Kaygiyla nasil bas ediyorsunuz?

Evet direk psikoterapi vs tarzi oneriler gelecektir ama inanin vaktim yok. 2 kucuk cocugum var birakabilecegim kimsem yok. Terapi icin randevu arastirdim ozeller dahil. hafta ici 10.00 18.00 haftasonu da oyle ama haftasonu tamamen dolu. Esim 19.00 da evde oluyor.
Cocuklarimin ikisi de atesli havale gecirdi. elimde ates olcer geziyorum neredeyse. acaba hasta olurlar mi eyvah uykudan aglayarak uyandi oglum gecen seferde oyle uyanmisti. eyvah kizim gereksiz yere agladi gecen seferde oyle olmustu kesin ateslenecek. ister istemez bu onlara da yansiyor. surekli bir en kotusunu dusunme halim var. onlari kaygili takintili bireyler olarak yetistirmek istemiyorum.
bugun mesela ilk defa metroya bindiler. kendimi yenmek istedim. normalde arabayla goturuyorum heryere. inanilmaz rahatsizim suan. okb ye donusmesinden korkuyorum.
baskalarina care olurken kendime care olamiyorum. nefesim sikisiyor, sinirli, uzgun depresif oluyorum.
denediginiz ve isinize yarayan dua meditasyon kitap her turlu oneriye acigim.
kaygılarınız normal ama aşırı...kendinizi sorgulayacaksınız.bir ajandanız olsun.aklınızdan geçenleri yazın kaygı esnasında sonra o düşüncelerin gerçekleşebilmek olasılıklarını sorgulayın.kendinize karşı dürüst olun.bu gerçekten işe yarıyor.
 
38 günlük bir minik annesiyim. Karnimda varlığını öğrendiğim andan itibaren kaygılarım başladi. Bugun ilk defa oğlumla başbaşa kaldık tavan yaptı. Kakasinda enfeksiyon var rahatsiz bu yüzden de çok huysuz. Burdaki bazi öneriler kendimi ii hissettirdi. Sanirim ebeveynlerin ortak sorunu kaygı ama bunu ciddi takıntı haline dönüştürmemek sart. Yoksa çocuğun her yaşta bir sürü şey yaşama riski var...
 
Evet direk psikoterapi vs tarzi oneriler gelecektir ama inanin vaktim yok. 2 kucuk cocugum var birakabilecegim kimsem yok. Terapi icin randevu arastirdim ozeller dahil. hafta ici 10.00 18.00 haftasonu da oyle ama haftasonu tamamen dolu. Esim 19.00 da evde oluyor.
Cocuklarimin ikisi de atesli havale gecirdi. elimde ates olcer geziyorum neredeyse. acaba hasta olurlar mi eyvah uykudan aglayarak uyandi oglum gecen seferde oyle uyanmisti. eyvah kizim gereksiz yere agladi gecen seferde oyle olmustu kesin ateslenecek. ister istemez bu onlara da yansiyor. surekli bir en kotusunu dusunme halim var. onlari kaygili takintili bireyler olarak yetistirmek istemiyorum.
bugun mesela ilk defa metroya bindiler. kendimi yenmek istedim. normalde arabayla goturuyorum heryere. inanilmaz rahatsizim suan. okb ye donusmesinden korkuyorum.
baskalarina care olurken kendime care olamiyorum. nefesim sikisiyor, sinirli, uzgun depresif oluyorum.
denediginiz ve isinize yarayan dua meditasyon kitap her turlu oneriye acigim.
Nuray sayari yeniden baslamanin gizemli gucu...elif kiraz sifanin gucu bu kitaplari tavsiye ederm
 
Bende tedavi görmüş biriyim yolda arabayla giderken kaza saniyeleri gözümün önünden geçerdi. İlk psikologa gittim o berbat sakinleştiricileri psikiyatr bulaştırdı. Sonra aslında selavatta buldum şifayi fatiha okudum her gözümün önüne gelen kaygı durumunda. O ilaçlar falan manasız hatta seni bitiriyor yaşamıyormussun gibi.Şimdi düzeldi şükür.
 
hic bas etmiyorum :) her dusundugumuz sey olsaydi ohooo..
onlar sadece dusunce. gelir ve gecer ..kendinize böyle telkinler edin kendinizi rahatlatin. birseyin olacagi varsa ve basa gelince cözüm bulursunuz zaten. gerek varmi önceden senaryolar kurmaya? yok. o yuzden rahat olun.

İyi Hissetmek ile beraber, Hayatı Yeniden Keşfedin. Aynı yayın evinden çıkan ve dönüp dönüp okuduğum bir kitap.

Patika diye bir app var, mindfulness uygulaması. Onun meditasyonları ile beyninizi sakinleştirmeye çalışabilirsiniz.

Kaygı geldiğinde onla savaşmamaya içalışın, onu kabul edin, varlığını kabul edin ama onun gerçek olmadığını sizin kaygılarınız olduğunu da fark edin. Örneğin bir konuda korktunuz, ama bir şey olmadı. Bir dahaki sefere aynı kaygıyı fark ettiğinizde bu anı hatırlayın.

Kaygınızın altında yatan düşünceyi bulmaya çalışın, buna sebep olan geçmiş anılarınızı ve o kaygıyı hissettiğinizde kendinize ben bunu şu yüzden yaşıyorum, diyebilin. Elbette bunları kendi kendine yapmak hatta algılamak da imkansız gibi bir şey. Ben de psikolog olmadığım için düzgün anlatamadım.

