Kaygı bozukluğu ile yaşamak ya da yaşayamamak…

agahbey

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
30 Mayıs 2020
24
11
34
7 yaşında bir çocukken babam öksürdüğünde annemin midesi ağrıdığında ağlayıp ölmemeleri için Allah’a yalvardığım gecelerden 34 yaşında bir kadın bir anne olarak çaresizce ağladığım gecelere geldim…öyle kötüyüm ki kalbim dursa ölsem şu an bütün bunlar bitecek bende herkeste kurtulacak gibi hissediyorum aylardır korkunç bir döngünün içindeyim.her şey bir video izlememle başladı videoda genç bir kadın kolon kanseri olduğunu anlatıyordu belirtilerini ve sonra vefat ettiğini öğrendim.3 gün sonra korkunç mide ve karın ağrısı yaşamaya başladım 3 hafta sabahlara kadar kıvrandım gitmedim hastaneye.sonra oğlum için gitmeye karar verdim doktor endoskopi kolonoskopi ve ultrason istedi ultrasonda karaciğerimde hemenjiyom çıktı mr a gönderdiler emin olmak için sorun çıkmadı kolonoskopi temiz çıktı endeskopi safra reflüsü ve helikobakter diye bir bakteri çıktı ağır bir antibiyotik tedavisi gördüm ve ne olduysa o tedavi sırasında bir sabah boğazımda korkunç bir ağrı oldu sonra çenem sonra boynum kulaklarım köprücük kemiklerim ve ara sıra vücudumun değişen yerlerinde 2 aydır süren ağrılar var triodit olduğumu düşündüm benzer ağrılar vardı ama sonra internette araştırdıkça belirtilerimin damak kanseri ve lenfomaya uyduğunu gördüm.midem geçti ama o strestli dönemden geriye bana bu kaldı.bir ay önce damağımda bir şişlik farkettim böyle kemik gibi tam ortada önceden varmıyor sonradan mı oldu bilmiyorum.çünkü doğuştan o kemik çıkık olanlar olabiliyormuş sonra dünde boynumun sağ arka tarafında doğru hareketli bir beze farkettim ,dün geceden beri kaşınıyorum…tamamen koptum artık…yarın doktora gideceğim bir profesör bu doktor.neyse öğrenip yüzleşeceğim…hiç bir zaman bana bir şey olmaz kompleksim olmadı haşa…bende beşerim nihayetinde öleceğim elbet birden…ama diyorum ki şimdi değil Allahım oğlum bu kadar küçükken değil,babamı toprağa yeni vermişken tek evladını toprağa vermesin annem diyorum..eşimi düşünüyorum ve doyamadığım bu hayatı…ben bu belirtileri kaygıdan dolayı mı yaşıyorum yoksa hayatım boyunca bukadar kaygı stres üzüntü beni sonunda kanserle mi yüzleştirecek göreceğim…sadece içimi dökmek anlatmak istedim….hepsi bu.
 
7 yaşında bir çocukken babam öksürdüğünde annemin midesi ağrıdığında ağlayıp ölmemeleri için Allah’a yalvardığım gecelerden 34 yaşında bir kadın bir anne olarak çaresizce ağladığım gecelere geldim…öyle kötüyüm ki kalbim dursa ölsem şu an bütün bunlar bitecek bende herkeste kurtulacak gibi hissediyorum aylardır korkunç bir döngünün içindeyim.her şey bir video izlememle başladı videoda genç bir kadın kolon kanseri olduğunu anlatıyordu belirtilerini ve sonra vefat ettiğini öğrendim.3 gün sonra korkunç mide ve karın ağrısı yaşamaya başladım 3 hafta sabahlara kadar kıvrandım gitmedim hastaneye.sonra oğlum için gitmeye karar verdim doktor endoskopi kolonoskopi ve ultrason istedi ultrasonda karaciğerimde hemenjiyom çıktı mr a gönderdiler emin olmak için sorun çıkmadı kolonoskopi temiz çıktı endeskopi safra reflüsü ve helikobakter diye bir bakteri çıktı ağır bir antibiyotik tedavisi gördüm ve ne olduysa o tedavi sırasında bir sabah boğazımda korkunç bir ağrı oldu sonra çenem sonra boynum kulaklarım köprücük kemiklerim ve ara sıra vücudumun değişen yerlerinde 2 aydır süren ağrılar var triodit olduğumu düşündüm benzer ağrılar vardı ama sonra internette araştırdıkça belirtilerimin damak kanseri ve lenfomaya uyduğunu gördüm.midem geçti ama o strestli dönemden geriye bana bu kaldı.bir ay önce damağımda bir şişlik farkettim böyle kemik gibi tam ortada önceden varmıyor sonradan mı oldu bilmiyorum.çünkü doğuştan o kemik çıkık olanlar olabiliyormuş sonra dünde boynumun sağ arka tarafında doğru hareketli bir beze farkettim ,dün geceden beri kaşınıyorum…tamamen koptum artık…yarın doktora gideceğim bir profesör bu doktor.neyse öğrenip yüzleşeceğim…hiç bir zaman bana bir şey olmaz kompleksim olmadı haşa…bende beşerim nihayetinde öleceğim elbet birden…ama diyorum ki şimdi değil Allahım oğlum bu kadar küçükken değil,babamı toprağa yeni vermişken tek evladını toprağa vermesin annem diyorum..eşimi düşünüyorum ve doyamadığım bu hayatı…ben bu belirtileri kaygıdan dolayı mı yaşıyorum yoksa hayatım boyunca bukadar kaygı stres üzüntü beni sonunda kanserle mi yüzleştirecek göreceğim…sadece içimi dökmek anlatmak istedim….hepsi bu.

kaygıdan dolayı bu durumu yaşıyorsunuz. Psikolog ile terapi size iyi gelecektir. Bir de youtubede Psikologların kaygı bozuklugu ile ilgili videolarına bakın güzel tavsiyeler oluyor. İzzet Güllü'nün tavsiyeleri bana çok iyi gelmişti.

Bir de konuyu "bir derdim var" bölümünde tekrardan açın. Orada daha fazla insan görüşlerini yazacaktır. Bu bölümde farkedilmiyor.
 
kaygıdan dolayı bu durumu yaşıyorsunuz. Psikolog ile terapi size iyi gelecektir. Bir de youtubede Psikologların kaygı bozuklugu ile ilgili videolarına bakın güzel tavsiyeler oluyor. İzzet Güllü'nün tavsiyeleri bana çok iyi gelmişti.

Bir de konuyu "bir derdim var" bölümünde tekrardan açın. Orada daha fazla insan görüşlerini yazacaktır. Bu bölümde farkedilmiyor.
Teşekkür ederim 🌸
 
X