Son yıllarda insanlara kaygılı bağlanmaya başladım.Altında her sorunda olduğu gibi çocukluk travmaları yatıyor.1,5 yıl süren sağlıksız ilişkimde kaygılı bağlanma sorunum yüzünden çok acı çekmiştim.Şu an yine hem arkadaşlık için hem de romantik vb ilişki için insanlarla görüşüyorum ama ileri gitmesinden çok korkuyorum çünkü yine acı çekeceğimi düşünüyorum.Terapistim acı çekmeden denemeden öğrenemezsin diyor ama bilemiyorum.Mesela 1 saattir sadece 2 haftadır görüştüğümüz çocuk bana sevgi sözcüğü söylemedi diye kendimi yiyip bitirdim acaba yanlış bir şey mi yaptım onu üzdüm mü kırdım mı diye.Bunu yaşayıp aşmış olan var mı aranızda?
(Bozuk türkçem olabilir üzgünüm biraz çeviri kullanıyorum anadilim türkçe değil)