Tatlım normal bi şekilde evlenseydim,bu kadar ezik durmazdım,ben zaten hakkını savunabilen bir insandım,ama bünyem alışmıştı artık ezilmeye sempatiksalakcinni yeni aklım başıma geliyo,sadece kaynanamlarda psikolojik baskı kurmadı üzerimde komşularda aynı,gelip geçerken tanımadığım insanlar mahallede beni işaret edip konuşuyolar(şimdi takmıyom)e bu durumlar iyice utandırıp,içime kapattıydı beni,
Geçenlerde tansaşa gittim bişiler aldım haftasonu,eve gidiyom,mahallede bi kadın durdu,gel,n gelin diye sesleniyo bana!!Döndüm sen .... gelini değilmisin dedi,ta kendisiyim dedim gülerek..Çalışıyon mu gibi sorular sordu,cvp verdim iyi günler dedim döndüm gidiyom,arkamdan çok alışveriş yapma paranızı biriktirin dedi :1shok: şok oldum,beni aciz fakir sanıyo heralde.. Bende benim 2 dairem var(çok söylemeyi sevmiyorum ama mecbur bıraktılar) yatırım yapmama gerek yok dedim bu sefer kadın :1shok: oturduğunuz ev mi dedi? Bende hayır o benim değilki,eşimin ailesinin dedim.benimkiler ....mahallesinde dedim...Ve kaynanamın millete anlattığı biz eve almasak napardı vb.laflarını çürütmüş oldum.! 1 yılda ilk defa kendimi yüksekten sattım,bunuda ezmek için değil,özgür olmak için yaptım
klava:İYLE ÇAĞIRIYOLAR BENCE..BUNLAR FESAT YANI HERŞEY BEKLENİR CANIM BUNLARDAN
...bende 2,5 aylık hamileyim ve inan bana onun içinde olması bile bu duyguyu yaşamaya değer...topiğin ismini ve nerde açtığını yaz ordan yorum yapalım...dikkat et kendine....
