Kaç Yıl Kaç Ay Kaç Gün Daha Psikolojik Destek

Maariftakvimi · 24 Aralık 2021

Yıllardır buraya uyeyim kimi uyeliklerimin sifresini mailini unuttum kimini iptal ettim ama yıllardır burda hep paylaşıp durdum hayatımin en savunmasiz en zor zamanlarimdan bu güne kadar yazıp durdum...

Asosyal zamanlarim oldu ailevi problemlerim oldu kendimle ilgili problemlerim yeri geldi isle ilgili problemlerim oldu hayat bu iste problemsiz sıkintısız ilerlemiyor ve burada paylastigim bir cok sikintimda bir cok kisinin psikolojik destek al yorumlari oldu hayatimin belli dönemlerinde psikolog kimi dönemlerinde pskiyatri destegi aldim kimi sorunlarimi cozdum kimisinde bir arpa boyu yol kat edemedim

Bugun ailevi bir sıkıntı yasandi evde sanki hayatimin bir kac yil oncesine kendim icin elimden hicbirsey gelmeyen o savunmasiz donemlerime gittim ilk defa annemi savunmaya gecebildim korktuysamda ilk defa babamin karşısında cesur davrandim ama sonrasi oyle olmuyor iste hersey bi anlikti bir anlik korkunun cesaretiydi yasadiklarim

Konuyu acma nedenime gelince sorunlarim icin elimden geldigi kadariyla destek almaya calistim kimi zaman ise yaradi kimi zaman yaramadi ama su var ki hayat sartlarim destek almaya uyumlu degil ne yazik ki daha once denedim devlet hastanesinde seans almak icin is yeri sartlarim elverisli degil yani idare edebilecekleri anca bir yere kadar oluyor ve kimseye ben psikiyatriye muayene oluyorum onun icin izin verirmisiniz demek istemiyorum bir ara ozele gittim seansi 300 falandi ve haftalik seanslardi aylik hic tutnazsa 1200 ve benim maasima kiyaslayinca beni asacak bir miktar oluyor

Ben dusunuyorumda bizler hayatimizin her sikintisinda psikolojik destekle mi devam edecegiz

Soyle soyleyeyim kadinin adinin bile olmadigi bir yerde utanarak soyluyorum varligin icinde sefillik yasayarak buyuduk cocuklugumdan su yaslarima kadar her donem kendi icinde farkli bir travma barindiriyor anlatsam ne diye bunca yil cektin derdiniz tek cevabim var KORKU

Aslinda ben asil konuya gelmek istiyorum burda bazen aldatilma konulari goruyorum herkes diyor ki bosan ailevi sıkintilarda herkes diyor ki evini ayir ailevi sikintilarda herkes konus diyor merak ediyorum cidden bu kadar cesurmusunuz herseyi cesaretinizle halledebiliyormusunuz

Yada sizin babalariniz esleriniz konusmaniza izin veriyor mu siz konuşunca sizi dinliyor mu varsayalim konustunuz acaba hakli diye dusunup hatalarini duzeltmeye calisiyorlar mi

ben ve benim gibiler kac zaman daha psikolojik destekle ilerleyecegiz Gercekten merak ediyorum
Cunku ustunde cok buyuk bir yorgunluk var

Visnekralicesi · 24 Aralık 2021

Malesef , mesela benim ailem onlara ayrı eve cikicam desem evlatlıktan reddederler çeşitli suçlamalar ve hakareketler duyarım , konuşma deseniz ,ne ben kendimi rahatlıkla ifade edebilirim , nede onlar anlar , bilemiyorum nasıl olucak, bir şekilde Orta yolu bulup yaşıyoruz bazen sorunları kendimiz cözmeliyiz , üstesinden bir sekilde gelinmeli , sorunlar sıkıntılar her zaman olucaktır ama soluğu hemen psikologta alamayiz ,sorunuda çözmez sadece yardımcı olur.

H3RA_ · 24 Aralık 2021

Sizi çökerten sorun için tekrar tekrar psikolojik destek almak zorunda kalcağınıza, sorun olan kişiyi çıkartın hayatınızdan. Neden olmasın?

