• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kararsızlıklar...

Hayvandostu

Üye
Kayıtlı Üye
24 Mart 2019
220
77
13
32
Merhabalar daha önce de bu konu için başlık açmıştım okuyanlar bilir. 3 yıllık ilişkim var. Aileler kültürel açıdan ve görüş olarak çok farklılar. Karşı taraf kapalı hem fiziksel hem kafa olarak. Tanıdığım kadarıyla iyi ve temiz insanlar onda sıkıntı yok. Fakat bizim aile tümüyle açık ve tüm kadınların okuduğu çalıştığı bir aile. Tahmin edersiniz ki çok farklılıklar var, o farklılıkları tek tek açmama gerek yok sanırım :/
Şimdi konuya gelelim, ailesi aileme, bizim ailede kızlar pek çalışmaz ve glein olarakta gelenler genelde kapalı olurlar ya da kapanırlar. Daha sonra kendim konuştum annesiyle falan, çalışmak istiyorsan çalış, kapanma konusunda da isteriz ama hayır diyorsan da kendi tercihin diyeceğimiz yok dedi. Aynı şekilde erkek arkadaşımdan da net cevaplar bekledim o daha öncede karşı değildi çalışmama hepte desteklerdi sınavlarını VS, iş alım ilanlarını gönderirdi.
Fakat o da baş örtüsü konusunda takıntılıydı, ondan da son olaylardan sonra net cevap istedim tamam istemiyorsan kapatalım bu konuyu nasıl istiyorsan öyle kal dedi ve kapattık. Çünkü öyle talepleri varsa hiçbir şekilde ilişkiyi yürütmeyi düşünmüyordum bitirmeye kararlıydım.
Aramızdaki ilişkiyi de sorarsanız bu farklılıklar dışında bi sıkıntımız yoktu tartıştığımızı bile hatırlamam. Güven, inanç sonsuz. Her konuda yardım edebilen biri erkek arkadaşım. Misal evlendiğimizde yer silmeye kadar yapar bu konuda ben istemesem bile yapacak, yardım edebilecek vicdan da biri.
Ailem o görüşmeden sonra tamamen olumsuz bakıyor (bilen bilir ilk görüşme kötü gitti mi düzeltmek neredeyse imkansız).
Arkadaşlar kısacası ne yapacağımı bilmiyorum, tavrımı koydum arayı baya soğuttum. Ara sıra 2-3 dk konuşuyoruz o kadar. Ama bi taraftan da korkuyorum yanlış bir karar vermekten. Ya ah ı kalırsa diyorum, çünkü inanılmaz bağlı bana ve bu yüzden çokta şey yaptı benim için. Onu bırakırsam çok kötü duruma düşecek, bugüne k a dar bana bir yanlışı da olmadı, bu olay aramızı bozdu (ki o da ailesinin suçuydu) onu da kendisi düzeltti nasıl istiyorsan öyle olsun dedi yeterki yüzün gülsün dedi. Şimdi böyle birini bırakıp gidersem o vicdan azabını kaldırabilir miyim diye düşünüyorum. Devam edersem de çok yıpranıyorum hem karşı tarafın farklı yaşayış biçimi beni korkutuyor hem de bilirsiniz insanın ailesi istemedi mi insan da ne heves kalıyor ne keyif kalıyor hiçbir şey kalmıyor.
Çok uzun oldu şimdiden teşekkür ederim
 
