- 8 Mart 2019
- 2.403
- 3.096
- 37
- Konu Sahibi Acelyahayat
- #1
Merhaba arkadaşlar,
Bugünlerde üzerinde hemen her dakika düşündüğüm işimi bırakma düşüncesi..
Bankaciyim evliyim 1 çocuğum var. Bekarken birsekilde halloluyordu çocuk yokken de halloluyordu ama sanki tahammülüm kalmadı. İsim çok yıpratıcı. Baskı sinir stres mobbing ne ararsanız var. İş yerimde 7.yilim. Her gün bırakmak daha zorlaşıyor sanki.
4 bin lira maaşım var yemek param artı özel sağlık sigortam var. Ama sanki akıl sağlığımı kaybedicem. Her gün stres katsayım üst seviyelerde. Resmen vücudum gergin hissediyorum. Ama işi bırakmaya da cesaret edemiyorum.
Doğum iznindeyken evde hissettiğim şeyleri tekrar hisseder miyim korkusu sarıyor tabi o zamanlar lohusaydim. Başka iş arıyorum ama bulamıyorum ya da yine aynı sektörde buluyorum. İşi bıraktıktan sonra iş bulma ihtimalinin iyice düşeceğini de biliyorum. Hatta işi bırakırsam bu işsizlikte bir daha iş bulamayacak gibi düşünerek bırakmalıyım.
Esim bir insanın evde kadin olsun erkek olsun verimli olabileceğine inanmıyor. Aslına bakarsanız bende inanmıyordum ama yaşadığım stresten şuanda da verimli olduğumu düşünmüyorum.
Suan çocuğuma bakıcı bakiyor. Asgari ücret artı sgk sini yatiriyorum. Seneye kreşti kustu aktiviteydi derken hayat şartları da hiç hafif değil. 2.yi bile düşünemiyorum bazen ki iş bırakmak ne cesaret diyorum.
Uzatmak istemiyorum hanımlar çok mutsuzum çok gerginim. Siz olsanız ne yapardınız lütfen anlattıklarım penceresinden bakıp fikrinizi paylaşabilir misiniz
Bugünlerde üzerinde hemen her dakika düşündüğüm işimi bırakma düşüncesi..
Bankaciyim evliyim 1 çocuğum var. Bekarken birsekilde halloluyordu çocuk yokken de halloluyordu ama sanki tahammülüm kalmadı. İsim çok yıpratıcı. Baskı sinir stres mobbing ne ararsanız var. İş yerimde 7.yilim. Her gün bırakmak daha zorlaşıyor sanki.
4 bin lira maaşım var yemek param artı özel sağlık sigortam var. Ama sanki akıl sağlığımı kaybedicem. Her gün stres katsayım üst seviyelerde. Resmen vücudum gergin hissediyorum. Ama işi bırakmaya da cesaret edemiyorum.
Doğum iznindeyken evde hissettiğim şeyleri tekrar hisseder miyim korkusu sarıyor tabi o zamanlar lohusaydim. Başka iş arıyorum ama bulamıyorum ya da yine aynı sektörde buluyorum. İşi bıraktıktan sonra iş bulma ihtimalinin iyice düşeceğini de biliyorum. Hatta işi bırakırsam bu işsizlikte bir daha iş bulamayacak gibi düşünerek bırakmalıyım.
Esim bir insanın evde kadin olsun erkek olsun verimli olabileceğine inanmıyor. Aslına bakarsanız bende inanmıyordum ama yaşadığım stresten şuanda da verimli olduğumu düşünmüyorum.
Suan çocuğuma bakıcı bakiyor. Asgari ücret artı sgk sini yatiriyorum. Seneye kreşti kustu aktiviteydi derken hayat şartları da hiç hafif değil. 2.yi bile düşünemiyorum bazen ki iş bırakmak ne cesaret diyorum.
Uzatmak istemiyorum hanımlar çok mutsuzum çok gerginim. Siz olsanız ne yapardınız lütfen anlattıklarım penceresinden bakıp fikrinizi paylaşabilir misiniz