Kendime haksızlık ediyorum :(

Lethelethe · 23 Haziran 2017

Merhabalar tekrar.. Bu aralar sorunlarım çığ gibi büyüyor gün geçtikçe ve bu gidişle her gün yeni bir başlıkla karşınızda olacağım sanırım Yıllardır çözmek yerine kaçarak gitgide büyüttüğüm sorunlarım artık dayanılmaz bir hal aldı. Güvendiğim tek bir insan vardı, o da gidince arkamda kimseyi bulamadım hiçbir konuda. Ailem zaten hiç olmadı bugüne kadar ne iyi ne kötü anlarımda.. Onlardan bir şeyler beklemekten vazgeçeli çok oluyor. Tek güvendiğim kişinin de gidişiyle hem yalnızlığımla, hem sorunlarımla yeniden yüzleştim.. Hayatta her konuda kendimi fazlasıyla yetersiz, korkak hissediyorum. İnsanlarla ilişkilerim berbat durumda. Görüntüm konusunda bile kendimle barışık değilim. Ki 10 kişiden 8-9'u beni beğenir ama bu durum hiç etkilemiyor beni, gerçekçi gelmiyor.. İnsanların haftalarca çalıştığı sınavlara 1 akşam çalışır girerim, genelde A ile geçerim. Çocukluğumdan beri başarılıyım, aldığım burslarla çok küçük yaştan beri kira-fatura vs ben ödedim. Ama kendimi zerre kadar başarılı hissetmiyorum.. Birçok konuda bilgiliyim, kendimi geliştirmeyi severim ama yine de çok yetersiz hissediyorum.. Gerçekten çok başarılı olduğum şeylerde bile kendime haksızlık ediyorum. Benim başarım değil de şans eseriymiş gibi, ya da şu an bölümdeki insanlar çok alt seviyeymiş gibi geliyor, onlardan başarılı olmak bir şey ifade etmiyor. Biri bana iltifat etse güzel olduğumu değil; karşımdaki insanın her kadına iltifat ettiğini düşünüyorum.. Çocukluğumdan beri böyleyim, kendine güven resmen sıfır.. Bunları nasıl düzeltebilirim sizce?

kendinehas · 23 Haziran 2017

Lethelethe .!.:
Tek güvendiğim kişinin de gidişiyle hem yalnızlığımla, hem sorunlarımla yeniden yüzleştim.. Hayatta her konuda kendimi fazlasıyla yetersiz, korkak hissediyorum. İnsanlarla ilişkilerim berbat durumda

Kilit nokta burası.
Güvenebileceğin birini arıyorsun.
Kimseye güvenemeyeceğini aslında ailenden bildiğin halde ,bir umut hala istiyorsun,haklısın.
Ama gerçekten kendine bile güvenemiyor insan bu devirde,yalnız geldik yalnız gideceğiz.
Sen mutlu ve iyiysen çevren de mutlu ve iyi oluyor.
Yani yatırımın ,her anlamda kendine olsun.
Kendinle barışmayı dene,zira daha güçlü olacaksın.

bensanademistim · 23 Haziran 2017

Zeki insanların lanetine yakalanmışsın.
Cahil kadar cesaretli değilsin. Anlıyorum. Ben de yıllarca okudum ettim...
Olgun başak boynunu bükermiş. Öğrendikce boynumu büktüm, farkındalığım arttı.
Ama ben geliştirdikce kendimi yararını göremedim.
Nerde boş beleş, cahil varsa hepsi beni geçti.
Devir cesaret devri çünkü. Devir kendini pazarlama devri. Çok bilmen değil kendini iyi pazarlaman gerekiyor.
Biz insan denen yaratığın ne mal olduğunu bildiğimizden tevazu sahibiyiz. Ama çevremizin çoğu sürü halinde.
Para ve güç onlarda ve kitlelerle oynuyorlar.
Güvenme kimseye kendine dön. kendine güven. Senin gibi insanlar yalnızdır çünkü. O yüzden kendi kanatlarınla uç.
Kimseye boyun eğme, duygusal boşluklara bırakma kendini.

