Kendimden nefret ediyorum, artık dayanamıyorum.

B

bsrafinds

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
25 Ocak 2022
2
0
Merhabalar, öncelikle kendimden biraz bahsetmem gerek. 20 yaşındayım, 1.70 boyunda 165 kiloyum. Obeziteyle uzun zamandır cebelleşiyorum. Kendimi bildim bileli kiloluyum. Zayıf olmanın, yürürken on adım attıktan sonra yorulmamanın, koşmanın nasıl bir his olduğunu hatırlamıyorum. En son ne zaman istediğim güzel bir kıyafeti giyebildiğimi zaten bilmiyorum. Yıllardır kontrolü elimde tutamadığım için vücudumu çok fazla bozdum. Psikolojimden bahsetmiyorum bile. Yeni yıla girdiğimizden beri kendime kilo vermek istediğimi, hayallerim için çabalamayı hatırlatıp duruyorum. Ama bugün 25 Ocak ve ben hala hiçbir şey yapmıyorum. Ben kendimi çok yorgun hissediyorum, bıkkın hissediyorum. İçimde bir gram bile azim, irade yok. Planlar yapıyorum, bazen 2-3 gün uyup bırakıyorum bazen hiç başlamıyorum. Yürüyüşe çıkmayı deniyorum ama çok yorulduğum için yapmak istemiyorum. Evde egzersizler yapmayı deniyorum ama iki dakika içinde nefes nefese kalıyorum ve hemen vazgeçiyorum. Yemek yeme alışkanlığım zaten çok kötü. Sağlıklı besin adına tükettiğim hiçbir şey yok. Psikiyatriste git, diyetisyene git demeyin çünkü gittim. Dediklerinin hiçbirine uymuyorum. Kilo vermek, sağlıklı olmak istiyorum ama sanki sürekli bir duvar örüyorum önüme. Aşamadığım bir isteksizlik ve yaşamaktan bıkma durumu var. Kendimde o aradığım enerjiyi bir türlü bulamıyorum. Ne yapacağımı, nerden başlayacağımı bilmiyorum. Sizden ricam eğer buna benzer bir durumdan geçenler varsa lütfen bana tavsiyede bulunun. Çünkü ben artık dayanamıyorum bu hallerime.
 
iyi bir psikologdan danışmanlık al. yalnız yarım yamalak gidip işe yaramadı algısına kapılmak yerine düzenli olarak ve inanarak gitmeye çalış. farkı göreceğine o kadar eminim ki, senin bu dediklerin daha çok ruh sağlığının ihtiyaç duyduğu terapiyi anımsattı bana.kendini gerçekleştirmeye karşı olan ördüğün dirençli duvarlar kendine ait şemalarının değişmesinin gerekliliği gösteriyor olabilir. buna benzer çok vaka gördüm bir çoğu ilerleme kaydetti yalnız hiçbiri terapilerini aksatmıyordu.
umarım hayal ettiğin bedene ve zihne kavuşursun..
 
