Kardeşime şizofreni ve epiletik kişilik bozukluğu tanısı kondu :(

C

cubish

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Mart 2010
25
0
86
İstanbul
merhaba kızlar.
20 yaşında olan erkek kardeşim 1 sene önce kendi isteğiyle işten ayrıldı ve psikolojik sorunlar yaşadı.Psikologa gittik önce ayaktan sonra yatılı tedavi gördü ve şizofreni ile epileptik kişilik bozukluğu dediler.Annem ve babam ayrılar 4 senedir.biz kardeşim annem ve ben beraber yaşıyoruz.annem ve ben çalışyoruz mecburen.Kardeşim son zamanlarda çok saldırganlaştı anneme bana sürekli vurup küfürler ediyor biliyorum hasta o elimden geldiğince anlayışlı olmaya çalışıyorum ama çok zor gerçekten.Gözüne görüntülerin geldiğini sesler duyduğunu söylüyor.Annemle ben çalıştığımız için mecburen evde tek bırakıyoruz onu ve kime ne yapacağını bilmiyoruz korku içindeyiz birilerine zarar vericek diye.Kapıyı her açtığımda anneme bişey oldumu acaba diye düşünmekten çok yoruldum.Allah nerde şifa bekleyen varsa şifasını verir inşallah.Varmı bu şekilde yakını olan arkadaşlar?paylaşsak sıkıntılarımızı..
 
canım hastalığı yeniden nüksetti belkide. korkmak yerine doktora götürseniz. belkide tekrardan yatılı tedavi görmesi gerekiyor. bu tür hastalıklardan tamamen kurtulmak zor ancak ilaçlarla kontrol altında tutulabiliyor. belki ilaçlarını kullanıyor ama kullanılan ilaçların dozları da önemli. bence bu saldırganlıklar başladıysa doktoruna başvurun doz arttırımı yada başka ilaç uygulaması yapacaktır.
 
ilaçlarının saatini hiç aksatmıyoruz geçen hafta pazaretsi günü kontrole gitti doktoru bir kaç ilacı kesit bi kısmınında dozu indirildi.Anacak perçeşmbe günüden sonra çok fazla saldırmaya başladı cumartesi günü annemle bana vururken komşular ve bekçi kapıyı kırarak girdiler içeri apartmanda kuranları yaktı.Geçtiğimiz cumartesi akşamı bakırköy ruh ve sinir hastalıklarında yatışı yapıldı.Hastaneye gidldiğinde yine ben gayte sakindi doktorlarda öyle gördüğünde yatışa gerek duymadılar durumu anlatarak çok zor ikna ettik en sonunda yatışı yapıldı.Bundan öncede 2 kere tayılı tedavi gördü.Bilmiyorum ya ne düşüncem ne yapıcam
 
allah sabır versin. böyle hastalıklarda en önemli şey sabır. elinizden geleni yapmaktan başka çareniz yok ne yazıkki. hastaneye de yatmış belki bir nebze olsun daha sağlıklı olarak oradan çıkar. böyle durumlarda iyi bir doktor bulmakta çok önemli.
 
çok geçmiş olsun canım. ilaçlarını mutlaka takipe alın,içip içmediğini ..benim babam şizofrendi, şizofrenle yaşamak çok zordur bilirim, ilaçlarını düzenli kullanıyor ise zamanla halisülasyonları azalacaktır, saldırganlığıda..eğerki arttığı dönemlerde tekrar mutlaka doktora götürün bazen ilaçların değişmesi veya ekleme yapılması gerekebilir.
 
Arkadaşım bana bu ayeti yazdığında okuğum zaman içim çok rahatlamıştı..."Sizi biraz korku, biraz açlık; mallardan, canlardan ve ürünlerden biraz eksiltme ile yıpratıcı bir imtihandan geçiririz; bundan kaçış olmaz. Sen sabredenlere müjde ver."... Allah yardımcınız olsun,kurban olduğum allah şifa versin..
 

inşallah Allah sabır versin hepimize.ama bazen gerçekten dayanacak gücüm yokmuş gibi düşünüyorum
 


çok saol.babanın çevreye zarar verdiği oluyormuydu?
 
cubish .!.:
çok saol.babanın çevreye zarar verdiği oluyormuydu?
Genişletmek için tıkla...

ben küçükken annemi döverdi, etraftaki eşyaları fırlatırdı, hatta bıçakları saklardık. Olmadı kendini yerden yere atardı,. Çok şükür büyük bişey olmadı ama o dönemlerde ilaçlarını içmiyormuştu, sonra ilaçlarını aldıkça düzeldi zamanla sessizleşti, kabuğuna çekilmişti, soyutlamıştı hayatan kendini..
 

aynı şekilde bizde bütün bıcakları falan sakladık.ama bahçede oynayan çocukların seslerinin sinirini bozduğunu falan söylüyor.bizden geçtim başkalarına zarar veririmi diye tedirgin oluyorum
 
cubish .!.:
aynı şekilde bizde bütün bıcakları falan sakladık.ama bahçede oynayan çocukların seslerinin sinirini bozduğunu falan söylüyor.bizden geçtim başkalarına zarar veririmi diye tedirgin oluyorum
Genişletmek için tıkla...

