Herkese merhaba
Biz bir süredir yurtdışında yaşıyoruz ve Türkiyeye ziyarete geldik. Yazlığa geçmeden hem annemlerde hem kayınvalidelerde eşit süre kalalım özlem giderelim onlar da torun sevsinler diye düşündük. Bir haftayı kayınvalidelerde geçirdikten sonra, bir hafta da annemlere geçecekken kayınvalidem “ben torunu özlerim arada geleyim mi” demiş eşim de tamam demiş. Daha onlardan annemlere geçtiğimiz gün, öğlen olmadan aramaya başladı gelelim diye. Ben de eşime kızdım açıkçası, “daha bugün ayrıldık, izin versinler de benimkiler de evladını ve torunlarını rahat görsünler” diye. Eşim de buna bozuldu. Erkek kafası işte gelsinler ne olacak ki diye düşünüyor. O gün tam 3 kez aradılar eşimi, artık o nasıl söylediyse gelmediler. Ama hem beni sinirlendirdiler hem eşimle biraz gerildik.
Haftayı kayınvalidede geçirdik, yazlığa geçmeden bizimkileri bir kez daha görelim (kalmalı değil) öyle geçelim dedik çünkü yazlığa kayınvalidemler de gelecek ama annemler gelmeyecek. Tam gece yatarken, eşim yanımda yok, kayınvalidem “yarın annenlere kahvaltıya ben de geleyim” dedi.
Canım sıkıldı ve “tabii buyur gel” demedim. Sessiz kaldım, bakalım gibi geveledim. “Ben de görmedim annenleri” dedi, e ara sen davet et dedim. Bu kez de o kemküm etti. Yahu ben yurtdışından gelmişim, annemle kaç günüm var, onların torunlarıyla kaç günü var. Bi sal bizi kadın, rahat rahat vakit geçireyim. Arkadaşlar inanın birşey değil anamın babamın evinde bi rahat rahat bacağımı uzatmak istiyorum, bizbize kalalım istiyorum. Anneme söylesem buyursun gelsin der ama annemi tanıyorum bizimki çaydı kahveydi tatlıydı ikramdı akşam yemeğe kalındı, mutfaktan çıkmayacak iki sohbet edemeyeceğiz. Niye bu ısrar anlamıyorum. Kadın böyle yapa yapa beni iyice geriyor.