2 aralık 2008
saatler 18.10 u gösterene kadar..
ben bir kadındım,eştim,evlattım,ablaydım vs..
anne ve babamın biricik kızı,
dedeciğimin hiç büyümeyen torunu,
eşimin nazlı bebeğiydim.
büyüyememiştim.
çeyrek bir asrı geride bırakarak bu günlere gelmiş olsam da,
yıllarca üniversiteler okumuş,
tonlarca insan tanımış olsam da,
bir sürü kitap devirip ona buna bilgimi satsam da..
aslında hiç..
hiç olgunlaşamamıştım ben..
ta ki "sen" girdin hayatıma..
hiç bir şey senin kadar gerçek olmazdı.
hiç bir gerçek aslında bu kadar mucize olamazdı.
seni ilk gördüğüm o an var ya,
işte ben o an büyüdüm.
minicik başını göğsüme dayayıp uyudun ya,
işte ben o zaman uyandım.
minicik ellerinle ellerimden tuttun ya,
işte ben o zaman ayağa kalktım.
korktuğunda gözlerime bakıp,benden yardım istedin ya,
işte ben o zaman tüm korkularımı geride bıraktım.
tüm insanların arasından sen beni seçip bana gülümsedin ya,
işte ben o zaman kendimi unuttum.
sen ağladın,
ama ben daha cok ağladım.
sen aşı oldun,
ama benim canım daha çok yandı.
sen hasta oldun,
ama ben daha perişan hale geldim.
-----------------------
evlendim,
diğer yarıma kavuştum.
peki ya şimdi?
anlatmak mümkün mü sana duyduğum sevgiyi?
yapmam mümkün mü aramızdaki bağın tarifini?
Sen beni Anne yaptın meleğim..
Sen,kendimi dünyanın en şanslı,en kısmetli insanlarından saymama sebep oldun.
Sen en güzel dünya nimetim,
en masum yanım,
en mis kokulu çiçeğim,
en şükredilesi yanımsın..
minik kelebeğimsin sen benim..
Senin varlığın beni anne yaptı bebeğim..
bugün önce Rabbimin,sonra da senin sayende,benim günüm oldu..
ne isterim bilir misin senden?
yüzüne yüzümü yaklaştırdığımda,
yine o iki minnacık elini yanaklarıma değdir,
ta en derinlerime bak gözlerinle..
hep iyi,hep sağlıklı ol..
en büyük hediyendir bana.........
klava:
