Hayatta ne analar varmis meger analik sifatina layik olmayan... kaynanamdan uzak bir yerde yasiyoruz iyi ki de oyleymisiz. Gecen ay bir hafta kaldim yanlarinda ve gercekte nasil bir insan oldugunu yeni farkettim.
Kaynanam okumamis gormemis cok cahil bir kadin. Ve evlatlarina sanki dusmaniymis gibi davraniyor. Gorumcemi okula gondermemis kardeslerini hep o buyutmus evin temizligi yemegi hep ondan sorulmus kucucuk yasta. 30 yasina geldi kimseye vermiyor. Simdide yakin bi akrabasina vermek istiyor. Cocuk fiziken ozurlu gibi ve biraz safmis. Kimse ona kiz vermedigi icin kaynanam ona aciyor ve kendi kizini vermek icin kiyameti kopariyor. Gecen benim yanimda gorumcem ben akrabayla evlenmek istemiyorum dedi. Kaynanam hisimla bi kalkti gorumcemin sirtina oyle bir yumruk indirdi ki. Arkasindan etmedik kufur birakmadi. Dondum kaldim. Ve surekli ona kufur ediyor. O... diyor. F.... diyor. Torunlarina kizinca s..tir ol diyor. Midem bulaniyor o kadini gorunce. Gorumcemi de cok seviyorum ve cok uzuluyorum o halde gorunce. Zaten sevmiyordum iyice sogudum kaynanamdan. Zamaninda esimi de cok dovmus. Ama sasirdigim nokta boyle analari oldugu halde hala o kadar saygililar ki bisey istese hemen yaparlar. Esim ihtiyaci olmadigi halde her ay para verir. Esim Bize hic analik etmedi bi tek sutunu emdik o kadar. Yoklugu varligindan daha iyi ama ne yapacaksin ana iste mecbur katlanacaksin. Saygida kusur etmeyeceksin diyor. Ama ben artik hic konusmuyorum kaynanamla o kadar soguk duruyorum ki. Esim de bu kadar soguk olma. Bi ihtiyaci oldugunda hemen sen kos. Seni sevsin. Soru sorarsa cevap ver. Sormazsa konusma diyor. Bilmiyorum nasil olmaliyim. Siz ne dusunuyorsunuz bu konuda tavsiyelerinizi merak ediyorum.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.