Kendimi iyi hissetmiyorum

Eszb

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
19 Temmuz 2021
280
210
29
Ben evleneli daha 1.5 ay oldu ikinci evliliğim ve hamileyim. Planımızda yoktu (ihmalkar davrandığımn farkındayım)hazırda hissetmiyodum. Ay nasıl anlatacağımı da bilemedm çok özür dileyerek giriyorum konuya eşim korunuyordu normalde o gün boşalmadan önce takarm dedi ama bir anda tutamamış neyse bende pek aldırış etmedim tek ilişkiyle hamile kalacak halim yok diyip ertesi gün falan da içmedim (hoş zaten yasak bana hormon içeren haplar) ama oldu kalmışım . Şuan çok karmaşık duygular içindeym seviniyorum sonra üzülüyorum. Evliliğe adapte olmaya çalışırken birden kendimi hamile bulunca bi şok etkisi yarattı bende. Eşimi suçluyorumm senin yüzünden oldu falan. Aşırı da duygusallık ve agrasiflik var ben ben değilim sanki tripli kavgacı biri oldum çıktım bulantım halsizliğim falan derken iyice bunaldım. Bana güzel bir şey söyleseniz olur mu ? Olumlu şeyler duymaya ihtiyacım var. :olamaz:

Not:şuan herhangi bir problemimiz yok anlaşıyoruz ama daha çok yeni bizi neler bekler bilmiyorum ama endişeleniyorum mutsuz bir evliliğe çocuk yaptıysak diye.
 
Ben evleneli daha 1.5 ay oldu ikinci evliliğim ve hamileyim. Planımızda yoktu (ihmalkar davrandığımn farkındayım)hazırda hissetmiyodum. Ay nasıl anlatacağımı da bilemedm çok özür dileyerek giriyorum konuya eşim korunuyordu normalde o gün boşalmadan önce takarm dedi ama bir anda tutamamış neyse bende pek aldırış etmedim tek ilişkiyle hamile kalacak halim yok diyip ertesi gün falan da içmedim (hoş zaten yasak bana hormon içeren haplar) ama oldu kalmışım . Şuan çok karmaşık duygular içindeym seviniyorum sonra üzülüyorum. Evliliğe adapte olmaya çalışırken birden kendimi hamile bulunca bi şok etkisi yarattı bende. Eşimi suçluyorumm senin yüzünden oldu falan. Aşırı da duygusallık ve agrasiflik var ben ben değilim sanki tripli kavgacı biri oldum çıktım bulantım halsizliğim falan derken iyice bunaldım. Bana güzel bir şey söyleseniz olur mu ? Olumlu şeyler duymaya ihtiyacım var. :olamaz:

Not:şuan herhangi bir problemimiz yok anlaşıyoruz ama daha çok yeni bizi neler bekler bilmiyorum ama endişeleniyorum mutsuz bir evliliğe çocuk yaptıysak diye.
2 çocuğunuz varmış. Onlar kaç yaşında ? Yeni düzeninize alışabildiler mi ?
 
Ben evleneli daha 1.5 ay oldu ikinci evliliğim ve hamileyim. Planımızda yoktu (ihmalkar davrandığımn farkındayım)hazırda hissetmiyodum. Ay nasıl anlatacağımı da bilemedm çok özür dileyerek giriyorum konuya eşim korunuyordu normalde o gün boşalmadan önce takarm dedi ama bir anda tutamamış neyse bende pek aldırış etmedim tek ilişkiyle hamile kalacak halim yok diyip ertesi gün falan da içmedim (hoş zaten yasak bana hormon içeren haplar) ama oldu kalmışım . Şuan çok karmaşık duygular içindeym seviniyorum sonra üzülüyorum. Evliliğe adapte olmaya çalışırken birden kendimi hamile bulunca bi şok etkisi yarattı bende. Eşimi suçluyorumm senin yüzünden oldu falan. Aşırı da duygusallık ve agrasiflik var ben ben değilim sanki tripli kavgacı biri oldum çıktım bulantım halsizliğim falan derken iyice bunaldım. Bana güzel bir şey söyleseniz olur mu ? Olumlu şeyler duymaya ihtiyacım var. :olamaz:

Not:şuan herhangi bir problemimiz yok anlaşıyoruz ama daha çok yeni bizi neler bekler bilmiyorum ama endişeleniyorum mutsuz bir evliliğe çocuk yaptıysak diye.
Yani bilemedim ihmaller zinciri ile altın vuruş denk gelmiş inşallah kabak bebeğin başına patlamaz.
Aldırsan bir dert doğursan bir dert
Hormonlar iyice yükselince ekstra alınganlık yüklenecek kocanı boğmak isteyebilirsin.
Mental olarak hazır değilsen psikolojik bie destek almanı öneririm hamilelik çok da kolay bir süreç değil. Hem fiziksel hem zihinsel hem de hayat manasında tamamen her şeyin değişimi evrimi
Çok güzel bir duygu, inşallah adapte olursun. Korkacak bir şey yok, olan olmuş sürecin tadını çıkar bebeğine alış minik bie bebiş geliyor sağlıkla gelsin
 
Eşinle aranız iyiyse bence bi sorun olmaz. Ne kadar ihmalkâr davrandıysanız da demekki onun kısmeti varmış ki tutmuş. Bende ilk sizin gibi düşündüm sonradan tutmadı. Bir yıl boyunca denemediğimşz şey kalmadı. O zamanda psikolojik olarak daha kötü oldum. Şimdi hamileyim her gün şükrediyorum bebeğime ne kadar zor geçse de
 
2 çocuğunuz varmış. Onlar kaç yaşında ? Yeni düzeninize alışabildiler mi ?
Kızım 7 yaşında şuan babasında yaz tatili için orada daha gelmedi cumartesi bir araya geliyoruz inşallah. Oğlum 5 yaşnda o alışmış durumda içtenlikle daha mutlu diyebilirim. çok şükür evliliğimi onaylıyolardı zaten herhangi bir rahatsızlıkları yok bu durumdan hatta kızımın kız kardeş beklentisi bile var şimdiden. Ama aynı evin içinde henüz kızım yaşamadı oda korkutuyo yani bilmiyorum.
 
Yani bilemedim ihmaller zinciri ile altın vuruş denk gelmiş inşallah kabak bebeğin başına patlamaz.
Aldırsan bir dert doğursan bir dert
Hormonlar iyice yükselince ekstra alınganlık yüklenecek kocanı boğmak isteyebilirsin.
Mental olarak hazır değilsen psikolojik bie destek almanı öneririm hamilelik çok da kolay bir süreç değil. Hem fiziksel hem zihinsel hem de hayat manasında tamamen her şeyin değişimi evrimi
Çok güzel bir duygu, inşallah adapte olursun. Korkacak bir şey yok, olan olmuş sürecin tadını çıkar bebeğine alış minik bie bebiş geliyor sağlıkla gelsin
Teşekkür ederm. Destek alayım dimi.
 
Eşinle aranız iyiyse bence bi sorun olmaz. Ne kadar ihmalkâr davrandıysanız da demekki onun kısmeti varmış ki tutmuş. Bende ilk sizin gibi düşündüm sonradan tutmadı. Bir yıl boyunca denemediğimşz şey kalmadı. O zamanda psikolojik olarak daha kötü oldum. Şimdi hamileyim her gün şükrediyorum bebeğime ne kadar zor geçse de
Çok şükür olmuş inşallah sağ sağlim kucağınıza alırsınız.
 
O tavırları var evet zaten sinirmde biraz ondan ne güzel işte diyor aratmadı Allah oldu ne güzel, bu kafada.

farklı bir bakış açısıymış. demekki o çok istiyormuş size söylemeye çekiniyormuş. bazen adapte olamadan kendimizi bazı durumların içinde buluruz. hayat böyle bir şey. her zaman hazır hissetmemize gerek yok bazen içine dalıp deneyimlemek gerekir. aldırmayı düşünmüyorsanız akışa bırakın derim. huzurunuz kaçmasın olan olmuş..
 
