• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

kendini bişey sanmak , havalanmak

Gelin9292

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
12 Mart 2018
138
84
28
Merhaba hanımlar.
Ben daha önce çalışıyordum evlendım cocugum oldu ısı bıraktım , 2 yasında oğlum var ve oglumla ve evımle ılgılenıyorum. Ablam ıse ev hanımıydı.

Sıkıntım şu ki , ben çalıştığım dönemler ablama çalışıyorum diye hiç işimle ilgili kendimi övmedim. Yani sanki dünyayı kurtarıyormusum gibi davranmadım. Sürekli işimden bahsetmedim. Normal muhabbet ediyorduk. Şimdi ben çalışmıyorum. Ablam ise eşine yardım ediyor alım satım vb. Ama bana sıkıntı olan tarafı ise ne zaman yan yana gelsek sanki dünyayı kurtarıyormus gıbı davranması. Sanki yıllardır bu işi yapıyormuşta havalı havalı konuşması. Sürekli işten bahsetmesi. Şunu aldık bunu sattık şu kadar kâr ettik , o ürüne bu fıyat verılırmı vb sürekli ama sürekli karı koca bu şekildeler. Artık yanyana geldıgımızde keyıf alamamaya basladım. Ve kendımı kötü hissetmeye basladım. Çünkü anlattıgı şeyler ile ilgili bilgim yok yorum yapamıyorum. O sadece anlatıyor. Kendımı eksik hissetmeye basladım çünkü ben çalışmıyorum. Ablamın bu sürekli kendini havalı havalı sanki şirket işletiyormuş gibi davranması benım kendmi eksik hissetmeme sebeb oldu. Inanın kıskanclık degıl. Ben calısdıgım zamanlar aynısını yapsaydım emınım oda böyle hissederdi , ben hiç bir işe yaramıyorum gibi.
Ben evimde çocugumla ilgilenirken neler yapabılırım kendımı gelıstırmek adına . Baya baya işe yaramaz hissediyorum kendımı lütfen fikirlerinizi bekliyorum.
 
Çocuğunuz ne kadarlık?
Tahsiliniz vs ne üzerine acaba? Daha önceleri ne işi yapıyordunuz
 
Merhaba hanımlar.
Ben daha önce çalışıyordum evlendım cocugum oldu ısı bıraktım , 2 yasında oğlum var ve oglumla ve evımle ılgılenıyorum. Ablam ıse ev hanımıydı.

Sıkıntım şu ki , ben çalıştığım dönemler ablama çalışıyorum diye hiç işimle ilgili kendimi övmedim. Yani sanki dünyayı kurtarıyormusum gibi davranmadım. Sürekli işimden bahsetmedim. Normal muhabbet ediyorduk. Şimdi ben çalışmıyorum. Ablam ise eşine yardım ediyor alım satım vb. Ama bana sıkıntı olan tarafı ise ne zaman yan yana gelsek sanki dünyayı kurtarıyormus gıbı davranması. Sanki yıllardır bu işi yapıyormuşta havalı havalı konuşması. Sürekli işten bahsetmesi. Şunu aldık bunu sattık şu kadar kâr ettik , o ürüne bu fıyat verılırmı vb sürekli ama sürekli karı koca bu şekildeler. Artık yanyana geldıgımızde keyıf alamamaya basladım. Ve kendımı kötü hissetmeye basladım. Çünkü anlattıgı şeyler ile ilgili bilgim yok yorum yapamıyorum. O sadece anlatıyor. Kendımı eksik hissetmeye basladım çünkü ben çalışmıyorum. Ablamın bu sürekli kendini havalı havalı sanki şirket işletiyormuş gibi davranması benım kendmi eksik hissetmeme sebeb oldu. Inanın kıskanclık degıl. Ben calısdıgım zamanlar aynısını yapsaydım emınım oda böyle hissederdi , ben hiç bir işe yaramıyorum gibi.
Ben evimde çocugumla ilgilenirken neler yapabılırım kendımı gelıstırmek adına . Baya baya işe yaramaz hissediyorum kendımı lütfen fikirlerinizi bekliyorum.

Abla diyorsanız şunu söyleyecek kadar da yakın olmalısınız. Tatlı bir şekilde of abla yine başladın valla gına geldi artık şirket muhabbetinden vs gibi espri yapın. Eğer anlamıyorsa abla sürekli bunları dinlemekten sıkıldım diye açıkça söyleyin.
 