Lethelethe · 23 Haziran 2017

kendinehas .!.:
Kilit nokta burası.
Güvenebileceğin birini arıyorsun.
Kimseye güvenemeyeceğini aslında ailenden bildiğin halde ,bir umut hala istiyorsun,haklısın.
Ama gerçekten kendine bile güvenemiyor insan bu devirde,yalnız geldik yalnız gideceğiz.
Sen mutlu ve iyiysen çevren de mutlu ve iyi oluyor.
Yani yatırımın ,her anlamda kendine olsun.
Kendinle barışmayı dene,zira daha güçlü olacaksın.

Teşekkür ederim. Kendimle barışmaya nereden ve nasıl başlayacağımı bilemiyorum maalesef, hep burada takılıyorum. Önce erteleyip daha sonra vazgeçiyorum maalesef

Kedilipatili · 23 Haziran 2017

Acaba takdir edilmemekten olabilir mi? Arkanızda birisi size destek çıkmıyor diye şans eseri ya da tesadüf diye görmüşsünüz başarılarınızı ama şunu unutmayın bir gün herkes ölüp gidecek bir başınıza kalacaksınız-bilhassa anne baba için söylüyorum- kimse de tutup kolunuzdan kaldırmaz artık yok öyle ömürlük dostlar. Eksisi de size artısı da size bu hayatın

Umberlee · 23 Haziran 2017

aynı durumdayım konuyu takipteyim.

Lethelethe · 23 Haziran 2017

bensanademistim .!.:
Zeki insanların lanetine yakalanmışsın.
Cahil kadar cesaretli değilsin. Anlıyorum. Ben de yıllarca okudum ettim...
Olgun başak boynunu bükermiş. Öğrendikce boynumu büktüm, farkındalığım arttı.
Ama ben geliştirdikce kendimi yararını göremedim.
Nerde boş beleş, cahil varsa hepsi beni geçti.
Devir cesaret devri çünkü. Devir kendini pazarlama devri. Çok bilmen değil kendini iyi pazarlaman gerekiyor.
Biz insan denen yaratığın ne mal olduğunu bildiğimizden tevazu sahibiyiz. Ama çevremizin çoğu sürü halinde.
Para ve güç onlarda ve kitlelerle oynuyorlar.
Güvenme kimseye kendine dön. kendine güven. Senin gibi insanlar yalnızdır çünkü. O yüzden kendi kanatlarınla uç.
Kimseye boyun eğme, duygusal boşluklara bırakma kendini.

Teşekkür ederim, kendime döndüğümde de iyice yalnızlaşıyorum ve dış dünyayla bağım giderek kopuyor. İnsanlarla iletişimim iyice çıkmaza sürükleniyor ve sosyal anksiyete düzeyim artıyor...

Lethelethe · 23 Haziran 2017

Kedilipatili .!.:
Acaba takdir edilmemekten olabilir mi? Arkanızda birisi size destek çıkmıyor diye şans eseri ya da tesadüf diye görmüşsünüz başarılarınızı ama şunu unutmayın bir gün herkes ölüp gidecek bir başınıza kalacaksınız-bilhassa anne baba için söylüyorum- kimse de tutup kolunuzdan kaldırmaz artık yok öyle ömürlük dostlar. Eksisi de size artısı da size bu hayatın

Tek bir kişi takdir ediyordu beni, birçok konuda çok iyi buluyordu ve bunu çokça ifade ediyordu. 5 yıl hayatımda olan biriydi, yeni gitti.. Ama ilişkimiz süresince bana karşı duyguları aşırı yoğun olduğundan mütevellit; beni objektif değerlendirebildiğini düşünmüyordum. Övmesi, takdir etmesi, beğenmesi vs gerçekçi gelmiyordu, dolayısıyla yine bir tatminsizlik yaşıyordum.

Lethelethe · 23 Haziran 2017

unfortunate_angel .!.:
aynı durumdayım konuyu takipteyim.

