1. kural: Asla zorlamak yok. Ağzını kapattığı anda yemek vermeyi kesin.
Zorlarsanız ileride çok çok zorluk yaşarsınız. Şu anda önemli olan doyurmak değil. Zaten anne sütü ya da devam sütü ile doyuyor. Şu anda amaç yemek yemeyi sevmesi.
2. kural: Mutlaka epeyce açken deneme yapacaksınız. Emzirip bir saat sonra da yoğurt vermeye çalışırsanız yemez, üstelik bir dahaki sefere de o olumsuz deneyimi hatırlar gene yemez.
3. kural: (ki bence çok önemli) Mümkün olduğunca sizin yemek saatlerinizde besleyin. Aile sofrasında herkes yemek yerken yemek yemenin herkesçe yapılan birşey olduğunu göre göre yemek yemesi çok önemli. Yemek saatiniz değilse bile yemek masasına birlikte oturun siz de birşeyler atıştırın, hiçbirşey bulamazsanız bir meyve doğrayın, ağzınıza bir sakız atın. Çiğnemeyi ve yutmayı taklit yoluyla öğrenecek.
4. kural: Stresli olmayın. Yiyecek mi diye düşünerek oturmayın sofraya. Bir kaşık bile yese yeterli ilk seferde.
5. kural: Acele etmeyin. Bir haftada üç öğüne alışmak çok çok acele geldi. Biz tam tersine her yeni besini birer hafta arayla denedik, her öğünü iki hafta arayla ekledik. Örneğin ilk hafta sadece elma püresi verdim, sonraki hafta armut, sonraki hafta elma ya da armut püresi vermeye devam ederken ikindi öğününe yoğurt ekledim. Ama tabi bu süreci böyle geçmek için biz biraz erken başladık, 5. ayın başında.
6. kural: Hiçbirşeyi blenderdan geçirmeyin. Çatal arkası ile ezmeniz yeterli 6 aylık bir bebek için. Meyveler zaten cam rendeden geçiyor. Yavaş yavaş ezme derecenizi azaltırsınız, böylece pütürlüye geçme gibi bir süreç olmaz, bir de bunun sıkıntısını yaşamazsınız. Kendiliğinden geçilmiş olur.
Bunlar zor değil, ama anneler hassas oluyor. Kıyamıyor. Yesin yeter ki ben blenderla ezeyim, yesin yeter ki ağzına tıkayım, yesin yeter ki reklam seyrederek yedireyim derseniz ileride içinden çıkılmaz sorunlar yumağı oluyor. Çok üzerinde düşünmeden doğal akışına bırakın, zaten su aka aka yolunu bulur.
Sevgiler.