merhabalar.
Olayı mümkün olduğunca kısa anlatacağım. 3 yılı geçen bir ilişkim var ve üniversitenin başından beri uzak mesafe ilişkisi devam ediyoruz. çok iyi bir insan , çok cömert iyi kalpli , yardımsever. o bakımdan hiçbir şikayetim yok.
ama kişiliklerimiz hiç uymuyor. ona bilgisayarı verin tüm gün oturur . ben sosyal biriyimdir, arkadaş çevrem geniştir. Ben kitap okurum , entellektüel bilgi biriktirmeyi severim, o ise hiç umursamaz bu tarz şeyleri.
ben hırslıyımdır başarılı olmak isterim, stajyer doktorum okulda dereceliyim. ama o sınıfı zar zor geçer, şimdiden 1 yıl okulu uzadı bile. mühendislik okuyor , okulu bitince evde oturmak istiyormuş. bunu bir kaç kere söyledi bana ben de hiç kusura bakma annem babam beni bunca yıl sana bakayım diye bin bir zorlukla okutmadı dedim. Burda tepki göstereceksiniz belki ama imkanı olup okuyamamış olsa tamam derim ama ailesi gözünün içine bakıyor okusun diye. Herhangi bir başarma isteği , bir hedefi yok. Bunun yüzünden kaç kere kavga ettik hatırlamıyorum. Dİyorum ki okulun bitecek az kaldı , akademisyen olmak istiyorsan hocalarla konuş, devlet istiyorsan kpss çalış beni darlama rahat bırak diye bağırıyor.
İnanın ki maaşı , mesleği dert değil benim için , sonuçta çok yüksek ihtimal ondan yüksek maaş alacağım ve çalıştığı takdirde hiç sıkıntı yapmam. ama evde oturcam diyo bunu kabullenemem .
Kısacası böyle, iki tarafın da kişilik ve hayat tarzı farkı var . Yorumlarınızı bekliyorum...