neden ameliyatı düşünmüyorsun? kilon çok fazla. en mantıklısı ameliyat bence
 
bsrafinds .!.:
Merhabalar, öncelikle kendimden biraz bahsetmem gerek. 20 yaşındayım, 1.70 boyunda 165 kiloyum. Obeziteyle uzun zamandır cebelleşiyorum. Kendimi bildim bileli kiloluyum. Zayıf olmanın, yürürken on adım attıktan sonra yorulmamanın, koşmanın nasıl bir his olduğunu hatırlamıyorum. En son ne zaman istediğim güzel bir kıyafeti giyebildiğimi zaten bilmiyorum. Yıllardır kontrolü elimde tutamadığım için vücudumu çok fazla bozdum. Psikolojimden bahsetmiyorum bile. Yeni yıla girdiğimizden beri kendime kilo vermek istediğimi, hayallerim için çabalamayı hatırlatıp duruyorum. Ama bugün 25 Ocak ve ben hala hiçbir şey yapmıyorum. Ben kendimi çok yorgun hissediyorum, bıkkın hissediyorum. İçimde bir gram bile azim, irade yok. Planlar yapıyorum, bazen 2-3 gün uyup bırakıyorum bazen hiç başlamıyorum. Yürüyüşe çıkmayı deniyorum ama çok yorulduğum için yapmak istemiyorum. Evde egzersizler yapmayı deniyorum ama iki dakika içinde nefes nefese kalıyorum ve hemen vazgeçiyorum. Yemek yeme alışkanlığım zaten çok kötü. Sağlıklı besin adına tükettiğim hiçbir şey yok. Psikiyatriste git, diyetisyene git demeyin çünkü gittim. Dediklerinin hiçbirine uymuyorum. Kilo vermek, sağlıklı olmak istiyorum ama sanki sürekli bir duvar örüyorum önüme. Aşamadığım bir isteksizlik ve yaşamaktan bıkma durumu var. Kendimde o aradığım enerjiyi bir türlü bulamıyorum. Ne yapacağımı, nerden başlayacağımı bilmiyorum. Sizden ricam eğer buna benzer bir durumdan geçenler varsa lütfen bana tavsiyede bulunun. Çünkü ben artık dayanamıyorum bu hallerime.
Genişletmek için tıkla...

Psikolojik destek gördüğünüz halde hala aynı durumdaysanız bizim tavsiyelerimiz ne kadar etkili olur bilemedim.
Size yardım edebilecek tek kişi kendiniz. Bir şeyler veya kişiler için kilo verip hayatınızı değiştirmemelisiniz. Bunu kendiniz için yapın. Zorlamayla hiçbir sonuç göremezsiniz.
Bir kere başlarsanız eminim ki sonuçları gördükçe daha da istekli olacaksınız.
 
Bak canım ben 169 kiloydum kusur ile 170 kg neyse 2018 de tüp mide ameliyatı oldum 78 düşmüştüm şimdi bazı sebeplerden dolayı 88 oldum gerçekten harika bir şey sağlıklı beslenme piskolojik olarak da daha dinç oluyorsunuz ben şimdi diyete girdim ve topik açtım buyur sende bize katıl canım hiç bir şey senden önemli degil 🤗🤩
 
bsrafinds .!.:
Merhabalar, öncelikle kendimden biraz bahsetmem gerek. 20 yaşındayım, 1.70 boyunda 165 kiloyum. Obeziteyle uzun zamandır cebelleşiyorum. Kendimi bildim bileli kiloluyum. Zayıf olmanın, yürürken on adım attıktan sonra yorulmamanın, koşmanın nasıl bir his olduğunu hatırlamıyorum. En son ne zaman istediğim güzel bir kıyafeti giyebildiğimi zaten bilmiyorum. Yıllardır kontrolü elimde tutamadığım için vücudumu çok fazla bozdum. Psikolojimden bahsetmiyorum bile. Yeni yıla girdiğimizden beri kendime kilo vermek istediğimi, hayallerim için çabalamayı hatırlatıp duruyorum. Ama bugün 25 Ocak ve ben hala hiçbir şey yapmıyorum. Ben kendimi çok yorgun hissediyorum, bıkkın hissediyorum. İçimde bir gram bile azim, irade yok. Planlar yapıyorum, bazen 2-3 gün uyup bırakıyorum bazen hiç başlamıyorum. Yürüyüşe çıkmayı deniyorum ama çok yorulduğum için yapmak istemiyorum. Evde egzersizler yapmayı deniyorum ama iki dakika içinde nefes nefese kalıyorum ve hemen vazgeçiyorum. Yemek yeme alışkanlığım zaten çok kötü. Sağlıklı besin adına tükettiğim hiçbir şey yok. Psikiyatriste git, diyetisyene git demeyin çünkü gittim. Dediklerinin hiçbirine uymuyorum. Kilo vermek, sağlıklı olmak istiyorum ama sanki sürekli bir duvar örüyorum önüme. Aşamadığım bir isteksizlik ve yaşamaktan bıkma durumu var. Kendimde o aradığım enerjiyi bir türlü bulamıyorum. Ne yapacağımı, nerden başlayacağımı bilmiyorum. Sizden ricam eğer buna benzer bir durumdan geçenler varsa lütfen bana tavsiyede bulunun. Çünkü ben artık dayanamıyorum bu hallerime.
Genişletmek için tıkla...
psikiyatriste git demeyin demişsiniz ama burada verilebilecek tavsiyeler bir psikiyastristin sağlayabileceğinden daha verimli olabilir mi emin değilim. psikiyatriste gitmek yerine bir psikolog ile terapi seanslarına başlasanız ve önce sizi yemek yemeye sağlıksız beslenmeye iten sorunun temelde ne olduğunu bulmaya çalışsanız. çünkü işin uzmanı değilim ama genellikle bu tarz durumlarda altta yatan bir travma yeme bozukluğunu tetikliyor, o travma iyileştirilmeden de yeme bozukluğu düzelmiş olmuyor. sizin yemeğe sığınmanıza neden olan şey ne? sizi vazgeçiren şey ne? küçük yaşta yaşadığınız bir taciz, bir şiddet, akran zorbalığı...? öncelikle kendi içinizde bu sorunla yüzleşin.
Şu anda kilonuzdan şikayetçi olsanız bile belki de bilinçaltınızda kendinizi kilolarınızla korumaya çalışıyorsunuz, bu yüzden de kilo vermenize yardımcı olacak yöntemlerden bilinçsizce uzaklaştırıyorsunuz kendinizi. ben size ekstra olarak nefes egzersizleri ve meditasyon önerebilirim.