Pasif-agresifim sanırım ben, her türlü belirtisini gösteriyorum ne yazık ki.

Kedilipatili · 23 Haziran 2017

Lethelethe .!.:
Tek bir kişi takdir ediyordu beni, birçok konuda çok iyi buluyordu ve bunu çokça ifade ediyordu. 5 yıl hayatımda olan biriydi, yeni gitti.. Ama ilişkimiz süresince bana karşı duyguları aşırı yoğun olduğundan mütevellit; beni objektif değerlendirebildiğini düşünmüyordum. Övmesi, takdir etmesi, beğenmesi vs gerçekçi gelmiyordu, dolayısıyla yine bir tatminsizlik yaşıyordum.

O zaman şöyle sorayım; ne için yaşıyorsunuz, size mutluluk veren şey ne? Amacınız ne bu hayatta? En kolayı neyi önemseyip neyi amaçladığınızı maddeler halinde düşünün bunları gerçekleştiriyor musunuz? Bu evet ya da hayır kadar keskindir göreceli olamaz vereceğiniz cevaplar evet ise sizi tatmin etmeli aksi halde doyumsuz bir insansınız demektir

minekosan · 23 Haziran 2017

'Psikanalizde karşılaşılan hoşnutsuzluk, nevroz, bunaltı ve hüsran hiç kuşkusuz sevmeyi ve sevilmeyi, zevk verip almayı başaramamaktan kaynaklanır ama insanın gözünün en radikal biçimde açılması baştan
çıkarıcılığın başarısızlığından ortaya çıkar. Sevmek ve sevişmek ollarına tümüyle yakın olsalar da, kendilerini baştan çıkarmanın tam
anlamıyla dışuıda tutanlar hastadır. Psikanaliz cinselik ve arzu bozukluklarını tedavi ettiğini zanneder ama aslında baştan çıkarma olgusunun bozukluklarıyla uğraşmaktadır. En önemli yoksunluklar her zaman çekicilik ve hoşlanmayla bağlantılıdır, zevkle, yaşamsal ya da cinsel tatminle ilgil değildir.
-Jean Baudrillard, Seduction'

Lethelethe · 23 Haziran 2017

Kedilipatili .!.:
O zaman şöyle sorayım; ne için yaşıyorsunuz, size mutluluk veren şey ne? Amacınız ne bu hayatta? En kolayı neyi önemseyip neyi amaçladığınızı maddeler halinde düşünün bunları gerçekleştiriyor musunuz? Bu evet ya da hayır kadar keskindir göreceli olamaz vereceğiniz cevaplar evet ise sizi tatmin etmeli aksi halde doyumsuz bir insansınız demektir

Bilemiyorum gerçekten.. Bu zamana kadar idealist olmadım hiç. Önümdeki seçeneklerden kötünün iyisini seçerek devam ettim yoluma. Başardığım şeylerin hiçbirini hedef olarak görmemiştim yani. Şimdi de öyle; kendimi ileride şu noktada görmek istiyorum gibi beklentilerim yok. En önemlisi hayalim yok, hiç olmadı resmen. Birkaç travmatik durumdan sonra hiçbir şey istememeyi öğrendim. Bunun adı öğrenilmiş çaresizlik sanırım.. Ne hayalim, ne hedefim var gelişigüzel yaşıyorum.. Bu durum kendimi aşırı islevsiz hissettiriyor. Yapabileceğim birçok şey bile gözüme imkansız görünüyor. Somut hiçbir şeyin peşinden koşmuyorum, geçici geliyor her şey. Emekli amca gibiyim hiçbir şeye karşı en ufak bir arzu, bir heves, istek yok.