Allah korusun, ama siz yinede komşularınızı uyarın çocuklarını dışarıya pek salmasınlar yada sizin bahçeye. Dediğim gibi ilaçlarını düzenli kullanırsa zamanla saldırganlığı geçiyor, babam yaşlandıkça iyice kabuğuna çekilmişti. Allah yardımcınız olsun zor bir durum..
 

herkesin haberi var zaten ister istemez oluyo çünkü ..Allah inşallah hepimizin yardımcısı olur
 
Canım benim, Allah şifa,sabır versin.
Erkek kardeşim 28 yaşında, 8 - 9 senedir şizofren rahatsızlığı var, aklıma geldikçe içim eziliyor midem acıyor ona üzüntümden. Telefonda konuşurken bazen ablacım seni çok seviyorum, göz bebeğimsin benim demiyor mu, düğümleniyorum. Çaresiz hissediyorum kendimi, hiçbir yardım da bulunamıyorum faydam olamıyor kardeşime hem yardımsızlığıma üzülüyorum hem de yaşamak zorunda olduğu ortama.

Hastalığın henüz başlarında ses ve görüntü halüsilasyonu vardı, zamanla saldırganlığa anne babaya küfür etmeye başladı, ki kardeşim küfürlü konuşmaları sevmeyen bir yapısı vardı.
Doktor hapların yanında 15 günde bir kullanılan iğne verdi. İğneler saldırganlığını sıfırladı, küfürlü konuşmalar artık hiç yok,
kendi halinde nefes alıp veriyor.

Düşünmekten kendimi alıkoyamadığım durum, şu an zor şartlarda da olsa babamın yanında kalabiliyor, babam kardeşime bakmak istemiyor en azından evde az dursun diye sabah evden 08.00 akşam 18.00 saatleri arasında git kendine iş bul çalış, burada kalmanın kuralı bu ültimatomunu koymuş. İklimi sıcak olan il'de ikamet ediyorlar, düşünüyorum bu sıcakta sokaklarda n'apıyordur diye. Şimdilik düşünmekten kaçıyorum sürekli yapabileceğim hiçbirşey yok diye, yarın öbürgün anne baba hayatta olmazsa 21 yaşında bir erkek kardeşim daha var konuşuyoruz bazen, diyor abla n'apıcaz o zaman..

Zihinsel veya bedensen engelli evladı olan tüm anne babaların, yakınlarının genel sorunu bu, bizden sonra napıcaklar.. Bir ara devletin koza bakım evleri adı altında bir atılımı olmuştu ama şimdi hiçbir bilgiye ulaşamıyorum.
 
Kardeşinin saldırganlığı önlendikten sonra yapabileceği işlerde çalışabilir, tüm gün yalnız kalması hiç iyi değil. Hem sizin aklınız kalır hem de kardeşinin meşgalesi olmadığından tüm gün evde kendine kalması psikolojisini daha da bozar. Eve kapatıldığını bilmek de üzer onu.
Şizofreni rahatsızlığı olanlar dikkat dağınıklığından dağınık işlerde çalışamazlar. Sabit yapacakları iş olmalı, verilen yazıyı sürekli yazmak, iş makinalarında bobinlere iplik geçirmek gibi. İstenen iş sabit olucak. Hem tüm gününü evde geçirmemiş olur hem de üretkenlik psikolojilerine iyi gelir.
Hiç sosyal değiller, arkadaşları hobileri yok. Bu, sağlıklı kişilerin bile sağlığını bozan bir durumken kaldı ki zaten normal işlemeyen zihinleri var. Bulunduğun il de şizofreni dernekleri vardır, gidip aynı rahatsızlığı yaşayan arkadaşlar edinebililir, önce siz önderlik edersiniz birlikte giderek yetkililerden bilgi, destek alırsınız sonra sonra kardeşiniz de gider. Linkten dernek adreslerine bakabilirsin ; http://turkiyesizofreni.org/derneklerimiz.html.
Çok geçmiş olsun, Allah şifa,sabır versin arkadaşım..
 
çok geçmiş olsun canım sanada...Allah cümlemize acil şifalar versin inşallah.şidmi öyle bişeyki bu evimiz kira kredi borcumuz iflan var yani annemde bende çalışmak zorundayız.babamsa sorumsuzun teki zaten nerde kaldığı belli değil şimdi baba kesildi çocuk bu hale geldikten sonra.kardeşimde dedi babmın yanında kalmak istiyorum onu dşeye konuştum babamla ama benim nerde kaldığım belli dğeil onu nasıl alıyım şimdi yanıma diyo.e işe gitmekten mecburi olunca evde tek kalıyo.henüz hastaneden çıkmadı ama bu hafta taburcu olucak kara kara düşünüyorum napıcaz diye.bigün kapıyı açtığımda anneme yada kardeşime zarar gelmiş olarak görücem diye çok korkuyorum.
 
verdiğin link gerçekten çok faydalı oldu.aradım görüştüm çok cüzi rakamla gayet iyi sosyal aktiviteleri var.gerçekten inanılmaz mutlu oldum umarım bişeyler yapabilirim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…