kayınvalidem ve kızım

Çok gecmis olsun rabbim acil sifalar versin yavrunuza.Anne değilim ama sizi cok iyi anliyorum.Yavrunuzda göreceğiniz en ufak bir gelişme için nelerden fedakarlik yapabileceginizi anliyorum.Erkekler aslinda çocuğun sagligi söz konusu olduğunda anne neyi uygun görürse ona uyar cok kurcalamaz anlamaz da anne kadar çocuğa neyin iyi gelecegini.Ama burda kayinvalide faktörü cok etkin gibi duruyor.Sizin çocuğunuzun egitimine harcadiginiz para onun gözüne batmış,gelin calisiyor ama ogluma faydası yok o halde neden ben de rahatimdan olayim diye düşünüyor muhtemelen.Esinizi de etkilemis olduğunu düşünüyorum.Yoksa gayet iyi kazandiginiz bir işiniz var kim işinden cik derki..Hele de özel durumu olan bir çocuğunuz var.Mantikli bir insan olsa kizim isin guzel calis çocuğunun gelecegini garantile der.Eşiniz de maasinizdan pek faydalanamadigi için isten cik otur diyor..Bir gün doktordan geliyormus gibi yapin.Atiyorum önümüzdeki 2 yil çocugun egitimi icin cok kritik bir dönemmiş ara verirsek nerdeyse başladığımız noktaya geri dönebilirmişiz bu durumda biraz sabirli olmak gerekiyormus ama genel olarak suan cok iyiye gidiyormus su kadar asama kaydetmisiz bu yüzden cok mutluyum fln gibi bir konuşma yapın.Eger kayinvalide bakamazsa da cevrenizde daha önce cocuklarina baktirmis memnun kalmis kimselere ulasin gerekirse evde baktirin..Kamera fln gibi gerekli tedbirleri alarak.Belki ciddi oldugunuzu görünce kayinvalidenizin de içine sinmez başkasına torununu emanet ettirmek..Allah yardımciniz olsun,bir arpa boyu bile gelisme olsa asla bırakmayın imkanlariniz varken seferber edin.Egitimlerle ne cocuklar hayata kazandirildi esinizin ve kayinvalidenizin tavri sizo hicbir zaman yildirmasin siz yavrunuzun basina gelmis en guzel seysiniz❤
 
Kimseye kulak asmayin.İsinizi birakmayin.Cocugunuzun egitimini aksatmayin.Es de,ailesi de cok mu cahil aanlamadim bu manasiz evde sen egit israrini.Araba icin israriniz da cok yerinde .Vazgecmeyin.Sizi cok gayretli gordüm.Ne varsa annelerde var işte.Yilmayin ve bi manasız israrlara direnin.
 
Hep annelerin yada kayınvalidelerin çocuk bakmak zorunda olmadığını düşünürüm ama çok özel bir durum yaşıyorsunuz. üstelik destek alabileceğiniz annenizde hayatta değil. bu durumda aile olmak demek herkesin birbirine destek olması demek ben size hak verdim açıkcası. kayınvalidenizle açık açık konuşsanız faydası olur mu acaba
bu konu bambaşka haklısınız.ben de bakmak zorunda olmadıklarını savunanlardanım ama bu özel durumda mutlaka destek olmalı gelinine ve de torununa
 
O kadar üzüldüm ki durumunuza , benim büyük kızımda yaşadım aynı durumu 10 aylıktı ilk nöbet geçirdiğinde çok zor bir süreçti tek başıma büyüttüm ben de çoçuğumu yurtdışında yaşıyorum eşimin ailesi burada sadece kimse sormadı bile nasılsınız diye eşim de üstüne düşeni yapmadı bu süreçte durumu hiç ciddiye almadı , o zaman tek çoçuk olduğu için kızım sadece onunla ilgilenebildim burada terapiler devlet destekli olduğu için maddi anlamda sorun yaşamadım hastahaneye gittiğimizde çok farklı aşamaları olan bir rahatsızlık ( doktorumuz 150 farklı tip epilepsi olduğunu söylemişti) diğer çoçukları gördükçe kahrolurdum psikolojik olarak birmiştim 4 yıl tedavi gördük biz , tedaviyi bitirdikten sonrada ilk yıllar kızımın gelişimi çok gerideydi yaşıtlarından ilkokula başladığında çok zorlandık öğrenme güçlüğü vardı el becerisi çok zayıftı şu anda 16 yaşında oldukça iyi bir okula gidiyor okulda çok başarılı çabuk kavrayan Zeki bir öğrenci olarak değerlendiriliyor siz ne olursa olsun terapi yi bırakmayın ilaçlarını asla ihmal etmeyin. Kızınız çok şanşlı sizin gibi bir annesi olduğu için , siz ilgilenmeye devam ettiğiniz sürece eminim üstesinden geleceksiniz
 
