Karaciğer Biyopsisi Olanlar

Şİmdilik otoimmün hastalık olduğu için hani şeker hastalığı gibi kronik bir hastalık maalesef geçme ihtimali yok.ilaçlar da tahribatı önlemek için ve Hastalığı kontrol altına almak için veriliyor. Zaten piyasada bir grup ilaç var doktorlar da nihayetinde onlardan birini yazıyor . İşe yaramazsa diğer ilaçları deniyorlar. İlaçların yan etkileri olıyor ama herkeste görülmüyor. Doktorlar da kimde hangi yan etki görüleceğini bilmediği için yan etkiler oluşursa kesiyorlar ilaçları. Sanırım babanızda da öyle olmuş. Babanıza da çok geçmiş olsun inşallah ilerlemez böbreklerindeki sorun. Anneannem diyalize giriyor 1 yıl filan oldu ama haftada 3 gün giriyor çok zor oluyor zor alıştı gitmek istemiyordu başlarda. Hepatit cnin tedavi edildiğini bilmiyordum çok sevindim. Sizin hastalığınızın da geçme şansı var mı acaba? Kronik olduğu için geçmez mi? Ben çocukken babam hepatit b olmuş diye söylenmişti gittik aşı filan vurdurduk sonradan meğerse hepatit değilmiş. Halam acındırmak için öyle söylemiş. Tövbe yarabbim.. şimdi ne zaman hepatit duysam onlar aklıma geliyor...

Ben de doktorlarımı seviyorum. Sizin de böyle iyi bir doktora denk gelmeniz çok iyi olmuş. Ben değerleri bilmiyorum açıkcası sayı olarak yüksek göründüğü için çok yüksek dedim;belki hepatit hastalarında bu değer o kadar da yüksek değildir yani bu değerlerde olabiliyordur belki de. Konu ile ilgili çok bilgim yok açıkcası. Benim hastalığım da pek bilinmiyor söyleyince genelde o ne yaa diye bana soruyorlar. Benim de bağ doku hastalığı için forumda bir başlığım var oraya sadece bir kişi yazdı o da bağ doku hastası değilmiş. İnsan birilerinden destek almak istiyor psikolojik olarak da. Bir de bu romatixmal hastalıkların teşhisi biraz zor konuluyor ilk başlarda kanda da kemiklerde ve eklemlerde de sıkıntı görülmüyor ama ağrılar filan devam ediyor. Bir adamın teşhisi alması yanlış hatırlamıyorsam 10 yılı bulmuş ve bu konuda dernek açmış birbirimizi yalnız hissetmeyelim diye. Tirajikomik bir olay ama maalesef böyle ...

Kronik olduğu için şimdilik gećmiyor. Karaciğerde tahribat varsa yavaşlatılıp durdurabiliyormuş. Calışmalar varmış.. Izledigim videolarda hasan ozkan diye bir doktor hebatit b icinde karamsar olmadigini calismalarin umut vaadettigini soyluyordu.Sizin icinde cok uzgunum ama belli mi olur belki caresi bulunur. En azindan kontrol altinda olursaniz belki ileride dha iyi sonuclar alma sansiniz olur. Allahtan umut kesilmez.

Eve insan karamsarliga dusuyor. Destege ihtiyaci oluyor. Benimde suanda sonuc cikana kadar kafami cok mesgul ediyor. Saglik en nihayetin insan merak ediyorm endiseleniyor.

Babamda da yurume guclugu oluyor. Agrilari cok oluyor. Hatta kol dirsegindede zaman zaman sislik oluyor. Ayak bilekleri ve diz kapaginda sekil bozuklugu olmaya basladim ozellikle diz kapaginda cikinti olustu. Ama o ilac agrilarina iyi geliyor. Simdi babamda yuksek tansiyon ritim bozuklugu bobrek te de sknti oldugundan. Dikkat ediyor. Doktora kontrole gidiyor.