Kedilipatili · 24 Haziran 2017

Lethelethe .!.:
Bilemiyorum gerçekten.. Bu zamana kadar idealist olmadım hiç. Önümdeki seçeneklerden kötünün iyisini seçerek devam ettim yoluma. Başardığım şeylerin hiçbirini hedef olarak görmemiştim yani. Şimdi de öyle; kendimi ileride şu noktada görmek istiyorum gibi beklentilerim yok. En önemlisi hayalim yok, hiç olmadı resmen. Birkaç travmatik durumdan sonra hiçbir şey istememeyi öğrendim. Bunun adı öğrenilmiş çaresizlik sanırım.. Ne hayalim, ne hedefim var gelişigüzel yaşıyorum.. Bu durum kendimi aşırı islevsiz hissettiriyor. Yapabileceğim birçok şey bile gözüme imkansız görünüyor. Somut hiçbir şeyin peşinden koşmuyorum, geçici geliyor her şey. Emekli amca gibiyim hiçbir şeye karşı en ufak bir arzu, bir heves, istek yok.

Olabilir yani şu anlamda olabilir, çoğu şeyiniz planlı ve hedefli olmak zorunda değil örneğin hayatınızı iyi bir insan olarak geçirmeyi hedeflersiniz ya da iyi bir arkadaş veya dürüst bir insan vb gibi bunları düşünür bunları temel alırsanız mutlu olabilirsiniz bu yolda yaşayınca. Onun dışında şuraya atanayım şurada bulunayım demek zorunda değilsiniz zaten. Ayrıca belirttiğiniz gibi arkanızda kimse durmamış, destek yok e halihazırda katedilen yollar var bunlar gökten zembille inmediğine veya rüya görmediğinize göre gerçekleşmiş şeyler ve tek başına yaptığınız şeyler ötesi var mı, daha güzel başarı var mı? Başarı kime göre tatmin edici olmalı ki? Kimi baz almalıyız ki ikna olmak için? Gerçekleşen somut olaylar yeterli değil mi dönüp bakınca oldu ya da olmadı demek için?

gameoflife · 24 Haziran 2017

Bakınız:Mükemmeliyetçilik
Bir kısmını taşıyorsunuz gibi geldi..Bende de var biraz Zor bi şey, yaşayan bilir.. Doktora başvurmalısınız bence..Diğer türlü bir başınıza, destekçiniz olmadan olmuyor maalesef..Hayatı kendimize zorlaştırmaktan ve sadece kendimize zarar vermekten başka bir şey yapmıyoruz..Ama gel de kendine anlat ve ikna et..

BettyRuble · 24 Haziran 2017

Kızkardeşime benzettim. Kız sen misin yoksa

Lethelethe · 24 Haziran 2017

Kedilipatili .!.:
Olabilir yani şu anlamda olabilir, çoğu şeyiniz planlı ve hedefli olmak zorunda değil örneğin hayatınızı iyi bir insan olarak geçirmeyi hedeflersiniz ya da iyi bir arkadaş veya dürüst bir insan vb gibi bunları düşünür bunları temel alırsanız mutlu olabilirsiniz bu yolda yaşayınca. Onun dışında şuraya atanayım şurada bulunayım demek zorunda değilsiniz zaten. Ayrıca belirttiğiniz gibi arkanızda kimse durmamış, destek yok e halihazırda katedilen yollar var bunlar gökten zembille inmediğine veya rüya görmediğinize göre gerçekleşmiş şeyler ve tek başına yaptığınız şeyler ötesi var mı, daha güzel başarı var mı? Başarı kime göre tatmin edici olmalı ki? Kimi baz almalıyız ki ikna olmak için? Gerçekleşen somut olaylar yeterli değil mi dönüp bakınca oldu ya da olmadı demek için?

Olabilir aslında.. Fakat bu somut olaylar bana bir başarı gibi gelmiyor. Birilerinin beni takdir etmesi, şu konuda iyisin vb cümlelerini de beklemiyorum aslında. Çünkü kendi içimden kendimle ilgili bu tatmini hissetmek istiyorum. Etraftan duyduklarım, gördüklerim çok geçici ve altı doldurulmamış gibi geliyor. Bu zamana kadar yaptığım şeylere baktığımda, atıyorum bir konuda 10 levelden 8'i düzeyinde başarı göstermiş olmam diğer insanlara göre başarıdır fakat bana göre değil. Çünkü o 8. basamağı elde etmek için hiç uğraşmamışımdır, içimde 10. basamağı çıkacak yeterlilii var aslında, fakat bunu gerçek manada fark edip hedefi 10'a koyup çabalamıyorum hiç. O noktada kendime güvenmiyorum. Olay her neyse bittikten sonra ise bakıyorum gayet yapabilirmişim, her konuda bunu yaşıyorum resmen. Sanirım bir noktaya ulaşmak eğer çabayla olursa insana mutluluk veriyor. Parmağımın ucuyla 8'e ulaşmak başarıdan ziyade yetersizlik hissettiriyor.

