Geçen yılın başında genelde herkesin amacının ingilizce öğrenmek olduğu sitede biriyle tanıştım. Başta Türk diye cevap vermek istemedim. Üstünden zaman geçtikten sonra bi anda cevap vermek istedim sanki biri tuttu kolumdan yazdırdı yani 
Neyse benim blogum vardı yazı yazıyordum. Onunla alakalı bol bol konuşuyorduk sonra ben üniversite sınavına hazırlandığım için konuşmayı bir süre kestik.
Sonra sınav sonucum beklentilerim hedeflerim doğrultusunda gelmediği için mezuna kaldım. Ve yazın sık sık konuşmaya başladık ta ki ben lisede ufaktan hoşlandığım biriyle aniden çıkmaya başlayana kadar. Başarısızlık bunalımımdan dolayı gereksiz bir yönelimdi, zaten 20 gün sürdü. Karşılıklı olarak konuşmayı o zaman bıraktık zaten doğru olan buydu. Ona olan saygımdan ve bana olan desteğinden ötürü ona hep abi diye hitap ettim. Bana bir gün buluşalım ve bi çay içelim dedi. Ve bunu sürekli söylüyordu. Ben en sonunda bana o an doğru geldiği için kaba bir üslupa tanımadığım insanlarla çay içmem dedim. Bu lafıma baya alındı ve kısa bir süre sonra. Seneye buraya okumak için gelirsen görüşebileceğimizi sanmıyorum zaten ben çok meşgul olurum gibisinden gerçekten saçma sapan laflar etti. E bi yandan da hakettim ama 2 gün üzüntüden deliye döndüm. Hiç mesaj atmadım. Bi inattır kendisi o da atmaz. Ben attım galiba tam hatırlamıyorum. Neyse çok uzattım. Olaylar böyle kırılmalar üzülmeler tartışmalar derken. Bir gün bana "Kayra sen bizim aramızda duygusal bir bağ kurmuş olabilir misin?" dedi. Bende o an ne desem diye düşündüm. Neden böyle olduğumu düşündüm. Ve hüzünlü olduğum her zaman neden hep sebebin o olduğunu düşündüm. Ve kaçmanın saçmalık olacagını anladım ve evet öyle olabilir ama hoşlanma gibi bir şeyi kabul etmiyorum dedim.
Sabahları saat 6 da kalkıp ders çalışmam için uyandırıyor. Benim ders çalışmam için ne gerekirse yapıyor benimle konuşmuyor. Konuşmak istesemde konuşmuyor. Daha aramızda bir şey olmadan whatsapı tüm sosyal medya hesaplarımı kapattırdı sırf ben çalışıp ve iyi yerlere gelebileyim diye. Burda anlatsam uzun sürecek kadar fazla emek veriyor bana. ben 19 yaşındayım o benden 3 yaş büyük ve üniversitede okuyor. Şimdi sevgili gibi birşeyiz sık sık telefonda konuşuyoruz ve birkere skypta konuşmustuk tabi açılmadan önce. Bazen çok kafama takıyorum. Annemden babamdan hiç bir şey saklamıyorum onlarda böyle biri olduğunu biliyorlar ve görüşmek için annemden izin aldım. Ve oda bana şart koştu ancak sınavdan sonra yazın görüşebilirsin diye. Bende kabul ettim.
Şuan bana sürekli görüşmek için ısrar ediyor. En azından 1 saatliğine de olsa görüşelim sonra istersen uzun süre görüşmeyelim diyor ama anneme söz verdim diyorum anlamıyor. Sürekli eğer görüşmezsek bunun sonuçları kötü olacak deyip duruyor anlamıyorum. Onu tam bilmediğimi oyüzden görüşüp konuşmamız gerektiğini söylüyor 3 ay daha diyorum. Eğer 3 ay sonrada görüşemezsek inat eder kasıma kadar benden seninle görüşmem aynı şehirde olsak bile diyor. Ben ne yapayım şimdi . Aramız limoni. Bana böyle şeyler hakkında tavır koyması ve aileme olan bağlılığıma saygı duymaması bende onun hakkında soru işareti oluşturuyor. Ki asla görüşemem şuan. Benim için herşeyden önce ailem önemli. Ne yapmalıyım? Ve bu şekilde tavır koyan ve sürekli israr eden birine güvenmeliyim aklıma çok başka şüpheler sokuyor bu. Sadece derdimi anlatmak istedim. Aramızı düzeltmek için adım atmalı mıyım çünkü her zaman o adımı ben atıyorum ve artık gerçekten onu yumuşatmaktan yoruluyorum. Ya da kendi yazana kadar bekleyeyim mi ne yapayım bilmiyorum.