Size birsey sormak istiyorum. Anneminde bu sene kalp ile ilgili saglik sorunu oldu. Stent takildi. Ona soylemedim. Biyopsi oldugumdan haberi yokm sonucta birsey cikarda tedavoye baslarsam. Soyleyip soylememe konusunda kafam cok karisik. Soylemek istemiyor. Annemle babama ama cikarsa sorun. Sizce ne yapmaliyim? Ablamla suanlik soylememe karari aldik. Biyopsi oldugumdan bile haberleri yok. Bu konu da bana fikir verebilir misniz ?

Son mesajınızdan başlayayım sanırım evlisiniz siz değil mi ailenizle yakın mısınız uzak mı oturuyorsunuz ? Bence bir süre söylemeyi erteleyin benim annem de şeker hastası ufacık birşey söylesem kendine dert edinip şekeri yükseliyor hemen. Sizin durumunuzun ne olacağı belli değil yani biyopsi sonrası uygun bir tedavi biçimi seçilecek anladığım kadarı ile. Durum belirsizken konuşursanız gereksiz bir telaşa yada üzüntüye katılabilirler sağlığı açısından da özellikle anneniz olumsuz etkilenebilir. Durum belli olduktan sonra tedavi görmeye başladıktan sonra söylerdim ben olsam , ama rahat bir ortam yaratıp endişeye mahal vermeyecek şekilde açıklamaya çalışırdım sanırım. Allah yardımcınız olsun yazması bir nebze kolay oluyor ama endişeleneceklerini de göz önüne alırsak bahsetmesi bir hayli zor olacak sizin için. Yine de bilmeye hakları var diye düşünüyorum hem size destek de olurlar desteğe ihtiyacınız var çünkü. Özellikle kronik hastalığı olanların depresyona yatkınlığı daha fazla olıyor maalesef. Depresyona girmek de normal tedavinizi bile aksatabilir herşey iyi düşünmekle iyi hissetmekle bağlantılı bence.

Babanız kaç yıldır romatizma hastası? Yaşadıkları beklenen sonuçlar esasında ama gerçekten çok zor. Yıllarca ağrı çekmek bile başlı başına bir olay. Allah şifa versin inşallah . İlaçların işe yaramasına sevindim ama..

Eşiniz ne diyor bu durumlara ? Ailenizi daha iyi tanıyordur sonuçta . Söylemeniz taraftarı mı söylememenizi mi söylüyor?

Evliyim . Eşim sesiz bir insan pek birsey söylemiyor. Tabi oda bana destek oluyor. Ama kararıma saygı duydu. Bu arada Ailemle yakin oturuyorum. Sonuc aldiktan sonra ilac kullanmaya baslarsam ki yan etkileri olabiliyormus. Yan etkisi olmazsa yine soylemem bir sure saglik durumum duzelene kadar. Bu arada cok sey yazdim. Umari kafanizi sisirmiyorumdur. Hakkinizi helal edin.. cok tesekkur ederim.

10 seneyi geckin oldu romantizma hastaligi tam da tedavisi bulamiyorlar aslinda. Yani cok doktora gitti. En son ki ilac fayda sagladi biraz. Ama tabi diger bobrek fonksiyonlarina zarari olmamasi en onemlisi. Simdilik ilaca devam. Kontrollu sekilde.

Yok Estağfirullah helal olsun o nasıl söz , ben de çok soru sordum ama çok şey öğrendim çok sevdim muhabbetinizi Asıl kafa şişiren benim sanırım hiç kısa yazamıyorum :)) normalde de çok konuşan biriyim zaten ...

