Kalbim ve mantığım arasında

Merhaba. Öncelikle çok zor durumda kalmasaydım emin olun bunu yapmazdım ama mecburen bilenlere, sizlere danışıp fikrinizi almak istiyorum. Ben 17 yaşında bir lise öğrencisiyim. 3 senedir aynı sınıfta olduğum bir çocuk var onunla çok yakınız. Hem de bayağı yakın. Çok iyi arkadaşız, birbirimizi anlıyoruz. Geçen sene ikimizin de sevgilisi vardı ve ikimiz de sevgililerimizden birbirimiz için ayrıldık. Onun kız arkadaşı benimle, benim erkek arkadaşım ise onunla görüşmemi istemiyordu. Ayrıldığımız dönemde daha da samimi olduk ve aramızda bazı şeyler arkadaşlık sınırlarını aştı. Yani en azından ona göre aşmış olmalı ki yaz tatilinde bana çok yakınlaştığımızı ve aramıza mesafe koymamız gerektiğini söyledi. Yaklaşık 3 ay sonra okullar yeniden açılınca benden özür diledi. Çok pişman olduğunu, hayatının en büyük hatasını yaptığını beni kaybetmek istemediğini söyledi. Ne yalan söyleyeyim benim de ona öyle ihtiyacım vardı ki affettim. 1 hafta önce bana aşık olduğunu yaklaşık 6 aydır duygularının çok karışık olduğunu söyledi. Bana kurduğu cümle aynen şöyle ''Önceleri seni sevip sevmediğimi bilmiyordum. Kalbim ile mantığım arasında sıkışıp kalmıştım. Kalbim ona aşıksın diyordu mantığım ise saçmalama o senin kardeşin gibi diyordu. Ne yapacağımı şaşırdım. Korktum; sevmekten, aşık olmaktan korktum. Şimdi kalbim daha ağır basıyor. Sen olmadığında nefes alamıyormuşum gibi geliyor. Sana aşığım ben. Hayatım boyunca annem gibi bir kız istedim hayatımda. Eşim olacak, sevgilim olacak insan annem gibi olmalıydı. Ve ben o kızı hayatımın bir döneminde bulmuşum ve elimin tersi ile itmişim'' dedi. Ona nasıl bir cevap vereceğimi bilmiyorum. O benim hayatta ki en yakın erkek arkadaşım. Onu kaybetmek istemiyorum. Şu an tam olarak arkadaş değiliz ama sevgili de olamıyoruz. Arkadaş kalsak bir gün ben biriyle çıkmaya başlarsam çok üzüleceğini söyledi. Sevgili olsak, en azından denesek desem eğer iyi bitmezse onu yine kaybedeceğim. Öte yandan ya çok mutlu olursak, ya şu an bu mutluluğu elimin tersi ile itiyorsam diyorum. Çünkü ; gerçekten çok iyi anlaşıyoruz, birbirimize baktığımız an bir şeyimiz olduğunu anlıyoruz mesela. Ben onu ondan daha iyi tanıyorum. Kalbimle mantığım arasında sıkıştım. İki tarafı ateş, iki tarafı cehennem. Lütfen yardım edin ne yapmalıyım. ?

Bence eğer sende onu sevdiğini, onunla mutlu olduğunu düşünüyorsan deneyebilirsin. Dikkat etmen gereken tek şey kendini fazla kaptırmamak. He bi de onca zaman kardeşim diye takılıp sonra sevgili olunca çevrenden hoşuna gitmeyecek şeyler duyabilirsin ama eğer onunla mutlu olucaksan anı yaşa derim ben.

Ilkte yasiniz cok kücük daha bence bir kac yil daha gecseydi iyi olurdu.. Bir süre arkadas kalmanizi beraber vakit gecirmenizi öneririm hemen öyle iliskiye baslamayin derim, baslayipta olmadiginda birbirinize sonra arkadas gibi bakamazsiniz,. Yani daha cok zaman gecirin daha iyi ve yakindan birbirinizle tanisin böylece sende emin olabilirsin kendi hislerinden.. Nede olsa sevgillerinizide birbiriniz icin birakmissiniz.. demekki sendede bazi hisler uyanmis.. Yani böyle daha saglikli hem mantikmen hemde duygusal anlamda iyi olcaktir..

ehehe .!.:

Bence eğer sende onu sevdiğini, onunla mutlu olduğunu düşünüyorsan deneyebilirsin. Dikkat etmen gereken tek şey kendini fazla kaptırmamak. He bi de onca zaman kardeşim diye takılıp sonra sevgili olunca çevrenden hoşuna gitmeyecek şeyler duyabilirsin ama eğer onunla mutlu olucaksan anı yaşa derim ben.

Genişletmek için tıkla...

Ben de böyle düşünüyorum. Denemekle bir şey kaybetmezsiniz, çok kaptırmadığınız sürece. Bir şeyler hissetmişsiniz ki burdada bu kadar düşünüp cevap arıyorsunuz. Hislerinizi takip edin.