Evet benim sorunum bu.
Büyüdükçe böyle hissetmeye başladım.kucukken çok özgüvenli ve Çin gibi bir cocukmusum bunu çevremden ve fotoğraflardan ,video kayıtlarından gorebiliyorum.anliyorum..
Ama büyüdükçe birşeyler değişti.hic bir zaman koşulsuz sevgiyi hissedemedim annemden.sanki sadece ona göre hareket edersem degerliyim.yine de takdir göremiyorum.ama konu bu değil..çünkü bununla mücadele etmeyi öğrendim ve annemin benim için yaptığı fedakarlıklar, maddi yardımı, benim iyiligimi istediğini tabi ki biliyorum..
Ama bazı seyelr kodlamalar bilincime o kadar yapışmış ki atamıyorum onun bana soueldugi iğneleyici lafların gerçek olduğunu düşündürecek deneyimler yaşıyorum..erkek arkadaşım beni başka bir kız için terk etti.cok acı bir şekilde .. bana ettiği hakaretler asla seven bir erkeğin yapacağı şeyler değil..bense hep beni sevdiğini dusunmustum.
Kendimi geliştirmek için ,işimde ilerlemek için uğraşıyorum, ama bunu tam anlamıyla basaramiyorum.sanatla ilgileniyorum ama bireysel kalıyor kpss, hakimlik gibi sınavlara hazırlanıyorum.hukuk seminerlerine katılıyorum vs ama olmuyor. Yeterince arkadaşım yok.. var olanlar artık evli ve eskisi gibi olmuyor .vasıfsız biri olduğumu düşünmüyorum..ama annem ve sevgilim bana öyle söyledi ve nitekim başka bir kıza da gitti.annem de aynen böyle söylerdi "seni kim ne yapsın"boş işler müdürü" polyanna"
. halbuki gerçek bu değil.bunu hissediyorum o kız henim gibi keman calamiyor..belki benden daha güzel ama ben güzel resim yapabiliyorum.bunlar övünme sözleri değil, kendime söylüyorum senin de güzel yanlarin var diyorum..ama sevdiğim insanların da bunu görmesini istiyorum..
.diyeceksiniz ki siz önce kendinizi çok sevin ve deger verin..evet bunu yapmaya çalışıyorum..
Ama sonuçta sevgilim başka birine gidebildi demek ki o kişi benden üstün..beni ozlesin ve pisman olsun istiyorum..kendimi gerçekleştirebilmek, ozgurlesebilmek, kanatlanıp uçmak istiyorum..
Annemi ve beni üzen herkesi geride bırakabilmek , annemden "başardın ,harikasın"
Sevgilimden ."senin değerini bilemedim "sözünü duymak istiyorum...
Çünkü gerçek değişmiyor ki. Ben kendimi ne kadar svemeye çalısirsam çalışayim gerçek değişmiyor.ikisi de benden memnun değiller.ve hesap vermiyorlar.
Büyüdükçe böyle hissetmeye başladım.kucukken çok özgüvenli ve Çin gibi bir cocukmusum bunu çevremden ve fotoğraflardan ,video kayıtlarından gorebiliyorum.anliyorum..
Ama büyüdükçe birşeyler değişti.hic bir zaman koşulsuz sevgiyi hissedemedim annemden.sanki sadece ona göre hareket edersem degerliyim.yine de takdir göremiyorum.ama konu bu değil..çünkü bununla mücadele etmeyi öğrendim ve annemin benim için yaptığı fedakarlıklar, maddi yardımı, benim iyiligimi istediğini tabi ki biliyorum..
Ama bazı seyelr kodlamalar bilincime o kadar yapışmış ki atamıyorum onun bana soueldugi iğneleyici lafların gerçek olduğunu düşündürecek deneyimler yaşıyorum..erkek arkadaşım beni başka bir kız için terk etti.cok acı bir şekilde .. bana ettiği hakaretler asla seven bir erkeğin yapacağı şeyler değil..bense hep beni sevdiğini dusunmustum.
Kendimi geliştirmek için ,işimde ilerlemek için uğraşıyorum, ama bunu tam anlamıyla basaramiyorum.sanatla ilgileniyorum ama bireysel kalıyor kpss, hakimlik gibi sınavlara hazırlanıyorum.hukuk seminerlerine katılıyorum vs ama olmuyor. Yeterince arkadaşım yok.. var olanlar artık evli ve eskisi gibi olmuyor .vasıfsız biri olduğumu düşünmüyorum..ama annem ve sevgilim bana öyle söyledi ve nitekim başka bir kıza da gitti.annem de aynen böyle söylerdi "seni kim ne yapsın"boş işler müdürü" polyanna"
. halbuki gerçek bu değil.bunu hissediyorum o kız henim gibi keman calamiyor..belki benden daha güzel ama ben güzel resim yapabiliyorum.bunlar övünme sözleri değil, kendime söylüyorum senin de güzel yanlarin var diyorum..ama sevdiğim insanların da bunu görmesini istiyorum..
.diyeceksiniz ki siz önce kendinizi çok sevin ve deger verin..evet bunu yapmaya çalışıyorum..
Ama sonuçta sevgilim başka birine gidebildi demek ki o kişi benden üstün..beni ozlesin ve pisman olsun istiyorum..kendimi gerçekleştirebilmek, ozgurlesebilmek, kanatlanıp uçmak istiyorum..
Annemi ve beni üzen herkesi geride bırakabilmek , annemden "başardın ,harikasın"
Sevgilimden ."senin değerini bilemedim "sözünü duymak istiyorum...
Çünkü gerçek değişmiyor ki. Ben kendimi ne kadar svemeye çalısirsam çalışayim gerçek değişmiyor.ikisi de benden memnun değiller.ve hesap vermiyorlar.