kalınmaz demedim mi ben sana?" gibi şeyler söyledi. Ben de çocuğu arkadaşlıktan çıkardım ama bir yandan da çok sinirlendim çünkü benden bunu isteyen kişi son zamanlarda bakın neler yapıyor (AYNI ZAMANDA: geçen ay doktorada sınıf arkadaşımla yanlış derse girdiğimiz bir gün hadi bari bir kahve içelim dedik, bu şehirde gerçekten hiç arkadaşım yok (SIFIR arkadaşım var bütün gün duvarlarla konuşuyorum) ve çok masum şeylerden bahsettik, buna dedi ki onunla bir daha görüşmeyeceksin.)

Neyse bu kıskançlıkları yapan sevgilimin bana rağmen yaptıkları:

Sevgilim 32 yaşında, 20 yaşında iki kızla arkadaş. Kızları şu an tanıyıp sevsem ve artık kıskanmasam da başta bir tanesi ona yazıyordu. Sevgilim ona "Pamuk Prenses" gibi şeyler diyordu. Gecenin 4ünde beraber içiyorlardı. Bu durumu kıskandığım zaman bana "onda baba sevgisi eksik" gibi şeyler dedi. Ama KESİNLİKLE GÖRÜŞMEYİ FİLAN KESMEDİ.

Diğer kız ile bir sabah saat 6 gibi bisikletle (kız bisikletin arkasında oturup bunun beline sarılıyor) ormana geziye çıkıp sonra da kır kahvesinde kahvaltı yapmışlar. ÇOK KISKANDIĞIMI BELLİ ETTİM ama onunla yine de görüştü. HİÇBİR ZAMAN GÖRÜŞMEYİ FİLAN KESMEDİĞİ GİBİ bu iki kız da onun ailesi ile yaşadığı eve neredeyse her akşam geliyor, bazen onlarda kalıyor filan. Özellikle sürekli bende eleştirdiği şeyler için bu kızları övüyor. STRESTEN KARNIMA AĞRILAR GİRİYOR GECELERİ UYUYAMADIĞIM OLDU AMA ONA GÖRE BUNLAR GEREKSİZ KISKANÇLIK.

En sonunda onu ziyarete gittiğimde dedi ki seni onlarla tanıştıracağım böylece gereksiz kıskançlık yaptığını anlarsın. Hiçbir şey demeden kızlarla tanıştım, gerçekten iyi kızlar, benim sevgilimde (en azından artık) gözleri yok, sevdim cidden onları. Ve onlara gayet medeni ve iyi davrandım. Ama ilk görüştüğümüzde yine stresten karnım ağrıdı. Sevgilimin bir kıza bir bakışı, onunla balkonda yalnız sigara içmesi, hepsi karnıma ağrılar soktu. Ve işin garibi o gece onunla birlikte olmak istemediğimi söyleyince (kendimi çok kötü hissediyordum) bana surat astı kızdı vs.

ÖZET VE SONUÇ: Dün ona dedim ki madem bana bununla görüşme şununla görüşme diyorsun sen de Ayşe (kızlardan biri) ile görüşme. En azından SİZDE KALMASIN. Bana verdiği cevap: Benim elimde olan bir şey değil o, annem ve ablam davet ediyor. AMA ÇOK DEĞİL DÖRT AY ÖNCE ONU ONLARLA TANIŞTIRAN DA KENDİSİ. Yani, ilk bisiklet olayına itirazımdan sonra BENİ HİÇ TAKMADAN onunla görüşmeye devam etmiş ve samimiyet kurmuş. Ama beyefendi bana onunla görüşme bununla görüşme, oh ne ala mualla.

Bir de bana "doktoradaki arkadaşınla görüşmeyi kes" diyince sanki ben zor duruma düşmedim. Adam der ki kütüphanedeyim gelsene binbir türlü bahane uydururum. Adama resmen sapık muamelesi yaptım ama gerçekten niyeti o değildi.

Son olarak ekleyeceğim: Kızlarla tanıştım, epey bir süre de geçti tanışmamızın üzerindenn ve bu yüzden artık onları kıskanmıyorum. Hatta arkadaş olduk ve ikisini de gerçekten çok seviyorum. Sevgilimin de onlara yavşadığını düşünmüyorum. Yani ONLARI SEVİYORUM VE ONLARA OLAN KISKANÇLIĞIM GEÇTİ. Benim asıl dert ettiğim şey, sevgilimin bana bir şeyleri yasaklarken ben aynısını yapmaya kalkıştığımda beni hiç sallamayıp istediğini yapması. Ve kendini hep haklı görmesi. Günün sonunda hep benim taviz vermem. Onun ise "ekonomik sıkıntıdayım bana yüklenme" demesi. Bu arada ben de yaklaşık bir senedir işsizim ve sırf ona yakın olmak için anamı babamı karşıma alarak taşındığım bilmediğim bir şehirde yapayalnızım ama bu konuyu ne zaman açsam konuşmak rahatlamak istesem bana "haline şükret" gibisinden şeyler diyor.

Biraz uzun oldu affınıza sığınıyorum :) Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler.

arkadaşım yazılan hiçbir cevabı okumadım, tahmin ediyorum yazılmıştır ama ben de yazayım
bence senin erkek arkadaşının çok ciddi psikolojik problemleri var ve bu problemleri kendisinin de farkında olduğunu zannetmiyorum
çevremizde çapkın, çapkın olmayan, normal , anormal :) birçok erkek arkadaşımız var
daha bir tanesinin hoşlantı - ilgi- cinsel çekim - elektrik vb. hissetmediği bir kızla bu kadar yakınlaştığını görmedim

gerçekten düzgün! olan bir adam da aynen kadınlar gibi, ilgi anlamında alakası olmadığı bir kızın sabahın 6'sında beline sarılmasından rahatsız olur

hadi tüm bunları geçtim de
senin kıskançlık krizleri geçirdiğin anlarda seninle dalga geçen bir adam için, o adamın tek cümlesiyle nasıl oluyor da arkadaşlarından vazgeçiyorsun???
tut ki bu adam o kızlardan veya herhangi başka bir kızdan hoşlanmıyor, seni seviyor, yine de başka kızlarla gezip tozup aynı evde yatmıyor mu?
ona rağmen sen, bir lafıyla arkadaşlıklarına son veriyorsun!

arkadaşım sen aklını peynir ekmekle mi yedin de bu adama yakın olmak için anneni babanı bırakıp, işsiz kalacağın, 1 tek tanıdığının, arkadaşının olmadığı bir şehre gittin?

@unnudagassolina saplantılı halini bırakıp dünyaya dönmeni öneririm
bir adam için, tek 1 adam için, arkadaşlarından, ailenden, işinden herşeyinden vazgeçilir mi???
hele ki senin tabirinle seni sallamayan bir adam için!!! (zaten işin yok, ailen yok, arkadaşın yok, o adamdan başka hiçbir şeyin yok, adamda da bunun farkında, o senin dünyan olmuş, neden böyle bir adam sallasın seni?)
yahu hadi şu gününü önemsemiyorsun
hiç mi düşünmüyorsun ayrılırsak diye ki bence çoktaaaaaaaaaannnnn ayrılmalıydın
tekrar taşınacaksın, tekrar iş arayacaksın, arkadaşların olmayacak vs vs

konuyu hangimiz haklı diye açmana ise yorum dahi yapamıyorum inan
 
X