- 1 Mayıs 2017
- 608
- 283
- 23
- 34
- Konu Sahibi Rengarenk kelebekler
-
- #1
Siz yaşadınız mı bu durumu?Evet geçer arada yoklar seni yine. Ruh halin değişebilir ama bir süre sonra ilaçlara bile ihtiyaç duymayacaksın inan bana. Sadece kendine iyi bak seni mutsuz eden şeylerden kişilerden uzaklaş kendini geliştir bu dönemde. Birşeylerle meşgul oldukça yavaş yavaş azalacak...umarım kısa zamaanda toparlarsın
ben yaşamadım. ama bir hocam üstünkörü kendi durumundan bahsetmişti.Bu hastalığı yaşayıp da şifa bulanlar buraya yazabilir mi?gerçekten
. Var mi..Ya da bu dert kalıcı mi...
No, kalıcı değil :) Psikiyatrik hastalıklar asla geçmecekmiş gibi hissettirir ama o ilaçların yardımıyla öyle bir geçer ki uzaktan bakınca yav bu muymuş dersin. İlaçların yanında bilişsel davranış terapisini de araştırmanı öneririm.Hayatım geçmiş ve şu andan ibaret.Yasadigim her gün hayatımın son günüymüş gibi..major depresyon yedi bitirdi beni. Yoruldum artik.Allah'im affetsin bu bir isyan değil ama ağır geliyor bana...
Aci cekiyorum.hic bir seyim yok ama acı çekiyorum. 3 ayı gecti.iyi bir tedavi aldigimi düşünüyorum .Bir ara iyiysem bi ara dibe vuruyorum.Adim attığım her yer boğuyor beni..Nefes alamıyorum .Kimseye anlatamiyorum.Ailem depresyon diye bir hastalığı kabul etmiyor.Bir şey diyemiyorum.Onlar da yoruldular artik.ya 3 ay oldu. P ..k adımda bi ilaç aldım fayda etmedi doktorum e...rr diye bunlada gecti.iyi oluyorum ama bu aralar gene dibe vurdum.
Dilimde o kadar çok söyleyecek söz var ki...Isyan olmasın diye ağzımı acmiyorum.Sifa diliyorum Rabbimden ama ya bir gün pesedersem ..Odum kopuyor bu düşünceden .Öyle bir şey ki anlatamam..
28nyasindayim.Aileme göre hayatımın baharındayım ama 90 yaşında bir ruhum var ..Belki onlar bile benden daha enerjiktir ..
Bazen iyi oluyorum . "oh be ..dunya vsrmis.."diyorum sonra ensemden bir ses sanki sinsice gitmedim daha burdayım diyor. Sonra başa dönüyorum ertesingun yine ayni..Bazen uyumak istemiyorum ..bazen de uyanmak..
Yorgunumm...tukendim...Amacim yok ..hayalim yok..
Insan niçin yaşar?Acı çekmek için mi?ama yasayacagim..cektigim acılar aşiretine kefaret olsun..Ama Rabbim bu dertten muzdarip olanlara ve bana şifa versin..
Bu hastalığı yaşayıp da şifa bulanlar buraya yazabilir mi?gerçekten
. Var mi..Ya da bu dert kalıcı mi...
Seni daha iyi anlayabilmek için sorunu öğrenmek gerek yani bu depresyonu tetikleyen nedir. İş hayatın aile hayatın aşk hayatın ne durumda mesela? Geçmişte yaşadığın ve unutamadığın olumsuz bir durum var mı sana yük
Çocukluğumdan beri karamsar ve mutsuzdum. Ailenin en büyük çocuğu olduğum için denek gibiydim.Annem beni kontrol etmeyi seven bir insan.Buyudukten sonra annemin hata yaptığını anladım ve çalışmalarımız basladi.Annem de psikolojik problemleri olan ve hırslı bir insan.
Lisedeyken bir akrabamın tacizine uğradım.
Sonra nişanlandım ve ayrildim.Nisanlandigim insanın ne b...k olduğunu görünce ve ondan sonra bir dikiş tutturamayinca evlilikten umudumu kestim.
28 yaşında kuzenim oldu.3 ay sonra 25 yaşında bir kuzenim.3 ay sonra da genç yaşta amcam .
Arkadaşımın gencecik eşi..
Derken biz bu dünyaya acı çekmeye mi geldik dedim..Acaba cehennem böyle bir şey mi dedum.Cehennem buraysa oteli taraf nasıl dedim.
