M
mutsuzzz
Ziyaretçi
- Konu Sahibi mutsuzzz
- #1
ya arkadaşlar bayağıdır kafamı kurcalayan bir konu var.şimdi bazılarınız diyecekki bunumu dert ediyorsun.ya ben eşimin ailesiylepek geçinemem sevmeye çalışırım ama düşüncelerimiz hiç ama hiç uyuşmaz.kayınvalidem oğlunu benle paylaşamaz herşeyin en iyisini o bilir herkes onu dinlemek zorunda gibi hareketler sergiliyor ben ilk evlendiğim zaman dediki artık ailen 2.planda bizlerle daha sıkı fıkı olacaksın oraya bi gidiyosan buraya beş geleceksin gibi salakça şeyler söyledi bende herkesi 2.plana atarım gerekirse eşimi bile ama ailemi asla bunu böle bil dedim kalktım.istiyorki hep bize hep bize şimdi torun çok istiyor yapında yapın diye her seferinde hayatımıza karışmamasını da dile getirsem boşuna.ya asıl konu çocuğum olduğu zaman kayınvalidemin bakmasını hiç istemiyorum.daha fol yok yumurta yok ama düşününce boğuluyorum diyorum onunda hakkı oğlunun çocuğu ama olmuyor içim hiç istemiyor bunlar çok garipler kız kardeşi geliniyle altlı üstlüydü doğumdan snra yanlarına aldı evlerine çıkarmıyor çocuğada sanki anası oymuş gibi kendi bakıyor elinden düşürmüyor gelinede bir yerini incitrsin diye vermiyor emzirmeden emzirmeye gelinde safın sessizin teki.böyle garipler ben bunların dediklerini hiç bi zaman yapmadım ama beni çok fazla boğucaklar biliyorum inanın hamile kalmaya korkuyorum bunun sıkıntısını son zamanlarda çok yaşıyorum içlerinde oldukça çocuk olunca huzur vermeyeceklerini düşündükçe çıldırıyorum haa bana diyoki sen çalışıyosun çocuğa ben bakarım kimseye gerk yok diyor annemde yakında otryor onu bişey yerine koymuyor bende çıldırıyorum bu yüzden hiç ama hiç bakmasını istemiyorum bazılarınız yadırgayabilir ama gerçekten içlerinde olmak lazım anlaşılabilmek için.fikir verin sizce yanlışmı düşünüorum.