Bahsedilen kitaplarda daha derin ve açık bir şekilde anlatılıyor. Umarım faydasını görürsünüz.

Ya çocuğum takla atarken boynunu kırarSA,ya bana bisey olurSA,ya eşim trafik kazası geçirirSE...Bunlar ve bunun gibi binlerce düşünce zamanında beni de yiyip bitirdi.Birgün dedim ki kendi kendime SE'lerle SA'larla hayat geçmez.Yaptığın birsey yok hep kurgu hep kötüyü çağırma..O kendime olan sinirle oglanı cimnastiğe yazdırdım düşünün yani.Ha kolay olmadı önceleri sanki hoca çıkıp bana birsey diyecekmis gibi korka korka bekledim sonra ordakilerle sohbet ve sonra kursun yanindaki wafflecıda kahve waffle keyfi aşmayı basardım.Sizde metroyla baslamissiniz bence devam edin

Size yardımci olacak birini bulup gunde en az 2 saatinizi disarida sadece ve sadece kendinize ayirin. Plates yapin yoga yapin ya ben yogaya basladim yeni acayip iyi geliyor strese falan birebir ben depresyon sorunu yasayan bir insanim gerci say say bitmez ama yoga iyi geliyir plateste yapmistim ama bi cokuntu aninda biraktim malesef su an iyi gibi gibi. Gec olmadan caresine bakin. Cocuklari birine birakiyoruz en az 2 saat pırrr.

Ben bu durumu yenemedim ama hafifletmeyi başardım. İyi hissetmek adlı kitabı okudum ancak ben de pek işe yaramadı. Hatta tekrar okusam mı diye düşünüyorum hafiflemişken. Neyse. Bende de çılgın fikirler beliriyo. Ya eşim kaza geçirirse ya yeğenimin dizi jimnastik antremanında dönerse yok efendime söyleyim köpeğimin ya ağrısı varsa ve belli edemiyorsa ya önümdeki kamyondan tahtalar düşer ve bana denk gelirse gibi gibi gibi... Bunları yine ara ara düşüyorum fakat etkisi cooook kısa oluyor. Çünkü hemen kafamı dagıtacak bir şey buluyorum. Dikkatimi başka şeye veriyorum. Üstelemiyorum. Kendimce bir savunma geliştirdim ve uyguluyorum. İnsanın iradesinde bitiyor sanırım. Ama tabi halen tezgahtaki bıçağın ordan düşüp bana ya da birine zıplayarak ulaşma ihtimalini hesaplıyorum. Ancak hemen kafamı dagıtıp hayatıma saglıklı bir şekilde devam edebiliyorum. İlaç kullanmadım. Bir dünya yan etkisi var. Ya o en nadir yan etkisi bana denk gelirse diye düşünmemek elde değil :KK48:

Psikonet yayınlarının nette sitesi var. Orada evham ve kaygı bozukluğu üzerine epey bi kitap var..

kaygılarınız normal ama aşırı...kendinizi sorgulayacaksınız.bir ajandanız olsun.aklınızdan geçenleri yazın kaygı esnasında sonra o düşüncelerin gerçekleşebilmek olasılıklarını sorgulayın.kendinize karşı dürüst olun.bu gerçekten işe yarıyor.

Nuray sayari yeniden baslamanin gizemli gucu...elif kiraz sifanin gucu bu kitaplari tavsiye ederm

Bende tedavi görmüş biriyim yolda arabayla giderken kaza saniyeleri gözümün önünden geçerdi. İlk psikologa gittim o berbat sakinleştiricileri psikiyatr bulaştırdı. Sonra aslında selavatta buldum şifayi fatiha okudum her gözümün önüne gelen kaygı durumunda. O ilaçlar falan manasız hatta seni bitiriyor yaşamıyormussun gibi.Şimdi düzeldi şükür.
tavsiyeler icin inanilmaz minnetarim cok cok tesekkurler. bu ay kitap butcemi doldurdum o nedenle bir daha ki ay burada soz edilen tum kitaplari edinicem. bikac tanesini sepete attim bekliyor hatta. kitap yorumlari da gercekten cok umut verici.
bir arkadasim yazmis cocuklarimi birakabilecegim kimsem yok. keske olsa ama bakicilari birakin en yakinlarimiz bile iki cocuga bakmaya pek de niyetli degiller. eldeki imkanlar dahilinde bu sorunu asacagim.
daha onceden tanidigim anneler ve cocuklardan olusan bir grupta oyun gunleri duzenliyorduk o halen devam ediyor ama asiri guvenli bir ortam herkea birbirini taniyor bu nedenle herkes herkese karsi temkinli bikac haftadir ucretli de olsa farkli oyun gruplarina goturmeye basladim cocuklari. bugun bambaska bir egitim aldilar. evet egitimden cikinca ellerini yine yikadim ama yine de kendi kendime savasimda biraz daha asama kaydediyorum sanirim.
 
Telkin önemli sizi bununla kabul Edip sakinleştirecek bir arkadaş.inşirah süresi.ataklarda duş((kalp çarpıntısı falan)simdiların tam mevsimi bide.anksiyete var bendede
 
X