Her insanın mizacı farklıdır kardeş de olsanız bu böyledir. Demekki ablanız bunları anlatarak kendini böyle mutlu ediyor. Çocuk olunca normal böyle düşünmeniz kendinize bir uğraş kurs VS bulmalısınız ;)
 
7 yıllık bir çalışma hayatım oldu, kızımın doğumuyla işten ayrıldım. Arkadaşlarım, akrabalarım ve özellikle eşimin ailesinde kadınların çoğu çalışıyor kendimi birgün olsun yetersiz ve işe yaramaz hissetmedim. Neden hissedeyim benim değerimi çalışmak mı belirliyor ? Sizde kendinizi kötü hissetmeyin.
Çocuğunuz küçük olduğu için kursa vs gitmeniz şu aşamada zor olabilir. Fırsat buldukça kitap okuyabilirsiniz, varsa bir hobiniz onu geliştirebilirsiniz.

Ablaniza işle ilgili sürekli yapılan muhabbetin dahil olamadığınız için sıkıcı geldiğini söyleyebilirsiniz uygun bir dille, netice de yabancı değil ablanız.
 
Ben çalışırken ablam çalışmıyordu. Ona ne alabilirim de mutlu olur diye düşünürdüm.

O da hakeza bana karşı öyledir. Değil kendini üstün görmek daima beni yüceltmeye çalışır.

Ablanıza biz buldumcuk diyoruz.

Bu konularla ilgili olarak sıkıldığınızi söyleyin. Söyleyemiyorsaniz belli edin.

Andaval gibi bakın suratına mesela..anlar tepki verdiğinizi.
 
Kardeşim Hergün konuştuğumuzda iş yerinde olanlardan bahşeder mutlaka bazen ayy içimi baydın der kapatırım bazen gülüp dalga geçerim bende çalışmıyorum şu anda ama hiç sizin gibi düşünmedim muhtemelen ablanızın tavrı farklı ama ben olsam uyarırdım rahatsız olduğumu
 
Hava atmak mi bilemedim devamli işle ilgili konuşanlar hava atmaktan ziyade genelde iş dışında aktivitesi olmayan insanlar oluyor.

Ailece arada bir gorustugumuz bir cift var mesela onlar da devamli iş konuşur sabahtan aksama cunku baska yaptıklari birsey yok. Ben de onlarla konuşamiyorum ama bu benim işe yaramadigimdan degil😁 Konuşabilecegim çokk farkli konular var oysa ama karşidaki sadece iş konuşabiliyor. :))) Napalim.

Kendinizi geliştirin elbette ama ilgi ve bilgi alanlariniz karsi tarafla uyumlu olmadigi muddetce ortak bir konu cikmaz. O anlatirken sen sıkılmaya devam edersin, sen anlatirken o anlamaz. O yuzden kendine gore sohbet edebilecegin insanlar edinmeye de bak derim.
 
Iyi de samimiyetiniz yok mu bunu yuzune söyleyin. Ben kardeşimle cok samimiyim anlattigi biseyden sıkıldıysam üf tamam yeter yav der konuyu degistiririm. Alinmaz da.
 
Ablaniz sizle bir şeyler paylaşıyor konuyu degistirebilirsiniz çok uzatirsa ona belli etmeden.
Ablaniz için attığınız başlığa bakın
-kendini bir şey sanmak havalanmak-
Düşman misiniz kardeş mi? insan dostu için bile böyle düşünemez düşünürse artık dostu değildir zaten.
Sizin başınıza işsizlik vurmuş bence kendinizi yetersiz hissediyorsunuz ve ablaniz anlatip yaraniza dokununca ona böyle ithamlarda bulunuyorsunuz.
Son paragraftan belli oluyor.
 
🙄
Nedir bu çalışmıyorum işe yaramıyorum düşüncesi
Bende çalışmıyorum çalışmayı da istemiyorum bu yüzden kendimi işe yaramaz hissetmiyorum. Piyasa bensiz de döner

İşte çalışıp gelip ev işi yapıp üstüne bir de çocuk bakınca mı işe yarar oluyorsun bu mu kadın hakkı kadın özgürlüğü. Zulümden başka bir şey değil

Ha benim çevremde böyledir çalışan kadınlar çalışmayanları küçümsüyor ben çalışıyorum sen evde oturuyorsun diye. Çalışmak dediğimde ahırcılık yapmak. Köyde yaşıyorum ben. İneği olan olmayanı küçümsüyor çalışmıyorsun diye. Kadınların çoğunluğunda var bu sanırım. Takılmamaya çalış rahatına bak
 
Merhaba hanımlar.
Ben daha önce çalışıyordum evlendım cocugum oldu ısı bıraktım , 2 yasında oğlum var ve oglumla ve evımle ılgılenıyorum. Ablam ıse ev hanımıydı.

