Kazanmama kesin gözüyle baktığım sınavda başarısız oldum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Peripadisahininkizi

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
15 Haziran 2022
826
752
29 yaşındayım. Şimdiye kadar yüksek lisans vs. uğraşırken KPSS çalışmayı hiç düşünmemiştim. Çünkü hayalim vardı ama oradan bir yere gelemeyeceğimi anlayınca 10 ay önce birden kpss hazırlanmaya karar verdim. İlk kez sadece B grubu hazırlandım. Hedefim 85 ve üzeriydi. Ancak sınav heyecanı müsade etmedi. 80 puan alacağım hesaplamalara göre.
Artık kafam hiçbir şeyi götürmüyor diye alan sınavı düşünmedim ayrıca doğrudan atanmak istedim çünkü yüksek lisans için 3 yılımı harcadığıma üzülüyordum. Şimdi ben ne yapacağım hiç bilmiyorum. Büyük bir boşlukta gibiyim.

Kimse bana çalış demedi, ailem, eşim, kimse zorlamadı, üzerimde hiç baskı yoktu. hep ben kendimi zorunlu hissettim bir yere gelebilmek için çabaladım. Stres nedeniyle kronik baş ağrısı oluştu. Her ay atak gibi yoğun bir ağrı yaşıyorum.

30 yaşına kadar hayatım ders çalışmakla geçti, bundan sonrası artık öğrenci değil ev hanımı olacağım. Zaten bebek düşünüyordum çok çalıştım, atanacağım nasıl bakarız diye onu bile hayal ediyordum, dert etmeme gerek kalmadı
 
29 yaşındayım. Şimdiye kadar yüksek lisans vs. uğraşırken KPSS çalışmayı hiç düşünmemiştim. Çünkü hayalim vardı ama oradan bir yere gelemeyeceğimi anlayınca 10 ay önce birden kpss hazırlanmaya karar verdim. İlk kez sadece B grubu hazırlandım. Hedefim 85 ve üzeriydi. Ancak sınav heyecanı müsade etmedi. 80 puan alacağım hesaplamalara göre.
Artık kafam hiçbir şeyi götürmüyor diye alan sınavı düşünmedim ayrıca doğrudan atanmak istedim çünkü yüksek lisans için 3 yılımı harcadığıma üzülüyordum. Şimdi ben ne yapacağım hiç bilmiyorum. Büyük bir boşlukta gibiyim.

Kimse bana çalış demedi, ailem, eşim, kimse zorlamadı, üzerimde hiç baskı yoktu. hep ben kendimi zorunlu hissettim bir yere gelebilmek için çabaladım. Stres nedeniyle kronik baş ağrısı oluştu. Her ay atak gibi yoğun bir ağrı yaşıyorum.

30 yaşına kadar hayatım ders çalışmakla geçti, bundan sonrası artık öğrenci değil ev hanımı olacağım. Zaten bebek düşünüyordum çok çalıştım, atanacağım nasıl bakarız diye onu bile hayal ediyordum, dert etmeme gerek kalmadı
Hiç dert etmeyin, sağlığınız yerinde olsun yeter. Akşamdan sabaha o kadar çok şey değişiyor ki canım ülkemde.
 
KPSS için işler nasıl yürüyor çok bilmiyorum ama belki alacağınız puanla atanma ihtimaliniz olur bu sene... Olmazsa bile seneye tekrar deneyebilirsiniz, mevcut bilgilerinizin üstüne katarak dilediğiniz puanı alma şansınız olur belki. Sıkılmışsınız anlıyorum ancak baya emek vermişsiniz yüksek lisans falan derken, denemeye değer bence bir kez daha. Umarım her şey gönlünüzce olur.
 
80 puan alabileceğinizi yazmışsınız. Buna başarısız mı diyorsunuz? :silah: Atanma ihtimaliniz yine var. Düz memurluk olur belki ama atamanız olabilir. Ayrıca sıralamanız daha önemli.
Düz memur 90 puan, bölümden atama 84 puan üzeri hiç 80 puana düşmemiş ki ancak yine mülakatla açıktan ilanlar oluyor onların peşinde koşturursam bilemiyorum
 