Merhabalar daha önce de bu konu için başlık açmıştım okuyanlar bilir. 3 yıllık ilişkim var. Aileler kültürel açıdan ve görüş olarak çok farklılar. Karşı taraf kapalı hem fiziksel hem kafa olarak. Tanıdığım kadarıyla iyi ve temiz insanlar onda sıkıntı yok. Fakat bizim aile tümüyle açık ve tüm kadınların okuduğu çalıştığı bir aile. Tahmin edersiniz ki çok farklılıklar var, o farklılıkları tek tek açmama gerek yok sanırım :/
Şimdi konuya gelelim, ailesi aileme, bizim ailede kızlar pek çalışmaz ve glein olarakta gelenler genelde kapalı olurlar ya da kapanırlar. Daha sonra kendim konuştum annesiyle falan, çalışmak istiyorsan çalış, kapanma konusunda da isteriz ama hayır diyorsan da kendi tercihin diyeceğimiz yok dedi. Aynı şekilde erkek arkadaşımdan da net cevaplar bekledim o daha öncede karşı değildi çalışmama hepte desteklerdi sınavlarını VS, iş alım ilanlarını gönderirdi.
Fakat o da baş örtüsü konusunda takıntılıydı, ondan da son olaylardan sonra net cevap istedim tamam istemiyorsan kapatalım bu konuyu nasıl istiyorsan öyle kal dedi ve kapattık. Çünkü öyle talepleri varsa hiçbir şekilde ilişkiyi yürütmeyi düşünmüyordum bitirmeye kararlıydım.
Aramızdaki ilişkiyi de sorarsanız bu farklılıklar dışında bi sıkıntımız yoktu tartıştığımızı bile hatırlamam. Güven, inanç sonsuz. Her konuda yardım edebilen biri erkek arkadaşım. Misal evlendiğimizde yer silmeye kadar yapar bu konuda ben istemesem bile yapacak, yardım edebilecek vicdan da biri.
Ailem o görüşmeden sonra tamamen olumsuz bakıyor (bilen bilir ilk görüşme kötü gitti mi düzeltmek neredeyse imkansız).
Arkadaşlar kısacası ne yapacağımı bilmiyorum, tavrımı koydum arayı baya soğuttum. Ara sıra 2-3 dk konuşuyoruz o kadar. Ama bi taraftan da korkuyorum yanlış bir karar vermekten. Ya ah ı kalırsa diyorum, çünkü inanılmaz bağlı bana ve bu yüzden çokta şey yaptı benim için. Onu bırakırsam çok kötü duruma düşecek, bugüne k a dar bana bir yanlışı da olmadı, bu olay aramızı bozdu (ki o da ailesinin suçuydu) onu da kendisi düzeltti nasıl istiyorsan öyle olsun dedi yeterki yüzün gülsün dedi. Şimdi böyle birini bırakıp gidersem o vicdan azabını kaldırabilir miyim diye düşünüyorum. Devam edersem de çok yıpranıyorum hem karşı tarafın farklı yaşayış biçimi beni korkutuyor hem de bilirsiniz insanın ailesi istemedi mi insan da ne heves kalıyor ne keyif kalıyor hiçbir şey kalmıyor.
Çok uzun oldu şimdiden teşekkür ederim
Size psikolojik şiddet uygulayan insan, yer silse ne olur ki? Burda çok konu okuduk eşim evlenmeden önce kapanmama bir şey demedi ama evlenince kaynanamla bir olup beni ezdi diye. Ağzınla kuş tutsan kapalı gelin en mükemmel gelindir düşüncesinden onları kurtaramazsın. Ayrıca lütfen kimseyi dinleme çalış. Olur da tekrar tesettür meselesi açılırsa ayrılacağım De
 
Size psikolojik şiddet uygulayan insan, yer silse ne olur ki? Burda çok konu okuduk eşim evlenmeden önce kapanmama bir şey demedi ama evlenince kaynanamla bir olup beni ezdi diye. Ağzınla kuş tutsan kapalı gelin en mükemmel gelindir düşüncesinden onları kurtaramazsın. Ayrıca lütfen kimseyi dinleme çalış. Olur da tekrar tesettür meselesi açılırsa ayrılacağım De
Yok çalışmama kimse bir şey diyemez başka zaman da denilmedi sadece ailelerinfe çalışan kadın yokmuş lafı söylenmiş. Açıklık getirmek için annesiyle konuştum hayır dedi çalışmana bir şey diyemez kimse ama kapanmamı isterdik. Onu da istemiyorsan kimse zorlamaz dedi. Bu u arada annesi de çalışıyor, perde dükkanı var.
 
Bence vakit varken ayrılın. Daha sizden birşey istemeden bile huylanmışsınız. Belli ki iki taraf birbirine uyum sağlayamayacak.
 
Kapalı aileler baskıcı öcü anlaşılmıyacak aileler değillerdir. Öncellikle ailen bu yargıyı atsın kafasından önemli olan sen sevgilinle iyi anlaşıyomusun evlensem mutlu olurum diyo musun bu önemli sana evlenince baskı yapmıyacaklarından emin ol öyle at adımını aileler bayramda seyranda bir araya gelir zaten onda da olumlu bi dilde iki taraf anlaşmaya çalışırsa sorun olmaz bence
 
Kapalı aileler baskıcı öcü anlaşılmıyacak aileler değillerdir. Öncellikle ailen bu yargıyı atsın kafasından önemli olan sen sevgilinle iyi anlaşıyomusun evlensem mutlu olurum diyo musun bu önemli sana evlenince baskı yapmıyacaklarından emin ol öyle at adımını aileler bayramda seyranda bir araya gelir zaten onda da olumlu bi dilde iki taraf anlaşmaya çalışırsa sorun olmaz bence
Ya tanıştıklarında da hani hiçbir şekilde laf sokma, tartışma yaşamamışlar. Hatta ilk telefondan konuştuklarına annem çok hoş bir kadın demişti. Şimdi ise moralimi o kadar bozuyor ki ailem. Seni kapatacaklar çalıştırmicaklar onlara köle olacaksın, sen kaldıramazsın diyor. Neler neler söylüyorlar bir bilseniz.
 
