Oooo açmışsın başlığı. Arada damlarım ben de. Aklıma geldikçe de yazarım.
Dün akşam olanı anlatayım mesela. Bu arada kayınvalidem ve annem bakıyor bebeğime. Annem daha uzun kalıyor da o dinlenme ihtiyacı olunca kayınvalidemler geliyor. İkisi de bizim yaşadığımızdan ve birbirlerinden farklı şehirdeler. Aslında iyi kadındır, severim, içten derim "anne" diye. Ama arada şarteller atıyor tabi. Şimdi ben bebeği uyutmaya gittim, kayınvalidem de yattı. Biraz hastaydı. Kayınpeder de yattı. Sıpam da biraz zor uyudu. Azıcık söylendim oğluma. Ama öyle kızmak bağırmak değil. "Annecim kapat artık gözlerini, çok uykum geldi, hadi artık." filan. Neyse uyudu beyefendi, salona bir gittim. Eşim bilgisayar karşısında, elinde meyve tabağı. Hiçbir yayıntıyı ellememiş. Ben de dedim "Aşkolsun ya, hiç birşeye dokunmamışsın." O da "sadece havlu var yayıntı yok ki" dedi. Ben de "mutfakta herşey duruyor" dedim. Çay bulaşıklaır filan vardı, bir de muzlu süt içmişlerid baba oğul. Yemek bulaşığı değil yani. Tam o sırad aoğlan yine uyanıp seslendi, ben de gittim biraz oflayarak. Bunları duyan kayınvalidem hasta yatağından kalkıp mutfağa el attı. Öyle kızdım ki. Sağolsun kalkıp iş yapıyor ama sanki iki bardak yüzünden ben oğluna dırdır ettim o da aman sus yeter ki diye kalktı topladı gibi. Yüzüne karşı TINlamadım, sabah kalkınca günaydın dedim birşey yokmuş gibi. Ama eşime çok söylendim, "mahcup oldum, beni dırdır etmek zorunda bırakıyorsun" diye. O da "tamam ben hatalıyım ama annem de hatalı, kalkıp gelmemesi lazımdı" dedi. Konu kapandı. Ama olan benim geceme oldu, baya bir laf yarıştırdık eşimle.
yalvarırım yardım