Sıkıntım şu ki , ben çalıştığım dönemler ablama çalışıyorum diye hiç işimle ilgili kendimi övmedim. Yani sanki dünyayı kurtarıyormusum gibi davranmadım. Sürekli işimden bahsetmedim. Normal muhabbet ediyorduk. Şimdi ben çalışmıyorum. Ablam ise eşine yardım ediyor alım satım vb. Ama bana sıkıntı olan tarafı ise ne zaman yan yana gelsek sanki dünyayı kurtarıyormus gıbı davranması. Sanki yıllardır bu işi yapıyormuşta havalı havalı konuşması. Sürekli işten bahsetmesi. Şunu aldık bunu sattık şu kadar kâr ettik , o ürüne bu fıyat verılırmı vb sürekli ama sürekli karı koca bu şekildeler. Artık yanyana geldıgımızde keyıf alamamaya basladım. Ve kendımı kötü hissetmeye basladım. Çünkü anlattıgı şeyler ile ilgili bilgim yok yorum yapamıyorum. O sadece anlatıyor. Kendımı eksik hissetmeye basladım çünkü ben çalışmıyorum. Ablamın bu sürekli kendini havalı havalı sanki şirket işletiyormuş gibi davranması benım kendmi eksik hissetmeme sebeb oldu. Inanın kıskanclık degıl. Ben calısdıgım zamanlar aynısını yapsaydım emınım oda böyle hissederdi , ben hiç bir işe yaramıyorum gibi.
Ben evimde çocugumla ilgilenirken neler yapabılırım kendımı gelıstırmek adına . Baya baya işe yaramaz hissediyorum kendımı lütfen fikirlerinizi bekliyorum.
bazı insanlar sürekli is konuşur, baygınlık verir, az görüşmek en iyisi..
 
Merhaba hanımlar.
Ben daha önce çalışıyordum evlendım cocugum oldu ısı bıraktım , 2 yasında oğlum var ve oglumla ve evımle ılgılenıyorum. Ablam ıse ev hanımıydı.

Sıkıntım şu ki , ben çalıştığım dönemler ablama çalışıyorum diye hiç işimle ilgili kendimi övmedim. Yani sanki dünyayı kurtarıyormusum gibi davranmadım. Sürekli işimden bahsetmedim. Normal muhabbet ediyorduk. Şimdi ben çalışmıyorum. Ablam ise eşine yardım ediyor alım satım vb. Ama bana sıkıntı olan tarafı ise ne zaman yan yana gelsek sanki dünyayı kurtarıyormus gıbı davranması. Sanki yıllardır bu işi yapıyormuşta havalı havalı konuşması. Sürekli işten bahsetmesi. Şunu aldık bunu sattık şu kadar kâr ettik , o ürüne bu fıyat verılırmı vb sürekli ama sürekli karı koca bu şekildeler. Artık yanyana geldıgımızde keyıf alamamaya basladım. Ve kendımı kötü hissetmeye basladım. Çünkü anlattıgı şeyler ile ilgili bilgim yok yorum yapamıyorum. O sadece anlatıyor. Kendımı eksik hissetmeye basladım çünkü ben çalışmıyorum. Ablamın bu sürekli kendini havalı havalı sanki şirket işletiyormuş gibi davranması benım kendmi eksik hissetmeme sebeb oldu. Inanın kıskanclık degıl. Ben calısdıgım zamanlar aynısını yapsaydım emınım oda böyle hissederdi , ben hiç bir işe yaramıyorum gibi.
Ben evimde çocugumla ilgilenirken neler yapabılırım kendımı gelıstırmek adına . Baya baya işe yaramaz hissediyorum kendımı lütfen fikirlerinizi bekliyorum.
Bence ablanız size hava atmıyor. Öyle hissetmedim. Yıllardır içten içe çalışmak istemiş, şimdi eline geçince sevindirik oluyor. Size anlatmasının sebebi de, çalışma geçmişiniz olduğu için onu anlayacağınızı düşünmesi.
Ben bir kötü niyet ve ya havalanma sezmedim. O yaptıklarını anlatırken seviniyor eminim.
Sıkılıyorsanız, küçük manevralarla konuyu değiştirin ve ya "ablacım yıllarca çalıştım, biraz normal hayattan bahsedelim mi?" deyip espri yapın.
 
Abla yeter bana ne sizin aldıgınız sattıgınız şeylerden.. Tamam mutluysan bende mutlu olurum da detaylarınla boğma beni de..
 
Merhaba hanımlar.
Ben daha önce çalışıyordum evlendım cocugum oldu ısı bıraktım , 2 yasında oğlum var ve oglumla ve evımle ılgılenıyorum. Ablam ıse ev hanımıydı.

