Ben sizin işinizin maaşını bilmiyorum ama çok stresli bir iş olduğunu biliyorum. Bizim muhasebeci bir tanıdığımız bıktı muhasebecilikten ve adam bakkal dükkanı açtı. Ben İktisat 4. sınıf öğrencisiyim, daha küçük bir şehirde okuyorum ama İzmir'de yaşıyorum ailemle. Okul bitince İzmir'e döneceğim doğal olarak. Okula başladığım ilk iki sene "nasıl olsa ben İzmir'de olacağım, muhakkak iyi bir iş bulurum" deyip kendimi avutuyordum. Daha sonra gerçekler kafama dank etti. İzmir'in de iş konusunda sıkıntısı olduğu gerçeği yani. Ama söylenenler doğru, hayat şartlarının İstanbul'a göre çok daha makul olduğu aşikar. Şimdi İstanbul'da 3.000 TL maaş aldığını düşün, nominal olarak kulağa hoş geliyor ama kirası, ulaşımı, masrafı, faturası cartı curtu derken elinize maaşınızdan çok az bir miktar geriye kalıyorsa bu olumsuz bir durumdur. Fakat şöyle bir gerçek de var: daha küçük bir şehirde hem iş bulma imkanı kısıtlı hem de yaşam şartları ağır olsa bu daha kötü. Mesela benim okuduğum şehir. Düzgün bir evde oturayım dersen (normal temiz, merkezde veya merkeze yakın bir daireden bahsediyorum, lüks bir tarafı yok) kirası en az 1.000 TL. Sadece kira. Örnek olarak söylüyorum. Siz muhasebeci olarak 1500 TL'ye muhasebecilik yapacaksanız daha az kafa ve dikkat gerektiren daha sıradan bir işte 1.300 liraya asgari ücretle çalışın daha iyi. Kıyaslama yapıyorum, yanlış anlaşılmasın. Söylendiği gibi, en azından kafanız yorulmaz. Ama bu defa da "8 yıl tecrübem var, o kadar emek verdim ben bu işe" diye düşününce çok üzücü. İçinden çıkılması çok zor şeyler aslında. Bana soruyorlar mesela tanıdıklar, sen mezun olunca ne iş yapacaksın, ne olacaksın? diye. Ne iş olsa yaparım diyorum. Yeni mezun birine herhangi bir 1.300 lira maaşlı bir iş versinler, hafta sonlarını da tatil etsinler mesela, havada kaparım. Halbuki benim öğrendiğim bilgiler bana göre çok değerli. Ben okuduğu bölümün kıymetini bilmeyen öğrencilerden değilim. Okuduğum şehirde staj bile bulamadım yahu. Sadece ben değil, diğer arkadaşlarım da öyle. Bu dönem de aramaya devam edeceğim o ayrı konu ama. Az ya da çok, bişeyler öğrenmek istiyorum; beni ayakçı yapmak istiyorlar. Çıktı alırmışım, telefonlara bakarmışım, yemek söylermişim, çay getirirmişim ve bunu para istemeden yaparmışım. Ben FED'in faiz arttırma kararlarından tut Çin ekonomisinin neden duraksadığını yorumlayan insanım, bana çay getirtecekmiş. Alakaya maydonoz. Kusura bakmayın sizin de konunuza böyle şeyler yazdım ama içimi dökmek istedim. Bugün işle alakalı başka konular da açılmış, insanlar gerçekten dertli bu konularda.
Başarılar dilerim...
Bu meslek bu kadar ayağa düşmese ne güzel olacak. Bende o paralara çalışmaktansa çalışmamayı tercih ederim. Pedagojik formasyonum var. Muhasebe ve pazarlama öğretmenliği yapabiliyorum gidip ücretli o işi yaparım daha iyi en azından mesleki tatmin olur. Resmen içim karardı ya.