Bence vakit varken ayrılın. Daha sizden birşey istemeden bile huylanmışsınız. Belli ki iki taraf birbirine uyum sağlayamayacak.
İşte ayrılma kararını vermekte onu sürdürmekte kolay olmuyor maalesef. Ben normalde güçlü biriyim, yani gelsin karşımda bana kötü bir söz söylesin bitiririm o zaman hemen atlatırım. Şimdi işin içine vicdanım giriyor ve atlatabilir miyim bilmiyorum
 
Valla bilmiyorum iyi düşün
Erkek arkadaşın geçen sefer yarım ağızla konuşmuştu öyle hatırlıyorum ben
"Ama ailem öyle istiyor..." tarzı konuşmuştu
 
İşte ayrılma kararını vermekte onu sürdürmekte kolay olmuyor maalesef. Ben normalde güçlü biriyim, yani gelsin karşımda bana kötü bir söz söylesin bitiririm o zaman hemen atlatırım. Şimdi işin içine vicdanım giriyor ve atlatabilir miyim bilmiyorum
Ama bu iş vicdan ile hallolacak birşey değil. Ben de muhafazakar bir insanım ve açıkcası bana kafası kapalı gözüyle bakan önyargılı yaklaşan biriyle uyum sağlayabilir miyim bilmiyorum. Sizin durumunuzda bu iki taraf için de geçerli. Önyargılarınızı kırabilecek kadar seviyor musunuz ortaya çıkacak zorlukları aşabilecek misiniz onu düşünmeniz gerekir. Hele sizi baskı altına alacaklarını düşünüyorsanız bu daha da zor olur ilerde.
 
Ya tanıştıklarında da hani hiçbir şekilde laf sokma, tartışma yaşamamışlar. Hatta ilk telefondan konuştuklarına annem çok hoş bir kadın demişti. Şimdi ise moralimi o kadar bozuyor ki ailem. Seni kapatacaklar çalıştırmicaklar onlara köle olacaksın, sen kaldıramazsın diyor. Neler neler söylüyorlar bir bilseniz.
Canım benim bak böyle şeyler peşin hükümle hallolmaz o zaman önce kayınvalide adayınla önce yüz yüze görüş annemin böyle böyle endişeleri var beraber bi oturup konuşalım senin fikirlerini duysun içi rahatlasın de sonra hep beraber oturup konuşun bizde durum böyle olmuştu sadece konu kapanma konusu değildi 5 senedir ne baskı gördüm ne bişey annemde bayılıyor şimdi dünürüne
 
Ama bu iş vicdan ile hallolacak birşey değil. Ben de muhafazakar bir insanım ve açıkcası bana kafası kapalı gözüyle bakan önyargılı yaklaşan biriyle uyum sağlayabilir miyim bilmiyorum. Sizin durumunuzda bu iki taraf için de geçerli. Önyargılarınızı kırabilecek kadar seviyor musunuz ortaya çıkacak zorlukları aşabilecek misiniz onu düşünmeniz gerekir. Hele sizi baskı altına alacaklarını düşünüyorsanız bu daha da zor olur ilerde.
Baskı altına alınacağımı düşünmüyorum, evet farklılıklar yer yer beni üzer ister istemez benim de biraz uyum sağlama gerekecek onun da bize zamam zaman uyum sağlaması gerekecek. Eğer mutluysam, baskı olmadığı sürece kendi isteğimle tavizler verirsem mutsuz olmam. Ama şuan öyle bir durumdayım ki ne bitirebiliyorum ne devam edebiliyorum. Hem ister istemez karşı tarafı iyi tanımadığım için ara ara kötü şeyler geliyor aklıma hem de annem o kadar zor bir insanki bir şeye olumsuz diyorsa bitmiştir olay hiçbir şekilde aksini ispat edemezsin
 
Ailenin olumsuz olmasına sebep karşı taraf.
Bu olumsuzluğu değiştirecek olan da karşı taraftır.
Ailemin gönlü yok artık.
Gönlünü kıran yapsın da düzelelim derdim ben olsam.
Çok isteyen elinden geleni yapar yani.
Zaten şimdi yapmayan ilerde hiiiiç yapmaz..
 