Öncelikle çok geçmiş olsun ,işten çıkmanız hayatınızın hatası olur o kocayla sonu boşanma bile olur .
Çocuğunuzun eğitim aldığı kuruma eşinizi ve kayınvalidenizi aynı gün götürseniz yetkili ile görüştürseniz onlar çok detaylı anlatsalar .
Olmaz derseniz de eğitim kurumundan ya da evde sağlık hizmeti sunan kurumlar var referans verebilecek iyi birini bulabilirsiniz.
Son olarak acaba kv ye kızınıza baktığı için para veriyor musunuz ?Vermiyorsanız teklif edin ,başkasına vereceğime anne siz bakın size vereyim diyin .
 
Anlayissiz uc kurus tazminati kizinin sagligindan once tutan bir es cok uzgunum biliyorum bu tarz hastaliklari ailelere anlatmak cok zor benim oğlumda ozel
Egitim aliyor herkese sorsan biseyi yok insan cildiriyor siz direnin bakabildigi kadar baksin belki bir yil sonra ana okulu seviyesine gelir idare ederler insallah olmadi bakici bulacaksiniz isinizi bidakmayin
 
Eşinizin ve ailesinin bu tavrının tek nedeni bilinçsizlik. Siz çok bilinçli ve kaliteli bir annesinz. Kızınız da bu açıdan çok şanslı. Eşiniz ileride kızınızın durumunu görünce bu günler için size teşekkür edece
 
Son düzenleme:
Eşinizin ve ailesinin bu tavrının tek nedeni bilinçsizlik. Siz çok bilinçli ve kaliteli bir annesinz. Kızınız da bu açıdan çok şanslı. Eşiniz ileride kızınızın durumunu görünce bu günler için size teşekkür edecek ama bu süreçte zor olsa da kendinize fiziksel ve psikolojik olarak da lütfen iyi bakın. Kızlarınız için sizin gibi bir annenin varlığı çok önemli. Aslında araba almanız sizi çok rahatlatacak. Olmadı bu konuyu devamlı üsteleyerek almaya çalışın. Çünkü çevrenizdeki hiç kimse durumun farkında değil ve tek başınıza mücadele veriyorsunuz. Hepimiz ayrı sınav veriyoruz maalesef. Siz de bu günleri güzel sonuçlarla geride bırakacaksınız inşallah. Tez zamanda da atamanız gerçekleşir umarım. Dualarım sizinle
 
Allah yar ve yardımcınız olsun. Evlatlariniza saglık sizede güc kuvvet versin rabbim. Benimde çocuklarimi 1 saat bile emanet edecek kimsem yok. Sadece 1 sefer evde baygınlık geçirdim eşim apar topar hastaneye götürdü ve oğlumu sadece 1 saat kaynanama bırakmistik. Oğlum vitamin içmek istedigini söylemis kaynanamda 1 doz yerine 5 doz vermiş. Gelince sordum anne niye 5doz verdin sorsaydin bize diye. oğlun annem 5 tane içiriyor dedi diyor. El kadar çocuk 10 dese 10 tane verecek . ogünden sonra dogumda bile oğlumu birakmadim
 
2 çocuk sahibi anneyim. 7 ve 3 yaşındalar. Kendi annem babam vefat etti seneler önce hayatta yanlızım anlayacağız. Ben de sizinle dertleşmek istedim. Göremediğim göz olursunuz bana.
Üniversite mezunuyum özel sektörde çalışıyorum. Doğum izinlerinde evde kaldım. İki kızım da 9 aylık olduğunda yasal izinler sona erdiği için çalışmaya devam ettim. Eşim vardiyalı fabrikada çalışıyor. İş hayatına dönerken kv. bakabilir misin eşimle dönüşümlü diye onay aldık, eşimin vardiyasına denk gelemediği saatlerde bakıyordu.Ben de haftasonları çalışmıyorum kv .gençler çalışsın bakarım dedi.yaşı genç dinamik biri beni 10 kere cebinden çıkarır. Anneme yarım saat uzaklıkta olan semtten ,15 dk yurume mesafesi olan bir eve taşındık zor olmasın anneme diye. 3 yaşındayken büyük kızım yarım gün kreşe başlattım. Bu süreçte hep bir kardeşi olsun baskılarına da maruz kaldım. Hoş bende bir kardeşi olsun istedim Allah nasip etti. 2. kızım dünyaya geldi. Küçük kızım 6aylıkken nöbet geçirdi göz kayması oldu anlık birkac kez ve epilepsi teşhisi kondu. Anne olarak çaresizliğimi anlatmam kelimelerle mümkün değilken, çektiğim acıya birde etrafımdaki insanları konulan teşhise ikna etmekle uğraştım.(kv.,kp, eşim) hala da devam ediyor.Onların gözünde kızımın birşeyi yok tetkikler prf. görüşleri hatalı. Tedavi güzel devam edince 9 aylık olduğunda işe geri döndüm. Büyük kızım okula devam etti. Küçük kızımın yaşı ilerledikçe farklı problemler olduğunu farkettim psikiyatri çocuk gelişim uzmanları fizyoteraipstlerle vs. görüştüm. kullandığıhem ilacın etkisi hem bireysel gelişimi kas , bilişsel ve dil olarak kızımı geri bıraktığını eğitim şart olduğunu söylediler. Kendim de destekledim pandemi sürecinde eve öğretmende geldi. fizik tedavi duyu bütünleme de aldı. Hala yeterli gelmeyince rapor çıkarıp rehabilitasyona başladık. Devlet ayda 8 ders veriyor ücretsiz ama yeterli değildi durumu için. Pedegogdan ve kurumdan özel ders almaya ekstra duyu bütünleme almaya başladık ücretli olarak 2000 liraya geliyor aylık. Şimdilerde kv. her gördüğünde ,otur çocukların başında demeye başladı. Eşimin maaşı yetecek olsa amenna ama mümkün değil.Ayrıca eşimden daha çok kazanıyorum. Sen işten çık o halde dedim eşime saçmalama dedi tazminatı varmış. Ben çıkarsam işten tedavi eğitim nasıl olacak diyorum özel dersleri bırakıcaz sen çalıştırısın diyor ama uzman desteği ile eğitim sart. Ataması olmayan öğretmenim bu arada ,tamam formasyonum varda bu öyle bir alan değil. Kızımı eğitime götürmek için işyerimle anlaşma yaptım haftanın 3 günü sabahtan öğlene kadar yokum maaştan kesinti yapıyorlar. 3 5 birikimiz var ehliyetim var aktif kullanmasamda çabuk aktif hale getirebilirim kendime güveniyorum. eşime diyorum araba alalım annem gelmesin biz götürelim kızları, büyük kızımı direk annemden servise verelim. Yok o araba kötü buna bu kadar para mı verilir deyip almıyor. Bir yandan annemin baskısı bir yanda kızımın sağliğı bir yanda işyerim ne yapacağımı bilemedim. Evet annem bakmak zorunda değil ama inanın ki başka kimseye emanet edemem o kadar güvenirim ona. Anaokulu mümkün değil grup eğitimi bile alabilecek durumda değil kızım bunu ben değil eğitmenler söylüyor. Özel bir çocuk. Bunun dışında hiç kalp kırgınlığımız ağız dalaşımız olmadı her sene tatile giderken onları da davet ettik hediyeler aldım oğlundan daha çok ben yaptım gönlünü. İsterdim ki bu olağan üstü durumda yanımda olsunlar. Herşey normal seyrinde olsa küçük kızımda anaokuluna bu yaşta başlardı ama olmadı.Ben mi yanlış yapıyorum ne yapmalıyım bilmiyorum. Kalbi ruhu kırgın yorgun bir anneyim...
Kim ne derse desin asla yürüdüğümüz yoldan dönmeyin.Kiziniza en iyi şekilde eğitim verin.Ben anne yüreğinizi anlıyorum.Kv ve eşinize çok şeyler demek isterdim ama . Problemi halının altına supurerek veya yok gibi farz ederek problemler bitmiyor . Allah şifa versin
 
Gelin beni linçleyin ama ben maddi olarak rahat ermeden asla 2. Çocuğu yapmam.
Yaşadığınız durum aşırı derecede zor Allah yardımcınız olsun ama eşinize bu derece bağımlı olmayın. Araba almanız şu an bence şart.
Ulan bu erkekler ne akılsız yaw.
 