sayfa adı paylaşmak yasak mı emin değilim fakat instagramda nefesindesaklısın adında bir sayfa var, doğru nefes alma ve nefes egzersizleri konusunda bana çok yardımcı olan egzersizler var bu sayfada, yürüyüş yaparken nasıl yapmamız gerektiği konusunda da bilgilendiriyor bu sayfa, incelemenizi öneririm.
 
hadikonusalim .!.:
neden ameliyatı düşünmüyorsun? kilon çok fazla. en mantıklısı ameliyat bence
Genişletmek için tıkla...
Açıkçası korkuyorum. Ameliyat sırasında veya sonrasında oluşabilecek kötü durumlardan. Ayrıca iğne ve kesici, delici aletlerin vücuduma girmesine karşı bir fobim var, bunu aşabilirim belki bir tık ama dediğim gibi genel olarak bir korku var.
 
hadikonusalim .!.:
neden ameliyatı düşünmüyorsun? kilon çok fazla. en mantıklısı ameliyat bence
Genişletmek için tıkla...
bence şu anda ameliyat hanımefendi için sağlıklı bir çözüm değil, yeme bozukluğunu çözmeden ameliyat olan tanıdıklarımda ameliyattan bir kaç sene sonra aynı kilo alımının devam ettiğini gördüm.
 
bsrafinds .!.:
Açıkçası korkuyorum. Ameliyat sırasında veya sonrasında oluşabilecek kötü durumlardan. Ayrıca iğne ve kesici, delici aletlerin vücuduma girmesine karşı bir fobim var, bunu aşabilirim belki bir tık ama dediğim gibi genel olarak bir korku var.
Genişletmek için tıkla...
seni kestiklerinde baygın olacaksın biliyorsun değil mi
 
Bence tüp mide ameliyatını düşünmelisin. Zaten istemesen de kilo vermeye başlayacaksın ve psikolojin de git gide düzelecek. Motivasyonunu bu şekilde sağlayabilirsin ancak
 
