Kızlar merhaba. Eski konulardan bilenler bilir kaynana çok zor bi karakter. Hamileyim,doğuma 1.5 ay falan kaldı ve özellikle doğumdan sonra herşeye çok karisacagindan adım gibi eminim. Şimdiden yok artık yalnız kalamazsin yok bilmem ne diye yeterince darliyor. Allah biliyor özellikle çocuk doğduktan sonra bi şekilde benden uzak olsun diye çok geçirdim içimden. Gel gelelim 2 gün önce göğsünde sertlik farketmiş doktora gitmiş ve mamografi çekilmiş. Sonucunda kitle tespit edilmiş şimdi ne olduğu araştırılacak. Aynı şeyi bundan 2 yıl önce kardeşi yaşamıştı ve kanser teşhisi kondu tedavisi hala devam ediyor. Bu aşamada bildiğiniz vicdan sorgulaması yaşıyorum. Ağlayarak sadece bana anlattı,ben daha paşamı büyütmek istiyorum vs dedi ama gelin görün ki üzülebildim mi hayır. Sevindim mi ona da hayır. Eşime ve gorumceme durumu ne olduğu kesinleşince soyleyecekmis. Sanada soylemicektim ama soyliyim dedim diyo ki o da tuhaf geldi. Şimdi eşime soylediginde bilmiyor gibi saçma sapan rol yapmak zorunda kalcam. Zaten uzulemedigim için de ilk duyunca bi tepki vermek zor oldu. Üzülemediğim için kötü bir insan mıyım sorgulaması yaşıyorum ama birlikte yaşamak zorunda kaldığımız süreç itibariyle gerçekten çok bunalttı beni ve kafa yapilarimiz gram uymuyor. Sadece eşimden dolayı alttan alıyorum. Şu anda bile kötü bişey tespit edilirse eşim üzülecek tadımız kaçacak endişesi hissediyorum sadece ve sonra kendime kızıyorum. Bu normal gelmeyen ama aşamadığım duyguyla ne yapicam ben. Gerçekten gaddar,ruhsuz falan mı oldum