Çocuklar zaten hayatlarına yeni giren eşinize alışmaya çalışırken bir de üstüne kardeş gelip anne sevgisine ortak olacak. Normal kardeş kıskançlığı başka bir seviyede yaşanacak. Bu arada sizin çocuklarınıza henüz yeterince bağlanamamış eşiniz öz çocuğunu önde tutmaya başlayacak. Çocuklara en ilgili en fedakar olmanız gereken zamanda lohusa olacaksınız. Yani gerçekten bu kadar düşüncesiz bir şey olamaz. Ben yerinizde olsam derhal aldırırım
 
Ben evleneli daha 1.5 ay oldu ikinci evliliğim ve hamileyim. Planımızda yoktu (ihmalkar davrandığımn farkındayım)hazırda hissetmiyodum. Ay nasıl anlatacağımı da bilemedm çok özür dileyerek giriyorum konuya eşim korunuyordu normalde o gün boşalmadan önce takarm dedi ama bir anda tutamamış neyse bende pek aldırış etmedim tek ilişkiyle hamile kalacak halim yok diyip ertesi gün falan da içmedim (hoş zaten yasak bana hormon içeren haplar) ama oldu kalmışım . Şuan çok karmaşık duygular içindeym seviniyorum sonra üzülüyorum. Evliliğe adapte olmaya çalışırken birden kendimi hamile bulunca bi şok etkisi yarattı bende. Eşimi suçluyorumm senin yüzünden oldu falan. Aşırı da duygusallık ve agrasiflik var ben ben değilim sanki tripli kavgacı biri oldum çıktım bulantım halsizliğim falan derken iyice bunaldım. Bana güzel bir şey söyleseniz olur mu ? Olumlu şeyler duymaya ihtiyacım var. :olamaz:

Not:şuan herhangi bir problemimiz yok anlaşıyoruz ama daha çok yeni bizi neler bekler bilmiyorum ama endişeleniyorum mutsuz bir evliliğe çocuk yaptıysak diye.
Şuan için bir sıkıntınız yok , ikinci evlilik olduğu için de umarım ince eleyip sık dokumussunuzdur. Siz yeterince kendinizi hirpaladiginiz için ihmalkarliginiza bir şey diyemeyeceğim. Anın tadını çıkarın ,hormonlardan dolayı duygularınıza değişiklik olması normal.
 
farklı bir bakış açısıymış. demekki o çok istiyormuş size söylemeye çekiniyormuş. bazen adapte olamadan kendimizi bazı durumların içinde buluruz. hayat böyle bir şey. her zaman hazır hissetmemize gerek yok bazen içine dalıp deneyimlemek gerekir. aldırmayı düşünmüyorsanız akışa bırakın derim. huzurunuz kaçmasın olan olmuş..
Yok düşünmüyorum düşüncelerden sıyrılma yolu arıyorum. Sadece biraz ihmalkar davranıyorum normalde iğneye başlamam lazım öncekilerde öyle oldu ama doktor bebeğin kalp atışlarını duynca başlarız dedi üzerine düşmedim pek başka doktora gitmedim özel falan sonra bu yüzden de kızıyorum kendime. Ne düşündüğümü ne hissettiğimi ve ne istediğimi tam bilmiyorum galiba.
 
Yok düşünmüyorum düşüncelerden sıyrılma yolu arıyorum. Sadece biraz ihmalkar davranıyorum normalde iğneye başlamam lazım öncekilerde öyle oldu ama doktor bebeğin kalp atışlarını duynca başlarız dedi üzerine düşmedim pek başka doktora gitmedim özel falan sonra bu yüzden de kızıyorum kendime. Ne düşündüğümü ne hissettiğimi ve ne istediğimi tam bilmiyorum galiba.

düşün düşün b*ktur işin demiş büyüklerimiz. eşinlede aran güzelmiş. dilerim mutlu mesut alırsınız cocugu kucaginiza. kendinizi ihmalkar kötü ebeveyn modlarına hiç sokmayın. sizden bir parça geliyor dünyaya canınız kanınız evladınız olacak artık. düşüncelerimi bir kenara koyuyorum ben sorumluluk sahibi biriyim diyip öyle davranın özen gösterin davranış ile daha net güzel ilerlersiniz.
 