Ben babamla bir kez bile tartışmadım. Ilımlı, merhametli, çalışkan bir adamdır, annemle de ciddi bir problemleri olmamıştır evliliklerinde.

Eşimle 20 yıllık evliliğimizde anlaşmazlık yaşadığımız tartıştırmalarımız oldu. Aynı fikirde olmadığımız konularda oldu. Evet birbirimizi dinleriz, karşılıklı şikayetleri düzeltmeye çabalarız.
Yoksa geçim olmaz ki.
Eşimle ciddi problemlerimiz olsa ama inatla değişmeyen biri olsaydı ömür boyu psikolojik tedavi alacağıma ondan boşanırdım.

H3RA_ · 24 Aralık 2021

Maariftakvimi .!.:
Aslinda ben asil konuya gelmek istiyorum burda bazen aldatilma konulari goruyorum herkes diyor ki bosan ailevi sıkintilarda herkes diyor ki evini ayir ailevi sikintilarda herkes konus diyor merak ediyorum cidden bu kadar cesurmusunuz herseyi cesaretinizle halledebiliyormusunuz

İşin ilginç yanı gidemeyenler, hayal edip kalkışamayanlar bunun çok çok cesur insanların yapabildiğine inanır. Kendisinde o beceriyi görmez.

Ama yapabilende bunun aslında o kadar da zor olmadığını söyler. Çünkü o yola girince farkındalıkları artar, iş başa düşer halletmeye mecbur kalır vs vs.

Look Up · 24 Aralık 2021

hiç kolay olmuyor bazen. ben çok eleştirildim, çok yanlış bulundum ailemin ve insanların gözünde ama yapmak zorunda hissettim kendimi, çünkü hayat böyle bir şey. ya hapis duygusu ya da çabalayarak ayaklarının üstünde durma olayı.

Kimse için kolay olduğunu sanmıyorum ama aşırı zor bir şey de değil açıkçası. ne güzel kendi kararını kendin alıyorsun, bu hakikaten güzel bir şey. kim ne der sorusu olmadan mis gibi ilerlemek bu işte. ilk baş zor olsa da(hani aileyi karşına almak, eleştirilmek kısmı) sonrası gayet güzel ve kolay yani.

nelluniverso · 24 Aralık 2021

Buraya yapmadığım ya da yapamayacağım bir şeyi yazmadım.
Evet biz de kız çocuk olarak çok ezildik. Anne babamıza yaptıklarını hem ailemiz hem de çevremizdekiler bize de yapmaya çalıştı. Peki biz ne yaptık? Önce doğrusunu bilmediğimiz için sustuk. Sonra doğrusunu öğrendik ama yapmaya cesaretimiz olmadığı için sustuk. Sonra bir an geldi kafamda beni o korkuya bağlayan ip koptu. İşte o an elde ettiğiniz cesareti tutacaksınız.
Anneyi savunma meselesi. İlk zamanlar annemi savunamadim belki ama sonradan sesim çıkınca kendimi susturmadim. En son birkaç gün önce yaşadığımız olayda annem haklı olduğu halde kendini savunamadi, gittim babamla çatır çatır tartıştım. O bağırdı ben bağırdım. Annem çok yufka yürekli, babama aman kırılmasın aman gücenmesin diye hatasını söylemez pek fazla. Ben öyle değilim. Babamın olaydaki tüm hatalarını tek tek yüzüne vurdum. Sinirlenince de sesim yüksek çıkar, hiç umursamadım. Sen de bunu yaptın, niye yaptın diye hesap sordum.
Sonuç?
Haksız olduğu için sustu gitti oturdu. Sonradan annemle araları düzeldi, ben de uzatmadım. Şimdi bağırsın gene kalkar gider ne oldu, sorun ne derim.
Akraba konusu, hepsini kaybetmeye cesaretiniz var mı? Bizim vardı ve şimdi bir ikisi hariç hiçbiri hayatımızda değil, onların istediğini yapmadık, onların istediği kişiler olmadık, onlara cevap verdik diye. Umrumda değil. Yine olsun yine silerim hepsini. Hayatımızı mahveden ve buna çanak tutan akbabalara ihtiyacım yok.