LeucotheaThemis .!.:
psikiyatriste git demeyin demişsiniz ama burada verilebilecek tavsiyeler bir psikiyastristin sağlayabileceğinden daha verimli olabilir mi emin değilim. psikiyatriste gitmek yerine bir psikolog ile terapi seanslarına başlasanız ve önce sizi yemek yemeye sağlıksız beslenmeye iten sorunun temelde ne olduğunu bulmaya çalışsanız. çünkü işin uzmanı değilim ama genellikle bu tarz durumlarda altta yatan bir travma yeme bozukluğunu tetikliyor, o travma iyileştirilmeden de yeme bozukluğu düzelmiş olmuyor. sizin yemeğe sığınmanıza neden olan şey ne? sizi vazgeçiren şey ne? küçük yaşta yaşadığınız bir taciz, bir şiddet, akran zorbalığı...? öncelikle kendi içinizde bu sorunla yüzleşin.
Şu anda kilonuzdan şikayetçi olsanız bile belki de bilinçaltınızda kendinizi kilolarınızla korumaya çalışıyorsunuz, bu yüzden de kilo vermenize yardımcı olacak yöntemlerden bilinçsizce uzaklaştırıyorsunuz kendinizi. ben size ekstra olarak nefes egzersizleri ve meditasyon önerebilirim.

sayfa adı paylaşmak yasak mı emin değilim fakat instagramda nefesindesaklısın adında bir sayfa var, doğru nefes alma ve nefes egzersizleri konusunda bana çok yardımcı olan egzersizler var bu sayfada, yürüyüş yaparken nasıl yapmamız gerektiği konusunda da bilgilendiriyor bu sayfa, incelemenizi öneririm.
Genişletmek için tıkla...
başta öyle başlar yani mutlaka psikolojik bir kökeni vardır. ancak şu an durum kontrolden çıkmış. şu an psikolojiyi bozan kilo artık. 170 korkunç bir kilo. bunun acilen ameliyatla çözülmesi gerekiyor bence
 
LeucotheaThemis .!.:
bence şu anda ameliyat hanımefendi için sağlıklı bir çözüm değil, yeme bozukluğunu çözmeden ameliyat olan tanıdıklarımda ameliyattan bir kaç sene sonra aynı kilo alımının devam ettiğini gördüm.
Genişletmek için tıkla...
önce ameliyatla kilo vermeye başlayıp süreçle birlikte psikolojik tedavi en doğrusu bence. bu kiloyla sağlığı ciddi risk altında
 
bsrafinds .!.:
Merhabalar, öncelikle kendimden biraz bahsetmem gerek. 20 yaşındayım, 1.70 boyunda 165 kiloyum. Obeziteyle uzun zamandır cebelleşiyorum. Kendimi bildim bileli kiloluyum. Zayıf olmanın, yürürken on adım attıktan sonra yorulmamanın, koşmanın nasıl bir his olduğunu hatırlamıyorum. En son ne zaman istediğim güzel bir kıyafeti giyebildiğimi zaten bilmiyorum. Yıllardır kontrolü elimde tutamadığım için vücudumu çok fazla bozdum. Psikolojimden bahsetmiyorum bile. Yeni yıla girdiğimizden beri kendime kilo vermek istediğimi, hayallerim için çabalamayı hatırlatıp duruyorum. Ama bugün 25 Ocak ve ben hala hiçbir şey yapmıyorum. Ben kendimi çok yorgun hissediyorum, bıkkın hissediyorum. İçimde bir gram bile azim, irade yok. Planlar yapıyorum, bazen 2-3 gün uyup bırakıyorum bazen hiç başlamıyorum. Yürüyüşe çıkmayı deniyorum ama çok yorulduğum için yapmak istemiyorum. Evde egzersizler yapmayı deniyorum ama iki dakika içinde nefes nefese kalıyorum ve hemen vazgeçiyorum. Yemek yeme alışkanlığım zaten çok kötü. Sağlıklı besin adına tükettiğim hiçbir şey yok. Psikiyatriste git, diyetisyene git demeyin çünkü gittim. Dediklerinin hiçbirine uymuyorum. Kilo vermek, sağlıklı olmak istiyorum ama sanki sürekli bir duvar örüyorum önüme. Aşamadığım bir isteksizlik ve yaşamaktan bıkma durumu var. Kendimde o aradığım enerjiyi bir türlü bulamıyorum. Ne yapacağımı, nerden başlayacağımı bilmiyorum. Sizden ricam eğer buna benzer bir durumdan geçenler varsa lütfen bana tavsiyede bulunun. Çünkü ben artık dayanamıyorum bu hallerime.
Genişletmek için tıkla...
Depression dasiniz bu donguden ancak kendinizi siz kurtarirsiniz

