Kendi kendime konuşma alışkanlığım.

Bendede o var galiba kotuye gider dusuncesi. Yani olan seyden sonra kotuye giden tek sey benim psikolojim tabi bunu gec fark ettim. İs hayatinda laf soylemekte sıkıntım yok. Ama bazen oyle bir ortam oluyor oyle insanlarla bir arada bulunuyorum ki hakli olmam laf soylemem kar etmiyor. Uste cikmaktan cok sinirlerimi alt ust ediyorlar. O noktadan sonrada cevap verememek degil vermek dahi istemiyorum. Yani surekli bnlarla ugrasmak.
O zaman sen bu konuyu hiç takma kafana. Sadece keşke şunu deseydim, bunu deseydim falan diye olayların üstünde durmaktan vazgeçmen lazım. Soyleyemediklerin diye bişey olmasın, üzerinde düşünüp de kendini yıpratma. İstiyorsan yine de bir psikologla falan konuş, belki çok işine yarayacak, seni rahatlatacak tavsiyeleri vardır.
 
O zaman sen bu konuyu hiç takma kafana. Sadece keşke şunu deseydim, bunu deseydim falan diye olayların üstünde durmaktan vazgeçmen lazım. Soyleyemediklerin diye bişey olmasın, üzerinde düşünüp de kendini yıpratma. İstiyorsan yine de bir psikologla falan konuş, belki çok işine yarayacak, seni rahatlatacak tavsiyeleri vardır.

Haklisiniz fazla ustunde durmam lazim sanirim. Olmadi profesyonel bi yardimda almaya karsi degilim oda olabilir tabi.
Vakit ayirip yorum yaptiginiz icin tesekkur ederim.
 
Komik gelebilir ama durum bu.
Uzun zamandır yapiyorum bunu. Garip olani bunun bana iyi gelmesi. Ne konustuguma gelince dikkat ettim hep insanlara anlatamadigim seyleri soyliyorum.
Kendimi eskisi kadar iyi ifade edemiyorum insanlara. Bi diyalog icinde vermem gereken cevabi veremiyorum, yada olmasi gerektigi gibi davranamiyorum. İcimde kalanlarimi soyluyorum bende anlamadim.
Bi uzman yardimi mi almaliyim cikamadim isin icinden.
Bende sürekli içimden kendi kendime sürekli konuşurum bi bakmisim konu konuyu açmış bilmem kaçıncı konuya gelmişim
 
X