Susuyorsaniz siz kendinizi susturduğunuz için susuyorsunuz. Kimse eliyle sizin ağzınızı kapatmıyor. Konuşunca ağlarım, ben zayıfım, ben güçsüzüm, benim sesim çıkmaz demeyeceksin. İlkinde olmaz, 5. de olur. Ama olur.
Bir insan bir seyden şikayet ediyorsa bunda benim payım ne acaba? diye sormalı. Ben mi izin veriyorum, ben mi susuyorum, ben susunca insanlar bunu evet olarak mı anlıyor, ben bunu yapınca insanlar farklı mı anlıyor, niye sevmediğim ortamdayim........
Psikologlar olayı bir yere kadar getirir ama hiçbirinin elinde sihirli değnek yok.
Kendinizi egitmeyi ve her anlamda korumayı öğreneceksiniz.

nelluniverso · 24 Aralık 2021

-Stardust- .!.:
hiç kolay olmuyor bazen. ben çok eleştirildim, çok yanlış bulundum ailemin ve insanların gözünde ama yapmak zorunda hissettim kendimi, çünkü hayat böyle bir şey. ya hapis duygusu ya da çabalayarak ayaklarının üstünde durma olayı.

Kimse için kolay olduğunu sanmıyorum ama aşırı zor bir şey de değil açıkçası. ne güzel kendi kararını kendin alıyorsun, bu hakikaten güzel bir şey. kim ne der sorusu olmadan mis gibi ilerlemek bu işte. ilk baş zor olsa da(hani aileyi karşına almak, eleştirilmek kısmı) sonrası gayet güzel ve kolay yani.

Aynen öyle. Düşünüldüğü kadar zor ve yapılamaz bir şey değil.
Halbuki mevcut mutsuz durumu sürdürmek ve katlanmak daha zor,daha çok enerji istiyor, diken üstünde yaşamak gibi bir şey.
Cesaretinizden ötürü sizi kutluyorum.

Bluegitar · 24 Aralık 2021

Maariftakvimi .!.:
Yıllardır buraya uyeyim kimi uyeliklerimin sifresini mailini unuttum kimini iptal ettim ama yıllardır burda hep paylaşıp durdum hayatımin en savunmasiz en zor zamanlarimdan bu güne kadar yazıp durdum...

Asosyal zamanlarim oldu ailevi problemlerim oldu kendimle ilgili problemlerim yeri geldi isle ilgili problemlerim oldu hayat bu iste problemsiz sıkintısız ilerlemiyor ve burada paylastigim bir cok sikintimda bir cok kisinin psikolojik destek al yorumlari oldu hayatimin belli dönemlerinde psikolog kimi dönemlerinde pskiyatri destegi aldim kimi sorunlarimi cozdum kimisinde bir arpa boyu yol kat edemedim

Bugun ailevi bir sıkıntı yasandi evde sanki hayatimin bir kac yil oncesine kendim icin elimden hicbirsey gelmeyen o savunmasiz donemlerime gittim ilk defa annemi savunmaya gecebildim korktuysamda ilk defa babamin karşısında cesur davrandim ama sonrasi oyle olmuyor iste hersey bi anlikti bir anlik korkunun cesaretiydi yasadiklarim

Konuyu acma nedenime gelince sorunlarim icin elimden geldigi kadariyla destek almaya calistim kimi zaman ise yaradi kimi zaman yaramadi ama su var ki hayat sartlarim destek almaya uyumlu degil ne yazik ki daha once denedim devlet hastanesinde seans almak icin is yeri sartlarim elverisli degil yani idare edebilecekleri anca bir yere kadar oluyor ve kimseye ben psikiyatriye muayene oluyorum onun icin izin verirmisiniz demek istemiyorum bir ara ozele gittim seansi 300 falandi ve haftalik seanslardi aylik hic tutnazsa 1200 ve benim maasima kiyaslayinca beni asacak bir miktar oluyor