Sadece sunu diyim 2 sene sabredin hayal edin 22 yasinda cok fit olabilirsiniz

Ben de kilo aldim su ara ama obezite nin temeli cok net psikolojik bence

Ins guzel tinker size de gelir sevgiler
 
bsrafinds .!.:
Açıkçası korkuyorum. Ameliyat sırasında veya sonrasında oluşabilecek kötü durumlardan. Ayrıca iğne ve kesici, delici aletlerin vücuduma girmesine karşı bir fobim var, bunu aşabilirim belki bir tık ama dediğim gibi genel olarak bir korku var.
Genişletmek için tıkla...
Benim 60 yaşında şeker hastası amcam bile tüp mide ameliyatı oldu. Doktorunuz onay verirse tek çözümünüz bu bence de.
 
hadikonusalim .!.:
başta öyle başlar yani mutlaka psikolojik bir kökeni vardır. ancak şu an durum kontrolden çıkmış. şu an psikolojiyi bozan kilo artık. 170 korkunç bir kilo. bunun acilen ameliyatla çözülmesi gerekiyor bence
Genişletmek için tıkla...
ben de temel sorun çözülürse geri kalanı kendiliğinden çözülür diye düşündüm, en azından cesaret edilebilirse ameliyat ile birlikte psikolojik destek en kalıcı çözüm olur sanıyorum.
 
En etkili yol tüp mide ameliyati. Her öneriye bir red cevabınız olacaksa sorun çözmek istemediğiniz anlamı çıkar. "Diyetisyene git demeyin gittim, psikologa git demeyin gittim, tüp mide demeyin fobim var..." Böyle olmaz ama. Fobiniz icin psikologa gidin. Once bundan kurtulun. Sonra tüp mide olun.
 
bsrafinds .!.:
Merhabalar, öncelikle kendimden biraz bahsetmem gerek. 20 yaşındayım, 1.70 boyunda 165 kiloyum. Obeziteyle uzun zamandır cebelleşiyorum. Kendimi bildim bileli kiloluyum. Zayıf olmanın, yürürken on adım attıktan sonra yorulmamanın, koşmanın nasıl bir his olduğunu hatırlamıyorum. En son ne zaman istediğim güzel bir kıyafeti giyebildiğimi zaten bilmiyorum. Yıllardır kontrolü elimde tutamadığım için vücudumu çok fazla bozdum. Psikolojimden bahsetmiyorum bile. Yeni yıla girdiğimizden beri kendime kilo vermek istediğimi, hayallerim için çabalamayı hatırlatıp duruyorum. Ama bugün 25 Ocak ve ben hala hiçbir şey yapmıyorum. Ben kendimi çok yorgun hissediyorum, bıkkın hissediyorum. İçimde bir gram bile azim, irade yok. Planlar yapıyorum, bazen 2-3 gün uyup bırakıyorum bazen hiç başlamıyorum. Yürüyüşe çıkmayı deniyorum ama çok yorulduğum için yapmak istemiyorum. Evde egzersizler yapmayı deniyorum ama iki dakika içinde nefes nefese kalıyorum ve hemen vazgeçiyorum. Yemek yeme alışkanlığım zaten çok kötü. Sağlıklı besin adına tükettiğim hiçbir şey yok. Psikiyatriste git, diyetisyene git demeyin çünkü gittim. Dediklerinin hiçbirine uymuyorum. Kilo vermek, sağlıklı olmak istiyorum ama sanki sürekli bir duvar örüyorum önüme. Aşamadığım bir isteksizlik ve yaşamaktan bıkma durumu var. Kendimde o aradığım enerjiyi bir türlü bulamıyorum. Ne yapacağımı, nerden başlayacağımı bilmiyorum. Sizden ricam eğer buna benzer bir durumdan geçenler varsa lütfen bana tavsiyede bulunun. Çünkü ben artık dayanamıyorum bu hallerime.
Genişletmek için tıkla...
Seninle aynı yaşlarda aynı durumda kuzenim vardı o da çok denedi olmadı ameliyat oldu açıkçası ben istememiştim ama oldu rahattı ama sonraları çok yiyememeye başladı midesi fazlasını kabul etmiyordu zaten sürekli bir mide bulantısı vardı ama bu halinden memnun zayıfladı baya evlendi bile kilo verdikten sonra hafif biraz sarkmaları oldu ama spor yapmadı hiç spor yapsa eminim daha şekilli olurdu ilk önce psikolojini düzeltmen lazım canım daha çok küçüksün kendini sevmeyi bilmelisin eğer sevmemiyorsan bunun İçin ya diyeti göze alcaksın ya ameliyatı
 
