- 11 Eylül 2015
- 49
- 29
- 29
Gunaydin ablalarim.Ailemden uzak cok iyi bir bolumde okuyorum.Bu sehire geldigimden beri basima gelmeyen kalmadi.Hep kendime koruyucu statusunde birilerini aradim yanlis oldugunu bilmeme ragmen.Belki bahane olacak ama gercekten yalnizdim,kalabalik icinde yalnizlik cektim hep..Aradigim icinde bulamadim belkide.Ilisklilerimde hep kazik yedim.Etrafimda cok erkek var ama artik kimseye guvenemedigimi ve sevemedigimi farkettim..Kimseyi sevemiyorum.En son cok deger verdigim iliskinin baslarinda sayilacagim birindende kazik yiyince...Dusunmeden edemiyorum ben mi cok safim? Aldatildigim butun kadinlar benden cirkindi evet guzellik goreceli bir kavram ama cirkindiler iste iyi bir egitim hayatlari,gelecekleri yoktu.Ama benimle yapamadiklarni o kadinlarla yaptilar...Anlasilir oldum mu bilmiyorum..Hep o kadinlar gibilermi kazanacak bu hayatta...mutlu olmak sevdiginle olmak icin illa fettan mi olmak gerekiyor.Kaliteli erkek kalmadi mi karakter artik sadece ici bos bir kelimemi?? Kafamda deli sorular...