Neyse benim blogum vardı yazı yazıyordum. Onunla alakalı bol bol konuşuyorduk sonra ben üniversite sınavına hazırlandığım için konuşmayı bir süre kestik. Sonra sınav sonucum beklentilerim hedeflerim doğrultusunda gelmediği için mezuna kaldım. Ve yazın sık sık konuşmaya başladık ta ki ben lisede ufaktan hoşlandığım biriyle aniden çıkmaya başlayana kadar. Başarısızlık bunalımımdan dolayı gereksiz bir yönelimdi, zaten 20 gün sürdü. Karşılıklı olarak konuşmayı o zaman bıraktık zaten doğru olan buydu. Ona olan saygımdan ve bana olan desteğinden ötürü ona hep abi diye hitap ettim. Bana bir gün buluşalım ve bi çay içelim dedi. Ve bunu sürekli söylüyordu. Ben en sonunda bana o an doğru geldiği için kaba bir üslupa tanımadığım insanlarla çay içmem dedim. Bu lafıma baya alındı ve kısa bir süre sonra. Seneye buraya okumak için gelirsen görüşebileceğimizi sanmıyorum zaten ben çok meşgul olurum gibisinden gerçekten saçma sapan laflar etti. E bi yandan da hakettim ama 2 gün üzüntüden deliye döndüm. Hiç mesaj atmadım. Bi inattır kendisi o da atmaz. Ben attım galiba tam hatırlamıyorum. Neyse çok uzattım. Olaylar böyle kırılmalar üzülmeler tartışmalar derken. Bir gün bana "Kayra sen bizim aramızda duygusal bir bağ kurmuş olabilir misin?" dedi. Bende o an ne desem diye düşündüm. Neden böyle olduğumu düşündüm. Ve hüzünlü olduğum her zaman neden hep sebebin o olduğunu düşündüm. Ve kaçmanın saçmalık olacagını anladım ve evet öyle olabilir ama hoşlanma gibi bir şeyi kabul etmiyorum dedim.
Sabahları saat 6 da kalkıp ders çalışmam için uyandırıyor. Benim ders çalışmam için ne gerekirse yapıyor benimle konuşmuyor. Konuşmak istesemde konuşmuyor. Daha aramızda bir şey olmadan whatsapı tüm sosyal medya hesaplarımı kapattırdı sırf ben çalışıp ve iyi yerlere gelebileyim diye. Burda anlatsam uzun sürecek kadar fazla emek veriyor bana. ben 19 yaşındayım o benden 3 yaş büyük ve üniversitede okuyor. Şimdi sevgili gibi birşeyiz sık sık telefonda konuşuyoruz ve birkere skypta konuşmustuk tabi açılmadan önce. Bazen çok kafama takıyorum. Annemden babamdan hiç bir şey saklamıyorum onlarda böyle biri olduğunu biliyorlar ve görüşmek için annemden izin aldım. Ve oda bana şart koştu ancak sınavdan sonra yazın görüşebilirsin diye. Bende kabul ettim.
Şuan bana sürekli görüşmek için ısrar ediyor. En azından 1 saatliğine de olsa görüşelim sonra istersen uzun süre görüşmeyelim diyor ama anneme söz verdim diyorum anlamıyor. Sürekli eğer görüşmezsek bunun sonuçları kötü olacak deyip duruyor anlamıyorum. Onu tam bilmediğimi oyüzden görüşüp konuşmamız gerektiğini söylüyor 3 ay daha diyorum. Eğer 3 ay sonrada görüşemezsek inat eder kasıma kadar benden seninle görüşmem aynı şehirde olsak bile diyor. Ben ne yapayım şimdi . Aramız limoni. Bana böyle şeyler hakkında tavır koyması ve aileme olan bağlılığıma saygı duymaması bende onun hakkında soru işareti oluşturuyor. Ki asla görüşemem şuan. Benim için herşeyden önce ailem önemli. Ne yapmalıyım? Ve bu şekilde tavır koyan ve sürekli israr eden birine güvenmeliyim aklıma çok başka şüpheler sokuyor bu. Sadece derdimi anlatmak istedim. Aramızı düzeltmek için adım atmalı mıyım çünkü her zaman o adımı ben atıyorum ve artık gerçekten onu yumuşatmaktan yoruluyorum. Ya da kendi yazana kadar bekleyeyim mi ne yapayım bilmiyorum.
