Kendisine aşırı güvenen birinin karşısında ezik hissedenler buraya

altamiano

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
17 Ocak 2011
297
11
118
Ankara
kızlar ben güzel sayılabilecek hatta güzel olduğum hep söylenen 1,75 boyunda, 58 kilo kumral manken gibi bir hatunum ama güzel ve güzel olmasa bile kendisine güveniyle güzelmiş gibi görünüp hissettirmeyi becerebilen bayanların yanında kendimi çok ezik ve çirkin hissediyorum neden böyle oluyor bilmiyorum acaip bir özgüvensizlik var sanki kendime güvensem ve bunu hissettirsem ukela burnu havada diyecekler ve beni rakip olarak görüp bana saldıracaklar ve benim üzerime oynayacaklar gibi düşünüp hep özgüvensiz davranıyorum ...çalıştığım yere yeni bir bayan atandı makyaj yapmayı bile beceremiyor uyumsuz kıyafetler giyiyor ama nasıl hoş duruyor anlatamam ayrı ayrı bakınca hiçbir yeri güzel deil ama kendisine güveniyle çekici durmayı beceriyor ve ben ona gıcık oluyorum ondan kat kat güzelim ama onun gibi çekici olmayı beceremiyorum aslında ukela olmasa onunla aşık atmaya kalkmayacağım ama öyle kendisini beğenmiş ki ona haddin bildirmek istiyorum işyerindeki herkesin giyimini tarzını davranışlarını hatta benim yüzüme karşı beni bile yeni tanışmasına rağmen eleştiriyor, ezmeye çalışıyor ama ben bunu onun yanına bırakmayacağım tabi ki sizlerin yorumu ve teşfiğiyle işyerindeki veya okuldaki veya böylelerinin olduğu yerlerde bulunma zorunluluğu olan bütün arkadaşların özgüvenlerimizi kazanmamıza imkan sağlamayaı çok ama çok istiyorum...
 
evet var öyle tipler ne boy var ne tip ama nasılsa kendılerınden çook emınler.. ben sınır olurum bu tıplere aslında konu kendıne güvenen ınsana sınır olmam bende güvenırım kendıme ..ama şu kendısının dıkkat çekmek için yapmıyorlarmı vik vik tavırlarr :)) allahım yaaa işte oda kopuyor bende filim :) ama tebrık ederım başarıyolarda :)))
 
insanın özgüven sahibi olması tabiki çok önemli.. bunun boyla kiloyla alakası yok bence.. güveniniz varsa hem çekici, hem kararlı bir tavrınız oluyor, buda istemsiz olarak dikkat çekiyor.. ses tonunuzdan tutunda, yürüyüşünüze kadar yansıyor.. illede bağıra bağıra ben buradayım dermişcesine hareketlere gerek yok yanii. ne güzel , kendinizi güzel buluyorsunuz, ama demekki eksik gördüğünüz taraflarınız varki, güven eksikliği yaşıyorsunuz. bunları düşünüp bir kağıda not alın. sonrada o yönlerinizi tamamlamaya çalışın, bence işe yarayacaktır.. benim fiziğim çok düzgün değil, bir meslek sahibide değilim, ama özgüvenim yüksektir..
 

evt ben de onu demek istiyorum kendine güvenen insanlara sinir olmuyorum sadece ben içime kapanıyorum kötü hissediyorum ama kendisine aşırı derecede güvenip bir de iltifat alma meraklısı olup ortada dolanan yukarıda bahsettiğim gibi inasanlara çok ama çok sinir oluyorum of yarın yine göreceğim o hatunlardan birini neler neler yapacak kim bilir valla işimden soğuyacağım onun yüzünden
 
Canım kendine aşırı güvende anormal bişey bana göre.
Sen kendini güzel görüyosun ben güzelim diyosun bu da bana göre özgüvendir.
Benim çevremdeki bayanlarda benimle uğraşırlar.Beni bozmaya çalışırlar falan eleştirmeye çalışırlar ama hiç takılmam ben kendimi biliyorum onlardan farklı olduğumu biliyorum ve güzelim gerisi çokta önemli değil
Belki o işyerindeki bayanda sana özeniyordur seni kıskanıyordur.Yoksa durduk yere neden senle uğraşsın:82:
 

haklısın ben aslında dış görünümümle ilgili sorun yaşadığım için değil tamamen içsel olarak kendimi güçsüz hissettiğim içime kapanıyorum, yürüyüşüm değişiyor kambur yürüyorum, sessiz konuşuyorum, az konuşuyorum çünkü sanki dikkat çekersem beni rakip olarak görüp bana saldıracaklar, ayağımı kaydırmaya çalışacaklar hissi var ve benim bi insanda sevmediğim özellikleden biri ukelalıktır ve sanki bana ukela diyecekler ve benim arkamdan eleştirip eksiklerimi bulmaya çalışacaklar gibi düşünüyorum ve dikkat çekmemek için elimden geleni yapıyorum....kızlar yazdıkça sorunumun asıl kaynağını bulmaya çalışıyorum galiba...
 