bsrafinds .!.:
Merhabalar, öncelikle kendimden biraz bahsetmem gerek. 20 yaşındayım, 1.70 boyunda 165 kiloyum. Obeziteyle uzun zamandır cebelleşiyorum. Kendimi bildim bileli kiloluyum. Zayıf olmanın, yürürken on adım attıktan sonra yorulmamanın, koşmanın nasıl bir his olduğunu hatırlamıyorum. En son ne zaman istediğim güzel bir kıyafeti giyebildiğimi zaten bilmiyorum. Yıllardır kontrolü elimde tutamadığım için vücudumu çok fazla bozdum. Psikolojimden bahsetmiyorum bile. Yeni yıla girdiğimizden beri kendime kilo vermek istediğimi, hayallerim için çabalamayı hatırlatıp duruyorum. Ama bugün 25 Ocak ve ben hala hiçbir şey yapmıyorum. Ben kendimi çok yorgun hissediyorum, bıkkın hissediyorum. İçimde bir gram bile azim, irade yok. Planlar yapıyorum, bazen 2-3 gün uyup bırakıyorum bazen hiç başlamıyorum. Yürüyüşe çıkmayı deniyorum ama çok yorulduğum için yapmak istemiyorum. Evde egzersizler yapmayı deniyorum ama iki dakika içinde nefes nefese kalıyorum ve hemen vazgeçiyorum. Yemek yeme alışkanlığım zaten çok kötü. Sağlıklı besin adına tükettiğim hiçbir şey yok. Psikiyatriste git, diyetisyene git demeyin çünkü gittim. Dediklerinin hiçbirine uymuyorum. Kilo vermek, sağlıklı olmak istiyorum ama sanki sürekli bir duvar örüyorum önüme. Aşamadığım bir isteksizlik ve yaşamaktan bıkma durumu var. Kendimde o aradığım enerjiyi bir türlü bulamıyorum. Ne yapacağımı, nerden başlayacağımı bilmiyorum. Sizden ricam eğer buna benzer bir durumdan geçenler varsa lütfen bana tavsiyede bulunun. Çünkü ben artık dayanamıyorum bu hallerime.
Genişletmek için tıkla...
Ameliyat olabilirsiniz bunu artık yaptıran çok var ve gayet dogal bi durum yani dogal yolla verilemiyor belliki zor durumdasınız da ayrıca psikolojik destek alın bu süreçte bide arkadaş edinin sizi motive eder yeni hobiler bulun kendinize ve her sabah olumlama yaparak güne başlayın güzel şeyler düşünün ki güzel olsun yoksa sürekli kendinizi daha aşagıya çekersiniz
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

puccakanka
Triendy'in Başarı Öyküsü 20 Kilo Verdi
356 357 358
Yorumlar
7K
Görüntüleme
508K
ecrin87
ecrin87
X