Ben dusunuyorumda bizler hayatimizin her sikintisinda psikolojik destekle mi devam edecegiz

Soyle soyleyeyim kadinin adinin bile olmadigi bir yerde utanarak soyluyorum varligin icinde sefillik yasayarak buyuduk cocuklugumdan su yaslarima kadar her donem kendi icinde farkli bir travma barindiriyor anlatsam ne diye bunca yil cektin derdiniz tek cevabim var KORKU

Aslinda ben asil konuya gelmek istiyorum burda bazen aldatilma konulari goruyorum herkes diyor ki bosan ailevi sıkintilarda herkes diyor ki evini ayir ailevi sikintilarda herkes konus diyor merak ediyorum cidden bu kadar cesurmusunuz herseyi cesaretinizle halledebiliyormusunuz

Yada sizin babalariniz esleriniz konusmaniza izin veriyor mu siz konuşunca sizi dinliyor mu varsayalim konustunuz acaba hakli diye dusunup hatalarini duzeltmeye calisiyorlar mi

ben ve benim gibiler kac zaman daha psikolojik destekle ilerleyecegiz Gercekten merak ediyorum
Cunku ustunde cok buyuk bir yorgunluk var

Benim kimseye mudanam yoktur.Hele aldatma konusunda zinhar affetmem.Toplumun büyük bir kısmında kadınlar maalesef hala istenilen seviyede söz sahibi değil.Kadinin ekonomik özgürlüğü olacak ve sağlam bir irade ile basaramayacagi şey yoktur

lilay5 · 25 Aralık 2021

ben ailemde neredeyse hiç kavga gürültü görmedim ufak tefek tartışmalar dışında. eşimle de öyle.
zaten sinirli bir yapım var. insanlar laf söylediğinde kim olursa olsun kolay kolay susmam. erkek, kadın ayırt etmem. çünkü ailemden "kadınlar susmalı, yerini bilmeli" tarzı bir düşünceyle yetiştirilmedim. bu yüzden burada anlaşmazlık, aldatma, şiddet olan evliliklere gönül rahatlığıyla "boşan" yazabiliyorum. hayata bir kere geliyoruz ve ruh sağlığımız her şeyden daha önemli. eğer bu hayatta dibe çekildiğimi hissediyorsam bu duyguyla yaşamaya devam edemem, beni dibe çeken insanlardan mümkün mertebe uzak dururum. fakat konunuz aile olduğu için ne kadar geride bırakabilirsiniz bilemiyorum. psikolojik destek tabii ki çok önemli, nasıl kanser olursak koşa koşa hastaneye koşacaksak, derdimize derman arayacaksak ruh sağlığımız için de elimizden geleni yapmamız gerekiyor kanısındayım.

tam olarak aile içinde ne yaşadığınızı bilmiyorum, babanız nasıl biri bilmiyorum.. o yüzden yorum yapamıyorum. ama umarım ki artık hayatta susmak ve korkmak zorunda kalacağınız durumlar yaşamazsınız

Maariftakvimi · 25 Aralık 2021

Dilaraazei .!.:
Malesef , mesela benim ailem onlara ayrı eve cikicam desem evlatlıktan reddederler çeşitli suçlamalar ve hakareketler duyarım , konuşma deseniz ,ne ben kendimi rahatlıkla ifade edebilirim , nede onlar anlar , bilemiyorum nasıl olucak, bir şekilde Orta yolu bulup yaşıyoruz bazen sorunları kendimiz cözmeliyiz , üstesinden bir sekilde gelinmeli , sorunlar sıkıntılar her zaman olucaktır ama soluğu hemen psikologta alamayiz ,sorunuda çözmez sadece yardımcı olur.