aslında eksik bulduğum taraflarımı buraya da yazabilirim ve siz de bu eksiklikleri nasıl giderebileceğim konusunda yardımcı olabilirsiniz...
öncelikle dış görünüşten başlarsak:
1-dişlerimi çok beğenmem bu nedenle yere bakarak gülerim ve bu tamamen br özgüvensizlik belirtisidir tüm hoş hatunlar ve yakışılı beyler gülerken başları yukarda olur ve çok da uzun olmayan şuh bir gülüş tüm bakışları üzerine toplayabilir...
2-burnumu uzun bulduğum için yalnızca kısa göründüğünü düşündüğüm profilden bakış atar, o yöne doğru oturur eğer tam tersi oturmak zorunda kaldıysam hep huzursuz olur sanki burnuma bakıyor herkes gibi hissederim...
3-sürekli dudaklarımı kemiririm, dudaklarım çok kurur ve ben de lama gibi habire yalarım, dişlerimin arasında birşey sıkışmış gibi o hayali şeyi çıkarmaya çalışırım ve bu bunun ne kadar kötü göründüğünü bilmeme rağmen yıllardır yapmaktan vazgemem,,,
4-ayaklarımı sallarım, sürekli kımıldatırım
5-parmaklarımı kütletir dururum, çıkan sesin ne kadar sinir bozucu ve görüntünün de berbat olduğunu bilirim,,,
6-kollarımı ellerimi koyacak yer bulamam, ayrı ayrı yana doğru rahatça sallandıramam, illa ki kollarım birleşk duracak, ellerim bibirine değecek,


gelelim içsel bozukluklara;
1-eleştiriye açık olsam da hassas olduğum için eleştirilmekten korkumdan istediğim gibi davranamıyorum ve kendi hoşuma giden değil insanların hoşuna giden şeyleri öncelikle yapmaya çalışıyor ve bunları gözetiyorum,
2-başkalarının düşünelerine çok ama çok önem veriyorum,
3-ezberim kuvvetli olmadığından ve hafızam da güçsüz olduğundan bildiklerimi çabuk unutuyor, bu nedenle konuşmalara katılamoyorum
4-dikkatsiz olduğum için yaşadığım olayları veya okuduklarımı karşı tarafa tastamam aktaramadığımdan muhabbetim sıkıyor ve arada parçalar boşluklar oluyor
5-aslında çok önemli bir işte çalışıyorum ve bulunduğum mevkii itibariyle çok güçlü ve özgüvenli olmam gerekirken ben anlattıım sebeplerle eksikliklerimden dolayı ve bunları bilmeme rağmen tamamlayamadığımdan başım dik, asil ve kararlı bir tutum sergileyemediğimden bu niteliklere sahip bayanların yanında civciv gibi mıyıl mıyıl oturuyorum...
sizce ben tüm bu alışkanlıklarım ve korkularımdan kurtulabilir miyim???????????
 


Kendini çok fazla eleştiriyosun bence.O dediğin ukala şımarık kızlar görünce gülümserim ben hiç de ezik hissetmem.Genelde başkaları tarafından şımartılmış ve pohpohlanmış kişilikler oluyor onlar.

Bu kadar takmana gerek yok.Herkesin kişiliği farklıdır.Bu alışkanlıklarınıda sürekli düşünüyosan bir doktora görün derim.
 
evet doktora gitmeyi düşünüyorum ama bildiğim kadarıyla psikolog kendisindeki bu takıntıların ve alışkanlıkların farkında olmayan kişilern bu farkındalığı kazanmasını sağlıyor, ben zaten sürekli düşündüğümden eksikliklerimi farkındayım ama nasıl üstesinden geleceğimi bilmiyorum ilaç kullanmak istemiyorum acaba yalnızca konuşarak ve üstüne giderek halledebilir miyim???
 
