3000 TL kira versem geceleri beni uyku tutmazİzmir'de yaşıyorum
Odedigim kira 3000
Üstelik 2+1
Tamam lüks ama sonuçta altın kaplama degil
başka ne diyecegimi bilemedim de
sizinki gerçekten lüksmüş.
Onun dışında kiralar gerçekten yüksek depremden sonra daha da arttı...
Ben de çok ama çok seviyorum İzmir'i ,keşke orada bir hayat kurabilseydim kısmet olmadı ama yazları oradayiZ
Kızlar herkese merhabalar.
Biraz fazla detay vereceğim ki yorumlayabilelim istiyorum.
Ben güneyde küçük bir ilde doğdum, 18 yaşıma kadar da buradan çıkmamıştım. Üniversiteyi İstanbul’da okudum.
İstanbul’da yalnız yaşadığım, özgürlüğe doyduğum üniversite hayatından sonra memlekete geri dönmek bir de üzerine pandemi süreci beni yıkıma uğrattı. Burada stajyer avukat olarak işe girdim ve piyasası kötü bir il olduğundan aldığım maaş şaka gibi.
memleketin faydaları,
Eve geliyorum yemeğim hazır. Annem her işime koşturur allah başımdan eksik etmesin. Ailemle arkadaş gibiyizdir, açık görüşlü ve modern bir aileden geliyorum, girdiğim çıktığım saate yahut ne giydiğime/kiminle görüştüğüme takılmazlar.
Diğer taraftan İzmir’e gitsem aldığım maaş yükselecek ama tamamı kiraya gidecek muhtemelen. Şimdi 5 diyince paydos veriyorum ama İzmir’de kurumsal bir yere girsem köle gibi çalışacağım. Eve gelip bir de temizliğiydi yemeğiydi. Tanıdığım bir allah kulu da yok orada
İzmir istememin sebebi deniz hukukundan yüksek lisans yapmak ve liman şehir oluşunun verdiği avantajla bu alanda avukatlığa devam etmek isteyişim. Doğası, insanları, İstanbul kadar kaos olmaması ve fakat memleketimden büyük olması vb sebeplerle çekiliyorum bu şehre.
sizce ne yapmalıyım?
not olarak, iyi bir üniversiteden yüksek onur öğrencisi olarak mezun oldum ve yurtdışında dil eğitimi de aldım. Arkadaşlarımın “abi salak mısın ne harcanıyorsun orada” diyişini de kendimi beğenme niyetinden uzak şekilde ekleyeyim. Çünkü bu beni aşırı demoralize eden bir olay. Şehirden indim köye gibi hissediyorum :/
Bence hemen gitmelisinKızlar herkese merhabalar.
Biraz fazla detay vereceğim ki yorumlayabilelim istiyorum.
Ben güneyde küçük bir ilde doğdum, 18 yaşıma kadar da buradan çıkmamıştım. Üniversiteyi İstanbul’da okudum.
İstanbul’da yalnız yaşadığım, özgürlüğe doyduğum üniversite hayatından sonra memlekete geri dönmek bir de üzerine pandemi süreci beni yıkıma uğrattı. Burada stajyer avukat olarak işe girdim ve piyasası kötü bir il olduğundan aldığım maaş şaka gibi.
memleketin faydaları,
Eve geliyorum yemeğim hazır. Annem her işime koşturur allah başımdan eksik etmesin. Ailemle arkadaş gibiyizdir, açık görüşlü ve modern bir aileden geliyorum, girdiğim çıktığım saate yahut ne giydiğime/kiminle görüştüğüme takılmazlar.
Diğer taraftan İzmir’e gitsem aldığım maaş yükselecek ama tamamı kiraya gidecek muhtemelen. Şimdi 5 diyince paydos veriyorum ama İzmir’de kurumsal bir yere girsem köle gibi çalışacağım. Eve gelip bir de temizliğiydi yemeğiydi. Tanıdığım bir allah kulu da yok orada
İzmir istememin sebebi deniz hukukundan yüksek lisans yapmak ve liman şehir oluşunun verdiği avantajla bu alanda avukatlığa devam etmek isteyişim. Doğası, insanları, İstanbul kadar kaos olmaması ve fakat memleketimden büyük olması vb sebeplerle çekiliyorum bu şehre.
sizce ne yapmalıyım?
not olarak, iyi bir üniversiteden yüksek onur öğrencisi olarak mezun oldum ve yurtdışında dil eğitimi de aldım. Arkadaşlarımın “abi salak mısın ne harcanıyorsun orada” diyişini de kendimi beğenme niyetinden uzak şekilde ekleyeyim. Çünkü bu beni aşırı demoralize eden bir olay. Şehirden indim köye gibi hissediyorum :/
Bende üni bittikten sonra memleketime gittim ben öğretmenim memleketimde ilk göreve başladığımda aynı senin gibi evde konforum yerindeydi.ama üni den sonra memleketi me sigamadim İzmir'e geldim ve yerleştim. çok az 7 bin kadar birikimim vardı sadece. ev kiraladım eşya depozit derken kredi çektim üstüne.evet maddi olarak zorlandım ama iyi ki de gelmişim çok şükür bin şükürKızlar herkese merhabalar.
Biraz fazla detay vereceğim ki yorumlayabilelim istiyorum.
Ben güneyde küçük bir ilde doğdum, 18 yaşıma kadar da buradan çıkmamıştım. Üniversiteyi İstanbul’da okudum.
İstanbul’da yalnız yaşadığım, özgürlüğe doyduğum üniversite hayatından sonra memlekete geri dönmek bir de üzerine pandemi süreci beni yıkıma uğrattı. Burada stajyer avukat olarak işe girdim ve piyasası kötü bir il olduğundan aldığım maaş şaka gibi.
memleketin faydaları,
Eve geliyorum yemeğim hazır. Annem her işime koşturur allah başımdan eksik etmesin. Ailemle arkadaş gibiyizdir, açık görüşlü ve modern bir aileden geliyorum, girdiğim çıktığım saate yahut ne giydiğime/kiminle görüştüğüme takılmazlar.
Diğer taraftan İzmir’e gitsem aldığım maaş yükselecek ama tamamı kiraya gidecek muhtemelen. Şimdi 5 diyince paydos veriyorum ama İzmir’de kurumsal bir yere girsem köle gibi çalışacağım. Eve gelip bir de temizliğiydi yemeğiydi. Tanıdığım bir allah kulu da yok orada
İzmir istememin sebebi deniz hukukundan yüksek lisans yapmak ve liman şehir oluşunun verdiği avantajla bu alanda avukatlığa devam etmek isteyişim. Doğası, insanları, İstanbul kadar kaos olmaması ve fakat memleketimden büyük olması vb sebeplerle çekiliyorum bu şehre.
sizce ne yapmalıyım?
not olarak, iyi bir üniversiteden yüksek onur öğrencisi olarak mezun oldum ve yurtdışında dil eğitimi de aldım. Arkadaşlarımın “abi salak mısın ne harcanıyorsun orada” diyişini de kendimi beğenme niyetinden uzak şekilde ekleyeyim. Çünkü bu beni aşırı demoralize eden bir olay. Şehirden indim köye gibi hissediyorum :/
hatta kışın annem kardeşim de geldilr 5 ay kaldılar.yazlari gelirler deniz tatil avantajı çok İzmir'in.