2 çocuk sahibi anneyim. 7 ve 3 yaşındalar. Kendi annem babam vefat etti seneler önce hayatta yanlızım anlayacağız. Ben de sizinle dertleşmek istedim. Göremediğim göz olursunuz bana.
Üniversite mezunuyum özel sektörde çalışıyorum. Doğum izinlerinde evde kaldım. İki kızım da 9 aylık olduğunda yasal izinler sona erdiği için çalışmaya devam ettim. Eşim vardiyalı fabrikada çalışıyor. İş hayatına dönerken kv. bakabilir misin eşimle dönüşümlü diye onay aldık, eşimin vardiyasına denk gelemediği saatlerde bakıyordu.Ben de haftasonları çalışmıyorum kv .gençler çalışsın bakarım dedi.yaşı genç dinamik biri beni 10 kere cebinden çıkarır. Anneme yarım saat uzaklıkta olan semtten ,15 dk yurume mesafesi olan bir eve taşındık zor olmasın anneme diye. 3 yaşındayken büyük kızım yarım gün kreşe başlattım. Bu süreçte hep bir kardeşi olsun baskılarına da maruz kaldım. Hoş bende bir kardeşi olsun istedim Allah nasip etti. 2. kızım dünyaya geldi. Küçük kızım 6aylıkken nöbet geçirdi göz kayması oldu anlık birkac kez ve epilepsi teşhisi kondu. Anne olarak çaresizliğimi anlatmam kelimelerle mümkün değilken, çektiğim acıya birde etrafımdaki insanları konulan teşhise ikna etmekle uğraştım.(kv.,kp, eşim) hala da devam ediyor.Onların gözünde kızımın birşeyi yok tetkikler prf. görüşleri hatalı. Tedavi güzel devam edince 9 aylık olduğunda işe geri döndüm. Büyük kızım okula devam etti. Küçük kızımın yaşı ilerledikçe farklı problemler olduğunu farkettim psikiyatri çocuk gelişim uzmanları fizyoteraipstlerle vs. görüştüm. kullandığıhem ilacın etkisi hem bireysel gelişimi kas , bilişsel ve dil olarak kızımı geri bıraktığını eğitim şart olduğunu söylediler. Kendim de destekledim pandemi sürecinde eve öğretmende geldi. fizik tedavi duyu bütünleme de aldı. Hala yeterli gelmeyince rapor çıkarıp rehabilitasyona başladık. Devlet ayda 8 ders veriyor ücretsiz ama yeterli değildi durumu için. Pedegogdan ve kurumdan özel ders almaya ekstra duyu bütünleme almaya başladık ücretli olarak 2000 liraya geliyor aylık. Şimdilerde kv. her gördüğünde ,otur çocukların başında demeye başladı. Eşimin maaşı yetecek olsa amenna ama mümkün değil.Ayrıca eşimden daha çok kazanıyorum. Sen işten çık o halde dedim eşime saçmalama dedi tazminatı varmış. Ben çıkarsam işten tedavi eğitim nasıl olacak diyorum özel dersleri bırakıcaz sen çalıştırısın diyor ama uzman desteği ile eğitim sart. Ataması olmayan öğretmenim bu arada ,tamam formasyonum varda bu öyle bir alan değil. Kızımı eğitime götürmek için işyerimle anlaşma yaptım haftanın 3 günü sabahtan öğlene kadar yokum maaştan kesinti yapıyorlar. 3 5 birikimiz var ehliyetim var aktif kullanmasamda çabuk aktif hale getirebilirim kendime güveniyorum. eşime diyorum araba alalım annem gelmesin biz götürelim kızları, büyük kızımı direk annemden servise verelim. Yok o araba kötü buna bu kadar para mı verilir deyip almıyor. Bir yandan annemin baskısı bir yanda kızımın sağliğı bir yanda işyerim ne yapacağımı bilemedim. Evet annem bakmak zorunda değil ama inanın ki başka kimseye emanet edemem o kadar güvenirim ona. Anaokulu mümkün değil grup eğitimi bile alabilecek durumda değil kızım bunu ben değil eğitmenler söylüyor. Özel bir çocuk. Bunun dışında hiç kalp kırgınlığımız ağız dalaşımız olmadı her sene tatile giderken onları da davet ettik hediyeler aldım oğlundan daha çok ben yaptım gönlünü. İsterdim ki bu olağan üstü durumda yanımda olsunlar. Herşey normal seyrinde olsa küçük kızımda anaokuluna bu yaşta başlardı ama olmadı.Ben mi yanlış yapıyorum ne yapmalıyım bilmiyorum. Kalbi ruhu kırgın yorgun bir anneyim...
Allah yardımcın olsun kizina da şifa versin inşaAllah eşine de akıl fikir merhamet versin inşa Allah amin
 