Ölümü düşündüm. Ama içimdeki umuda tutundum.
Tera giden bir şeyler var dedim..
Bu şekilde . .ozetle...
Terapi aliyorum..No, kalıcı değil :) Psikiyatrik hastalıklar asla geçmecekmiş gibi hissettirir ama o ilaçların yardımıyla öyle bir geçer ki uzaktan bakınca yav bu muymuş dersin. İlaçların yanında bilişsel davranış terapisini de araştırmanı öneririm.
Hayat dümdüz değil ama benim de eğri büğrü yollarda yürüyecek deryanım kalmadi.eskidrn sorunlarla başetmek benim için zevkti.Olgunlastigimi hissederdim şimdi kaldıramam diyorum ..ben yaşamadım. ama bir hocam üstünkörü kendi durumundan bahsetmişti.
öğrencilik yıllarında depresyona girmiş, okulu salmış bırakmış. inşaatların önünden her geçtiğinde intihar planları kurarmış.
en son bir psikiyatriste gidip derdini anlatmış, 'ben ölmek istiyorum' demiş...
sonra ilaç tedavisi görmüş ve düzelmiş.
evliydi, çocuğu vardı. hem de psikiyatristmiş eşi :)
hayatına devam ediyordu. bu anlattıklarını gülerek anlatmıştı.
detayını hiç bilmiyorum, uzun bir sohbet etmedik, içini bilemem ama
bize bittiğini söylemişti.
çevreniz sizi anlamıyor olabilir ama
inanın ki yalnız değilsiniz... sizin gibi hisseden milyonlarca insan var.
ilk değilsiniz, son da olmayacaksınız.
tedaviyi bırakmayın.
hem hayat dümdüz değil ki...
sanmıyorum ki ilaç aldıktan sonra hep mutlu olasınız.
doktorunuz ne diyor bilmiyorum ama bana arada bir yoklayan mutsuzluk halleri normalmiş gibi geldi
ben yaşamadım. ama bir hocam üstünkörü kendi durumundan bahsetmişti.
öğrencilik yıllarında depresyona girmiş, okulu salmış bırakmış. inşaatların önünden her geçtiğinde intihar planları kurarmış.
en son bir psikiyatriste gidip derdini anlatmış, 'ben ölmek istiyorum' demiş...
sonra ilaç tedavisi görmüş ve düzelmiş.
evliydi, çocuğu vardı. hem de psikiyatristmiş eşi :)
hayatına devam ediyordu. bu anlattıklarını gülerek anlatmıştı.
detayını hiç bilmiyorum, uzun bir sohbet etmedik, içini bilemem ama
bize bittiğini söylemişti.
çevreniz sizi anlamıyor olabilir ama
inanın ki yalnız değilsiniz... sizin gibi hisseden milyonlarca insan var.
ilk değilsiniz, son da olmayacaksınız.
tedaviyi bırakmayın.
hem hayat dümdüz değil ki...
sanmıyorum ki ilaç aldıktan sonra hep mutlu olasınız.
doktorunuz ne diyor bilmiyorum ama bana arada bir yoklayan mutsuzluk halleri normalmiş gibi geldi
Ben aynı durumda biri olarak bilişsel davranışsal terapi alacağım önümüzdeki hafta seanslara başlayacağız. Peki geçebilme olasılığı bu kadar yüksekse intiharların sebebi ne sizceNo, kalıcı değil :) Psikiyatrik hastalıklar asla geçmecekmiş gibi hissettirir ama o ilaçların yardımıyla öyle bir geçer ki uzaktan bakınca yav bu muymuş dersin. İlaçların yanında bilişsel davranış terapisini de araştırmanı öneririm.