Sıkıntım şu ki , ben çalıştığım dönemler ablama çalışıyorum diye hiç işimle ilgili kendimi övmedim. Yani sanki dünyayı kurtarıyormusum gibi davranmadım. Sürekli işimden bahsetmedim. Normal muhabbet ediyorduk. Şimdi ben çalışmıyorum. Ablam ise eşine yardım ediyor alım satım vb. Ama bana sıkıntı olan tarafı ise ne zaman yan yana gelsek sanki dünyayı kurtarıyormus gıbı davranması. Sanki yıllardır bu işi yapıyormuşta havalı havalı konuşması. Sürekli işten bahsetmesi. Şunu aldık bunu sattık şu kadar kâr ettik , o ürüne bu fıyat verılırmı vb sürekli ama sürekli karı koca bu şekildeler. Artık yanyana geldıgımızde keyıf alamamaya basladım. Ve kendımı kötü hissetmeye basladım. Çünkü anlattıgı şeyler ile ilgili bilgim yok yorum yapamıyorum. O sadece anlatıyor. Kendımı eksik hissetmeye basladım çünkü ben çalışmıyorum. Ablamın bu sürekli kendini havalı havalı sanki şirket işletiyormuş gibi davranması benım kendmi eksik hissetmeme sebeb oldu. Inanın kıskanclık degıl. Ben calısdıgım zamanlar aynısını yapsaydım emınım oda böyle hissederdi , ben hiç bir işe yaramıyorum gibi.
Ben evimde çocugumla ilgilenirken neler yapabılırım kendımı gelıstırmek adına . Baya baya işe yaramaz hissediyorum kendımı lütfen fikirlerinizi bekliyorum.
Ablacım ben çalışmıyorum ya şuan hem anlamıyorum hem sıkılıyorum işten konuşmasak diyeceğinize kötü düşüncelere kaptırmışsınız kendinizi ben de ablayım benden 1 yaş küçük kızkardeşim var hayatı beni kıskanmakla geçti sıkıntısını açık ve net anlatmak yerine arkamdan iş çevirdi kendi kendini mahvetti şimdi toparlıyor çok şükür onun için dünyayı yakacak bir ablayım halbu ki neyse ki şimdi anladı bunu zararın neresinden dönülse kardır
 
ben hiç bir işe yaramıyorum gibi.
Evladınızın yanında olmak, her anına şahit olmaktan daha güzel ve keyifli bir iş var mı?
Çocuğunuzla ilgilenmek işe yaramamak mı?
Bu düşünceden çıkın. Biraz büyüdükten sonra zaten devam edersiniz işinize.
 
Merhaba hanımlar.
Ben daha önce çalışıyordum evlendım cocugum oldu ısı bıraktım , 2 yasında oğlum var ve oglumla ve evımle ılgılenıyorum. Ablam ıse ev hanımıydı.

Sıkıntım şu ki , ben çalıştığım dönemler ablama çalışıyorum diye hiç işimle ilgili kendimi övmedim. Yani sanki dünyayı kurtarıyormusum gibi davranmadım. Sürekli işimden bahsetmedim. Normal muhabbet ediyorduk. Şimdi ben çalışmıyorum. Ablam ise eşine yardım ediyor alım satım vb. Ama bana sıkıntı olan tarafı ise ne zaman yan yana gelsek sanki dünyayı kurtarıyormus gıbı davranması. Sanki yıllardır bu işi yapıyormuşta havalı havalı konuşması. Sürekli işten bahsetmesi. Şunu aldık bunu sattık şu kadar kâr ettik , o ürüne bu fıyat verılırmı vb sürekli ama sürekli karı koca bu şekildeler. Artık yanyana geldıgımızde keyıf alamamaya basladım. Ve kendımı kötü hissetmeye basladım. Çünkü anlattıgı şeyler ile ilgili bilgim yok yorum yapamıyorum. O sadece anlatıyor. Kendımı eksik hissetmeye basladım çünkü ben çalışmıyorum. Ablamın bu sürekli kendini havalı havalı sanki şirket işletiyormuş gibi davranması benım kendmi eksik hissetmeme sebeb oldu. Inanın kıskanclık degıl. Ben calısdıgım zamanlar aynısını yapsaydım emınım oda böyle hissederdi , ben hiç bir işe yaramıyorum gibi.
Ben evimde çocugumla ilgilenirken neler yapabılırım kendımı gelıstırmek adına . Baya baya işe yaramaz hissediyorum kendımı lütfen fikirlerinizi bekliyorum.
Amannn gülün geçin boşverin.
 
Back