Lethelethe · 24 Haziran 2017

slnkhrmn008 .!.:
Kızkardeşime benzettim. Kız sen misin yoksa

Ahaha sanmıyorum

Lethelethe · 24 Haziran 2017

gameoflife .!.:
Bakınız:Mükemmeliyetçilik
Bir kısmını taşıyorsunuz gibi geldi..Bende de var biraz Zor bi şey, yaşayan bilir.. Doktora başvurmalısınız bence..Diğer türlü bir başınıza, destekçiniz olmadan olmuyor maalesef..Hayatı kendimize zorlaştırmaktan ve sadece kendimize zarar vermekten başka bir şey yapmıyoruz..Ama gel de kendine anlat ve ikna et..

Daha önce gitmiştim, fakat sürekliliğe kavuşturamadım bu durumu. Üzerine kendim eğildikçe yeni sorunlar bulup çıkardım bir de. Bu konuda çok iyiyimdir.

Kedilipatili · 25 Haziran 2017

Lethelethe .!.:

Olabilir aslında.. Fakat bu somut olaylar bana bir başarı gibi gelmiyor. Birilerinin beni takdir etmesi, şu konuda iyisin vb cümlelerini de beklemiyorum aslında. Çünkü kendi içimden kendimle ilgili bu tatmini hissetmek istiyorum. Etraftan duyduklarım, gördüklerim çok geçici ve altı doldurulmamış gibi geliyor. Bu zamana kadar yaptığım şeylere baktığımda, atıyorum bir konuda 10 levelden 8'i düzeyinde başarı göstermiş olmam diğer insanlara göre başarıdır fakat bana göre değil. Çünkü o 8. basamağı elde etmek için hiç uğraşmamışımdır, içimde 10. basamağı çıkacak yeterlilii var aslında, fakat bunu gerçek manada fark edip hedefi 10'a koyup çabalamıyorum hiç. O noktada kendime güvenmiyorum. Olay her neyse bittikten sonra ise bakıyorum gayet yapabilirmişim, her konuda bunu yaşıyorum resmen. Sanirım bir noktaya ulaşmak eğer çabayla olursa insana mutluluk veriyor. Parmağımın ucuyla 8'e ulaşmak başarıdan ziyade yetersizlik hissettiriyor.

Genişletmek için tıkla...

Hiçbir şey için çabalamıyorum ama başkalarının gözünde başarılıyım diyorsanız anın tadını çıkarın :) demekki bu zamana kadar hiçbir şeyi " çok" istememişsiniz, olabilir belki hayatınız yolunda gidiyodur ve müdahale istemiyordur bence şükretmeyi ve mutlu olmayı deneyin :)

Lethelethe · 25 Haziran 2017

Kedilipatili .!.:
Hiçbir şey için çabalamıyorum ama başkalarının gözünde başarılıyım diyorsanız anın tadını çıkarın :) demekki bu zamana kadar hiçbir şeyi " çok" istememişsiniz, olabilir belki hayatınız yolunda gidiyodur ve müdahale istemiyordur bence şükretmeyi ve mutlu olmayı deneyin :)

Ah keşke öyle olsa.. Neresinden tutacağımı bilemiyorum artık.. Kendi hayatımdan vazgeçmiş gibiyim..

Kendime haksızlık ediyorum :(

Aktif Üye

Kadrolu Cadı

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Guru

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Üye

iyi düşün iyi olsun!

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Benzer Konular