senin durumunun aynısını ben yaşıyorum. kendimi küçümseyip başkalarını yüceltiyorum. baktım olmuyor aklıma gelen tüm olumsuz özelliklerimi bi kağıda yazdım ve hep yanımda taşıyorum. sende sorunlarının farkındasın bu çok çok iyi birşey. ilaç kullanımını gerektirecek bi durumumuz yok diye düşünüyorum. sadece az düşünmemiz gerek sende de daha ortada bişi yokken 'hah tamam şimdi bana şunu diyecek şu eksikliklerimi yüzüme vuracak yada o gıcık bakışını atacak beni deli edecek bütün günüm kötü geçecek' diye düşünüyor musun?? ben kaç defa bu olayı yaşadım hep kendimi şişirdim, münakaşaya giremiyorum çünkü patlayacak gibi oluyorum yada gözlerim doluyor daha ortada hiiiiiiiiç bişi yok. içimde bi seljan var ki benim mutsuz olmamı istiyor gibi. galiba düşmanım bile bu kadar canımı yakamaz
 

aynen ben de asla münakaşaya giremiyorum çünkü ne söyleyeceğimi şaşırıyorum halbuki ben haklıyım biliyorum ama kendimi savunamıyorum işte bizim gibilerin bu kadar uyumlu ve anlayışlı olması tamamen korkaklıktan kaynaklanıyor!!!kimseyi kendimize düşman etmek istemiyoruz, herkesle iyi geçinmeye bakıyoruz ki bizle polemiğe girmesinler ben bugün vücut dilime daha özen göstermeye çalıştım işe oradan başlamak istedim bakalım gelişme gösterebilecek miyim:18:
 
yazdıklarını okurken kendim yazmısta okuyor gibi hissettim valla ben bu sorunu cok olmasada biraz astım oda dıs görünüşüme önem vererek..ve bundanda önemlisi ne oursa olsun aynaya baktığımda kendimi güzel görmüyorsam iyi hisstemiyorsam dısarı cıkmıyorum..dıs görünüşüme güvendiğim zaman o gün kendimi cok cok güzel bulduğum zaman hiç bir sorun olmuyor..gtaliba benm tek derdim dıs görünüşümle ilgili..kendimi güzel bulmuyorsam dusa giriyorum ve düğüne gider gibi hazırlanıp cıkıyorum dısarı o zamn bi sorunum kalmıyor bende sende asıl seni etkileyen seyi bulmalısın..zaten yazmıssın biliyosunda ama bunlardan biri daha cok etkiliyodur seni bence..bende öyle yani önce onu bul temeli düzelt ve sonra diğer seylerden devam et
 

doğru söylüyorsun ben sabah aynada kendimi nasıl görüyorsam bütün gün öyle hissediyorum eğer güzel bulmadıysam o gün asla ama asla yüzüm gülmez hep kaçarım insanlardan mutsuz hissederim ama eğer güzel gördüysem o gün artık değmeyin keyfime duruşum yürüyüşüm bile değişir bu bir kere önemli bir faktör ama diyaloğa girdiğimizde dış değil iç doluluk ve zindelik ön plana geçiyor ve iki kelimeyi bir araya getiremeyince ne adar güzel hissedersem hissedeyim hemen enerjim düşüyor ve devekuşu gibi kafamı bi kum bulup içine sokasım kaybolasım o ortamı terk edesim geliyor işte bu faktörü de halledersem çok güzel olacak....
 
bir de şunu en sonunda kavradım ve hayata geçirdim çok şükür kendimi o gün çirkin bulsam da veya genel olarak beğenmediğim bir tarafım varsa bunu erkek arkadaşıma ya da en iyi arkadaşıma bile-kaldı ki samimi olmadığınız iş arkadaşlarıma-söylememeye başladım şimdi çok daha mutluyum bunu da şöyle tecrübe ettim erkek arkadaşıma burnumu yaptırmak istediğimden bahsedene kadar hiç burnun şöyle böyle demiyordu ama ben böyle bir tatlım olduğunu söyledikten bu yana ne zaman konu açılsa burnun da uzun aşkım çocuklarımızın burnu bana benzesin diye geyik yapmaya başladı ve ben o gün bugün asla ama asla kimseye takıntılarımı anlatmamaya başladım ki bu iş hayatında da önemli bi konuda bilgim olmadığını hissettirince çalışanlarınız veya meslektaşlarınız bunu hiç unutmuyor ve o konuyu öğrensenizde onlar bunu öenmsemiyorlar
 
evet haklısın kendine güvendikten sonra hersey yavas yavas geliyo ama cok yavas geliyo işte.. her mesajımda bende senn gibiyim dicem gibi görünüyor ama diyim neyse sen bunları söyleyince benm bundan rahatsız olmadığım ama aynı sorunların bendede olduğunu farkediyorum cok sikayetci değilim aslında bu konudan ama yinede olmamaası gereken bi durum düşündümde bi ortamda birileri sohbet ederken o konu hakkında bildiğim bişeyi söyleyemiyorum içimde kalıyo ama söylesem muhtesem olcak önemli seyleri bile söyleyemiyorum bazen ha dedim ha dicem zamanı geciyo ve söylesemde bi işe yaramıcak hale geliyo öyle olunca insan öyle ortama girdiği anda sıkıntıya giriyo konusma olmasada :44:
 
