Herkese merhaba,
Bu konuyu açmamın sebebi, iş yerinde gelişen bir olayın kafama takılması.
Karşı taraftan birinin size batkığını (iletişime geçmek için) nasıl anlarsınız?
Bundan yaklaşık 1 ay önce, öğle yemeğinde böyle bir olayla karşılaştım. Onun önünden geçerken "hoş kız" der gibi yukardan aşağı baktı. Fakat ben bu olayın üzerinde durmadım. "Tipik kendini beğenmiş erkek" dedim kendi kendime veya "yanlış gördün sen" dedim kedime, veya o hareketi bana değil de başkasına yapmıştır diye düşündüm. Umursamadım. (O gün onu ilk görüşümdü, daha önce hiç rastlamamıştım ona, zaten insanlara çok bakan biri değilim.)
Fakat ertesi gün, öğle yemeğinde, yan masamızda oturuyordu (masalırımızın arasında 1 metre ara bile yoktu). Ve biraz ısrar eder gibi bana baktı. Ben gözlerimi hemen çevirdim, anlam veremedim. Açıkcası biraz'da korktum. Derdi ne ? Neden bana bakıyor? Ne istiyor ? Sonrasında yok ya, sen kafanda kuruyorsun, boşver, hiç takma dedim. Ama bu bakışlar bir kaç defa daha oldu, ondan sonra zaten yıllık izne ayrıldık.
(Bu olayları sonradan analiz ettim.)
Bunu nasıl yorumlamam gerekiyor ? Benimle iletişime geçmek istiyor olabilir mi? Daha önce, benden hoşlandığını belli eden bir kaç erkek olmuştu ama ben umursamamıştım, pek kafaya takmamıştım, kendi hayatımı yaşamaya devam ediyordum.
Fakat bu durum farklı. Her ne kadar başta umursamamış, korkmuş olsamda, şimdi o kişi aklımdan çıkmıyor. Neden anlamıyorum. İş yerinde bana ilgisini belli eden başka biri oldu ama ona karşı hiç birşey hissetmiyorum, hiç düşünmüyorum onu.
Şu an yaşadığım şey çok farklı, ne kadar onu düşünmemek için çaba sarf etsem de aklımdan çıkmıyor. Bazen kalbim sıkışır gibi oluyor. Arkadaşlar neden böyle oldu sizce ?
Belki beni unutmuştur, belki'de yıllık izin'den sonra şirketten gidecek gibi sorular beliriyor kafamda. Kendimi iyi hissetmiyorum, midem ağrıyor, iştahım azaldı.
Ben 2 haftadır izindeyim ama sanki aylardır izindeymiş gibi geliyor. Bir an önce şirkete gidip onu görmek istiyorum. Bir taraftan'da aklım'dan çıksın istiyorum, Allah'a dua ediyorum. Çünkü biliyorum, hiç bir ilerleme (iyi anlamda) olmayacak, hissediyorum (belki gerçekler ortaya çıkınca çol üzülmeyim diye kendimi hazırlıyorum.)
Ben bu olaya kadar, evlilik/çocuk sahibi olmayı hep 30'lu yaşlardan sonrasına ertelmiştim. Çünkü başka hayallerim var. Şu an çalıştığım sektörden ayrılıp, başka bir sektörde çalişmak için yeniden üniversiteye başlamayı hedeflemiştim. Ve bu ikinci üniversitemde, ilk okuduğum üniversitemde yapamadıklarımıda yapmayı hedeflemiştim.
Ama bu olaydan beri, bütün düşüncelerim alt üst oldu. Evlenmek (bana saygi duyan ve beni içten seven biri ile), çocuk sahibi olmak istiyorum. Belki etrafımda evlenenlerin de etkisi vardır (kimisi benimle yaşıt, kimisi benden küçük). Ama bu evlilikler hep vardı ve ben bu denli kafaya takmıyordum, kendi hedeflerime odaklanmıştım. Belki'de evde yaşanan olayların'da etkisi vardır (evden gitmek istiyorum, ve gitmek için ya evlenmem gerekiyor ya da okumam).
Arkadaşlar, lütfen yardımcı olurmusun ?
