Gülüyorum sadece böyle durumlara çünkü yaşıyorum benzer şekilde.
Benim beğendiğim, istediğim şeyleri 'kullanamaz, yapamaz' diyen, kendi beğendiklerini almam yönünde baskı yapan kayınvalidem, yüzüklerimi gördükten sonra hemen kendine bir tektaş, bir beştaş aldırdı.
Şimdi gözünü tamturuma ve setime dikti.
Her gittiğimde takıyor 'bakayım, hakikaten acıtmıyor mu bu senin elini, pek değişik görmedim de başka yerde' diyerek.
Meğer 'aynısından' istiyormuş ama hazır yokmuş.
Eşime sürekli 'nereye yaptırdı filmdelisi bunları, al ondakileri götür bana da yapsınlar' diyormuş...
Siz de benim gibi gülün geçin.
Yapacak bir şey yok.
Heves ediyorlar, kendi zamanlarında yoktu böyle şeyler.
Dozajını aşmadığı sürece, görmezden gelin sevinsin kadıncağız derim.