Gelin beni linçleyin ama ben maddi olarak rahat ermeden asla 2. Çocuğu yapmam. Yaşadığınız durum aşırı derecede zor Allah yardımcınız olsun ama eşinize bu derece bağımlı olmayın. Araba almanız şu an bence şart. Ulan bu erkekler ne akılsız yaw.
Gelin beni linçleyin ama ben maddi olarak rahat ermeden asla 2. Çocuğu yapmam. Yaşadığınız durum aşırı derecede zor Allah yardımcınız olsun ama eşinize bu derece bağımlı olmayın. Araba almanız şu an bence şart. Ulan bu erkekler ne akılsız yaw.
Gelin beni linçleyin ama ben maddi olarak rahat ermeden asla 2. Çocuğu yapmam.
böyle bir dönemde işinizi bırakmayın gerekirse eşiniz bıraksın ama siz bırakmayın..tabii kimse sizin çocuğunuza bakmak zorunda değil ama ortada özel bir durum var anaokuluna başlayana kadar kayınvalide idare edebilir diye düşünüyorum.. Çocuğun sağlık sorunları olmasa böyle demezdim ama özel çocuk olduğu için eğitimi masraflı bir süreç, iş yeri de idare ediyormuş ne güzel.. sizin gibi bilinçli bir annaesi olduğu için de çok çok şanslı
Gelin beni linçleyin ama ben maddi olarak rahat ermeden asla 2. Çocuğu yapmam. Yaşadığınız durum aşırı derecede zor Allah yardımcınız olsun ama eşinize bu derece bağımlı olmayın. Araba almanız şu an bence şart. Ulan bu erkekler ne akılsız yaw.
 
Gelin beni linçleyin ama ben maddi olarak rahat ermeden asla 2. Çocuğu yapmam. Yaşadığınız durum aşırı derecede zor Allah yardımcınız olsun ama eşinize bu derece bağımlı olmayın. Araba almanız şu an bence şart. Ulan bu erkekler ne akılsız yaw.
Linçlenecek bir durum yok. Hayat ne çıkarır karşınıza bilemiyorsunuz. şu özel durum olmasa maddi olarak bir sıkıntı içinde değiliz çok şükür. 2 çocuğumuza da gayet güzel bakabiliyoruz. Ama geleceği de planlamak zorundayım. ilerde nasıl bir eğitim hayatı olacağını henüz bilemiyoruz
 
Tekrar merhaba, işimi bırakmadım annem bakmaya devam ediyor. kasım sonunda bir buhran sonrası arabayı aldım :)). Bazen ben götürüyorum bazen annem geliyor. Epilepsi tedavimiz azalarak devam ediyor. Kızımın çıkardığı seslerde artış var daha bilinçli daha oyuncu çevre farkındalığı daha iyi. Merdivenleri tutunarak inip çıkmaya başladı. Tek olumsuz öğretmenlerimiz kurumdan ayrıldı farklı bir kuruma geçiş yaptık. Dua edin bize çabuk alışsın. Sevgiler...
 
