Kadınlarda Orta Yaş

Öyle bişi bende de var.35 yaşımdayım.Ama sağlıkla alakalı da desteklendiğini öğrendim - hipertirodiniz var mı ? Bende bu yüzden anksiyete - gemi yakma - fevrilik
 
benim yaş 37. çok yorucu gecti bekarlığım annem hasataydı onu kaybettım kendim kemoterapi falnn.ama pozitif bi şekilde hep yendim şimdi ,8yııllk evliyim kv.kp.görümce anca dayandım ve gecen ay yaktım gemileri ve dibe vurdum artık dayanamıyor bi yaştan sonra insan ,çok bunalımlı çok hasta yorgun olmaya başladım birkaç dr.gittim anlattım defalarca sağolsun bizde sağlık olunca insanlar hiç önemsenmez dr.lada olmuyo baktım,şimdi hiçbirseyi takmamayı öğrenmeye başlayarak enerjimi bulmaya başladım
 
Birikmişlikler çıkıyor demek istemiyorum, ne zorlu hayatlar var depresyona girmeye vakti bile kalmıyor. bu da bir süreç geçecek diye diye yıl oldu. Değişen şartlara uyum sağlayamıyorum artık tahammül düzeyim o kadar düşük ki verdiğim tepkilerle dozere döndüm. Etrafımdakiler de beni acımasızca eleştirince daha hırçın daha çekilmez oluyorum ama sebeplerimin hepsi de haklı geliyor. Antidepresana karşı değilim de tampon çözüm gibi geliyor. Siz kendinizi iyileştirmek için neler yapıyorsunuz ?
Vallahi ben de öyleyim hırçın öfke dolu geçmişindeki insanlara bende usandım kendimin bu halinden tahammülüm hiç kalmamış sile sile adam kalmayacak etrafımrda ama düşünüyorum hala haklı olan benim yanlışı hep sildiklerim de buluyorum napacam bilmem kendinden yorulur mu insan ben kendimden yoruldum
 
27 yaşındayım, herkesin enerjik mutlı olduğu yaşta ben ise tahammülü sıfıt herkese saldıran birine dönüştüm benimkü son 1 yıldır oldu ailem artık beni tanıyamıyor. Oysaki benim çyle kv kp gmrğmce koca iş gibi dertlerim yok. İyi bi.işim mesleğim paramda var. Yaşafıklatımız ben bunu hakketmedim dediklerimiz bizi bu hâle getiriyo.

Ben artık eski ben olmak istiyorum. Az önce yinr saçma bişe için evde kavga çıkardım içimden haksız olduğumj abarrttığımı biliyorum ama içimde kalbimi sıkıştıtan bişe var ve ağlayıp yırtıp atmak istiyorum onuda yapamadığum için saldırıyorum çevreme en çokta aileme. Ben eski ben olmak istiyorum kırılmamış kırmamış o masum temiz korkak çekingen ben. Gitmek istiyorum beni kimsenin tanımadığı bi.şehire numaramj değiştiirp yeni bi işe girip yeni insanlat tanıyıp onlarala eski beni tanıştırmak istiyorum. Eski ben olup yeni insanlarla sıfır bi hayat istiyorum. Ben hayatımı yrnidrn yaşamak istiyorum yeniden:KK43:
 
Selam kızlar,
Yaklaşık 1 senedir kendimi tanıyamadığım bir döneme girdim. Kızgınlık kırgınlık çıtam o kadar düşük ki bir anda tüm gemileri yakabiliyorum. Sorsan hep ben haklıyım :) Ama gösterdiğim tepkiler utanç verici ve kendimi hiç sevmediğim bir hale dönüşüyor :KK43: Herkesten dirsek yiyince artık bende mi bir problem olabilir diye düşünerek araştırmaya başladım ve tataaammm kadınlarda 35 yaşından sonra böyle şeyler yaşanabildiğini öğrendim. Bir anda sinirlenmeler, çocuğuma bile tahammül edememeler, değiştiremeyeceklerime takılı kalmak, değiştirebileceklerime gücümün olmaması ve tabi ki bu sıkışmışlık hissiyle tipik bir deli dana-kurban rolünde etrafa zarar verme halleri işte... Var mı bunu yaşayan, yok mu bunun bir çaresi? Sakinleşmek, görmemek, duymamak, farketmemek için bana bişey önerseniz de bir hemcinsinizin hayatını kurtarsanız... :KK43: :KK43: :KK43:
Siz bence bu yaşa kadar alttan aldığınız belki kırmamak için fazlaca tolerans gösterdiğiniz her şeyi içinizde biriktirip patlama noktasına gelmişsiniz, orta yaş krizi diye bir şey varsa bile bana kalırsa bunu herkes yaşamıyor, vaktiyle aşırı verici ve kırıp dökmekten çekindiği için hep susup öfkesini dahi içinde yaşayanların belli bir yaştan sonra da geçmişteki tüm haksızlıkları taze tutarak tahammülünü yitirenlerin yaşadığı bir sorun gibi sanki🙄