KPSS için işler nasıl yürüyor çok bilmiyorum ama belki alacağınız puanla atanma ihtimaliniz olur bu sene... Olmazsa bile seneye tekrar deneyebilirsiniz, mevcut bilgilerinizin üstüne katarak dilediğiniz puanı alma şansınız olur belki. Sıkılmışsınız anlıyorum ancak baya emek vermişsiniz yüksek lisans falan derken, denemeye değer bence bir kez daha. Umarım her şey gönlünüzce olur.
2 yılda bir oluyor her sene olsa belki bir kez daha denerdim üzerine ekleyerek bilgim var diye ama bu durumda herhalde artık devam etmeyeceğim
 
Aynı şeyleri yaşıyoruz bu yüzden sizi çok iyi anlıyorum. Dün ben de buraya konu açtım hatta. Saatlerce hüngür hüngür ağladım. Çıkmışlarda 93-94 leri gören ben dün cevaplar açıklanınca puanımı 80 olarak hesapladım tabii kaydırma falan yapmadıysam o da. Emeklerime çok üzülüyorum. Bu kadar insan aylarca gecesini gündüzüne katıyor ama sınavda sorulan soruların kalitesi şaka gibi…
 
Ben depresyon hastasıyım. Benim de sizin gibi kronik baş ağrılarım var. Ayrıyeten mide bulantısı istifra etme stresten titreme de mevcut. Kendimize ne kadar zarar verdiğimizi göremiyoruz gerçekten. Vücut bir süre sonra rahat bırak beni diye bağırıyor. Olursa olur olmazsa olmaz. Her zaman bir çıkış kapısı vardır. Hayat dediğimiz de bu süreçten ibaret. Kısıtlı süreniz var. Kendinizi üzmeyin gerek yok.
 
Düz memur 90 puan, bölümden atama 84 puan üzeri hiç 80 puana düşmemiş ki ancak yine mülakatla açıktan ilanlar oluyor onların peşinde koşturursam bilemiyorum
Benzer durumdayız bende 30 yaşındayım 2020 sınavında kendi alanımdan girdim sınava ve benim sıralamamda olan herkes o seneye kadar atanmıştı bir ben kaldım şans işte. Sonrasında hep özelde çalıştım bu sene de düz memurluk için girdim ama sınavım çok iyi geçmedi. Bebişin şansına girdim hayırlısı artık ama ne zaman ne olacağı hiç belli olmuyor gerçekten sınav normalin üzerinde zordu ve sana zor gelen herkese zor geldi emin ol o yüzden hiç umutsuzluğa kapılma
 
Aynı şeyleri yaşıyoruz bu yüzden sizi çok iyi anlıyorum. Dün ben de buraya konu açtım hatta. Saatlerce hüngür hüngür ağladım. Çıkmışlarda 93-94 leri gören ben dün cevaplar açıklanınca puanımı 80 olarak hesapladım tabii kaydırma falan yapmadıysam o da. Emeklerime çok üzülüyorum. Bu kadar insan aylarca gecesini gündüzüne katıyor ama sınavda sorulan soruların kalitesi şaka gibi…
Ben dün şokla ağlayamadım ilk gülüyodum halime sonra akşam erken uyumuşum eşim gelince uyandım birden ağlamaya başladım bugün sabahta öyle uyandım.
Benim Türkçe psikolojimi bozunca matematikte soru işaretleyemedim kalakaldım öyle bakıyorum sorulara yapamıyorum. 25-30 dakikam vardı halbuki. 10 soru yapabildim o sürede. en basitinden üçgende açı sorusunu bile yapmamışım en çok canım ona sıkılıyor yapabileceğim halde yapamadığım sorular yüzünden.
 
Ben dün şokla ağlayamadım ilk gülüyodum halime sonra akşam erken uyumuşum eşim gelince uyandım birden ağlamaya başladım bugün sabahta öyle uyandım.
Benim Türkçe psikolojimi bozunca matematikte soru işaretleyemedim kalakaldım öyle bakıyorum sorulara yapamıyorum. 25-30 dakikam vardı halbuki. 10 soru yapabildim o sürede. en basitinden üçgende açı sorusunu bile yapmamışım en çok canım ona sıkılıyor yapabileceğim halde yapamadığım sorular yüzünden.
Sıkıntısı olmayan tek bir alan bile yoktu. Türkçe aşırı zor, matematikte ilk defa problem kısmı az cebir kısmı fazla, tarih aşırı detay ve inkılap tarihi yok, coğrafya bir nebze yapılabilir ama coğrafya hocaları bile birkaç soruyu yanlış yapmış, vatandaşlıkta da hukukçu olmama rağmen zorlandım. Fiyasko bir sınavdı. Tek tesellim standart sapmadan +5 puan daha gelebilir gibisinden bir umut besliyorum.
 