Bizdede ne yazik ki durum ayni sekilde ilerliyor konussan senin konusmana bile ixin vermeyecek jir babam var sessiz kalarak cozum saglamaya calisiyorum ama bi yerden sonra benimle ilgili olmayan konularda beni buluyor

Gezegen X · 25 Aralık 2021

Babanız şiddet eğilimi olan biri mi?
Korkudan kastınız öldürülmek gibi mi?
Ona göre yorum yapacağım.

Maariftakvimi · 25 Aralık 2021

H3RA_ .!.:
Sizi çökerten sorun için tekrar tekrar psikolojik destek almak zorunda kalcağınıza, sorun olan kişiyi çıkartın hayatınızdan. Neden olmasın?

Ben babamla bir kez bile tartışmadım. Ilımlı, merhametli, çalışkan bir adamdır, annemle de ciddi bir problemleri olmamıştır evliliklerinde.

Eşimle 20 yıllık evliliğimizde anlaşmazlık yaşadığımız tartıştırmalarımız oldu. Aynı fikirde olmadığımız konularda oldu. Evet birbirimizi dinleriz, karşılıklı şikayetleri düzeltmeye çabalarız.
Yoksa geçim olmaz ki.
Eşimle ciddi problemlerimiz olsa ama inatla değişmeyen biri olsaydı ömür boyu psikolojik tedavi alacağıma ondan boşanırdım.

Aile buyugu olmasada yillarca sulalede babamin sozleri cok onemsenmis sadece boyle oluncada kendini hel cok guclu hwrseyi bilen biri olarak gormus lafinin ustunedw laf kabul etmemis

Cocuklugum babam neye kizacak bagiracak korkusuyla gecti kizip bagirmasa bile küsüp seni muhattaba qlmayarak psikolojik siddet uyguluyordu
Ve ben hala babamdan korkuyorum onun tavirlarindan davranislarindan

Ayri eve cikmama musaade edecek biri degil benimde tayin alıp gitme gibi bir sansim bile yok sadece annemi savundum diye gunlerce neler yasatacak diye tetikte bekliyorum uykularim kacti
Keske bizi psikologa goturecek nedeeri hayatinizdan cikaracak kadar guclubolabilseydik

Maariftakvimi · 25 Aralık 2021

InoriYuzuhira .!.:
Babanız şiddet eğilimi olan biri mi?
Korkudan kastınız öldürülmek gibi mi?
Ona göre yorum yapacağım.

Evet şiddet egilimi olan biri bir kac yildir siddet gistermiyirdu ams bagiris cagirislariyla evde yasattigi gerginlik terörüylede farkli bi sekilde baskisini gostermeye devam ediyordu

Öldurmek derseniz Allah korusun ama yapmazda diyemiyorum yaparda diyemiyorum oyle bir tesebbusu olmadiysada cocukken hicbirsey yapmasak bile sizin yuzunuzden kendimi oldurucem evi terk edicem gibi tehditler savururdu

Maariftakvimi · 25 Aralık 2021

-Stardust- .!.:
hiç kolay olmuyor bazen. ben çok eleştirildim, çok yanlış bulundum ailemin ve insanların gözünde ama yapmak zorunda hissettim kendimi, çünkü hayat böyle bir şey. ya hapis duygusu ya da çabalayarak ayaklarının üstünde durma olayı.

Kimse için kolay olduğunu sanmıyorum ama aşırı zor bir şey de değil açıkçası. ne güzel kendi kararını kendin alıyorsun, bu hakikaten güzel bir şey. kim ne der sorusu olmadan mis gibi ilerlemek bu işte. ilk baş zor olsa da(hani aileyi karşına almak, eleştirilmek kısmı) sonrası gayet güzel ve kolay yani.

Bazen dusunuyorumda acaba tum korkularim elestirilme kaygisi mi

Gezegen X · 25 Aralık 2021

Maariftakvimi .!.:
Evet şiddet egilimi olan biri bir kac yildir siddet gistermiyirdu ams bagiris cagirislariyla evde yasattigi gerginlik terörüylede farkli bi sekilde baskisini gostermeye devam ediyordu

Öldurmek derseniz Allah korusun ama yapmazda diyemiyorum yaparda diyemiyorum oyle bir tesebbusu olmadiysada cocukken hicbirsey yapmasak bile sizin yuzunuzden kendimi oldurucem evi terk edicem gibi tehditler savururdu

O ihtimali yok sayarak söylüyorum öyleyse.
Bencil olmak zorundasın.
O evden ayrılmalısın. Mümkün değil dediğin şey neden mümkün değil?
Eminim annende kendini savunamıyor. Sende belki onun için gidemiyorsun.