ilacın yan etkileri nasıl tolere edilebilir şeyler mi yoksa daha ciddi şeyler mi? Ailenizi tabi en iyi siz bilirsiniz ama bütün ailelerin en ufak birşeyden bile üzülüp kendilerine sıkıntı yaptıkları bir gerçek. Benim pek arkadaş çevrem yok işten eve evden işe giden bir insanım 3 tane de çocuğum var ellerinizden öperler teyzesi :) onların okulu , alışveriş , ev işleri , hastane işleri derken zaten bir arkadaşa ayıracak zamanım yok açıkcası . En yakın arkadaşım eşim ve annem. Anneme daha çok şey anlatırım tabi. Eşim biraz sessizdir annem yorumda da bulunur akıl verir. Ama bazı şeyleri anlatınca görüyorum ki çok üzülüyor. Saklasam da hemen moralimin bozuk olduğunu anlıyor yeminler ediyor zar zor yine anlattırıyor :))

bu arada oğlum da epilepsi hastası. Yeni oldu. 4 aydır ilaç kullanıyor. Oğlum 10 yaşında. Bir gün herşey normalken sabaha karşı nöbet geçirdi. Tabi epilepsi olduğunu bilmiyorduk. Birden bilinci kapandı. Ambulansla hastaneye kaldırdık bilinci yine açılmadı. Ben İzmir’de oturuyorum bu arada, Ege üniversitesi hastanesine sevk ettiler oğlumu. Aynı Ambulansla Ege’ye gittik. Ambulansla giderken bilinci açıldı ama hiçbir şey hatırlamıyordu ne oldu babam neredeyiz filan diye ağlamaya başladı. Durumu anlattım biraz sakinledi o sırada Ege’ye geldik tam da nöbet değişimi sırasında gelmişiz çoğu doktor hemşire kahvaltısını yapıyordu. Ortalık boş olmasına rağmen eşimi içeri almadılar kalabalık olmasın diye. Oğlum da yorgun düşmüştü uykuya daldı. O sırada doktorlar geldi durumunu anlattım geçirdiği nöbet değil nöbet tarif etmiyorsunuz dediler. Birşey yaşadık ama ismini bilemiyorum açıkcası ne yapıcaz peki dedim , birkaç saat gözlem yapıcaz sonra taburcu olacaksınız çocuk nöroloji doktoruna muayeneye gelirsiniz dediler ve gittiler. Aradan yarım saat geçmedi oğlum yine nöbet geçirdi uykuda. Hemen doktorları çağırdım. Epilepsi olabileceğini söylediler ve çocuk nöroloji servisine yatışı yapıldı. 5 gün yattı hastanede oğlum. Önce EEG çekildi uykuda , aktif EEG dediler epilepsi teşhisi kesin şekilde kondu. Çıkışa yakın da MR istediler herhangi bir ikincil hastalıktan dolayı mı epilepsi oluyor diye. Ben çıkış evraklarını hazırlıyordum o sırada oğlumun doktorunun odasından geçmişim, doktorumuz beni çağırdı. Oğlumun beyninde lezyonlar olduğunu, ne olduğunu belirlemek için beyin anjiyo yapılması gerektiğini söyledi. Elim ayağım titredi. Oğlumu da bırakamıyorum nöbet geçirir diye gerçi odada 2 anne kalıyorduk ama diğer annenin bebeği de çok ufaktı kucak bebeği daha Allah korusun orda birşey olsa bebeği de küçük olduğu için müdahale edemez diye her gittiğim yere oğlumla gittim. Anjiyo çekilen yere 7 kere gittim. Ege o kadar kalabalık ki. Herkes çok hasta herkesin işi acil . Hani insan diyemiyor benim işim daha acil şu girmese de ben girsem diye. Bir de çocuk hastanesinde MR filan yok yetişkin hastanesine gittiğimiz için (aynı bahçede ama bayağı bir mesafe var aralarında ) orada da bütün bölümlerin hastalarından MR istendiği için aşırı kalabalık. Bi boşluk oluşmuş oradaki görevliden de Allah razı olsun 7. Gidişimizde çektirebildik. Ama o kadar gidip gelmesem oradaki boşluktan haberimiz de olmayacaktı. Doktorlar bile şaşırdı ne kadar çabuk çektirdiniz diye :) çok şükür anjiyosu da temiz çıktı. Şimdi ilaç tedavisi görüyor 2 yıl nöbet geçirmemesi lazım. Geçirmezse ilacı bıraktıracaklar . Ama eğer herhangi bir zamanda nöbet geçirirse 2 yıl baştan başlayacak. 1 hafta önce randevumuz vardı kontrol için. Haziran ayının sonuna tekrar EEG randevusu verdiler . İlaçla beraber beyin aktivitelerine bakacaklarmış. Nöbet geçirmedi çok şükür bu zamana kadar eegsi de aktif değilse eskisi gibi içim rahat edecek. Hastalıkların hepsi bizim için. Allah dermanı olmayan hastalık vermesin inşallah. Bir günde insanın hayatı nasıl altüst olabiliyor. Hani çok şükür şu an epilepsi olduğunu biliyoruz nispeten rahatız ama sabaha karlı oğlumu bilinci kapalı görünce eşim de ben de beyin kanaması veya inme filan geçirdiğini zannetmiştik. 112nin numarasını hatırlayamaz mı insan? Ağlamaktan konuşamadım bile. Biz meğerse nöbetinin sonunu görmüşüz evdeyken, hastanedeki nöbeti başında beklerken geçirdiği için baştan sona görme imkanım oldu doktorlar hemen birşey dememişti ama o zaman anlamıştım epilepsi olduğunu.. ne kadar da olsa hastalıklar yıpratıyor insanı. Rabbim korktuğumuz şeylere uğratmasın inşallah..