2 çocuk sahibi anneyim. 7 ve 3 yaşındalar. Kendi annem babam vefat etti seneler önce hayatta yanlızım anlayacağız. Ben de sizinle dertleşmek istedim. Göremediğim göz olursunuz bana.
Üniversite mezunuyum özel sektörde çalışıyorum. Doğum izinlerinde evde kaldım. İki kızım da 9 aylık olduğunda yasal izinler sona erdiği için çalışmaya devam ettim. Eşim vardiyalı fabrikada çalışıyor. İş hayatına dönerken kv. bakabilir misin eşimle dönüşümlü diye onay aldık, eşimin vardiyasına denk gelemediği saatlerde bakıyordu.Ben de haftasonları çalışmıyorum kv .gençler çalışsın bakarım dedi.yaşı genç dinamik biri beni 10 kere cebinden çıkarır. Anneme yarım saat uzaklıkta olan semtten ,15 dk yurume mesafesi olan bir eve taşındık zor olmasın anneme diye. 3 yaşındayken büyük kızım yarım gün kreşe başlattım. Bu süreçte hep bir kardeşi olsun baskılarına da maruz kaldım. Hoş bende bir kardeşi olsun istedim Allah nasip etti. 2. kızım dünyaya geldi. Küçük kızım 6aylıkken nöbet geçirdi göz kayması oldu anlık birkac kez ve epilepsi teşhisi kondu. Anne olarak çaresizliğimi anlatmam kelimelerle mümkün değilken, çektiğim acıya birde etrafımdaki insanları konulan teşhise ikna etmekle uğraştım.(kv.,kp, eşim) hala da devam ediyor.Onların gözünde kızımın birşeyi yok tetkikler prf. görüşleri hatalı. Tedavi güzel devam edince 9 aylık olduğunda işe geri döndüm. Büyük kızım okula devam etti. Küçük kızımın yaşı ilerledikçe farklı problemler olduğunu farkettim psikiyatri çocuk gelişim uzmanları fizyoteraipstlerle vs. görüştüm. kullandığıhem ilacın etkisi hem bireysel gelişimi kas , bilişsel ve dil olarak kızımı geri bıraktığını eğitim şart olduğunu söylediler. Kendim de destekledim pandemi sürecinde eve öğretmende geldi. fizik tedavi duyu bütünleme de aldı. Hala yeterli gelmeyince rapor çıkarıp rehabilitasyona başladık. Devlet ayda 8 ders veriyor ücretsiz ama yeterli değildi durumu için. Pedegogdan ve kurumdan özel ders almaya ekstra duyu bütünleme almaya başladık ücretli olarak 2000 liraya geliyor aylık. Şimdilerde kv. her gördüğünde ,otur çocukların başında demeye başladı. Eşimin maaşı yetecek olsa amenna ama mümkün değil.Ayrıca eşimden daha çok kazanıyorum. Sen işten çık o halde dedim eşime saçmalama dedi tazminatı varmış. Ben çıkarsam işten tedavi eğitim nasıl olacak diyorum özel dersleri bırakıcaz sen çalıştırısın diyor ama uzman desteği ile eğitim sart. Ataması olmayan öğretmenim bu arada ,tamam formasyonum varda bu öyle bir alan değil. Kızımı eğitime götürmek için işyerimle anlaşma yaptım haftanın 3 günü sabahtan öğlene kadar yokum maaştan kesinti yapıyorlar. 3 5 birikimiz var ehliyetim var aktif kullanmasamda çabuk aktif hale getirebilirim kendime güveniyorum. eşime diyorum araba alalım annem gelmesin biz götürelim kızları, büyük kızımı direk annemden servise verelim. Yok o araba kötü buna bu kadar para mı verilir deyip almıyor. Bir yandan annemin baskısı bir yanda kızımın sağliğı bir yanda işyerim ne yapacağımı bilemedim. Evet annem bakmak zorunda değil ama inanın ki başka kimseye emanet edemem o kadar güvenirim ona. Anaokulu mümkün değil grup eğitimi bile alabilecek durumda değil kızım bunu ben değil eğitmenler söylüyor. Özel bir çocuk. Bunun dışında hiç kalp kırgınlığımız ağız dalaşımız olmadı her sene tatile giderken onları da davet ettik hediyeler aldım oğlundan daha çok ben yaptım gönlünü. İsterdim ki bu olağan üstü durumda yanımda olsunlar. Herşey normal seyrinde olsa küçük kızımda anaokuluna bu yaşta başlardı ama olmadı.Ben mi yanlış yapıyorum ne yapmalıyım bilmiyorum. Kalbi ruhu kırgın yorgun bir anneyim...
Sizi çok iyi anladığımı belirtmek için yazıyorum. Özel gereksinimli bir kızım vardı. Tamamen bitkisel hayatta ve palyatif bakım hastası idi 9 cihazı vardı. Trakeostomiliydi. Eve çıkacaktı. 24 saat başında beklemek gereken bir hasta... Ben işime ara verecektim mecburdum iş kendi işimizdi. evden kısmi çalışmayı denerim demiştik. Evimizin kredisi vardi.
Bırakın çocuğa bakmakta yardımcı olmayı çocuğu eve alma dediler... Çünkü ev alırken kayınvalidemlerden altın borcu almıştık. Suratıma baka baka borcunuz var ödeyemezsiniz dediler... Çok ağrıma gitti. Borçlarını ödedim. Ama evde ekmek alacak paramız kalmadığı dönemdi. Kızım sağlık durumu elvermediği için eve gelemedi... sonra ben onu cennete uğurladım. Gelseydi nasıl geçinirdik bilemiyorum. Ama yapardık bir şekilde...
Diyeceğim o ki tırnağınız varsa kendi başınızı kaşıyın. Olmuyor çünkü yapmıyorlar. Şimdi yeniden hamileyim. Kayınvalidem canım torunum dedikçe karnıma sarılıyorum. Biliyorum ki çocuk benim çocuğum kimsenin hiçbirşeyi değil. kv torunu, kuzenimin yeğeni değil mesela... Allah size de kolaylık versin. Umarım herşey rayına oturur.
 
