uzun zaman oldu değil mi günlük, uğramayalı... sen anlarsın halden, kusuruma bakmayıver...
aradan geçen zamanda, internete daha az girmeye ve erken yatmaya başladım. KK'ya eskisi gibi giremiyorum ama inan gece normal saatlerde uyumak ilaç gibi geliyor. Baş ağrısı, sırt ağrısı, diz ağrısı hafifledi, inanılmayacak gibi. Tabii çünkü pc başında kambur duruyorum sırtım ağrıyor, bacak bacak sütüne atmadan uzun süre oturamıyorum dizim ağrıyor, e gözler malum zaten...
sana yazamadığım çok önemli bir ayrıntı daha var: annemle tanıştı! hem de hiç beklemediğim bir anda, sanırım bu daha çok hoşuma gitti. şimdi "sıra sende" derse diye biraz endişeliyim ama bir arkadaşımız o lafı etti ve ben de " ben demedim ki gel diye, kendi geldi, tanıştı" dedim:jeyyar: kötü müyüm, neyimkötükedihüso
bizim ayrılığı hatırlıyorsun, ondan sonra bir sürü fazla süt limandık, bu da huzursuz ediyordu ya beni, neyse ki bir ay sonra falan ufak atışmalar başladıydı da rahatlamıştım. ama çok çabuk tatlıya bağlar olmuştuk, bu da mı şimdilik cicim zamanları mı acaba diyordum. ama yok sorun çıkarma hızımıza(hızıma mı desek acaba
) geri döndük, ama sorunu uzatmama, bitirme hızımız çok iyikaydirigubbakcemile2 böyle çok hoş oluyor, çünkü eskisi gibi "içimdekini söylesem, sorun çıkacak, uzayacak, tadımız kaçacak" diye düşünerek içimde biriktirmiyorum. ne hissediyorsam söylüyorum, biraz durgunluk oluyor bir an, ama çabuk tatlıya bağlıyoruz:dance: o zaman da içimde birikmiyor hiçbir şey. belki de biriktirmeden söylediğim için, zaten çok ciddi olmuyor, yani beni çok üzmemiş oluyor konu, o zamanda çok üzerinde durmamız gerekmiyor belki de.
Aman aman, Allah bir daha göstermesin o dönemleri. kendime yapıyormuşum resmen, ama tabii onun da bunu idrak etmesi zaman aldı. artık soruyor "sen kızdın mı bana?" "ne oldu yine?" "söyle ya, içinde kalınca sonra kötü oluyor!" diyekaydirigubbakcemile3
bunun dışında bir yıl önce uğraştığım sağlık sorunlarını/şüpheleri düşünerek şu anki halime binbir şükür ediyorum.:Saruboceq: bu da mutlu olmamı sağlıyor. sorun yok mu var. ama daha ne sorunlar var hayatta. geçen yıl hep diyordum ki
" ne olur şu hastalık doğru çıkmasın, allah'ım neler yüzünden üzülmüşüm önceleri, ne kadar önemsiz şeyler yüzünden, hiçbiri tek damla gözyaşına değmezmiş." şimdi etrafımdakilere de bu düşünceyi hatırlatmaya çalışıyorum. çünkü klasik laf gibi gelse de "sağlık en önemli şey!" sağlık olmadan ne iş oluyor, ne eğlence, ne yardım edebilme...
)
neden istediğim şeyler olmuyorrrr şu kpss benim iyice psikilojimi cidden bozdu 