Doktorum depresyonun son aşamasında gelip de intihar edenlerin doğru ile yanlışı ayırt edemeyecek durumda olduğunu ve ahirete intihar suçu ile gitmeyeceğini soylemisti.ama çok ağır durumda hatta şizofrenik boyutta oluyormuş bu hastalar.Ben ve benim durumumda olanların böyle bir şey için sebebi yokmuş bir anlık öfkeyle ya da geçici bir üzüntüyle akıl melaikelerin yerindeyken yaparsan günahkar olarak gidersin dedi.Ben aynı durumda biri olarak bilişsel davranışsal terapi alacağım önümüzdeki hafta seanslara başlayacağız. Peki geçebilme olasılığı bu kadar yüksekse intiharların sebebi ne sizce
Kesinlikle gidinBen de intihar planları kuruyorum bazı olaylar sonrasında. Sürekli mutsuzum. Bu çocukluğumdan beri olan bir şey. Sürekli mutsuz olmak ve üzgün yüz ifadesi. Enerjin çok düşük ve bunu bir çok kişiden tepki aldım enerjin çok düşük diye . Kimi zaman konuşmak dahi istemiyorum soru soran cevap verecek şey bulamıyorum ya da yoruluyorum. Cevap veremiyorum. Kimseyle konuşamıyorum . Kendimi genelde çok değersiz hissediyorum. İnsanların arasında eğilip buzuluyorum sesim çıkmıyor kekeliyor ve kasiliyorum.. çok çaresiz hissediyorum. Sizce psikoloğu gitmeli miyim?
Bence yardım isteyememe, tedaviye ulaşamama durumu. Ben de sizi bulmuşken sorayım. Hangi şehirdesiniz, terapinin seans ücreti ne kadar?Ben aynı durumda biri olarak bilişsel davranışsal terapi alacağım önümüzdeki hafta seanslara başlayacağız. Peki geçebilme olasılığı bu kadar yüksekse intiharların sebebi ne sizce
Ankaradayım, eşimle seansa girdiğim için 400 (ilk seansın öyle olmasını ben istedim) Bundan sonrakiler 350 lira olacak. 2 haftada 1 gelmem gerekiyormuş ancak ben bu ücret dolayısıyla ayda 1 gidebileceğimBence yardım isteyememe, tedaviye ulaşamama durumu. Ben de sizi bulmuşken sorayım. Hangi şehirdesiniz, terapinin seans ücreti ne kadar?
Kendinizi böyle hissetmeniz sebepsiz mi? Yaşadığınız bir travma var mı? Kötü şeyler mi yaşadınız?Hayatım geçmiş ve şu andan ibaret.Yasadigim her gün hayatımın son günüymüş gibi..major depresyon yedi bitirdi beni. Yoruldum artik.Allah'im affetsin bu bir isyan değil ama ağır geliyor bana...
Aci cekiyorum.hic bir seyim yok ama acı çekiyorum. 3 ayı gecti.iyi bir tedavi aldigimi düşünüyorum .Bir ara iyiysem bi ara dibe vuruyorum.Adim attığım her yer boğuyor beni..Nefes alamıyorum .Kimseye anlatamiyorum.Ailem depresyon diye bir hastalığı kabul etmiyor.Bir şey diyemiyorum.Onlar da yoruldular artik.ya 3 ay oldu. P ..k adımda bi ilaç aldım fayda etmedi doktorum e...rr diye bunlada gecti.iyi oluyorum ama bu aralar gene dibe vurdum.
Dilimde o kadar çok söyleyecek söz var ki...Isyan olmasın diye ağzımı acmiyorum.Sifa diliyorum Rabbimden ama ya bir gün pesedersem ..Odum kopuyor bu düşünceden .Öyle bir şey ki anlatamam..
28nyasindayim.Aileme göre hayatımın baharındayım ama 90 yaşında bir ruhum var ..Belki onlar bile benden daha enerjiktir ..
Bazen iyi oluyorum . "oh be ..dunya vsrmis.."diyorum sonra ensemden bir ses sanki sinsice gitmedim daha burdayım diyor. Sonra başa dönüyorum ertesingun yine ayni..Bazen uyumak istemiyorum ..bazen de uyanmak..
Yorgunumm...tukendim...Amacim yok ..hayalim yok..
Insan niçin yaşar?Acı çekmek için mi?ama yasayacagim..cektigim acılar aşiretine kefaret olsun..Ama Rabbim bu dertten muzdarip olanlara ve bana şifa versin..
Bu hastalığı yaşayıp da şifa bulanlar buraya yazabilir mi?gerçekten
. Var mi..Ya da bu dert kalıcı mi...
Aa ben de ankaradayım. Adı ne doktorun?Ankaradayım, eşimle seansa girdiğim için 400 (ilk seansın öyle olmasını ben istedim) Bundan sonrakiler 350 lira olacak. 2 haftada 1 gelmem gerekiyormuş ancak ben bu ücret dolayısıyla ayda 1 gidebileceğim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?