Sıkıntısı olmayan tek bir alan bile yoktu. Türkçe aşırı zor, matematikte ilk defa problem kısmı az cebir kısmı fazla, tarih aşırı detay ve inkılap tarihi yok, coğrafya bir nebze yapılabilir ama coğrafya hocaları bile birkaç soruyu yanlış yapmış, vatandaşlıkta da hukukçu olmama rağmen zorlandım. Fiyasko bir sınavdı. Tek tesellim standart sapmadan +5 puan daha gelebilir gibisinden bir umut besliyorum.
Umarım ya sıralama ona göre gelir ya da alım fazla olur hep diyorlar seçim yılı fazla olacak diye.. şimdiye kadar iibf en kötü 83 le alınmış benim de 79-80 geliyor hesaplarken. Alan sınavına da hiç başvurmadım. Gece gündüz B çalışayım kesin atanıyım diye. Neyse hayırlısı diyelim
 
29 yaşındayım. Şimdiye kadar yüksek lisans vs. uğraşırken KPSS çalışmayı hiç düşünmemiştim. Çünkü hayalim vardı ama oradan bir yere gelemeyeceğimi anlayınca 10 ay önce birden kpss hazırlanmaya karar verdim. İlk kez sadece B grubu hazırlandım. Hedefim 85 ve üzeriydi. Ancak sınav heyecanı müsade etmedi. 80 puan alacağım hesaplamalara göre.
Artık kafam hiçbir şeyi götürmüyor diye alan sınavı düşünmedim ayrıca doğrudan atanmak istedim çünkü yüksek lisans için 3 yılımı harcadığıma üzülüyordum. Şimdi ben ne yapacağım hiç bilmiyorum. Büyük bir boşlukta gibiyim.

Kimse bana çalış demedi, ailem, eşim, kimse zorlamadı, üzerimde hiç baskı yoktu. hep ben kendimi zorunlu hissettim bir yere gelebilmek için çabaladım. Stres nedeniyle kronik baş ağrısı oluştu. Her ay atak gibi yoğun bir ağrı yaşıyorum.

30 yaşına kadar hayatım ders çalışmakla geçti, bundan sonrası artık öğrenci değil ev hanımı olacağım. Zaten bebek düşünüyordum çok çalıştım, atanacağım nasıl bakarız diye onu bile hayal ediyordum, dert etmeme gerek kalmadı
Üzülmeyin. Bende hemen hemen sizin yaşlarınıza dek hakimlik sınavlarına hazırlandım-31 yaşındayım- nasip hep ucundan döndü. artık yaşlada gelen bıkkınlık ve hayatta yol alma isteği ile işimi kurdum . Şimdi bir hakim maaşını kat kat kazanıyorum. Zaman ve zevkler neleri alıp değiştiriyor üzülmeyin. Devir öyle bir devir ki ne memur olmanın ne itibarlı bir meslek sahibi olmanın önemi var tek gerçek para. Eşinizle iş kurun veya bir konuda uzmanlaşın. Canınızı da sıkmayın. Hem belki puanlar ddüşer ve atanırsınız kim bilir :KK200::KK200::KK200:
 
sanırım sayısalcı olmayan herkes aynı şeyi yaşamış
Türkçeyle başlamış Türkçe aşırı zormuş, ondan sonra o kafayla matematik yetişmemiş, Tarih için de kolay değildi çok detay bilgiydi diyorlar.

direkt matematikten başlamış olan sayısalcılar sayısal yapıp sözele geçmiş olabilir- düz sayısalcıyım hayatımda hiç türkçeyle sınava başlamadım, başlayan bilmiyorum- bu arkadaşların yüksek gelecektir. onlarla ortak tercih edeceğiniz bir yer var mıydı?

onlarla ortak tercih edeceğiniz bir yer yoksa, Türkçenin standart sapması yüksek olacaktır ve kendi bölümünüzde hemen herhes sizin gibidir.
 
sanırım sayısalcı olmayan herkes aynı şeyi yaşamış
Türkçeyle başlamış Türkçe aşırı zormuş, ondan sonra o kafayla matematik yetişmemiş, Tarih için de kolay değildi çok detay bilgiydi diyorlar.

direkt matematikten başlamış olan sayısalcılar sayısal yapıp sözele geçmiş olabilir- düz sayısalcıyım hayatımda hiç türkçeyle sınava başlamadım, başlayan bilmiyorum- bu arkadaşların yüksek gelecektir. onlarla ortak tercih edeceğiniz bir yer var mıydı?