Canım benim bak böyle şeyler peşin hükümle hallolmaz o zaman önce kayınvalide adayınla önce yüz yüze görüş annemin böyle böyle endişeleri var beraber bi oturup konuşalım senin fikirlerini duysun içi rahatlasın de sonra hep beraber oturup konuşun bizde durum böyle olmuştu sadece konu kapanma konusu değildi 5 senedir ne baskı gördüm ne bişey annemde bayılıyor şimdi dünürüne
Sen de nasıldı durumlar? Neler yaşadınız da sonra düzeldi. Annemin ön yargısını kırmak atomu parçalamaktan daha zor bu arada. Evet dedikleriniz mantıklı, yapılması gereken bu. Ama şimdi öyle bir durumdayım ki o adımları atabilecek takatim yok. Çünkü bu konuyla ilgili bir kelime söylense gözlerim doluyor ve bir şey konuşamıyorum, bu durumda nasıl herkesle konuşup doğru yolu bulmaya çalışacağım bilmiyorum
 
Ailenin olumsuz olmasına sebep karşı taraf.
Bu olumsuzluğu değiştirecek olan da karşı taraftır.
Ailemin gönlü yok artık.
Gönlünü kıran yapsın da düzelelim derdim ben olsam.
Çok isteyen elinden geleni yapar yani.
Zaten şimdi yapmayan ilerde hiiiiç yapmaz..
Doğru söylüyorsunuz ailemin düzelmesinin tke yolu da bu çünkü. Ben ne kadar söylesem de ailemin düşüncesi değişmez çünkü. Ama gel gör ki karşı tarafta ailemin onları küçümsediğini, ve bunu belli ettiklerini düşğndğklerinden dolayı benim aileme kırgın
 
Vicdan azabi duyacak birşey yok ki.İnsanlar 30 yil evli kalip anlasamadiginda bosaniyorlar.Soylediginiz konulari konusup net cevap alamadiysaniz ayrilmak en dogal hakkiniz zaten.Ayrica sunu da dusunun kapali ya da acik olmak değil mesele ama siz o kisiyle evlendiginizde, kulturel olarak cok farkli bir aile icine girdiginiz icin ister istemez bu durumun psikolojik olarak zorlayici taraflari olabilir diye düşünüyorum.Her iki durumda da mutlu olmanızı temenni ederim.
 
Valla bilmiyorum iyi düşün
Erkek arkadaşın geçen sefer yarım ağızla konuşmuştu öyle hatırlıyorum ben
"Ama ailem öyle istiyor..." tarzı konuşmuştu
Evet ama ben net cevap isteyince en sonunda tamam dedi. Evet açık olmamdan dolayı ailesinin laf yiyeceğini düşünüyor bu yüzden huzursuz. (Nasıl bir çevreleri varsa anlamadım niye laf yiyecekler) ama istemeyerekte olsa tamam kapanmak istemiyorsan kimse zorlaya az dinde zorlama olmaz VS dedi. Bu kararı verdikten sonra evlendikten sonra o baskıyı kuramaz o yönden tanıyorum lafının arkasında duran biri çünkü.
 
Doğru söylüyorsunuz ailemin düzelmesinin tke yolu da bu çünkü. Ben ne kadar söylesem de ailemin düşüncesi değişmez çünkü. Ama gel gör ki karşı tarafta ailemin onları küçümsediğini, ve bunu belli ettiklerini düşğndğklerinden dolayı benim aileme kırgın

Peki sence gerçekten ailen bu konuda hatalı mı?
Küçümsediler mi?
 
Vicdan azabi duyacak birşey yok ki.İnsanlar 30 yil evli kalip anlasamadiginda bosaniyorlar.Soylediginiz konulari konusup net cevap alamadiysaniz ayrilmak en dogal hakkiniz zaten.Ayrica sunu da dusunun kapali ya da acik olmak değil mesele ama siz o kisiyle evlendiginizde, kulturel olarak cok farkli bir aile icine girdiginiz icin ister istemez bu durumun psikolojik olarak zorlayici taraflari olabilir diye düşünüyorum.Her iki durumda da mutlu olmanızı temenni ederim.
Teşekkür ederim. Beni en çok zorlayan psikolojik açıdan. Ama bu zorlayan şeyler de ailem ne der çevremdekiler ne der gibisinden,. Tabi çok aşırı şeyler olursa ben de zorlanır ım. Ne de olsa çok iyi tanıyamıyorsun ki insanları. Bi bakarsın evlendim kendi hallerinde, benim mutlu olacağım bir hayat sunarlar bu kadar düşündüğüme üzülürüm. Bir de bakarsın tam tersi olur üçkağıtçı çıkarlar. İşte onu kestiremiyorum. Erkek arkadaşımı tanıyorum ama ailesini bilemem ki sadece 1 2 kez konuştuğum kadarıyla biliyorum
 
Back