Kaygı, korku..

Kızlar selam, 4 gün önce doğum yaptım, o günden beridir bebeğime bir şey olacak korkusu ile sürekli ağlıyorum. Ya gazını çıkaramazsam da yatınca boğulursa ya ani bir şey olur da kurtaramazsam gibi korkularım var. Gaz olayını kafama çok takıyorum. Ona yetemeyecekmişim gibi geliyor. Aranızda böyle korkuları olan varsa lütfen paylaşalım. Yorgunum bitkinim.. düşün düşün çözüm bulamıyorum bir türlü.

Öncelikle gözünüz aydın, Allah analı babalı büyütsün yavrunuzu..

Doğumdan sonra lohusalık döneminde herkes farklı bir ruh hali içinde oluyor.. Bende sürkeli nefes alıyor mu diye kontrol ediyordum.. Hele ilk hastaneden eve geldiğimiz dönemlerde "bu bebek artık hep benimle mi olacak" diye düşüncelere dalıyordum, acaba bebek istemiyormuydum diye kendimi sorguluyordum ve sonra bebeğim için üzülüp ağlıyordum daha iyi bi anneyi hakediyordu ama şansına ben düştüm diye :) Geçiyor inanın.. Fırsat buldukça dinlenin, size iyi gelecek bi şeyler yapın, bu sadece bi kahve içmek bile olsa..

mercimektanesii .!.:

Kızlar selam, 4 gün önce doğum yaptım, o günden beridir bebeğime bir şey olacak korkusu ile sürekli ağlıyorum. Ya gazını çıkaramazsam da yatınca boğulursa ya ani bir şey olur da kurtaramazsam gibi korkularım var. Gaz olayını kafama çok takıyorum. Ona yetemeyecekmişim gibi geliyor. Aranızda böyle korkuları olan varsa lütfen paylaşalım. Yorgunum bitkinim.. düşün düşün çözüm bulamıyorum bir türlü.

Genişletmek için tıkla...

Bebeğim erken doğdu 83 gün yoğun bakımdaydı. Eve gelmek için çok dua ettim ama eve gelince 3-4 gün neredeyse hiç uyumadım. Nefes alıyor mu acaba rahat mı acaba nefesi durur mu acaba kusar boğulur mu diye delirecektim. Bebeğimle temas ede ede derdini isteğini anlar oldum. Evet o korkular var ama azalıyor hayatına entegre oluyor bebek :) çok yeni bunları düşünmen çok normal anne olmak çok güzel ama kaygı da geliyor beraberinde

mercimektanesii .!.:

Kızlar selam, 4 gün önce doğum yaptım, o günden beridir bebeğime bir şey olacak korkusu ile sürekli ağlıyorum. Ya gazını çıkaramazsam da yatınca boğulursa ya ani bir şey olur da kurtaramazsam gibi korkularım var. Gaz olayını kafama çok takıyorum. Ona yetemeyecekmişim gibi geliyor. Aranızda böyle korkuları olan varsa lütfen paylaşalım. Yorgunum bitkinim.. düşün düşün çözüm bulamıyorum bir türlü.

Genişletmek için tıkla...

Bir buçuk ay olacak hâlâ o tür endişelerim var bence geçmez…

15 -12-2 yaşlarında 3 çocuk annesiyim en büyüğünden en küçüğüne hala aynı kaygıları taşıyorum. Hatta geçen sene 11 yaşındaki kizimi doktora götürme nedenim okuldan gelince çok uyumasiydi. Acaba kötü bir hastalığımı var diye fakat sadece d vitamini eksikliği çıktıEndiselenmeyin buna annelik deniyor. Zamanla geçiyor diyemeyeceğim sadece bazen alevlenip bazen sönüyor bu kaygılar. Bazende yenileri ekleniyor.

Bence ömür boyu devam ediyor korkular. Büyüdükçe, bu sefer düşer mi, kafasını çarpar mı vb vb korkular oluyor

mercimektanesii .!.:

Kızlar selam, 4 gün önce doğum yaptım, o günden beridir bebeğime bir şey olacak korkusu ile sürekli ağlıyorum. Ya gazını çıkaramazsam da yatınca boğulursa ya ani bir şey olur da kurtaramazsam gibi korkularım var. Gaz olayını kafama çok takıyorum. Ona yetemeyecekmişim gibi geliyor. Aranızda böyle korkuları olan varsa lütfen paylaşalım. Yorgunum bitkinim.. düşün düşün çözüm bulamıyorum bir türlü.

Genişletmek için tıkla...

1 yaşında benim ki hala o korkularım var.. anneliğe hoşgeldin sanırım bu kaygılar ömür boyu sürecek…
Bu evrede tek bir şeyden emin ol güzel anne o bebeğe sadece ve sadece sen yetersin… o yüzden vaktin olunca düşünmek yerine uyu ve dinlen lütfen
İkinci bebeğimde fırsatım olursa bu tavsiyeleri yapacağım çünkü ilkinde yapamamıştım düşünmekten, nefesini dinlemekten, izlemekten günlerce uykusuz kalmıştım… Allah’a emanet et dinlen lütfen

bessste .!.:

Bebeğim erken doğdu 83 gün yoğun bakımdaydı. Eve gelmek için çok dua ettim ama eve gelince 3-4 gün neredeyse hiç uyumadım. Nefes alıyor mu acaba rahat mı acaba nefesi durur mu acaba kusar boğulur mu diye delirecektim. Bebeğimle temas ede ede derdini isteğini anlar oldum. Evet o korkular var ama azalıyor hayatına entegre oluyor bebek :) çok yeni bunları düşünmen çok normal anne olmak çok güzel ama kaygı da geliyor beraberinde

Genişletmek için tıkla...

Aynı şekilde korkularım hep bu yönde, nasıl başa çıkarım nasıl koruyabilirim diye kendimi yiyorum kısacası. Yalnız olmadığımı bilmek çok rahatlattı, teşekkür ederim..

mercimektanesii .!.:

Aynı şekilde korkularım hep bu yönde, nasıl başa çıkarım nasıl koruyabilirim diye kendimi yiyorum kısacası. Yalnız olmadığımı bilmek çok rahatlattı, teşekkür ederim..

Genişletmek için tıkla...

Yalnız hissetmiştim ben de… Herkes çok güzel çok rahat çok keyifli anne oldu da bir ben kaygılıyım sanıyordum. Yalnız değilsin hepimiz canımızın parçası için kaygılıyız. Zamanla bağ kurdukça bebeğin kendini ifade ettikçe göreceksin ki onu sadece sen anlayabilirsin :)

2 kızım var biri 5 yasında biri 10 aylık. İkisi de hasta suan ve başlarında durup nefes alış verilerini kontrol ediyorum. Acaba enfeksiyon ciğerlere inmiş midir, hırıltı var mıdır, ateşleri çıkar mı diye. Bu endişe ve korku bebek anne karnına düşünce başlıyor ve sanırım pek geçmiyor. Özellikle evhamlı anneler için çok daha yorucu oluyor. Ama şöyle söyliyim daha çok yeni doğum yapmışsınız. Bir süre sonra bebeğimize bütünleşecek ve dilinden anlamaya başlayacaksınız. O noktadan sonra kolaylaşıyor. Biraz sabredin alışacaksınız