Çocuklar zaten hayatlarına yeni giren eşinize alışmaya çalışırken bir de üstüne kardeş gelip anne sevgisine ortak olacak. Normal kardeş kıskançlığı başka bir seviyede yaşanacak. Bu arada sizin çocuklarınıza henüz yeterince bağlanamamış eşiniz öz çocuğunu önde tutmaya başlayacak. Çocuklara en ilgili en fedakar olmanız gereken zamanda lohusa olacaksınız. Yani gerçekten bu kadar düşüncesiz bir şey olamaz. Ben yerinizde olsam derhal aldırırım
Heh işte asıl korkum tam olarak bu. İlla ki yeni doğmuş bir bebek ilgi onda olacak muhtaç çünkü kendilerini geri planda hissedecekler diye aslında bütün endişem. Eşime bakacak olursam çocukları geri planda tutacağını nedense düşünmüyorum sonuçta bebek için baba ne yapabilir ki ilk etaplarda. Hamilelik ve yeni doğum dönemlerinde o halleder diye düşünüyorum ama ben kendim için aynı şeyi söyleyemiyorum. Bugün konusu oldu kızın dersleri var Martta bebek doğacak nasıl yetişicem falan diye dert yandım oda ben kızın derslerini hallederim sen bebekle kendinle ilgilenirsin vakit buldukça çocuklarla ilgilenirsin diyor. Ben bebeğe süt veremem bakımını yapamam sonuçta ama büyükler bende diyor.
 
Şuan için bir sıkıntınız yok , ikinci evlilik olduğu için de umarım ince eleyip sık dokumussunuzdur. Siz yeterince kendinizi hirpaladiginiz için ihmalkarliginiza bir şey diyemeyeceğim. Anın tadını çıkarın ,hormonlardan dolayı duygularınıza değişiklik olması normal.
İnce eleyip sık dokuduğumu düşünüyorum. Aksini hissedecek bir durum yaşamadm evlenmeden önce de sonrada ben emin değldim ama karşımda hep emin biri vardı
 
Heh işte asıl korkum tam olarak bu. İlla ki yeni doğmuş bir bebek ilgi onda olacak muhtaç çünkü kendilerini geri planda hissedecekler diye aslında bütün endişem. Eşime bakacak olursam çocukları geri planda tutacağını nedense düşünmüyorum sonuçta bebek için baba ne yapabilir ki ilk etaplarda. Hamilelik ve yeni doğum dönemlerinde o halleder diye düşünüyorum ama ben kendim için aynı şeyi söyleyemiyorum. Bugün konusu oldu kızın dersleri var Martta bebek doğacak nasıl yetişicem falan diye dert yandım oda ben kızın derslerini hallederim sen bebekle kendinle ilgilenirsin vakit buldukça çocuklarla ilgilenirsin diyor. Ben bebeğe süt veremem bakımını yapamam sonuçta ama büyükler bende diyor.
Eşinizin ilk çocuğu mu ?
 
düşün düşün b*ktur işin demiş büyüklerimiz. eşinlede aran güzelmiş. dilerim mutlu mesut alırsınız cocugu kucaginiza. kendinizi ihmalkar kötü ebeveyn modlarına hiç sokmayın. sizden bir parça geliyor dünyaya canınız kanınız evladınız olacak artık. düşüncelerimi bir kenara koyuyorum ben sorumluluk sahibi biriyim diyip öyle davranın özen gösterin davranış ile daha net güzel ilerlersiniz.
Gerçekten çookk teşekkür ederim :)
 
X