Her ne kadar DSÖ 18-65 yaş aralığını genç olarak nitelendirse de 😂bence orta yaş 45’ten itibaren başlıyor kendinize orta yaşlı demek için erken sanki, ne yapabilirsiniz noktasında bence kendinize eğleneceğiniz hobiler edinin, yapmıyorsanız mutlaka spor yapın en olmadı yürüyüşe çıkın, inanın kulağınızda çalan bir müzik eşliğinde yürümek bile hem genel sağlığınız için yararlı hem de ruh sağlığınız için 😌
 
Son düzenleme:
Yaşla alakası yok. 35 yaşında bekardım. Hiç bir sorumluluğum yoktu. Sadece geziyordum, para harcıyordum.
Şimdi 43 yaşındayım. 2 küçük bebeğim var. En büyük lüksüm duş almak. 🙁 Çocuk büyütmek akıl işi değil. Kendinden vazgeçiyorsun. Ben eşimden başkasına güvenip çocuklarımı emanette edemiyorum. Biraz kendilerini kurtarsalar bende yine normal bir insan olabilirim.
 
40ı yeni doldurdum. Ama kendimi 28 hissediyorum. Evliliğim ve çocuklarım olmasaydı 22 bile hissedebilirdim. Gerginliğimin sebebi yoğunluk, günboyu şişen kafam, desteksiz çocuk büyütüyor olmam. Psikoloğa gitmek istiyorum ama oraya da çocuklarımı götürmek zorunda olduğum için vazgeçiyorum mecburen
 
40ı yeni doldurdum. Ama kendimi 28 hissediyorum. Evliliğim ve çocuklarım olmasaydı 22 bile hissedebilirdim. Gerginliğimin sebebi yoğunluk, günboyu şişen kafam, desteksiz çocuk büyütüyor olmam. Psikoloğa gitmek istiyorum ama oraya da çocuklarımı götürmek zorunda olduğum için vazgeçiyorum mecburen
Girl biz geçen gitti aile terapistine. Kelimenin tam anlamıyla aile terapisi oldu. 😂 Ben, eşim, 17 aylık kızım, 6 aylık kızım. Doktor diyor ki çocuklarınıza bakmaktan size konsantre olamıyorum 🙂 sırayla girdik. Allah’tan çocuklarda usluydu. Öyle değişik bir terapi oldu.
 
Girl biz geçen gitti aile terapistine. Kelimenin tam anlamıyla aile terapisi oldu. 😂 Ben, eşim, 17 aylık kızım, 6 aylık kızım. Doktor diyor ki çocuklarınıza bakmaktan size konsantre olamıyorum 🙂 sırayla girdik. Allah’tan çocuklarda usluydu. Öyle değişik bir terapi oldu.
Ben tek gitmek istiyorum, tahmin edebiliyorum çünkü ruhumun derinliklerine inilemez kalabalıkta😂 nitekim sizin terapist inememiş işte. Benim çocuklar büyük zaten, anlarlar muhabbeti. Gözlerinin önünde onları şikayet edemem😂
 
Bende bu duruma 33 yaşımda girip saçmasapan davranmıştım.
Ama sonra hep başkalarını kötü,laf atan,çıkarcı vs diye yaftaladığımızı ve kendimizi hep haklı gördüğümüzü fark ettim.
Bence olay çok yönlü bakmaktan ve önce kendimiz ile barışmaktan geçiyor.
İnsanlar Farklı Farklı.
Bizim düşüncemiz iyidir belki ama karşıya iyi gelmez ya da tam tersi olur.
Biz ne kadar kendimiz gibi düşünsün veya yaşasın istesek de öyle olmuyor hayat.
Şurda da baksanız herkes kazık yemiş ama kazık atan yok.
Sanki bu kazık atan insanlar bu dünyada yaşamıyor biz mükemmeliz ama birileri gelip bozuyor gibi davranıyoruz ama olay o değil.
Herkes kendini normal diğerlerini “anormal” görüyor veya herkes kendini iyi diğerlerini “kötü” görüyor.
Öyle bir dünya yok.
Önce kendimize bakmalı ve kendimiz ile barışmalıyız.
Diğerlerinin durumu bizi ilgilendirmemeli işte orda bırakıyorsunuz başkalarını. Başkalarının “güya” davranışlarına göre şekillenmez dünya.
Sana uymuyorsa tepkini koyup boş vereceksin.
Aynı şeyi de başkası sana yapsa,sen ona uymazsın beki, da eyvellah diyeceksin.
Olay o.
 