Sizi çok iyi anladığımı belirtmek için yazıyorum. Özel gereksinimli bir kızım vardı. Tamamen bitkisel hayatta ve palyatif bakım hastası idi 9 cihazı vardı. Trakeostomiliydi. Eve çıkacaktı. 24 saat başında beklemek gereken bir hasta... Ben işime ara verecektim mecburdum iş kendi işimizdi. evden kısmi çalışmayı denerim demiştik. Evimizin kredisi vardi.
Bırakın çocuğa bakmakta yardımcı olmayı çocuğu eve alma dediler... Çünkü ev alırken kayınvalidemlerden altın borcu almıştık. Suratıma baka baka borcunuz var ödeyemezsiniz dediler... Çok ağrıma gitti. Borçlarını ödedim. Ama evde ekmek alacak paramız kalmadığı dönemdi. Kızım sağlık durumu elvermediği için eve gelemedi... sonra ben onu cennete uğurladım. Gelseydi nasıl geçinirdik bilemiyorum. Ama yapardık bir şekilde...
Diyeceğim o ki tırnağınız varsa kendi başınızı kaşıyın. Olmuyor çünkü yapmıyorlar. Şimdi yeniden hamileyim. Kayınvalidem canım torunum dedikçe karnıma sarılıyorum. Biliyorum ki çocuk benim çocuğum kimsenin hiçbirşeyi değil. kv torunu, kuzenimin yeğeni değil mesela... Allah size de kolaylık versin. Umarım herşey rayına oturur.

başınız sağolsun. bebişinizi sağlıkla alın kucağınıza inşallah
 
Tekrar merhaba, işimi bırakmadım annem bakmaya devam ediyor. kasım sonunda bir buhran sonrası arabayı aldım :)). Bazen ben götürüyorum bazen annem geliyor. Epilepsi tedavimiz azalarak devam ediyor. Kızımın çıkardığı seslerde artış var daha bilinçli daha oyuncu çevre farkındalığı daha iyi. Merdivenleri tutunarak inip çıkmaya başladı. Tek olumsuz öğretmenlerimiz kurumdan ayrıldı farklı bir kuruma geçiş yaptık. Dua edin bize çabuk alışsın. Sevgiler...
O kadar sevindimki sizin adınıza. İçim sıcacık oldu mesajınızı okurken. Ins gelecek günler çok daha büyük guzellikler getirsin size. Kızınıza ennkisa sürede çok daha sağlıklı hale gelsin ins
 
Tekrar merhaba, işimi bırakmadım annem bakmaya devam ediyor. kasım sonunda bir buhran sonrası arabayı aldım :)). Bazen ben götürüyorum bazen annem geliyor. Epilepsi tedavimiz azalarak devam ediyor. Kızımın çıkardığı seslerde artış var daha bilinçli daha oyuncu çevre farkındalığı daha iyi. Merdivenleri tutunarak inip çıkmaya başladı. Tek olumsuz öğretmenlerimiz kurumdan ayrıldı farklı bir kuruma geçiş yaptık. Dua edin bize çabuk alışsın. Sevgiler...

Iyi haberlerinizi okuduguma sevindim. Güclü durusunuzdan dolayi tebrik ediyorum sizi. Cocuklariniz muhtesem bir anneye sahip. Babaannedende Allah razi olsun. Yine bakmaya devam ediyor. Insallah daha da güzel haberleriniz gelir ❤
 
X