Uçağa bindin mi hiç?
Acil durumlarda yapılması gerekenleri anlatıyorlar hani.
Önce maskeyi kendinize sonra çocuğunuza takın diyor.
Burada anneni korumak senin görevin değil.
Onu yalnız bırakta demiyorum.
Lakin sen önce kendini kurtarmazsan anneni de kurtaramazsın.
Maalesef bil ki bu çaresizliği de annenden öğrendin.
Bencillik değil bu, bencillik demek istiyorsan öyle olsun, bencil olmak zorundasın.

Psikolog psikatrist konusuna gelirsek, o kadar para vermek zorluyorsa daha seyrek ama istikrarlı olarak devam etmeyi dene.
Kendi deneyimime göre söylüyorum.
Terapi, hasarlı binayı yıkıp tekrar yapmak gibi.
Zor bir süreç. Ha dediğinde olan bir şey değil.
Pes etme.
Buradaki boşan, ayrıl, görüşme muhabbetlerine gelirsek, herkes aynı korkuya aynı derecede sahip değil ve anlayamayabilir.
Bazıları için çok kolayken bazıları için ölmekten korkmak gibi ağır ve zor.
Ölüm tehlikesi olanların daha bürokatik yollardan bu insanlardan uzaklaşması gerektiğini düşünüyorum.
Yüzleş gibi telkinleri de doğru bulmuyorum. Bazı insanlar gerçekten konuşmaktan anlamıyor.
Benim babam gibi babası olan birine yüzleş diye tavsiye verildiğini düşündüğümde kanım donuyor.

Neyse! Bence dikkate alman gereken en önemli husus bence "yaşamak" olmalı.
Bu hayata bir kere geldik ve belli bir yaşı geçince bu ıvır zıvır aile dramalarını geride bırakmalıyız.
Kendimizden başka engelimiz yok ise artık tercih oluyor yaşadıklarımız...

H3RA_ · 25 Aralık 2021

Maariftakvimi .!.:
Aile buyugu olmasada yillarca sulalede babamin sozleri cok onemsenmis sadece boyle oluncada kendini hel cok guclu hwrseyi bilen biri olarak gormus lafinin ustunedw laf kabul etmemis

Cocuklugum babam neye kizacak bagiracak korkusuyla gecti kizip bagirmasa bile küsüp seni muhattaba qlmayarak psikolojik siddet uyguluyordu
Ve ben hala babamdan korkuyorum onun tavirlarindan davranislarindan

Ayri eve cikmama musaade edecek biri degil benimde tayin alıp gitme gibi bir sansim bile yok sadece annemi savundum diye gunlerce neler yasatacak diye tetikte bekliyorum uykularim kacti
Keske bizi psikologa goturecek nedeeri hayatinizdan cikaracak kadar guclubolabilseydik

Diğer paylaşımlarını okumadan gelişi güzel içimden geldiği gibi yazacağım.
Geçmiş geçmişte kaldı. Söylemesi kolay diyeceksin evet ama değiştiremeyeceğin şeyler için kendini yaşadıklarının travmalarına mahkum etme.
Yanlışıyla, doğrusuyla yaşandı bitti.Affet yada affetme ama başkalarının yanlışlarının kurbanı etme kendini.
İzin alman, onaylanman şart değil. Mutsuzsun işte dahası var mı?
İnsanın kendisine ördüğü tel örgülerini aşmak başkasının eline vurduğu kelepçeyi sökmekten daha zor. Çünkü ilkinde çaba ve istek yok.
Öyle olmayıncada hep yerinde sayıyorsun.