Kızlar hepinize çok teşekkür ederim. Konuyu açtığımda yazmak için yazmıştım ama çok iyi geldi her birinizin aktarımları :) Buraya yazdıktan sonra bir çok olay patlattım ve ağır bedeller ödedim fevriliğim yüzünden. Kendimle yüzleşiyorum şimdi. Evet bir çok haksızlıklara uğradım ama bunların bir ölçütü yok ki hayatta. Başkasına bir birim gelen haksızlığı belki ben 10 birim olarak yaşıyorum. İnsanları geriyor huzurlarını kaçırıyorum. Hayatımda yalan konusunda çok hassasım diyorum hep ama bence galiba kişi en çok neyi sevmezse bunu kendinden biliyor. O yüzden nefret ediyor zaten. Hiç alakası yok demeyin şimdi :) Geçmişten arınmak için rahat olmaya çalışıyorum olmasa ne olur diye düşünüyorum. Bir de pasiflora gibi bir şuruba başladım. Akşamları sarı kantaron demliyorum. Ben sakinsem her şey daha yalın sanki. Yaşanmışlıkları da kabul etmekten başka şansım yok, yaşandı ve bitti. En önemlisi de "teslim oluyorum" telkini. Gelen her şeye teslim oluyorum, akışın içinde sakin ve huzurluyum. Her şey yolunda, İyi beni bulur...Bu telkinler de iyi geldi bana.
 
Bende bu duruma 33 yaşımda girip saçmasapan davranmıştım.
Ama sonra hep başkalarını kötü,laf atan,çıkarcı vs diye yaftaladığımızı ve kendimizi hep haklı gördüğümüzü fark ettim.
Bence olay çok yönlü bakmaktan ve önce kendimiz ile barışmaktan geçiyor.
İnsanlar Farklı Farklı.
Bizim düşüncemiz iyidir belki ama karşıya iyi gelmez ya da tam tersi olur.
Biz ne kadar kendimiz gibi düşünsün veya yaşasın istesek de öyle olmuyor hayat.
Şurda da baksanız herkes kazık yemiş ama kazık atan yok.
Sanki bu kazık atan insanlar bu dünyada yaşamıyor biz mükemmeliz ama birileri gelip bozuyor gibi davranıyoruz ama olay o değil.
Herkes kendini normal diğerlerini “anormal” görüyor veya herkes kendini iyi diğerlerini “kötü” görüyor.
Öyle bir dünya yok.
Önce kendimize bakmalı ve kendimiz ile barışmalıyız.
Diğerlerinin durumu bizi ilgilendirmemeli işte orda bırakıyorsunuz başkalarını. Başkalarının “güya” davranışlarına göre şekillenmez dünya.
Sana uymuyorsa tepkini koyup boş vereceksin.
Aynı şeyi de başkası sana yapsa,sen ona uymazsın beki, da eyvellah diyeceksin.
Olay o.
Ben kendime baktıkça daha fazla depresyona giriyorum patavatsızca birilerini kırdığım anlar gözümün önüne gelince geri dönüşü de olmayacağı için o anları unutup haklı olduğum anlari düşünmek daha kolay oluyor 😀 haklıyım mağdurum herkes cadı 😂
 
Selam kızlar,
Yaklaşık 1 senedir kendimi tanıyamadığım bir döneme girdim. Kızgınlık kırgınlık çıtam o kadar düşük ki bir anda tüm gemileri yakabiliyorum. Sorsan hep ben haklıyım :) Ama gösterdiğim tepkiler utanç verici ve kendimi hiç sevmediğim bir hale dönüşüyor :KK43: Herkesten dirsek yiyince artık bende mi bir problem olabilir diye düşünerek araştırmaya başladım ve tataaammm kadınlarda 35 yaşından sonra böyle şeyler yaşanabildiğini öğrendim. Bir anda sinirlenmeler, çocuğuma bile tahammül edememeler, değiştiremeyeceklerime takılı kalmak, değiştirebileceklerime gücümün olmaması ve tabi ki bu sıkışmışlık hissiyle tipik bir deli dana-kurban rolünde etrafa zarar verme halleri işte... Var mı bunu yaşayan, yok mu bunun bir çaresi? Sakinleşmek, görmemek, duymamak, farketmemek için bana bişey önerseniz de bir hemcinsinizin hayatını kurtarsanız... :KK43: :KK43: :KK43:
İçinizdeki birikmislik dışa taşıyor çünkü. Canınızı sıkan şeylere daha öncesinde tahammul edip artık etmenin bir işe yaramadigini anladığıniz döneme giriyorsunuz. Buyuzden de alttan alıp ben sikilacagima karşımdaki düşünsün diyip tepkiler vermeye başlıyorsunuz bunuda sakince yapamayınca o gerginlik insanı sonrasında bu düşüncelere itiyor. Sanki bence yani bilemedim 🤷🏻‍♀️😂
 
X