Ayyyy okurken sinir krizi geçirdim resmen. Eşimin ailesi aynı karaktersizlikte. Benim kv rahmetli olmuş eşim daha 12 yaşındayken. Görümcemi annesi yerine koymuş eşim. O yüzden evliliğimin ilk zamanları görümceme karşı ayrı bi ilgiliydim eşime annelik yaptı sandığım için. Ama yavaş yavaş yılanşıkşara başlayınca anladım ne halt olduklarını. Daha 3 haftalık evliyken görümcem yüzünden topladım eşyalarımı gidiyordum eşim özür diledi ikna etti beni. Çok uzatmak istemiyorum sadece kendi denediğim yöntemi söyliyim arkadaşım belki işine yarar. Ben görümcemin saçma sapan davranışlarını anlamsız tavırlarını laf çarpmalarını olduğu gibi eşime anlatıyordum. Ablan şunu dedi ablan bunu yaptı vs. Eşim bana yok ablam yapmaz öyle sen yanlış anlamışsındır, ablam demez öyle şaka yapmıştır falan diyince dedim tamam ben yanşış yapıyorum. Bi süre kendi haline bıraktım baktım anlamıyo. En son artık soktuğu lafları eşime sohbet arasında çok da takılmamış gibi, şikayet eder gibi değilde günün nasıl geçti sohbetinde günün özeti gibi anlatmaya başladım. Bu biraz işe yaradı gibi oldu eşim benim arkamda oldu bana laf söyletmedi şakaya vurarak laf bile çarpsalar ağızlarının payını verip susturdu. Tabi görümcemle eltimle aram daha da açıldı. Böyle olunca zaten eşim kendi de soğudu. Şu an ne ablasıyla ne yengesiyle görüşmüyorum. Ben görüşmek konuşmak istesem eşim izin vermiyor. Huzurumuzu kaçırmak mı istiyorsın diye bana kızıyor. Yani zamana bırak onlar hakkında kötü anlamda hiç konuşma yorum yapma. Eşin zaten bi dönem anlamış ne olduklarını mesafesini koymuş. Sen olaylara dahil olunca tekrar o taraftan biriyle konuşmuş ve beynini yıkamışlar haliyle. Bırak kendi görsün o koyduğu mesafeyi illa ki tekrar koyacaktır bu tür insanlar akıllı durmaz yine yaparlar eşini soğutacak bişeyler. Eşin mesafe koyunca zaten koyduğu mesafe zamanla soğukluk getirir. Ha onlarla mesafeliyken de evinde mutlu huzurlu olursa tamamen sana bağlanır. Çok uzattım inşallah sıkılmazsın