Aslında romatizma için yeni çıkan bir tedavi var. Anti Tnf tedavisi . Klasik romatizma ilaçları işe yaramayanlarda deneniyor biraz riskli sanırım ama çok faydası oluyormuş. Ben plaquenil kullanıyorum şu an. Muayeneye gittiğimde bir abla vardı o da kullanmış gözlerine zarar vermiş ilaç ; 6 ayda bir göz kontrolüne gitmek gerekiyor ilaç göz arkasında birikme yapıp kalıcı görme hasarı yapabiliyormuş. O ablada da öyle olmuş. Doktor o ilacı bıraktırmış başka bir ilaç başlatmış. O ilaç da bütün vücudunda avuç içi kadar morluk/kızarıklık karışımı kaşıntılı birşeyler oluşturmuş derisinde. Şimdi anti tnf tedavisi görüyormuş memnunum diyordu. Tabi kararı romatolog veriyor . Romatizma yüzünden kemoterapi alan bir teyzeyle bile tanışmıştım. Romatizmanın genetik geçiş etkisi var sizin de eklem ağrılarınız olursa ihmal etmeyin kesinlikle. Bende ilk reynoyla başlamıştı 23 yaşımdaydım daha. Doktor romatizmal hastalıklar açısından her yıl değerlendirilmem gerektiğini söylemişti ama bu yaşta romatizma mı olur diye (çok biliyorum ya :) ) kontrole gerek duymamıştım. Romatizma da halsizlik yapıyor . Hadi mesela eklem ağrısını yada bacaklarda yada ellerdeki şişmeyi anlıyorum ama bazı belirtilere hiç anlam veremiyorum mesela neden halsizlik yapar. Neden saçlarım dökülür. Öyle kel kalacak kadar yoğun bir dökülme yok çok şükür ama saçım uzun olsa sanırım kedi kuyruğu kadar kalırdı :))

:)Baslarda kendinizi anlatirken sanki beni de tarif ediyormussunuz gibi geldi. Ortak noktalarimiz var. Bende sizinle sohbet etmeyi sevdim. Ayrica bu kadar guclu bir anne olmanizi da taktir ediyorum. Gercekten zor sureclerden gecmis ve hala devam eden bu sureclerin ustesinden gelicek guctesiniz. Msjini okurken hem guldum hem huzunlendim. Ama guzel bir sohbet umarim oglunuzunda sagligi duzelir tam anlamiyla. Teyzeyim 3erkek yigenim var benim de 4 olmuş oldu. Teyzesinin yerine yanaklarında sevin oğlunuzu. :)