5 yıl sonra nerede, neyi, nasıl yaşamak istediğini düşün. Ne kadar çabuk ayaklanırsan o kadar erken varacaksın istediğin yere. İnan herşey istemek ve kendine güvenmek sonrası çorap söküğü.

Goklerce · 25 Aralık 2021

Maariftakvimi .!.:
Bizdede ne yazik ki durum ayni sekilde ilerliyor konussan senin konusmana bile ixin vermeyecek jir babam var sessiz kalarak cozum saglamaya calisiyorum ama bi yerden sonra benimle ilgili olmayan konularda beni buluyor

Yazdiarindan bekar olduğunu düşünüyorum, evet ülkemizde kadınlara çok söz hakkı verilmiyor ama her erkek baban gibi değil sakın unutma, hayata bu pencereden bakarsan korkarım ki baban gibi birini bulup evlenirsin önce bakışını değiştir, hayatta değer veren erkekler de var ama önce senin bu korkularını yenmen lazım, bu şekilde erkeklerden korkup ozguvensiz davranirsan karşına çıkacak insanlar sana yine baskı uapmaya çalışır ama sen ne kadar cesur olursan karsindaki sana o kadar değer verir,bunu laf olsun diye söylemiyorum...babam konusunda şanslıydım kader benden yanaydı ama eşimizi kendimiz seçeriz ve gerçekten beni dinleyen fikirlerime önem veren birisidir...lütfen bakış acini değiştir ve cesur ol

PsikolojisiBozukPsikolog · 25 Aralık 2021

Maariftakvimi .!.:
Ben dusunuyorumda bizler hayatimizin her sikintisinda psikolojik destekle mi devam edecegiz

ben psikoloğum ama buraya sana tavsiye vermeye gelmedim. bu cümlen beni çok etkiledi çünkü ben bu işin tam içinde biri olarak kendime hayatım boyunca bu soruyu sordum biliyor musun, ne zaman bitecek bu terapiler? ne zaman normal insanlar gibi kendim baş edebileceğim? hiçbir sıkıntımı kendim atlatamayacak mıyım? biliyorum boşa kürek çekiyormuşsun gibi geliyor biliyorum bu terapiler sanki koskoca denizden bardakla su boşaltmak gibi. sana düzeleceksin evet süper olacaksın artık psikologlara ilaçlara ihtiyacın kalmayacak diyemem. bunu yapmak belki elinde belki değil ama bir de şöyle düşün ya bu bizsek ya bu senin şikayet ettiğin benliğin sana ait değiştiremeyeceğin bazı şeyler gibiyse? ben kendim aynı çıkmaza girdiğimde kendimi ve travmalar dolu çocukluğumu affederek bu durumu yendim. muhtemelen sen de normal bir çocukluk geçiremedin, bunun için gerçekten üzgünüm. ama bazı şeyler elimizde değildir tıpkı her geçen gün çocukluğuma bizzat inip o çocuğu kendi ellerimle büyütmek istiyor olmam gibi, bu da elimizde değil. madem öyle bunu kabullenip geçmişimizi manevi olarak kucaklayarak devam etmek en iyisi. tamam ömrün boyunca terapi görmeye ihtiyacın olsun, tamam antidepresanlar ve desteklerle ayakta durabiliyor ol. sonuç olarak bir şekilde ayakta duruyorsun, yaşadığın onca olumsuzluğa ve belki travmalara rağmen hala hayattasın ve bir umudun var ki buraya yazıyorsun.ama burada kimse sana yardım edemez, dünyadaki hiçbir psikolog sen kendini her şeyinle her türlü depresyonun karamsarlıklarınla kabul etmediğin sürece seni düştüğünü zannettiğin durumdan kurtaramaz. neden mi kabul etmelisin, çünkü hiçbir terapi ihtiyacın senin yüzünden ortaya çıkmadı. sana yaşatılanlar ve kötü çevren dolayısıyla böyle bir insan oldun. belki de kendini böyle kabullenmenin ve bu şekilde hayatını idame ettirmenin vakti gelmiştir. sonra istersen yine destek alırsın, ama sen busun kabullen. kötü çocukluğunu yaşadığın travmaları ruhundaki izleri kabullen çünkü hiçbiri senin suçun değil. muhteşem bir psikoloji beklememeye çalış. mükemmelliyetçi olmak genellikle kaybettirir. kendin neysen onunla yetin onu geliştirmeye çalış yoksa hep çevrenden bir şeyler bekler durursun.

