Arkadaşlar merhaba, bir kurumda memur olarak çalışıyorum. Müdür yardımcısı konumunda olan bir bayan ile samimi olduk 1.5 sene ye yakın zamandır. Bir birimizle bir çok dert ve sıkıntımızı paylaştık . Fakat yakınlaştıkça ve başka ilişkilerindeki sıkıntıları problemleri anlattıkça bu bayanın çok tehlikeli bir insan olduğuna karar verdim . Eşinden boşanma aşamasındaydı son 6-7 aydır ben de sürekli onu dinliyordum . Fakat bu sohbetler o kadar uzuyor ki ben kendi işimi yapmak İçin kaçmaya çalışır duruma geldm . Hatta boş ver sonra yaparsın ne olacak filan diyor . Fakat o işler öyle olmuyor en ufak sıkıntı da boş ver yapma dediği işlerin eğer yapmazsam başıma kakılacağım biliyorum .
Bu kadından çekinme sebebim kötü olduğu kişilerle çok fazla yüz göz olması laf dalaşına gitmesi hatta bir arkadaşının ofisine gidip odayı çiçek vazolarını filan dağıtması oldu . Kendi de bu sebebten itilip kakılmış ve şiddete uğramış . Fakat buna rağmen daha kötü şeyler yapmayı tekrar ofise gidip kavga etmeyi filan düşünüyor. Ayrıca boşanma gerçekleşmeden farklı kişilerle görüştü .
İş ortamındaki başka erkeklerle gereksiz samimiyetler içine girdi ve kendi de zarar görüp pişman oldu . Fakat hep başkalarını suçluyor . Kendisinin karşı cins ile kurduğu aşırı samimiyeti hiç düşünmüyor.
Kimseyi yargılamak haddime düşmez ona da arkadaş olarak doğru bulmadığımı söylüyorum . Bana alınmaz gücenmez de ama bu kadar zıt kişilikte 2 insanın anlaşamadı imkansız.
Ben elimi verdm kolumu kurtaramıyorum sürekli beni çağırıp yanında oturmamı onu dinlememi bekliyor . Bende işlerimi bahane ederek odama gidiyorum . Ve işlerimle ilgileniyorum . Fakat kendisi bence başka arkadaşınve hiç çevresi olmadığından bana sarmış durumda . Tek başına kalmak istemiyor ve yanında sürekli benim olmama ihtiyaç duyuyor .
Ben de bu çirkefliğin bir gün bana da sıçrayacağıno düşünüyorum ve araya mesafe koymak istiyorum .
2 ay önce bir tartışmamız oldu ilk kez. Ve kendisi beni çok kırdı hiç haketmedim iç yüzünü bildiği çok şeyi bana eksiklik olarak aktardı. Birimde bu tartışma sonrası ona güvenim de kalmadı . Fakat kendisinin özür dilemesi sonucu yine de arayı düzelttik . Uzun süre arkadaşlık ettiğim bir insan diye ben de nazı geçti.
Bu durumlardan sonra yine de güvenemiyorum bu insana mesafeyi nasıl koyabilirim sizlerden fikir bekliyorum
Bu kadından çekinme sebebim kötü olduğu kişilerle çok fazla yüz göz olması laf dalaşına gitmesi hatta bir arkadaşının ofisine gidip odayı çiçek vazolarını filan dağıtması oldu . Kendi de bu sebebten itilip kakılmış ve şiddete uğramış . Fakat buna rağmen daha kötü şeyler yapmayı tekrar ofise gidip kavga etmeyi filan düşünüyor. Ayrıca boşanma gerçekleşmeden farklı kişilerle görüştü .
İş ortamındaki başka erkeklerle gereksiz samimiyetler içine girdi ve kendi de zarar görüp pişman oldu . Fakat hep başkalarını suçluyor . Kendisinin karşı cins ile kurduğu aşırı samimiyeti hiç düşünmüyor.
Kimseyi yargılamak haddime düşmez ona da arkadaş olarak doğru bulmadığımı söylüyorum . Bana alınmaz gücenmez de ama bu kadar zıt kişilikte 2 insanın anlaşamadı imkansız.
Ben elimi verdm kolumu kurtaramıyorum sürekli beni çağırıp yanında oturmamı onu dinlememi bekliyor . Bende işlerimi bahane ederek odama gidiyorum . Ve işlerimle ilgileniyorum . Fakat kendisi bence başka arkadaşınve hiç çevresi olmadığından bana sarmış durumda . Tek başına kalmak istemiyor ve yanında sürekli benim olmama ihtiyaç duyuyor .
Ben de bu çirkefliğin bir gün bana da sıçrayacağıno düşünüyorum ve araya mesafe koymak istiyorum .
2 ay önce bir tartışmamız oldu ilk kez. Ve kendisi beni çok kırdı hiç haketmedim iç yüzünü bildiği çok şeyi bana eksiklik olarak aktardı. Birimde bu tartışma sonrası ona güvenim de kalmadı . Fakat kendisinin özür dilemesi sonucu yine de arayı düzelttik . Uzun süre arkadaşlık ettiğim bir insan diye ben de nazı geçti.
Bu durumlardan sonra yine de güvenemiyorum bu insana mesafeyi nasıl koyabilirim sizlerden fikir bekliyorum