Kimsenin saçma tribi için kilimi kıpırdatmam. Ama bir kere gerçek anlamda bir ayılık yapmıştım , özür için baş harfleri ben eşeğim olan bir siir yazdım, ressam arkadaşıma eşek cizdirdim, bir paket sigara, bir şarap , çiçek aldım ve "bir hatasını affetme hakkı" verdim (yılbasi için aldığım özel dizayn hediyesini de erken verdim). Anında baristigi gibi neredeyse şükür edecekti yaptığım ayiliga (affetmesine sevinmiştim ama içten içe gözümden de düşmüştü. İnsan biraz kendine değer vermeli bence. O yüzden yapılan büyük hataların ozurle,jestle,pişmanlıkla affedilmesini doğru bulmam. Sonra karşı taraf 'bu daha kendine değer vermiyor ki ben ona değer vereyim' moduna girer)