onlarla ortak tercih edeceğiniz bir yer yoksa, Türkçenin standart sapması yüksek olacaktır ve kendi bölümünüzde hemen herhes sizin gibidir.
Matematik çoğu kişi kolaydı diyor benim de üzüldüğüm şey basit sorulara bile kafam çalışmadı sınavda o kadar panik oldum süre az kaldı diye sadece 10 soru matematik yaptım 15 tane yapsam 1-2 de türkçe veya başka ders fazla yapsam yetecekti ama olmadı tarihte 1-2si dikkatsizlikten gitmiş. O şekilde 7-8 sorudan dolayı kaybettim ona üzülüyorum yapamayacağım bir şey değildi aslında
 
Üzülmeyin. Bende hemen hemen sizin yaşlarınıza dek hakimlik sınavlarına hazırlandım-31 yaşındayım- nasip hep ucundan döndü. artık yaşlada gelen bıkkınlık ve hayatta yol alma isteği ile işimi kurdum . Şimdi bir hakim maaşını kat kat kazanıyorum. Zaman ve zevkler neleri alıp değiştiriyor üzülmeyin. Devir öyle bir devir ki ne memur olmanın ne itibarlı bir meslek sahibi olmanın önemi var tek gerçek para. Eşinizle iş kurun veya bir konuda uzmanlaşın. Canınızı da sıkmayın. Hem belki puanlar ddüşer ve atanırsınız kim bilir :KK200::KK200::KK200:
Gerçekten bende isterim kendi işimi kurmayı aslında memurluk mecbur kaldığımız için, çok istediğimiz hayalini kurduğumuz birşey değil ama imkanlar kısıtlı, bilmiyorum inşallah daha güzel bir şeyler olur artık
 
Bende aynı durumdayım sizinle . Türkçeden başladım o kadar panik oldum ki 15-16 matematiği zar zor çözüp sosyal bölüme atladım . 80 puan ancak gelir bölümüm de hukuk olduğu için hiçbir işe yaramaz düz memurluğa bile yetmez . İcra müdürlüğü araştırmaya başladım onda da referans dönüyor diyorlar . Bazen düşünüyorum da kime ne yaptım da hayatta istediğim hiçbir şey olmuyor diye tek istediğim gideceğim düzenli bir iş .
 
29 yaşındayım. Şimdiye kadar yüksek lisans vs. uğraşırken KPSS çalışmayı hiç düşünmemiştim. Çünkü hayalim vardı ama oradan bir yere gelemeyeceğimi anlayınca 10 ay önce birden kpss hazırlanmaya karar verdim. İlk kez sadece B grubu hazırlandım. Hedefim 85 ve üzeriydi. Ancak sınav heyecanı müsade etmedi. 80 puan alacağım hesaplamalara göre.
Artık kafam hiçbir şeyi götürmüyor diye alan sınavı düşünmedim ayrıca doğrudan atanmak istedim çünkü yüksek lisans için 3 yılımı harcadığıma üzülüyordum. Şimdi ben ne yapacağım hiç bilmiyorum. Büyük bir boşlukta gibiyim.

Kimse bana çalış demedi, ailem, eşim, kimse zorlamadı, üzerimde hiç baskı yoktu. hep ben kendimi zorunlu hissettim bir yere gelebilmek için çabaladım. Stres nedeniyle kronik baş ağrısı oluştu. Her ay atak gibi yoğun bir ağrı yaşıyorum.

30 yaşına kadar hayatım ders çalışmakla geçti, bundan sonrası artık öğrenci değil ev hanımı olacağım. Zaten bebek düşünüyordum çok çalıştım, atanacağım nasıl bakarız diye onu bile hayal ediyordum, dert etmeme gerek kalmadı
Herkes kamuda çalışmak zorunda değil, lütfen umutsuzluğa kapılmayın, gerçekten para kazanmak gibi bir amacınız varsa mezuniyetibize uygun işlere baş vurun, bir yerden elbet bir kapı açılır. Günümüzde kpssyi geçmek başarı değil zaten, torpili bulup güvenlik soruşturmasını aşamadıktan sonra 100de alsanız faydası yok. Ayrıca devlet 80 milyon insanın hepsini kendi kadrosuna alamaz, alabilse özel sektör diye bir şey kalmaz. Önünüzdeki maçlara bakın dünyanın sonu değil.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X