Neden böyle oldu...
Bu konuyu açmamın sebebi, iş yerinde gelişen bir olayın kafama takılması.
Karşı taraftan birinin size batkığını (iletişime geçmek için) nasıl anlarsınız?
Bundan yaklaşık 1 ay önce, öğle yemeğinde böyle bir olayla karşılaştım. Onun önünden geçerken "hoş kız" der gibi yukardan aşağı baktı. Fakat ben bu olayın üzerinde durmadım. "Tipik kendini beğenmiş erkek" dedim kendi kendime veya "yanlış gördün sen" dedim kedime, veya o hareketi bana değil de başkasına yapmıştır diye düşündüm. Umursamadım. (O gün onu ilk görüşümdü, daha önce hiç rastlamamıştım ona, zaten insanlara çok bakan biri değilim.)
Fakat ertesi gün, öğle yemeğinde, yan masamızda oturuyordu (masalırımızın arasında 1 metre ara bile yoktu). Ve biraz ısrar eder gibi bana baktı. Ben gözlerimi hemen çevirdim, anlam veremedim. Açıkcası biraz'da korktum. Derdi ne ? Neden bana bakıyor? Ne istiyor ? Sonrasında yok ya, sen kafanda kuruyorsun, boşver, hiç takma dedim. Ama bu bakışlar bir kaç defa daha oldu, ondan sonra zaten yıllık izne ayrıldık.
(Bu olayları sonradan analiz ettim.)
Bunu nasıl yorumlamam gerekiyor ? Benimle iletişime geçmek istiyor olabilir mi? Daha önce, benden hoşlandığını belli eden bir kaç erkek olmuştu ama ben umursamamıştım, pek kafaya takmamıştım, kendi hayatımı yaşamaya devam ediyordum.
Fakat bu durum farklı. Her ne kadar başta umursamamış, korkmuş olsamda, şimdi o kişi aklımdan çıkmıyor. Neden anlamıyorum. İş yerinde bana ilgisini belli eden başka biri oldu ama ona karşı hiç birşey hissetmiyorum, hiç düşünmüyorum onu.
Şu an yaşadığım şey çok farklı, ne kadar onu düşünmemek için çaba sarf etsem de aklımdan çıkmıyor. Bazen kalbim sıkışır gibi oluyor. Arkadaşlar neden böyle oldu sizce ?
Belki beni unutmuştur, belki'de yıllık izin'den sonra şirketten gidecek gibi sorular beliriyor kafamda. Kendimi iyi hissetmiyorum, midem ağrıyor, iştahım azaldı.
Ben 2 haftadır izindeyim ama sanki aylardır izindeymiş gibi geliyor. Bir an önce şirkete gidip onu görmek istiyorum. Bir taraftan'da aklım'dan çıksın istiyorum, Allah'a dua ediyorum. Çünkü biliyorum, hiç bir ilerleme (iyi anlamda) olmayacak, hissediyorum (belki gerçekler ortaya çıkınca çol üzülmeyim diye kendimi hazırlıyorum.)
Ben bu olaya kadar, evlilik/çocuk sahibi olmayı hep 30'lu yaşlardan sonrasına ertelmiştim. Çünkü başka hayallerim var. Şu an çalıştığım sektörden ayrılıp, başka bir sektörde çalişmak için yeniden üniversiteye başlamayı hedeflemiştim. Ve bu ikinci üniversitemde, ilk okuduğum üniversitemde yapamadıklarımıda yapmayı hedeflemiştim.
Ama bu olaydan beri, bütün düşüncelerim alt üst oldu. Evlenmek (bana saygi duyan ve beni içten seven biri ile), çocuk sahibi olmak istiyorum. Belki etrafımda evlenenlerin de etkisi vardır (kimisi benimle yaşıt, kimisi benden küçük). Ama bu evlilikler hep vardı ve ben bu denli kafaya takmıyordum, kendi hedeflerime odaklanmıştım. Belki'de evde yaşanan olayların'da etkisi vardır (evden gitmek istiyorum, ve gitmek için ya evlenmem gerekiyor ya da okumam).
Arkadaşlar, lütfen yardımcı olurmusun ?
Neden böyle oldu...