sinemcimsin · 25 Aralık 2021

bizim ergenlik zamanlarımızda şiddet normaldi. 18 yaşına kadar dayak yenilirdi genelde. yiyen çoktu yani kız erkek. 21 yaşında morarana kadar dayak yiyen kız arkadaşım var. sebepler sevgili yaptı bizi rezil etti diye de olurdu, kaşın üstünde gözün var da olurdu. kızlar babası tarafından üstü açık veya kapalı tehdit edilirdi, erkekle lafını duymayım, namusumuza laf getirme, bacaklarını kırarım diye. anneler ev işi yapar, medeni kanunda da aile reisi kocadır denirdi. yani kültür buydu. evden uzaklaşmak 2 yolla mümkündü. evlenirsin veya imkanı olanlar başarılı olanlar da üniversite okurdu. herkes başının çaresine baktı zulümden kurtulmak için. kimi de bakamadı boyun eğdi. yada evlenip kurtuldum derken daha kötüsü oldu.

cesaret hemen gelmiyor. korku ve tehdit kültürüyle yetişti bir nesil maddi manevi bağımlı kadın erkekler dolu etrafımız. bekareti olmadığı için öldürülen kadınlar nesiliyiz biz. buna rağmen yapan yapacağını yaptı. öldürüldü de ama. ülkenin kültürü belli. aristokrasi yok bizim kültürde. millet köylü. herkesin kökü köylü eğitimsiz. lise 1 de renkli tv ye sınıf arkadışımı evlendirdiler doğudayken. şok yaşadım. renksiz tv mi var diye düşündüğümü hatırlarım. eğitimi yarım kaldı kızın. şanssızlık işte. o kadının özgürlüğünü kazanması tabiki daha zor. bağımsızlık bu tarz insanlar için sadece hayal olabiliyor.

bazı insanlarda imkanı varken mutsuz ve şikayet halinde yaşayıp gidiyor. reaksiyon yok. pasif davranış gösteriyor. bazı insana da dayak şiddet ölüm korkusu sökmüyor. kişilikle yapısı da etkili.

ilk adımı attıktan sonra gerisi geliyor. azcık istek azık emek lazım. zamanla babalar analar da seni kabul ediyor toplumda. ne analar babalar gördük ali kıran baş kesen, zamanla yumuşadı yada bıktı vazgeçti saygı duymayı öğrendi. ama işte ölen kadın çok oldu. sizin de bu kadar sertse kültürünüz, korkunuz bundansa akıllı hamleler yapın.

zeynones · 25 Aralık 2021

Her birimizin yaşadığı ortama göre sorunları bambaşka.

Aldığımız psikolojik desteklerin sebepleri farklı farklı.

Kendi adıma şunu söyleyebilirim destek aldıktan sonra elbette ara ara ataklarım oldu, oluyor.

Amaaa sorunlarıma sebep olan insanlara karşı sınır çektim. Kimiyle görüşmüyorum, görüşmek zorunda olduklarıma da özel hayatıma müdahale hakkı tanımıyorum.

Kaç Yıl Kaç Ay Kaç Gün Daha Psikolojik Destek

Popüler Üye

Biliyorsun geçiyor zamanla ama ne fayda.

İnsan söyleyemediklerinde

İnsan söyleyemediklerinde

Move on honey ;)

Her birimiz kendimize ait bir Evrenin içinde

Her birimiz kendimize ait bir Evrenin içinde

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Popüler Üye

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Guru

İnsan söyleyemediklerinde

Guru

dost olarak xanax yeter

Üye

Nirvana

Benzer Konular