Ozelden konusalim isterseniz Herkes okicak malum

HayatbAlf .!.:

:)Baslarda kendinizi anlatirken sanki beni de tarif ediyormussunuz gibi geldi. Ortak noktalarimiz var. Bende sizinle sohbet etmeyi sevdim. Ayrica bu kadar guclu bir anne olmanizi da taktir ediyorum. Gercekten zor sureclerden gecmis ve hala devam eden bu sureclerin ustesinden gelicek guctesiniz. Msjini okurken hem guldum hem huzunlendim. Ama guzel bir sohbet umarim oglunuzunda sagligi duzelir tam anlamiyla. Teyzeyim 3erkek yigenim var benim de 4 olmuş oldu. Teyzesinin yerine yanaklarında sevin oğlunuzu. :)

Genişletmek için tıkla...

Biliyormuş gibi yanaktan sevin demişsiniz benimki öptürmeyi hiç sevmeyen bir çocuk :) bebekliğinden beri böyleydi. Maaşallah yeğenlerinize yaşları kaç? Çok anaç olduğunuzu hissettim, sizi üzmeyecekse eğer sormak isterim üzdüysem kusuruma bakmayın lütfen , tedaviden sonra mı bebek yapmayı düşünüyorsunuz? Rabbim inşallah size de nasip eder anneliği. Çok meşakkatli ama her emeğe değiyor.. ben erken anne olanlardanım esasında eşimle ne çok ortak noktamız varmış , bunları bilemeden hemen karıştık çoluk çocuğa. Planlarımızı artık çocuklar büyüdükten sonrasına bıraktık :)

Oğlumun tedavisinde en önemli şey ilaçlarını saatinde alması , günde iki kere 8:15te ilacını alıyor hatırlamam mümkün değil alarm kuruyorum ben de . Onun harici iyileşme süreci Allah’a kalmış,Rabbim yardım eder inşallah. Doktorumuz da elinden geleni yapıyor tabi ama ilaç harici yapabilecek birşey yok, vücudunun nasıl tepki vereceği önemliymiş. Bekleyip göreceğiz...

Güçlü bir anne olduğumu ambulanstaki doktor da söylemişti ; iyi düşünceleriniz için çok sağolun. Ambulans gelmedi sanki yada 5-10 dk bize saatler gibi geldi bilemiyorum , oğlumun gözleri açıktı ama tepki vermiyordu , göz bebekleri büyümüştü sarhoş yada anestezi etkisinde olur ya insan, hiç tepki vermiyordu. Eşim zaten panik anlarında tepkisiz kalır, ben de yapım gereği çok heyecanlı aşırı panik olurum yok yere sağa sola koştururum saniye duramam. Eşime dedim ambulans gelmedi oğlanı biz götürelim hastaneye , bu arada kızlarım da uyandı abisinin durumunu görünce çok korktular. Kızlara geleceğiz deyip aşağı indik ama oğlum yürüyemiyordu eşime dedim sen oğlanı benim sırtıma koy. Ben de çok iri yarı bir insan değilim oğlumun maaşallahı var seneye filan beni geçer sanırım :) o boydaki bir insanı kaldırmak da zor oluyor eşim bile oğlumu ranzasından zor indirmişti aşağı. Sırtıma koyunca taşıması daha kolay oldu aşağı indik ama eşim arabanın anahtarını almayı unutmuş. O yukarı çıkarken oğlum ayakta dikilebiliyordu ama desteksiz kesinlikle duramazdı. Ağır da olduğu için belinden kucaklayıp ayakta tutmaya çalıştım. Eşim yukarı çıkarken ambulans geldi çok şükür . Oğlumla eşim gittiler beraber ben de kızları alıp hızlıca annemin yanına götürdük zaten olay sabah 6:30da filan gerçekleşti , Pazar günüydü ve muhtemelen annem de uyuyordu yolda aradım olanları anlattım bizi kapıda karşılamasını söyledim. Kızları hızlıca bıraktım hastaneye yol aldım. Oğlumu kırmızı alana almışlar acile gidince biz hep sarı alana girerdik öyle görünce zaten şok oldum. Bt filan çekildi sebebi bulunamadı o sırada Ege’ye sevk ettiler. Aynı Ambulansla Ege’ye giderken eşim de arabayla ambulansı takip ediyordu. Oradaki doktor da gördüğü en cesur annelerden olduğumu söyledi. O an bana ilaç gibi geldi. Desteğe çok ihtiyacı olıyor insanın. Bir de şeyi hiç unutmuyorum , oğlum kitap okumayı çok sever. Hastanede yattığında birkaç dergi almıştım okusun diye ama çabucak bitirdi. 1-2 saatliğine eşime bıraktım oğlumu ve üstümü başımı değiştirmek için eve geldim. Sonra bir de her zamanki gittiğimiz kitapçıya uğradım hal hatır sorarken tadımın olmadığını görmüş olacak ki daha da sorguladı oğlumun durumunu anlattım. Bir de orda herşeyi dışardan temin ettiğimiz için ve oğlumun yanında hep ben durduğum için açıkcası çok az param kalmıştı eşimden de istemeyi unutmuşum şaşkınlıkla. Kitapçı abi çok geçmiş olsun filan dedi 3 tane kitap verdi bana senin oğlan sevecek mutlaka bunları diye , ücreti ne kadar diye sorduğumda sonra hesaplaşırız hele bi oğlan iyileşsin demişti. Zaten üçünü alacak kadar param yoktu ücreti öğrenip açıkcası bir tanesini almayı düşünüyordum. Adam cebimde fazla para olmadığını bilmiyordu ama o kadar sevaba geçti ki anlatamam benim için çok önemliydi hala da dua ediyorum işleri rast gitsin inşallah. Bu arada hastanede tanıştığım annelerle iletişimimi hala sürdürüyorum kısa zaman kaldık ama aile gibi olmuştuk orda. Siz biyopsi alınırken sanırım 1 gece kaldınız değil mi? Bir de atlamışım sanırım 26sı dediniz bu ayın 26sı de mi? Benim de 25inde koltukaltı ultrasonum var büyümüş mü diye bakılacak. Sonra da enfeksiyon hastalıkları doktoruna göstereceğim . Eğer bu ayınsa sizinki de bu hafta ikimiz için de önemli. İnşallah ikimiz de tüm hastalar da temiz sonuçlarla geri döneriz ...

Çocuklari severim.Evet yiğenimin biri 15 diğeri 9 yaşında bir diğer yiğenimi doğumdan dört gün sonra kaybettik... Adı Bulut bulut oldu
Bulutum vefat ettikten sonra a hamile kaldim. Ama dış gebelikti biraz skntılar oldu ve tüpümun birini almak durumunda kaldılar.

3 sene çocuk planım da yok açıkçası sonucum iyi çıksa da şuanda düşunmüyorum. Ilerde ocuguna iyi bir gelecek saglamak isteyen bir ebeveyn olmak istiyorum. Yapmayı planladığim bazı şeyler var.. Bu arada metninizi okudum. Aslinda bu yaşamınızdaki tecrübelerinizi bahseden bir kitap yazma girisiminde bulunabilirsiniz. Iyi bir anlaticisiniz. Ve kitap demisken hala iyi insaar var demek ki. Bunlari duymak insanı mutlu ediyor.

Bu arada biyopsiden 3 saat sonra hastaneden taburcu oldum. Evet bu hafta 27sinde cikicak. Insallah ikimiz icin ve tum hastalar icinde hayirli sonuclar olur

HayatbAlf .!.:

Bu arada biyopsiden 3 saat sonra hastaneden taburcu oldum. Evet bu hafta 27sinde cikicak. Insallah ikimiz icin ve tum hastalar icinde hayirli sonuclar olur

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle cok gecmiş olsun biyopsi zormuydu lokal anestezi iğnesi acıtıyor mu işlem sırasında agrı acı oldu mu