Son düzenleme:
biraz önce eve geldim yeni tanıştığım iş arkadaşlarıyla biyerlerde oturduk;
1-yine o hatun dimdik oturuşuyla dikkatleri üzerine topladı ben istesem de oturamadım belim ağrıo ya bu hatunlar nasıl sürekli dik oturuyor valla anlamıyorum;
2-yine muhabbete dahil olamadım, eskiden dişimle ilgili problemim vardı sürekli yere bakarken gülmeye alışmışım daha doğrusu gülerken kafamı eğmeye o yuzden çok sıkıcı bir görüntü sergiledim;
3-sesim normalde çıktığından o kadar kısık çıktı ki kendi söylediklerimi neredeyse hiç duymadım, bana bakanlar esnemeye başladı karşılıklı esnedik açık havada:)
4-enerjim o kadar düşüktü ki ses tonumdan hareketlerime kadar güç tasarruf modunda gibiydim!!!!!
BEN NE ZAMAN KENDİME GÜVENMEYİ ÖĞRENECEĞİM YAAAAAAAAAA(((((((26:
 
şunu unutma, hiç kimse kendisine o kadar güvenmez. kendine güven maskesi altına gizlenirler sadece, havalı ve güçlü gözükmek için.
çok havalı tipler aslında çok eziklerdir. öyle eziklerdir ki bunu saklama ihtiyacı duyarlar.

sen takıntılarına takıldıkça onları iyice takıntı haline getirmişsin :)

bak şimdi, saydıklarının çoğu ve dahası bende var:

benim burnum uzun ,kulaklarım kepçe, dudaklarımı kemiriyorum, dişlerim çok fenaydı tel taktım, parmağımdaki etleri koparıyorum, göz kırpma tikim var, hafızam kötü. göğüslerim küçücük

ama öyleyse öyle napalım. bi sürü de güzel özelliğim var. mesela insan psikolojisinden anlıyorum ve bu karşımdakilerin aslında ne kadar sıradan olduğunu gösteriyor bana. her insan sıradan aslında ve sen de o sıradan insanlardan birisin. bu yüzden sıradansın diye kendini kötü hissetme boşa.


Bunları ne kadar düşünürsen çözmek yerine o kadar fazla "ben sorunluyum" mesajı yollarsın beynine, bu da her şeyi kötüye götürür.

Şimdiiii.....bundan sonra dikkat et insanların aslında ne kadar kompleksli varlıklar olduğuna. En kendine güvenende bile ne kadar kompleks olduğuna dikkat et. Öyle iyi gelecek ki bu sana. Bana çok iyi geliyor. Ne kadar da boş yere kendimi eziyormuşum, onlar da aslında ne kadar eziklermiş, ne kadar kendilerini kanıtlamaya muhtaçlarmış da bu kadar özgüvenli gözükmeye çalışıyorlarmış diyeceksin. Ve özgüvenini işte o zaman kazanacaksın

Sevgilerimle
 
Son düzenleme:
ben sanırım çok fazla mükemmeliyetçi bir insanım aslında takıntı haline getirdiğim özelliklerimden çok daha fazla bir çok kişinin sahip olmak istediği özelliklere de sahibim ama ben bunları ön plana çıkartmak yerine hep olmayan şeylere kafayı takıp içime kapanıyorum her alanda başarılı olmak en iyisi olmak gibi özelliğim de var hırslı bir insanım ama kimseye zararı olmayan bir hırsım var sadece kendimi tatmin etmek mutlu etmek için hırs yaparım gerçi bu aralar hiçbir şey gözüme görünmüyor hayatı sallamış depresif bir haldeyim ama özümde bu var evet...sanırım yetinmeyi bilmeyi öğrenmem lazım o zaman çok daha mutlu olacağım
 

aynen öyle. kimse mükemmel değil ki sen olasın. ayrıca kimseye bir şey kanıtlamak zorunda da değilsin. ayrıca inan ki mükemmel insanlar pek sevilmiyor, sıkıcı oluyorlar yav. insanda biraz kusur, biraz çatlaklık olacak
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…