38 yaşındayım ama sorsanız 38 kere gün görmemişimdir heralde. Kötü bir çocukluğum oldu içkici ve kumarcı bir baba hasta çaresiz ve sürekli babam ve etraf tarafından ezilen bir anne ve 4 kardeş. hepimiz o evden kurtulmak için evlendik. şimdiki aklım olsa kesinlikle bir meslek sahibi olurdum. ama şimdiki yaşadıklarıma bakıyorum yinede çocuk kalsaydım diyorum. keşke annem hayatta olsaydı beraber yaşasaydık onunla öyle plan yapmıştık. dert yokmuş bana göre o zamanlar yemeğin hazır üstün başın ütüleniyor iyi kötü yaşayıp gidiyorduk. gün geçtikçemi dertler büyüyor dahadamı battıkça batıcağız bilmiyorum. şimdi çocuklarıma bakıyorum onlar için bayram ne güzel banada hüzün